Het mysterie van het verloren Jubeljaar: deel XXV – Het jaar van Gods welbehagen?

Door Bob O'Dell & Gidon Ariel - 16 augustus 2016

In deel 24 van deze serie onderzochten we de 9e van Av (dit jaar op zondag 14 augustus 2016 waargenomen), de ultieme dag van tragedie voor het Joodse volk, en we nodigden christenen uit met de Joden in gebed te zijn op deze dag. Vandaag bestuderen we een zeer positief onderwerp:

Is een Jubeljaar in algemene zin, en misschien dit jaar in het bijzonder, het jaar van het welbehagen des Heeren?

Velen hebben als particulier publiekelijk hun commentaar gegeven naar ons toe over de mogelijke verbinding van het jubeljaar met Jesaja 61:1-2:

“

Met betrekking tot deze passage en zijn Messiaanse boodschap wezen christelijke lezers er bovendien op dat deze zinnen ook werden geciteerd door Jezus. Maar dat terzijde, zowel Joden als christenen zijn het volledig eens dat deze passage in Jesaja Messiaans is in zijn soort.

Toch is het deze zin: "te verkondigen aan de gevangenen vrijheid", die dit vers verbindt met het Jubeljaar zelf. Leviticus 25:10 gebruikt een vergelijkbare term:

“

Het woord "vrijlaten" in Leviticus en het woord "vrijheid" in Jesaja zijn hetzelfde woord 'deror', wat kan worden vertaald als vrijlaten, vrijheid, een vloeiende, vrije ren en zelfs vrijheid.

Jubeljaar als het jaar van 's Heeren welbehagen: Ja of Nee?

Zo op het eerste gezicht zien we in Jesaja 61 de duidelijke verbinding tussen het Jubeljaar, aangezien deze typische Jubeljaar-uitdrukking een "vrijlating verkondigt" [deror], bijna onmiddellijk in Jesaja 61 wordt gevolgd door een proclamatie van het "jaar van 's Heeren welbehagen".

Maar hier is het waar de problemen beginnen, en het "nee-kamp" enig terrein wint.

Ten eerste, het woord welbehagen [Hebreeuws: ratson] in Jesaja 61 wordt niet geciteerd in Leviticus 25.

Ten tweede wordt het jaar van welbehagen in Jesaja 61:2 onmiddellijk gevolgd door de zinnen:

“

Nu, terwijl christenen die laatste twee zinnen naar de toekomst duwen, aangezien deze niet werden geciteerd, is het punt dat we hier maken, dat deze Messiaanse passage veel elementen heeft die na het Jubeljaar gaan lijken te komen, zoals beschreven in Leviticus: wraak en troost.

Maar aan de andere kant bevatten de afgelopen Jubeljaren van 1967 en 1917, zoals we al eerder bespraken volwaardige oorlogen. Eerlijke soldaten in de gelederen van de Ottomaanse Turken in 1917, en aan de zijden van de Arabische landen rondom Israël, zouden het goed hebben gevoeld alsof God een soort "goddelijke wraak" neemt op hen. De strategieën van de legers liepen duidelijk mis. Als we deze waarneming plaatsen in het kader van bijbelse tijden, dan had het eerste jaar van de binnenkomst in het land van Kanaän door de kinderen van Israël zeker Jubeljaar aspecten: het terugkomen naar het beloofde Land Israël en een goddelijke wraak over de stad van Jericho, en de noodzaak van troost na de tragische openingsronde voor Israël in hun strijd om de tweede stad, Ai.

Joodse Hints

Nog een paar tips over dit onderwerp kunnen ook afkomstig zijn vanuit Joods perspectief.

Eerst en vooral bidden Joden dagelijks dat het lopende jaar gezegend en vruchtbaar zal zijn. Zij vragen God om al de producten van het land te zegenen, en zij beginnen te bidden om regen onmiddellijk nadat Soekot is voltooid, en het regent vaak op aanwijzing. Dus hun gebed is dat elk jaar zal worden gezegend.

Ten tweede, in de beschrijving van het Jubeljaar in Leviticus 25:21 zal de lezer misschien merken dat het eigenlijk het 48e jaar is en niet het Jubeljaar dat de meest vruchtbare boven alles is, met een zegen in het Sabbatsjaar en het Jubeljaar dat erop volgt:

“

De sleutel tot een antwoord

Dus hoe lossen we de kwestie op: is het Jubeljaar, ons huidige jaar, het jaar van het welbehagen des Heren?

De sleutel tot de oplossing van de kwestie is: op te merken WIE IS VERANTWOORDELIJK om de vrijheid te verkondigen in de twee passages.

