www.wimjongman.nl
De wederkomst van Saturnus - Deel 33: De terugkeer van de Titanen
13 februari 2022 - door Derek Gilbert
Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7 - Deel 8 - Deel 9 - Deel 10 - Deel 11
Deel 12 - Deel 13 - Deel 14 - Deel 15 - Deel 16 - Deel 17 - Deel 18 - Deel 19 - Deel 20 - Deel 21
Deel 22 - Deel 23 - Deel 24 - Deel 25 - Deel 26 - Deel 27 - Deel 28 - Deel 29 - Deel 30 - Deel 31
Deel 32 - Deel 33 - Deel 34 - Deel 35
De opstand die al duizenden jaren tot Armageddon leidt, begon met entiteiten die vóór de mensheid waren geschapen, de cherubs, serafijnen, malakim, Wachters, en andere bovennatuurlijke wezens waar we ons misschien niet eens bewust van zijn. Later kwamen de hybride nakomelingen van de Wachters, de Nephilim, reuzen van vóór de zondvloed, wier geesten door de Hebreeërs uit de tijd van het Oude Testament "Rephaïm" werden genoemd. Mensen die later het schrift ontwikkelden, zoals de Grieken en Romeinen, noemden de oude goden met andere namen, maar hun verhalen lijken zo veel op elkaar dat we moeten concluderen dat ze door de eeuwen heen van de ene cultuur op de andere zijn overgegaan.
Als Christen accepteer ik het getuigenis van Jezus dat het Oude Testament historisch accuraat is. Dus, het verslag van deze bovennatuurlijke oorlog in de Bijbel is degene die we kunnen vertrouwen. De profetieën over wat komen gaat zijn ook zeker, hoewel we de beelden pas duidelijk zullen zien als de gebeurtenissen recht boven ons zijn, ervan uitgaande dat de Kerk er nog is als deze dingen gebeuren.
Het onderwerp van de Nephilim/Rephaïm heeft christenen al millennia lang geïntrigeerd. Zoals we hebben opgemerkt, waren de vroege kerkvaders het er over het algemeen over eens dat Genesis 6:1-4 betekende wat het zei: Lang geleden waren er reuzen op aarde, nakomelingen van engelen en mensenvrouwen. Verder zijn hun geesten de demonen die de mensheid nog steeds teisteren. Deze geesten, en hun vaders die nu gevangen zitten in de Tartarus, zullen het leger van de Antichrist vormen bij Armageddon.
Er is geen twijfel dat er mensen bij betrokken zullen zijn. Ongeacht het tijdstip van de Opname zal de "bedwinger" van 2 Tessalonicenzen 2:6 niet meer in de weg staan tegen de tijd van de krachtmeting bij Armageddon. Er zal niets zijn om deze demonische geesten te verhinderen bezit te nemen van de legers van de ongelovige wereld. Waarom zouden de "strijders van Baäl" zich niet vrijwillig aanmelden voor een aanval op Gods berg van samenkomst? Gebaseerd op de lage dunk van mensen, die door demonen in de Bijbel wordt geuit, beschouwen zij ons op zijn best als vervangbaar. Boze geesten maakten hun slachtoffers ziek, blind, stom en zelfvernietigend en dwongen hun gastheren zichzelf te snijden en in het vuur te gooien. Als hun menselijke "vleesomhulsels" omkomen bij de aanval op Jeruzalem, wel, dan zijn er nog meer waar zij vandaan kwamen.
Is het niet interessant dat de grootste angst van de demonen die Jezus uitdreef was dat hen werd bevolen "te vertrekken naar de afgrond"?[1] Dat is waar hun bovennatuurlijke ouders zijn opgesloten. Als er iets is, haten die rebelse goden ons nog meer dan de demonen dat doen. Waarom? Zoals Paulus schreef: "Weet gij niet, dat wij de engelen moeten oordelen?"[2] Hoe dat precies in zijn werk gaat, weten wij niet. Maar Paulus had voorkennis, dus je kunt er zeker van zijn dat jij en ik op een dag zullen worden opgeroepen om te dienen in de meest intrigerende rechtszaken uit de hele geschiedenis. Denk je dat engelen, in het bijzonder de machtige Wachter-klasse entiteiten die optraden als goden van de naties, daar misschien een beetje boos over zullen zijn?
