ZEBULON-Nederland

De stam van Zebulon was dominant in Nederland

Door Yair Davidiy - 4 december 2013 - 1 Tevet 5774)

Israëlieten uit de Verloren Tien stammen vestigden zich in het westen. Dit omvatte de regio Nederland. Afstammelingen van de stam van Zebulon waren dominant onder het Nederlandse volk. Het schip-symbool van Zebulon was ook van Nederland. Profetieën en omschrijvingen met betrekking tot Zebulon werden vervuld door middel van de inwoners in Nederland en alleen via hen.

Dit artikel is een deel van hoofdstuk 14 van onze uitgave "The Tribes" [De Stammen]

1. Inleiding en een anekdote betreffende Zebulon wordt ook gevonden onder de Tunesische Joden

Het onderstaande artikel identificeert de stam van Zebulon vooral met groepen die zich in Nederland vestigden. Ze maakten deel uit van de tien stammen van Israël, die waren verbannen door de Assyriërs en het bewustzijn van hun afkomst verloren. Toch hebben ze iets behouden (net als de andere stammen) van hun etnische samenhang. Elementen uit Zebulon zijn ook te vinden elders onder de volkeren in het Westen. Bovendien bestond er een traditie dat er nakomelingen van Zebulon waren te vinden onder de Joden van Tunesië. De auteur werd meegedeeld dat maar liefst 15% van de Joden in Tunesië een traditie had dat ze afstammelingen waren van Zebulon. De persoon die ons deze informatie gaf (ook te vinden in de Joodse literatuur over het onderwerp) was zelf van Joods-Tunesische afkomst. Interessant is dat zijn fysieke verschijning meer typisch 'Nederlands' was dan Noord-Afrikaans of zelfs maar "Joods". (Lang, lichtblonde haren en een groot lichaam; hij had zelfs de persoonlijke eigenaardigheden die gevonden worden onder de Nederlanders! Waarom is iemand anders dit nog niet opgevallen?) Zulke types zijn niet ongewoon onder de Tunesische Joden. Het moet worden opgemerkt dat toen de tien stammen werden verbannen, er een aantal ontsnapten en zich verbonden aan Juda in het zuiden. Dit verklaart waarschijnlijk de aanwezigheid van een minderheid van Zebulon onder de Joden, evenals ze ook voorkomen met de Verloren Tien Stammen in het westen.

De stam van Zebulon

"En de zonen van ZEBULON: Sered, Elon en Jahleël" [Genesis 46:14].

Zebulon is identificeerbaar met Nederland.

2. Zebulon en zeevarend. Het schip als symbool van Zebulon.

Het symbool van Holland was een schip in de populaire traditie, en een schip was het symbool van de voormalige Nederlandse Republiek. Een schip was ook het symbool van Zebulon volgens de Midrasj (Numeri Rabah 2, 5). In de Joodse synagogen vindt men vaak de verschillende symbolen van de Israëlitische stammen afgebeeld op de muren of op het gordijn of de deur van de Ark met de Torah Rollen. Zebulon wordt bijna altijd afgebeeld door een schip. Hier zijn een paar Israëlische Postzegels met de Stam-symbolen die een schip tonen als symbool van Zebulon.

Israelische postzegel toont een schip-symbool van Zebulon

Wapenschild van de oorspronkelijke zeven provincies van Nederland (1579) toont een zeilschip met een Bijbel op zijn voorsteven. Bron: "Vreemde Parallel. Zebulon - Nederland, een stam van Israël "van Helene Koppejan, 1984, UK.

3. Zebulon woont aan de zeekust

Zebulon wordt in de Talmoedische literatuur afgebeeld als een zeevarende koopman, wat bij de beschrijving van de Nederlanders past.

Genesis 49:

Zebulon zal aan de zeekust wonen, ja, hij zal wonen aan de kust, bij de schepen, en zijn zijde zal naar Sidon gericht zijn

In het Hebreeuws kan dit worden vertaald met:

Zebulon zal wonen aan de oevers van de zee.
En Hij zal een wal (of toevluchtsoord) voor schepen zijn...

