www.wimjongman.nl
TIJDGEEST 2025
Aftellen naar 2025 en het geheime lot van Amerika - Deel 48:
De Koepel van Amerika's Tempel, de Obelisk, en de Komende Incarnatie
19 oktober 2021 - door SkyWatch Editor
Deel 1 - Deel 2 - Deel-3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21
Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30 - Deel 31
Deel 32 - Deel 33 - Deel 34 - Deel 35 - Deel 36 - Deel 37 - Deel 38 - Deel 39 - Deel 40 - Deel 41
Deel 42 - Deel 43 - Deel 44 - Deel 45 - Deel 46 - Deel 47 - Deel 48 - Deel 49
Zoals ik al eerder heb geschreven en in interviews publiekelijk heb verklaard, begrijpt de overgrote meerderheid van de mensen, wanneer ze naar Washington, DC, en naar het Vaticaan kijken, nooit hoe deze steden een van de grootste openlijke samenzweringen aller tijden vormen. Daar, in al hun glorie, en recht voor de ogen van de wereld, bevindt zich een oeroud talismanisch diagram dat gebaseerd is op de geschiedenis en de cultus van Isis, Osiris en Horus, met inbegrip van de magische nutsvoorzieningen die de terugkeer van de godheid moeten bewerkstelligen.
Het oerconcept - vooral die van heilige koepels tegenover de obelisken - werd in de oudheid ontworpen met het uitdrukkelijke doel van regeneratie, wederopstanding en apotheose, voor de incarnatie van de godheid uit de onderwereld naar het aardoppervlak door vereniging van de respectieve figuren - de koepel (oude structurele voorstelling van de baarmoeder van Isis) en de obelisk (oude voorstelling van de opgerichte mannelijke fallus van Osiris).
Dit model uit de oudheid bestaat vandaag de dag op de grootste schaal in het hart van de hoofdstad van de machtigste regering ter wereld - de Verenigde Staten - en in het hart van de politiek invloedrijkste kerk ter wereld - het Vaticaan. Gezien dit feit en het patroon dat wordt gegeven door de apostel Paulus en de Apocalyps van Johannes (het boek Openbaring) dat de eindtijd zou culmineren in een huwelijk tussen politieke (Antichrist) en religieuze (Valse Profeet) autoriteiten bij de terugkeer van Osiris/Apollo, is het zaak voor ruimdenkende onderzoekers om deze profetie in steen zorgvuldig te overwegen, omdat het de spirituele energie definieert die bewust of onbewust wordt aangeroepen op beide locaties met mogelijke vertakkingen voor het jaar 2025 en daarna.
De hoofdstad van de VS is wel eens het "Spiegel Vaticaan" genoemd, vanwege de opvallende gelijkenis in opzet en ontwerp van de voornaamste gebouwen en straten. Dit is geen toeval. In feite noemden de voorvaderen van Amerika de hoofdstad eerst "Rome". Maar het parallellisme tussen Washington en het Vaticaan wordt het duidelijkst geïllustreerd door het Capitoolgebouw en de koepel tegenover de obelisk die bekend staat als het Washington Monument, en in de Sint-Pietersbasiliek in het Vaticaan door een soortgelijke koepel tegenover een bekende obelisk - beide zijn, volgens hun eigen officiële documenten, ontworpen naar het Romeinse Pantheon, de ronde koepelvormige rotunda "gewijd aan alle heidense goden". Deze indeling - een koepelvormige tempel tegenover een obelisk - is een oude, alchemistische blauwdruk die een belangrijke esoterische betekenis heeft.