Laten we hier een scenario schetsen dat de situatie ten tijde van Armageddon zou kunnen weerspiegelen. Een deel hiervan is noodzakelijkerwijs speculatief; vergeet niet dat God, als Heer der Legers, jou en mij niet alles van tevoren zal vertellen, omdat dat Zijn plannen aan de vijand zou onthullen. Maar dit is wat we kunnen afleiden uit de bewijzen.
Een vijand uit het noorden zal in de laatste dagen opstaan en tegen Israël komen. Hun doel zal Sion zijn, de har môʿēd, God's berg van samenkomst. Het noorden is in dit geval niet zozeer het geografische noorden als wel het geestelijke noorden.
Locaties van Gogs noordelijke coalitie en de berg Zaphon (Hebreeuws yarkete tsaphon), het "uiterste noorden."
Met andere woorden, Gog is niet menselijk en Magog is niet Rusland.
Dit is in overeenstemming met de Joodse traditie van het kwaad dat neerdaalt op Israël vanuit het noorden. In het fysieke vlak vielen de meest geduchte vijanden altijd vanuit het noorden aan. Assyrië en Babylonië waren de twee meest gevreesde, maar de Syriërs waren altijd bereid om vanuit Damascus naar beneden te rijden om te plunderen en te roven als zij daar mee weg konden komen. Overvallers troffen Israël meestal vanuit het noorden, omdat het dwaas is om de Syrische woestijn naar het oosten door te steken.
Bovennatuurlijke bedreigingen voor Israël kwamen eveneens uit het noorden. Bashan, de toegang tot de Kanaänitische onderwereld; de berg Hermon, El's berg van samenkomst en de plaats van de opstand van de Wachters; en de berg Zaphon, waar het paleis van Baäl stond, lagen allemaal ten noorden van Israël. Dit is de context voor het zien van de oorlog van Gog en Magog in Ezechiël 38 en 39.
Gog is het Hebreeuwse begrip voor de antichrist, de grote bovennatuurlijke vijand van God en Israël in de eindtijd. Speculaties die de identiteit van Gog in verband brengen met een Russische leider zijn misleidend. Ten eerste, hoewel er Russen kunnen zijn in de coalitie die naar Jeruzalem komt voor de slag van Armageddon, maakt Rusland als natie geen deel uit van de profetie van Ezechiël. Met alle respect voor de bijbelleraren die de Rusland-is-Magog visie aanhangen, het identificeren van rosh ("hoofd") als Rusland en Meshech als Moskou is volkse etymologie,[3] het leggen van verbanden simpelweg omdat woorden hetzelfde klinken. Taal werkt niet altijd op die manier. "Dear" (Liefste) en "deer" (hert) klinken hetzelfde, maar verwar je echtgenoot alsjeblieft niet met Bambi.
Met dank aan BiblicalToolbelt.com.
Belangrijker is dat de gruwelijke offerfeesten van Ezechiël 39:17-20 en Openbaring 19:17-21 bevestigen dat de oorlog van Gog eindigt bij Armageddon. Het is hetzelfde conflict. Dus, tenzij een plausibel scenario een Russische Antichrist bevat, en die ken ik niet, moeten we die theorie laten gaan.
We kunnen het er wel over eens zijn dat het Beest dat in Openbaring 13:1 uit de zee tevoorschijn komt, de antichrist is. Een paar dingen over het Beest: Ten eerste, in de Bijbel is het de kosmologische locatie van de afgrond. De zee vertegenwoordigt chaos, en God onderwierp de chaos in de eerste twee verzen van de Bijbel.
In het begin schiep God de hemelen en de aarde. De aarde was zonder vorm en ledig, en duisternis lag over het gezicht van de diepte. En de Geest van God zweefde over het oppervlak van de wateren. (Genesis 1:1-2)
Het Hebreeuwse woord dat vertaald wordt met "diepte" is tehom, wat hetzelfde woord is, maar een andere taal dan het Akkadische têmtum. Dat is weer een variant van Tiamat, de Soemerische chaosdraak die werd onderworpen door een krijgersgod, Marduk (of Enlil of Anu, in vroegere versies van het verhaal), om orde te brengen in de schepping. Soortgelijke mythen kwamen veel voor in het oude Nabije Oosten: Baäl tegen Yamm, Tesjoeb tegen Illuyanka, Zeus tegen Typhon, en het origineel, Jahweh tegen Leviathan.