De Nederlanders waren onder de belangrijkste zeevaarders van de wereld van de jaren 1500 tot op heden. De Nederlandse koloniën werd verspreid over de hele wereld. Op een bepaald moment bevatte dat gebieden in Noord-Amerika. New York werd gesticht door de Nederlanders. Peter Stuyvesant was een Nederlandse gouverneur van Nieuw Amsterdam. De Nederlandse heerschappij was over Ceylon, havens in India, plaatsen in Zuid-Amerika en Indonesië, etc. Nederlandse havens waren ook zeer belangrijk. Rotterdam was voor lange tijd de grootste en drukste haven ter wereld. Rotterdam fungeert nog steeds als de belangrijkste haven voor heel Europa. Mozes zegende Zebulon:"Volken zullen zij naar de berg roepen. Daar zullen zij offers van gerechtigheid brengen, want zij zullen de overvloed van de zeeën opzuigen, en de dingen die onder het zand bedekt en verborgen zijn" (Deuteronomium 33:19). Vandaag liggen zowel Zuid-Afrika als Nederland aan de zeekusten en een goed deel van de vroegere rijkdom aan diamanten werd in Zuid-Afrika gevonden in het "zand".

Alleen de Nederlanders wonen "aan de oevers van de zee", omdat de Nederlanders afstammen van Zebulon !!

Jacob profeteerde: "Zebulon zal aan de zeekust wonen, ja, hij zal wonen aan de kust, bij de schepen, en zijn zijde zal naar Sidon gericht zijn" (Genesis 49:13). Sidon (of "Zidon") werd op een gegeven moment veroverd door de "Sakkara 'die werden vernoemd naar de stam van Issachar, maar die in dit geval waarschijnlijk omvatte, of op zijn minst de Zebuloniten heeft opgenomen. In de Bijbel werden Issachar en Zebulon meestal samen genoemd. Issachar en Zebulon waren samen met Juda toen zij gelegerd lagen in de woestijn rondom de Tabernakel.

"ZEBULON ZAL AAN DE HAVENS DER ZEEËN WONEN, JA, HIJ ZAL EEN HAVEN DER SCHEPEN WEZEN (Genesis 49:13 St.V.). De uitdrukking "wonen aan de haven van de zee" volgens de Hebreeuwse origineel ("be-Hof-yamim") kan bij voorkeur worden vertaald als 'wonen aan de oevers van de zee". Het enige land in de wereld waarvan de bevolking bekend staat om te wonen op teruggewonnen zee-land, letterlijk, "Aan de oevers van de zee", is Holland. Deze beschrijving geldt op de een of andere manier voor tweederde van de Nederlanders.

4. Holland kan ook worden gezien in het boek van Obadja

"EN DE BALLINGEN VAN DIT LEGER VAN DE ISRAËLIETEN ZULLEN DAT WAT VAN DE KANAÄNIETEN WAS, TOT AAN ZARFATH IN BEZIT NEMEN" (Obadja 1:20).

Rabbijnse commentatoren (Rashi, Nachmanides, Iben Ezra, Daat Sofrim, Abarbanel) verstaan onder​"Sarepta" zijnde Groot-Brittannië en Frankrijk en het gebied ten noorden daarvan blijkbaar, waaronder Nederland. In het licht van deze verklaringen moet het vers worden verstaan als te zeggen:

EN DEZE EERSTE BALLINGEN VAN DE TIEN STAMMEN ZULLEN ERVEN HET GEBIED VAN DE KANAÄNIETEN VAN DUITSLAND, WAARONDER GROOT-BRITTANNIË, FRANKRIJK EN HET NOORDEN.

Volgens de Bijbel van Genève (1599) van Calvijn:

"Met de Kanaänieten bedoelen de Joden de Nederlanders, en met Sarepta, Frankrijk".