Voor degenen die het misschien niet weten, het US Capitool gebouw in Washington, DC, is historisch gebaseerd op een heidens Vrijmetselaars tempel-thema. Thomas Jefferson, die de leiding had over het antichristelijke "Romeinse Pantheon" ontwerp, schreef aan de architect van het Capitool, Benjamin LaTrobe, waarin hij het beschreef als "de eerste tempel gewijd aan... het verfraaien met Atheense smaak van de loop van een natie die ver voorbij het bereik van Atheense lotsbestemmingen keek"[i] (het "Atheense" rijk was eerst bekend als "Osiria," het koninkrijk van Osiris). In 1833 was de afgevaardigde van Massachusetts, Rufus Choate, het daarmee eens en schreef: "We hebben geen nationale tempels gebouwd behalve het Capitool."[ii] William Henry en Mark Gray in hun boek, Freedom's Gate: Lost Symbols in the U.S. Capitol, voegen zij hieraan toe: "Het Amerikaanse Capitool heeft talrijke architectonische en andere kenmerken die het onbetwistbaar identificeren met oude tempels."[iii] Nadat zij verschillende kenmerken hebben opgesomd om hun bewering te staven dat het Amerikaanse Capitool een "religieuze tempel" is - waaronder het huisvesten van het beeld van een vergoddelijkt wezen, hemelse wezens, goden, symbolen, inscripties, heilige geometrie, zuilen, gebeden, en oriëntatie op de zon - concluderen zij:
De ontwerpers van de stad Washington DC oriënteerden haar op de zon - in het bijzonder de opkomende zon op 21 juni en 21 december [de data in 2020 waarop volgens Newsweek[iv] en andere bronnen de Azteekse kalendersteen in de rotonde van het Capitool overging in een laatste tijdperk, gevolgd door 21 december 2020,[v] door de uitlijning van Jupiter en Saturnus die de komst van een "beloofde zoon" (Antichrist) inluiden]. De metingen voor deze oriëntatie werden gedaan vanaf de locatie van het centrum van de koepel van het Amerikaanse Capitool, waardoor het een "zonnetempel" wordt. De uitlijning en de gecodeerde numerologie wijzen zowel naar de zon als naar de sterren. Een gouden cirkel op het Rotunda verhaal en een witte ster in de Crypte markeren deze plek.... Het is duidelijk dat de bouwers het Capitool beschouwden als Amerika's enige tempel: een plechtige... Zonnetempel om precies te zijn."[vi]
Om te begrijpen wat deze uitspraken binnenkort voor de toekomst van de wereld kunnen betekenen, moet men begrijpen hoe deze apparati - de koepel en de obelisk er tegenover - belangrijke archaïsche en moderne protocollen voor het opwekken mogelijk maken van profetische bovennatuurlijke alchemie. In de oudheid stelde de obelisk het "ontbrekende" mannelijke orgaan van de god Osiris voor, dat Isis niet kon vinden nadat haar echtgenoot/broer was gedood en in veertien stukken gehakt door zijn boosaardige broer Seth (of Set). Het verhaal bevat een gedetailleerd verslag van de jaloerse broer en tweeënzeventig (72) samenzweerders die Osiris in een kist lieten klimmen, die Seth snel sloot en in de Nijl gooide. Osiris verdronk, en zijn lichaam dreef de rivier de Nijl af, waar het bleef haken aan de takken van een tamariskboom. In Byblos vond Isis zijn lichaam op de oever van de rivier en nam het onder haar hoede. Tijdens haar afwezigheid stal Seth het lichaam opnieuw en hakte het in veertien stukken, die hij in de Nijl wierp. Isis doorzocht de oever van de rivier totdat zij alle stukken had teruggevonden, met uitzondering van de geslachtsdelen, die door een vis (Plutarch zegt een krokodil) was opgeslokt. Isis voegde de dertien delen van het lijk van Osiris samen en verving het ontbrekende orgaan door een magische facsimile (obelisk), die zij gebruikte om zichzelf te bezwangeren tijdens de allereerste "opwekkingsceremonie van Osiris", waarbij zij het zaad van de dode god uit de onderwereld naar boven riep via het magische apparaat, en zo Osiris deed herrijzen in de persoon van zijn zoon, Horus. Dit legendarische ritueel voor de reïncarnatie van Osiris vormde de kern van de Egyptische kosmologie (evenals de Rozenkruisers/ Vrijmetselaars mythen over sterven en opstaan) en werd op fantastische wijze vereerd op de meest imposante schaal in heel Egypte door torenhoge obelisken (die de fallus van Osiris voorstelden) en koepels (die de zwangere buik van Isis voorstelden), o.a. in Karnak, waar de rechtopstaande obelisken werden "gevitaliseerd" of "gestimuleerd" door de energie van de masturbatoire zonnegod Ra die op hen neer scheen.