In Gods opdrachten naar Israël, zoals neergelegd in Leviticus 25, is het besluit om een jubeljaar uit te vaardigen een verantwoordelijkheid van de mensen! Tenzij iedereen zich verenigt om te accepteren dat de vrijheid zal worden afgekondigd, anders zal er niets gebeuren. En nog meer, elke samenwerking in het vijftigste jaar moet beginnen als het eerste jaar van die cyclus, omdat het economische systeem — de waarde van de grond en iemands diensten — evenredig moet zijn aan de hoeveelheid jaren dat overblijft tot het jubeljaar, wanneer het land teruggegeven wordt en de slaven zijn vrijgelaten. De timing en coördinatie van het 50e jaar moet bekend en aanvaard zijn door iedereen in de volledige voorafgaande 50 jaren!

Echter, in Jesaja 61 is het besluit om vrijheid te verkondigen en het jaar van welbehagen uit te roepen, de verantwoordelijkheid van de Messias! Deze elegante verlossing staat onder Zijn gezag. Als zodanig is het niet nodig dat het moet gebeuren op aanwijzing van elke 49 of 50 jaar. Het kan gebeuren op elk moment!

Bob wil de christelijke lezers erop wijzen dat historisch gezien, Jezus uit Jesaja 61 citeerde in Lukas 4 in ongeveer 29/30 AD wat geen Jubeljaar lijkt te zijn. Als je met het jaar 1967 begint en terug gaat met een herhalend patroon van 49 jaar, dan krijg je 7 na Christus. Als je terug gaat met een herhalend patroon van 50 jaar, en je komt op 17 na Christus. Geen van deze jaren is zeer dicht bij 29 na Chr. Maar het goede nieuws is dat in het verlengde daarvan, de aanstaande komst van de Messias elk jaar kan worden verwacht!

Nu, met deze "WIE IS VERANTWOORDELIJK"-onderscheiding in het achterhoofd kunnen wij nu terugkijken en zien dat de wortel van het beginsel van de Messiaanse verlossing zelfs zichtbaar is in Leviticus 25. Afgezien van enkele uitzonderingen legt dit hoofdstuk uitgebreid uit hoe land en mensen kunnen worden verlost op elk gewenst moment door verwanten. Dit is hoe Boaz Ruth loste.

Het idee dat het "gunstige jaar" [ jaar van welbehagen] zowel kan zijn "vooraf bekend" als "gebeuren op elk moment", is eigenlijk het meest spannende antwoord dat we ons zouden kunnen voorstellen! Waarom? Als eerste omdat zoals wij hebben gezegd, er geen definitief bewijs is dat de beginselen van de jubeljaren ooit zijn uitgeoefend op nationaal niveau door Israël. Als een jaar van Gods welbehagen het nodig heeft dat een heel volk samen zal komen, 50 jaar vooraf, en het eens zal zijn in het vaststellen van de komende vijftig jaar, is iets zo ongewoons, tumultueus en vreemd als het Jubeljaar, dan zou het wel eens nooit kunnen gebeuren. Maar indien, zoals Jesaja verkondigt, de Messias niet aan de wetten van het Jubeljaar is gebonden, dan is de Messias BEREID om het moeilijke werk te doen dat wij samen niet konden doen als een Gemeenschap of voor onszelf.

Wat maakt het uit?

Dus als de Messias een Messiaans jubeljaar op zijn eigen tijd zal uitroepen, waarom zoeken wij dan naar het mysterie van het verloren Jubeljaar om het helemaal op te lossen?

Het vinden van het verloren Jubeljaar en er deel aan te krijgen, gaat niet elk probleem oplossen. Het Jubeljaar is geen garantie dat elk gebed zal worden beantwoord op de manier die wij wensen. Maar wij zijn van mening dat wanneer de mens probeert God te eren, en Gods principes te erkennen, en een paar zwakke maatregelen te nemen om deel te krijgen aan wat God zou kunnen doen, deze daad Hem bevalt. Voor de natie Israël kunnen die stappen erin resulteren dat meer van het beloofde land terugkeert. En voorts, wanneer God iets moois doet voor het Joodse volk in het land van Israël, doet Hij vaak ook iets moois voor de naties van de wereld.

Volgende keer

En dat zal ons volgende onderwerp zijn om te verkennen: zal een Jubeljaar de grote wereld-opwekking inleiden?

Verbonden met anderen

Dank aan degenen die schreven in "Schrijf me in" over ons laatste artikel, met de uitnodiging om te bidden of te vasten tijdens de negende van Av. Als u voor Israël op zondag 14 augustus, de 9e van Av hebt gebeden, hoe was die ervaring voor u? Was er een bepaald vers uit de Hebreeuwse Bijbel (d.w.z. het Oude Testament), dat vooral zinvol was voor u tijdens uw gebed? Zo ja, schrijf het in de commentaren!

Bron: The Mystery of the Lost Jubilee: Part XXV - Year of Lord’s Favor? - Israel News