In de Romeinse tijd toonden de kaarten van het Nederlandse gebied de Batavieren van Zuid-Holland naast de Kaninefaten. De naam Kaninefaten kan worden uitgelegd als "Unie van de Kanaänieten". Het Land van Israël in de Bijbel wordt meestal aangeduid als het "land Kanaän".

5. De SABALINGOI woonden in Friesland in het noorden van Nederland en hun naam betekent "Volk van ZEBULON" !!!

De naam van ZEBULON wordt ook gevonden in de Sabalingoi genoemd door Ptolemaeus in Zuid-Jutland (Denemarken) en Noord-Friesland. "SABALINGOI" in het Hebreeuws betekent "Mensen (Goi) - van - ZEBULON". In Noordelijke-dialecten zou "Sabalin" en Zebulon alternatieve uitspraken zijn van dezelfde naam: De "Z" werd vervangen door een"S"; en "goi" betekent mensen in het Hebreeuws. De Sabalingoi gingen naar het noorden van de Sigulones (wiens naam in het Hebreeuws betekent "Uitverkoren") en van de Saksen. In het noorden van de Sabalingoi waren de Chali afstammelingen van Jahleel [Yachliayl in het Hebreeuws, en de "Ya" zou zijn weggevallen] (Genesis 46; 14). Jahleel was een zoon van Zebulon evenals Sered en ook Elon. Vanuit Jutland en Scandinavië waren er verschillende golven van migratie in het gebied van het nabijgelegen Nederland vooral in Friesland. De Sabalingoi en Chali zaten in de regio van Nederland, of ze verhuisden ernaartoe. Ptolemaeus kan in feite worden opgevat als het plaatsen van de Sabalingoi in Noord-Friesland en daarmee in Nederland of gewoon aan haar grenzen.

6. Etnische bewegingen

Pytheas (ca. 325 voor Chr.) maakte in een beschrijving van de Nederlandse regio melding als bevolkt door Skuthai (d.w.z. Scythen), wat betekent dat het waarschijnlijk is dat Friezen in de jaren 300 en 200 voor Chr. mensen met een Keltische spraak gingen opnemen. Er volgden enkele eeuwen, waarin de bevolking sterk fluctueerde. In ongeveer 200 na Chr. vielen de Franken binnen. In 450-500 na Chr vielen Angelsaksen, Saksen en Jutten uit Jutland het land binnen en veroverden het. Bijgevolg namen de Friezen samen met anderen deel aan de Anglo-Saksische invasies. Na ca. het jaar 600 liet de Frankische invloed zich gelden. Grofweg heeft het moderne Holland nu de Friezen in het noorden, Saksen in het oosten, en de Franken in het zuiden. Deze groepen zijn meer als verschillende federaties te beschouwen, dan als een homogene entiteit. Over het geheel kwamen de nieuwkomers uit het oosten. Sommige van de namen van de stammen en de taalkundige overwegingen geven de oorsprong aan als uit Scandinavië en Scythië.

De Angelsaksen en Saksen voor hen, samen met de andere noordelijke volken, die Groot-Brittannië binnenvielen in ca 450, hadden (ten minste gedeeltelijk) voor ongeveer 200 jaar als vreemdelingen in Nederland gewoond, vooral in Friesland. Sommige van de Juten zaten ook in Friesland. De Byzantijnse historicus Procopius (Gotische Oorlog vii; 20) zei dat de Friezen een belangrijk element waren bij de invallers van Groot-Brittannië.

De naam van de Friezen is terug te voeren op Peres, de zoon Gilead van Manasse, maar de werkelijke bewoners van het huidige Friesland en Holland zijn in het geheel meer herkenbaar met Zebulon.

In genetische termen kan de Nederlander worden beschouwd als het dichtst bij de mensen in Zuidwest-Engeland en Denemarken.