Er is historisch bewijs dat deze uitgebreide mythe en haar rituelen oorspronkelijk gebaseerd kunnen zijn geweest op echte karakters en gebeurtenissen. In dit verband is het opmerkelijk dat in 1998 de voormalige secretaris-generaal van de Egyptische Hoge Raad voor Oudheden, Zahi Hawass, beweerde het graf van de god Osiris (Apollo/Nimrod) op het Plateau van Gizeh te hebben gevonden. In het artikel "Sandpit of Royalty" van de krant Extra Bladet (Kopenhagen) van 31 januari 1999, werd Hawass geciteerd:
Ik heb een schacht gevonden, die negenentwintig meter verticaal de grond in ging, precies halverwege tussen de Chefren Piramide en de Sfinx. Op de bodem, die gevuld was met water, hebben we een grafkamer gevonden met vier pilaren. In het midden staat een grote granieten sarcofaag, waarvan ik verwacht dat dit het graf is van Osiris, de god.... Ik graaf al meer dan dertig jaar in het zand van Egypte, en tot nu toe is dit de meest opwindende ontdekking die ik heb gedaan.... We hebben de schacht in november gevonden en zijn onlangs begonnen het water op te pompen. Er zullen dus verschillende jaren voorbijgaan voordat we klaar zijn met het onderzoek naar de vondst.[vii]
Voor zover wij weten heeft deze ontdekking uiteindelijk niet de fysieke overblijfselen van de vergoddelijkte persoon opgeleverd. Maar wat het wel illustreerde is dat tenminste enkele zeer invloedrijke Egyptologen geloven dat Osiris een historische figuur was, en dat zijn lichaam ergens in of bij de Grote Piramide werd bewaard. Manly P. Hall, die wist dat de vrijmetselaarslegende van Hiram Abiff een nauwelijks verhulde profetie was van de wederopstanding van Osiris, begreep misschien waar Zahi Hawass (en niet te vergeten Roerich, Roosevelt, en Wallace met hun heilige Osiris-kist [zie vorig hoofdstuk]) naar op zoek was, en waarom. Bedenk dat hij in De Geheime Leer van alle Eeuwen schreef: "De stervende God [Osiris] zal herrijzen! De geheime kamer in het Huis van de Verborgen Plaatsen zal herontdekt worden. De piramide zal weer staan als het ideale embleem van... wederopstanding en regeneratie."[viii]
In Egypte, waar rituelen werden uitgevoerd om de geest van Osiris daadwerkelijk "op te wekken" in een regerende farao, werd politiek gezag gevestigd in de vorm van goddelijk koningschap of theocratisch staatsmanschap (later weerspiegeld in de politieke en religieuze doctrine van koninklijke en politieke legitimiteit of "het goddelijk recht van koningen," die hun recht om te regeren zouden ontlenen aan de wil van God, met de uitzondering in sommige landen dat de koning onderworpen is aan de Kerk en de paus). Dit betekende onder meer dat de Egyptische farao als de "zoon van de zonnegod" (Ra) en de incarnatie van de valkengod Horus tijdens zijn leven buitengewoon gezag genoot. Bij zijn dood werd de farao Osiris, de goddelijke rechter van de onderwereld, en op aarde nam zijn zoon en voorganger zijn plaats in als de nieuw gezalfde manifestatie van Horus. Zo voorzag elke generatie farao's de goden van een woordvoerder voor de huidige wereld en voor het hiernamaals, terwijl zij de natie ook een goddelijk leiderschap aanboden.
Toch kan de oplettende lezer zich afvragen, "Was er iets meer aan de vergoddelijking van de Farao dan geloof in rituele magie?" Het cultuscentrum van Amun-Ra in Thebe zou wel eens het antwoord kunnen geven, omdat zich daar het grootste religieuze bouwwerk ooit bevond - de tempel van Amun-Ra in Karnak - en de locatie van vele buitengewone mysterieuze riten. De grote tempel met zijn kilometers lange muren en tuinen (het voornaamste voorwerp van fascinatie en verering door de nemesis van Mozes - de farao van de Exodus, Ramses II) was de plaats waar elke farao zijn goddelijkheid verzoende in het gezelschap van Amun-Ra tijdens het festival van Opet. Het festival werd gehouden in de tempel van Luxor en omvatte een processie van goden die op schuiten over de rivier de Nijl werden gedragen van Karnak naar de tempel. De koninklijke familie vergezelde de goden op de boten, terwijl de Egyptische leken langs de oever liepen en hardop riepen en verzoeken aan de goden richtten. Eenmaal in Luxor aangekomen, gingen de farao en zijn gevolg het heilige der heiligen binnen, waar de ceremonie werd uitgevoerd om de geest van Osiris in de koning op te wekken en de farao werd getransfigureerd in een levende godheid. Buiten wachtten grote groepen dansers en muzikanten in spanning af. Alsdan de koning tevoorschijn kwam als de "wedergeboren" Osiris, barstte de menigte uit in vrolijkheid. Vanaf die dag werd de farao beschouwd als de zoon en spirituele incarnatie van de Allerhoogste God, net zoals de god die in het Grootzegel van de Verenigde Staten is gegraveerd, dat zal zijn. Het alziende oog van Horus/Apollo/Osiris boven de onvoltooide piramide op het Grootzegel vertegenwoordigt deze gebeurtenis.
