Rouhani heeft de nutteloosheid van de Europese diplomatie aan het licht gebracht

door Con Coughlin - 29 september 2019

• De realiteit van de misleidende aanpak door de heer Macron en andere Europese leiders is echter op brute wijze aan het licht gekomen toen de heer Rouhani in New York aankwam. In plaats van te proberen de gespannen relatie van Teheran met het Westen en zijn bondgenoten te herstellen, heeft hij zich overgegeven aan een orgie van zelfrechtvaardiging, waarin hij zijn land probeerde af te schilderen als een onschuldig slachtoffer van de westerse agressie, in plaats van te accepteren dat Iran de belangrijkste aanstichter is voor de laatste escalatie van spanningen, zoals in feite het geval is.


• "De veiligheid van onze regio zal worden gewaarborgd wanneer Amerikaanse troepen zich terugtrekken." - Iraanse president Hassan Rouhani, Algemene Vergadering van de VN, 25 september 2019.


• Dit zal het ongemakkelijk hebben gemaakt om ernaar te luisteren voor al die Europese leiders die nog steeds geloven dat de beste manier om de wereldwijde crisis met Iran op te lossen is door te proberen de nucleaire deal te redden.


• De realiteit is dat zolang Teheran zich blijft inzetten voor haar vijandige houding ten opzichte van het Westen, er weinig kans is op een constructieve relatie met Iran.

De volstrekte nutteloosheid van de Europese pogingen om het vertrouwen in de gebrekkige Iraanse nucleaire overeenkomst te behouden, is op brute wijze aan het licht gekomen na de compromisloze aanpak die de Iraanse president Hassan Rouhani heeft gekozen tijdens de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties.

In de aanloop naar de jaarlijkse VN-bijeenkomst van mondiale netwerkers was er veel gespeculeerd dat het forum tegen de achtergrond van de toenemende spanningen in de Golf over het agressieve gedrag van Teheran, een gelegenheid zou kunnen zijn om de dialoog met de ayatollahs te hervatten.

Met name de Franse president Emmanuel Macron heeft zich actief ingespannen om een diplomatieke toenadering tussen Teheran en Washington tot stand te brengen, in die mate dat zelfs werd gesuggereerd dat een bilaterale bijeenkomst tussen de Amerikaanse president Donald Trump en de heer Rouhani mogelijk zou zijn.

De realiteit van de misleidende aanpak van de heer Macron en andere Europese leiders werd echter op brute wijze blootgelegd toen de heer Rouhani in New York aankwam. In plaats van te proberen de gespannen relatie van Teheran met het Westen en zijn bondgenoten te herstellen, heeft hij zich overgegeven aan een orgie van zelfrechtvaardiging waarin hij zijn land probeerde af te schilderen als een onschuldig slachtoffer van de westerse agressie, in plaats van te accepteren dat Iran de belangrijkste aanstichter is voor de laatste escalatie van spanningen, zoals in feite het geval is.

Zelfs het charmeoffensief van de Britse premier Boris Johnson, wiens aanwezigheid in New York ongetwijfeld een welkome afleiding was van zijn binnenlandse politieke ellende, heeft niet veel indruk kunnen maken op de houding van de heer Rouhani. Johnson kreeg kort een lachje van de Iraanse leider toen hij voorstelde om weer een bezoek aan Glasgow te maken - een stad die Rouhani heel goed kent van de tijd dat hij daar in de jaren '90 studeerde - terwijl hij opmerkte: "Zoals u weet, is Glasgow mooi in november" - een verwijzing naar het bekende koude en natte klimaat van de stad in die tijd van het jaar.

De atmosfeer - om het diplomatieke jargon te gebruiken - zou veelbelovend kunnen hebben geleken tijdens Johnsons een op een gesprek met de Iraanse leider, maar de werkelijkheid begon al spoedig op het ogenblik dat Mr. Rouhani plaats nam op het V.N.-podium en begon met een buitengewone oefening in zelf-rechtvaardiging, waarin de V.S. en zijn bondgenoten de schurken waren en Iran als benadeelde natie werd voorgesteld.

Het voornaamste doelwit van zijn aanval was, niet erg verrassend, de VS, die hij beschuldigde van "meedogenloos economisch terrorisme" na het besluit van de Trump-regering om zich terug te trekken uit de nucleaire overeenkomst van 2015 en een nieuwe ronde van economische sancties tegen Teheran op te leggen.

Het beleid van Washington, zo betoogde de heer Rouhani, was erop gericht "Iran de deelname te ontnemen aan de wereldeconomie" door zijn toevlucht te nemen tot een tactiek die neerkomt op "internationale piraterij".

Hij maakte ook duidelijk dat, ondanks de gezamenlijke inspanningen van de Europese leiders om Teheran ervan te overtuigen de onderhandelingen met Washington te hervatten, er geen mogelijkheid was om besprekingen te voeren totdat de sancties waren opgeheven - een beleid dat niemand in de Trump-regering bereid is om te steunen.

De uitbarsting van de heer Rouhani bleef ook niet beperkt tot de sancties. Volgens hem waren de VS verantwoordelijk voor de recente escalatie van de spanningen in de Golf, nadat Washington de Amerikaanse militaire inzet in de regio had opgevoerd na een reeks agressieve acties van het Iraanse Islamitische Revolutionaire Gardekorps. "De veiligheid van onze regio zal worden gewaarborgd wanneer Amerikaanse troepen zich terugtrekken," zei hij.

Misschien wel de meest in het oog springende bewering van de Iraanse leider kwam tijdens zijn optreden op Fox News, toen hij de Iraanse steun voor terreurgroepen als Hamas en Hezbollah wilde verdedigen. Mr. Rouhani drong erop aan dat deze groepen vrijheidsstrijders waren, geen terroristen, en hij maakte de belachelijke claim dat "Iran tijdens de laatste vier decennia ondubbelzinnig tegen het terrorisme" vocht - een claim die zonder twijfel een wrange glimlach in Jeruzalem zal veroorzaken.

Kort gezegd, was de toon van Mr. Rouhani's toespraak bij de V.N. als van een politicus die zijn confronterende houding tegen het Westen wil handhaven, eerder dan van iemand die echt naar vrede streeft.

Dit zal het ongemakkelijk hebben gemaakt voor al die Europese leiders om te luisteren en nog steeds geloven dat de beste manier om de wereldwijde crisis met Iran op te lossen is door te proberen de nucleaire overeenkomst te redden.

De realiteit is dat zolang Teheran zich blijft inzetten voor haar vijandige houding ten opzichte van het Westen, er weinig kans is op een constructieve relatie met Iran.

Con Coughlin is de redacteur van 'Defensie en Buitenlandse Zaken' van de 'Telegraph' en een vooraanstaand medewerker van het Gatestone Institute.

Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster

© 2019 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.

Bron: Rouhani Has Exposed the Futility of European Diplomacy