Nederland kreeg ook belangrijke delen binnen van de Franse Hugenoten, Sefardische en Asjkenazische joden, Maleiers, Arabieren, en Indo's van gemengd bloed. Met andere woorden, de bevolking is nu van gemengde oorsprong, zoals de bevolkingen van de meeste landen. Dit is niet in tegenspraak met het feit dat een goed deel van de mensen (zo niet de meeste) zijn (of waren tot voor kort) afstammelingen van Israël of dat er onder de Israëlieten een bepaalde stam het overwicht heeft. Voldoende is aangetoond dat vaak meerdere uiteenlopende achtergronden convergerend zijn en op één plaats worden geopenbaard als zijnde aanvankelijk met dezelfde stammenidentiteit.

Een Wikipedia-artikel over de Demografie van Nederland zegt dat ca. 80% van de bevolking Nederlanders zijn. De rest zijn immigranten uit diverse derdewereldlanden. De helft van de immigranten is afkomstig uit Turkije en Marokko. Het immigranten geboortecijfer is veel hoger dan die van de autochtone Nederlanders.

7. Friese legendes bevestigen hun Israëlitische oorsprong!

Volgens de Friese legenden was een zekere koning Adel een afstammeling van Sem. Koning Adel regeerde in India of vanuit de context ergens in Centraal-Azië ten oosten van de Kaspische Zee. Dit gebied staat ook bekend als Cush. Koning Adel had drie zonen: Friso, Bruno en Saxo. De term "Cush" wordt soms vertaald als "Ethiopië", Genesis 2:13. De Profeten Zefanja (3:10) en Jesaja (10:10) zeiden dat "Kush" een van de plaatsen was waar de verbannen Israëlieten heen zouden gaan.

In dit gedeelte van Scythië ten oosten van de Kaspische Zee, hebben archeologen de ruïnes gevonden van een uitgebreide beschaving waarvan de inwoners Aramees spraken. Sommige van de Israëlitische stammen hadden Aramees gesproken zelfs vóór hun ballingschap, zoals blijkt uit archeologische vondsten. Aramees werd gebruikt als de officiële taal in het Assyrische Rijk en wordt beschouwd als de meest gebruikte te zijn geweest. Phillip Lozinski (1953) is van mening dat uit deze regio ten oosten van de Kaspische de "Barbarian" volkeren kwamen die zo suggereert hij ten minste gedeeltelijk Semitisch zijn geweest. Dit bestond uit hen die afstammen van Israël. Zij vielen Europa binnen in het begin van de jaren 200 na Chr. Aanvullend bewijs bestaat er waaruit blijkt dat de indringers afkomstig moeten zijn vanuit Scythië en het gebied ten oosten van de Kaspische Zee. Deze invasies en migratiebewegingen werden vaak verbonden met de activiteiten van de Hunnen, die zelf een mix waren van verschillende volkeren. De Hunnen uit deze omgeving veroorzaakten dat andere volken westwaarts vluchten. N.C. Lukman ("Skoldung und Skilfinge. Hunnen und Herulerkonige in Oostorlischer Uberliersering", Kopenhagen 1943) liet zien hoe in de Scandinavische mythologie de naam Adel (betekent "Nobel") vaak werd gebruikt als een eufemisme voor Attila de Hun en de Hunnen in het algemeen. In de Friese legenden was koning Adel de vader van Friso, Bruno en Saxo. Wetenschappelijke taalkundigen hebben geconcludeerd dat de noordelijke 'barbaren' die Europa inkwamen, de latere Europese aspecten van hun talen hadden opgelegd door een externe kracht. Ze spraken oorspronkelijk zowel Hebreeuws en Aramees. Het werk van Terry Blodgett (van Salt Lake City) is belangrijk in dit verband

Zie: Phonological Similarities in Germanic and Hebrew door Prof. Terry Blodgett

De legendes spreken van deze drie broers die afstammen van Sem en in Jeruzalem zijn geweest ten tijde van de vernietiging door de Babyloniërs:

"In de tijd van de verwoesting van Jeruzalem door Nebuchadnessar (586 voor Christus), 3 broers - Friso, Bruno en Saxo met [hun] vrouwen, kinderen en familieleden vluchtte het land uit, aangemoedigd om dit te doen door de aankondigingen van de Profeten met betrekking tot de val van de stad ".