Vooruit naar vandaag en bij de inhuldiging van iedere Amerikaanse president, aan de andere kant van de stad in het Huis van de Tempel, voeren de moderne Egyptische magiërs (Vrijmetselaars) tegelijkertijd de "Opwekking van Osiris" ceremonie uit om het zaad van Osiris-Apollo uit de onderwereld op te roepen via de obelisk van het Washington monument, waar het op magische wijze uitstraalt in de koepel van het Amerikaanse Capitool, terwijl de nieuwe leider van Amerika daar staat en zijn rol accepteert als de levende vertegenwoordiger van Osiris. Dit wordt gedaan in afwachting van de dag waarop de gebeurtenissen de parodie zullen overtreffen en "het beest dat... was en niet is, zal opklimmen uit de bodemloze put en ten onder gaan [Griekse Apollo]; en zij die op de aarde wonen zullen zich verwonderen, wier namen niet geschreven zijn in het boek des levens van de grondlegging der wereld af, wanneer zij het beest aanschouwen dat was en niet is en toch is" (Openbaring 17:8).
Voor een paar adepten van de geschiedenis en geheime ordes is het DC ritueel heerlijk geënsceneerd, want zelfs de term "inaugureren" komt van het Latijnse inauguratio, en verwijst naar de archaïsche ceremonie waarbij de Romeinse augurs (waarzeggers) een koning of heerser (of andere actie) door middel van voortekenen goedkeurden als zijnde bekrachtigd door de god Jupiter, dezelfde entiteit wiens profetieën op het Grote Zegel zijn aanstaande uitdaging aan Jahweh-Jehovah voor hemelse suprematie aankondigen, terwijl zijn zoon Apollo-Osiris het gezag over de wereld grijpt in een laatste heidense Gouden Eeuw.
Zoals wordt opgemerkt in de bestseller documentaire Belly of the Beast en in uitgezonden programma's op SkyWatch TV, die voor het eerst werden uitgezonden in juni-augustus, 2021, is de koepel waar Amerikaanse presidenten staan tijdens de inauguratie (en waar zij in staat liggen om hun geest te laten opstijgen in de Apotheose boven het hoofd om zich bij George Washington te voegen in het koninkrijk van Osiris bij zijn dood) alleen al een ongeëvenaarde magische constructie die openlijk het meest formidabele oude bovennatuurlijke verbergt dat bedoeld is voor de regeneratie van Apollo-Osiris. In feite is het een Satanisch (Antichrist) plagiaat van de dood, begrafenis en opstanding van Jezus Christus, waarvan ik geloof dat het een rol zal spelen bij de "genezing" van de Antichrist nadat hij een dodelijke hoofdwond heeft opgelopen (zie Openbaring 13:3).
- Merk op dat de Apotheose van Washington uit 1865, geschilderd door de Grieks-Italiaanse kunstenaar Constantino Brumidi, zichtbaar is door de oculus van de koepel in de rotunda en allesbehalve christelijke symbolen draagt. Het is gevuld met Grieks-Romeinse goden, aan wie Thomas Jefferson de Verenigde Staten heeft opgedragen.
- "Apotheose" betekent een god of herleefd eeuwig wezen worden. In deze afbeelding wordt Washington de Osiris van het hiernamaals.
- De goden op het schilderij die Washington omringen zijn afgebeeld om de stichters te helpen "een meer volmaakte unie" tot stand te brengen (zoals in het schema van Nieuw Atlantis dat elders in dit boek wordt beschreven).
- Direct onder de Apotheose staan tweeënzeventig pentagrammen die een magische poort vormen die door leden van geheime genootschappen en occultisten wordt gebruikt om de tweeënzeventig gevallen engelen over de heidense naties te binden en los te laten (zie Psalm 82; Deuteronomium 32).