In deze legende vertegenwoordigt Bruno de Angelsaksen die volgens Ptolemaeus op een gegeven moment opkwamen en gericht waren op de regio van Brunswick in Oost-Duitsland. De Angelsaksen hadden ook een centrum in het zuiden van Denemarken, of ze verhuisden naar dit centrum, voorafgaand aan de invasie van Engeland. Door het plaatsen van Friso, Bruno en Saxo in Jeruzalem (wat representatief werd voor heel Israël) voor zijn opname van de legende, leiden we hieruit af dat de Friezen, Saksen en Brunswijkse-Angelsaksishe oorspronkelijk Israëlieten of Joden waren.

De legende over het in Jeruzalem geweest zijn, kan het gevolg zijn van een traditie dat de drie broers waren gerelateerd aan de Joden, wat in overeenstemming is met hun lidmaatschap van de Verloren Tien Stammen, die verbannen waren uit hun eigen land in Israël ten minste 140 jaar voor de werkelijke val van Jeruzalem. De legende bevat de erkenning dat de drie broers het land van Israël hadden verlaten (geïdentificeerd als 'Jeruzalem' of het land van de Joden), voordat Nebukadnezar van Babylon het veroverde. De noordelijke Israëlieten waren inderdaad weg, voorafgaand aan de aanval van de Babylonische ballingschap. De Verloren Tien Stammen werden opnieuw gevestigd in Assyrië en in het land geregeerd door Assyrië. Een andere Friese legende zegt dat Albione en 32 zusters vanuit Assyrië per schip weggingen en landden in Engeland waar ze Albion werden genoemd. Nadat ze geland waren, verdreef Brutus hen uit het land en noemde het opnieuw Groot-Brittannië tot zijn eigen eer. Albioni stak de zee over en landde in Friesland, waar ze zich vermengden met de Saksen en hij keerde samen met hen naar het eiland terug om het te veroveren. Deze legende kan ook dienen als een indicator van de Israëlitische afkomst sinds de verbannen Israëlieten zich inderdaad opnieuw vestigden in "Assyrië" (of in de door Assyrië-gecontroleerde gebieden), voordat hun onafhankelijkheid te verklaren en zich naar elders te bewegen.

8. De Zonen van Zebulon

Zebulon werd opgemerkt in de Sabalingoi van Friesland; Yahleel in Chali van Jutland, vandaar waren er migraties naar Frisia in Nederland. Sered, zoon van Zebulon, werden de continentale Suardones. Deze werden beschouwd, samen met Angelsaksen, en Longbardens, Varini, Eudoses, en anderen (Tacitus, Germania 40), als onderdeel van de Suebian confederatie. Aan het eind van de zesde eeuw genoemd Venantius Fortunatus7 Suebi, samen met Frissi in de omgeving van de Nederlanden, en deze Suebi, overeenkomend met Zeuss, behoorde tot de Suarine stam. "Suarine" en "Suardone" (vgl Sered) en zijn alternatieve benamingen voor dezelfde groep. Wij vinden dus door de Suardones afstammelingen van Sered de zoon van Zebulon in Nederland. De Suardones zijn eerder geregistreerd als SUARDEN in Scythië tussen de Don en Wolga rivieren omringd door de Sarmatae, Siraceni (Issachar), Assaei (Asher) en anderen. Ze komen opnieuw naar voren als de Suardenoi in Zweden en zijn van daar blijkbaar naar Nederland verhuisd. Deze bewegingen zijn in overeenstemming met de Scythische en Scandinavische oorsprong van velen in Nederland. Nederland staat ook in de volksmond bekend als Holland. Strikt genomen is de term Holland alleen geldend voor een deel van de westelijke regio van Nederland. De naam Holland verscheen het eerst in bronnen in 866 voor de regio rond Haarlem. In 1064 werd het gebruikt als de naam van de hele provincie. Holland wordt verondersteld te worden afgeleid uit het Midden Nederlandse term Holtland ("beboste gebieden"). Het gebeurt echter dat de namen een verschillende afkomst hebben of dat het een bestaande naam een nieuwe rationalisatie gegeven wordt in het licht van een veranderende realiteit. De naam kan heel goed worden afgeleid van die van Elon, zoon van Zebulon. In het Hebreeuws is "Elon" de naam van de eikenboom. ELON, zoon van Zebulon, komt terug in de namen van Nederland en Noorwegen met Hallin en de Alans van Scythia en later van West-Europa; ook Halland in Zweden en de met Zweden bijbehorende stam van Alands wier afstammelingen een deel zijn van de bevolking van het moderne Finland. In ieder geval kan Zebulon goed beschouwd worden als een overwicht te hebben opgedaan onder de Nederlanders van Holland met hun dijken en "zee-kust" nederzettingen.

9. Het Diamond symbool van Zebulon en Zuid-Afrika

Elke stam van Israël had zijn eigen steen op de Borstlap van de Hogepriester. De steen van Zebulon was een diamant (Exodus Rabah 38: 5). Vandaag de dag, produceert Zuid-Afrika de meeste diamanten in de wereld die, over het geheel, worden verwerkt en verhandeld in Antwerpen, België in de omgeving van Vlaanderen waarvan de mensen worden beschouwd als van Nederlandse afstamming - op zijn minst gedeeltelijk. Voor Antwerpen was Amsterdam in Nederland het belangrijkste centrum voor diamanten.

Zuid-Afrika waar de diamanten vandaan komen, wordt gedomineerd door de Boeren die deels afstammen van Nederlandse kolonisten en wiens taal is gebaseerd op een oud Nederlands dialect.

Conclusie:

De Nederlandse mensen wonen letterlijk aan de oevers van de zee.

# Vandaag de dag, ligt ongeveer 27 procent van Nederland feitelijk onder de zeespiegel. Dit gebied is de thuisbasis van meer dan 60 procent van de bevolking van 15,8 miljoen mensen in het land. #

Er zijn nog andere feiten die Nederland verbinden met Zebulon. Deze omvatten de traditionele bezigheden van Zebulon die parallel lopen aan die van de Nederlanders; Nederland ligt op de plaats waar Zebulon parallellen heeft met betrekking tot de andere stammen in de Israëlitische Geografische Configuratie van het Stammen Kamp; Bijbelse Codes; en andere zaken waarvan sommige worden besproken door Bert Otten in een afzonderlijk artikel op deze site. Zie hieronder.

Zij zijn de enige mensen die passen bij de beschrijving van Zebulon. Nederlandse havens dienen als een toevluchtsoord (herberg-plaats) voor schepen uit bijna elk ander land !! Volkeren die zich in Nederland vestigden droegen namen die herinneren aan die van Zebulon en de zonen van Zebulon. De Sabalingoi hadden een naam die betekent "Mensen van Zebulon".

Zie ook: Zebulon (the Dutch) to Dwell on the Sea-Shores

Zebulon in a Nutshell

Holland in Bible Codes, daarin speciaal deel 3, Holland, Juda, Issachar, met Zebulon en de Zee

Holland en Israël door Bert Otten.

Meer details over de identiteit van velen onder het Nederlandse volk met de Israëlitische stam van Zebulon zijn te vinden in het werk

The Tribes (4th edition). "The Tribes, de Israëlitische OORSPRONG VAN WESTERN VOLKEREN" door Yair Davidiy.

Bron: Hebrew Nations - ZEBULON-Netherlands