- Tenslotte bevindt zich onder de vloer van de rotonde de US National Crypt, waar zich een leeg graf bevindt ("Hij is niet hier, want hij is opgestaan"). Dit is waar ik beweer dat Antichrist na zijn hoofdwond zal worden gebracht en de Vrijmetselaars de opwekkingsceremonie van Osiris zullen uitvoeren, op welk moment hij zal worden getransmuteerd in de levende incarnatie van Osiris-Apollo (zie Openbaring 17:8).
Er is meer aan de hand met de koepel van het Capitool, anti-Christelijk plagiaat van het leven van Christus dan deze aspecten van het ontwerp van het gebouw, maar deze aandachtspunten onthullen duidelijk hoe de architecten zich een duistere parodie van Jezus voorstelden.
Zoals Jezus stierf en ten hemel steeg, zo verrijst Washington om de Osiris te worden.
Zoals de tweeënzeventig pentagrammen in de koepel van het Capitool worden gebruikt om de tweeënzeventig kosmokraters over de naties te besturen, zo confronteerde Jezus de tweeënzeventig gevallen Wachters - aan de voet van de berg Hermon tot Zijn bezoek in de onderwereld en Zijn uiteindelijke hemelvaart, waarbij Hij in Openbaring 1 verkondigde: 18: "Ik ben het die leeft en dood was, en zie, ik leef in eeuwigheid [een duidelijke veroordeling van de mythe van Osiris "stervende en herrijzende god" die zo populair was tijdens Zijn eerste komst], Amen; en heb de sleutels van de hel [Hades, de naam die de Grieken aan Osiris gaven! ] en van de dood." Dit is belangrijk omdat Osiris in de Griekse mythe de heer van de onderwereld was en controleerde wie de sleutels bezat van de twaalf poorten van het Egyptische hiernamaals.
Er is veel geschreven door historici binnen en buiten de Vrijmetselarij over de relevantie van het getal tweeënzeventig (72) en de alchemie die ermee samenhangt. In de Kabbalah, Vrijmetselarij, en Joodse apocalyptische geschriften, is het getal gelijk aan het totaal van de vleugels die Henoch ontving toen hij veranderde in de machtige engel Metatron (3 Henoch 9:2). Dit speelt een belangrijke rol voor de Broederschap, aangezien Metatron of "de engel in de wervelwind" werd ingeschakeld als de leidende geest over Amerika tijdens de regering van George W. Bush met het doel de toekomst en het lot van de Verenigde Staten te sturen (zoals ook gebeden door Congreslid Major R. Owens van New York voor het Huis van Afgevaardigden op woensdag, 28 februari 2001).
Maar in de context van de koepel van het Capitool en de tweeënzeventig sterren die Washington's Apotheose in de schoot van Isis omcirkelen, is de betekenis van deze symboliek veel belangrijker. In de heilige literatuur, waaronder de Bijbel, staan sterren symbool voor engelen, en binnen het vrijmetselaars gnosticisme beheren deze tweeënzeventig machtige entiteiten (weerspiegeld in de tweeënzeventig samenzweerders die in de Egyptische mythe het leven van Osiris beheersten) momenteel de zaken op aarde onder leiding van Satan, de god van deze wereld (2 Korintiërs 4:4).
VOLGEND DEEL: De Controleurs - De 72 Kosmokraters die de Wereld Beïnvloeden - En De Culminatie van hun Geheime Bestemming voor Amerika
Eindnoten
[i] “Growth of a Young Nation,” U.S. House of Representatives: Office of the Clerk, last accessed January 30, 2012, http://artandhistory.house.gov/art_artifacts/virtual_tours/splendid_hall/young_nation.aspx
[ii] “1964–Present: September 11, 2001, The Capitol Building as a Target,” United States Senate, last accessed January 30, 2012, http://www.senate.gov/artandhistory/history/minute/Attack.htm .
[iii] William Henry and Mark Gray, Freedom’s Gate: Lost Symbols in the U.S. (Hendersonville, TN: Scala Dei, 2009), 3.
[iv] https://sputniknews.com/viral/202006161079633514-new-interpretation-of-maya-calendar-suggests-the-world-will-end-on-21-june/.
[v] https://astronomy.com/news/2020/12/the-christmas-star-appears-again-jupiter-and-saturn-align-in-the-great-conjunction-on-dec-21-2020#:~:text=Jupiter%20and%20Saturn%20will%20line,t%20occur%20again%20until%202080.
[vi] Ibid., 4.
[vii] “Sandpit of Royalty,” Extra Bladet (Copenhagen, January 31, 1999).
[viii] Hall, Secret Teachings , 104.