Het duidelijkste verschil tussen het Bijbelse verslag en de anderen is dat het conflict tussen God en chaos aan het eind van het tweede vers in de Bijbel voorbij was. We zien er later verwijzingen naar - bijvoorbeeld in Psalm 74:12-17 - maar er is geen aanwijzing dat God enige moeite had om de chaos tot bedaren te brengen. Dat is niet zo in de heidense verhalen. In alle gevallen had de krijgsgod hulp van buitenaf nodig en meer dan één veldslag om het zeemonster te onderwerpen dat de chaos vertegenwoordigde. Chaos, die bovennatuurlijk is, is ingetoomd, maar niet dood.
Volgens de Griekse dichter Hesiod gooide Zeus het slangachtige chaos-monster Typhon in de Tartarus om een ruimte te delen met Kronos en de Titanen.[4] We zijn er redelijk zeker van dat de Titanen/Waarnemers in de Tartarus zijn; Hesiod en Homerus waren het op dat punt eens, en Petrus bevestigde het (2 Petrus 2:4).
Conceptie van een tekenaar van de chaos-god Typhon. Eigenlijk is het niet zo ver van de klassieke Griekse voorstellingen.
Nog twee datapunten: De Grieken geloofden dat de strijd tussen Zeus en Typhon plaatsvond op de berg Kasios, hun naam voor Baäl's heilige berg, Zaphon. Geleerden hebben reeds lang opgemerkt dat Typhon's naam zo sterk lijkt op "Zaphon" dat zij met elkaar in verband kunnen worden gebracht.[5] Er is dus een duidelijk verband tussen Zaphon, de berg waar de Antichrist/Gog zijn troepen zal verzamelen, en de chaos-god Typhon. En terwijl deze entiteit door Hesiod een "draak" (met honderd koppen!) wordt genoemd, wordt Typhon elders beschreven als "een hybride tussen mens en dier,"[6] met vele vleugels, adderspiralen als benen, en een menselijk hoofd. Met andere woorden, de Griekse chaos-god was een mens-dier chimera. Dit is hoe de oude Mesopotamiërs de apkallu beschreven, die de Wachters/Titanen waren.
En de Grieken herinnerden zich dat deze monsterlijke godheid, verbonden met Satan/Baal's berg van samenkomst, begraven was in Tartarus - de afgrond, die in de Bijbel wordt voorgesteld door de zee. In Openbaring komt het Beest, dat wordt beschreven als een hersenschim zoals het chaosmonster Typhon, tevoorschijn uit de zee - de afgrond - om de Antichrist (Gog) te worden en de oorlog te leiden tegen Gods heilige berg Sion:
Toen werd de draak woedend op de vrouw en ging heen om oorlog te voeren tegen de rest van haar nageslacht, tegen hen die de geboden van God bewaren en vasthouden aan het getuigenis van Jezus. En hij stond op het zand der zee.
En ik zag uit de zee een beest opkomen, met tien horens en zeven koppen, met tien diademen aan zijn horens en godslasterlijke namen op zijn koppen. (Openbaring 12:17-13:1)
Deze verzen suggereren dat de draak op de oever staat wanneer het Beest, de Antichrist/Gog, uit de afgrond oprijst. Merk op dat Satan/Baal's berg van samenkomst, Zaphon, tegenwoordig Jebel al-Aqra genoemd, aan de oever van de Middellandse Zee ligt.
Dus, kan de Antichrist de geest van chaos zijn, Leviathan? Ja, dat denk ik wel. Hoewel de chaosgod Typhon niet tot de oorspronkelijke Titanen behoorde, werd wel aangenomen dat hij hun halfbroer was en wordt hij soms een Titaan genoemd. En, zoals we in het allereerste artikel in deze serie hebben opgemerkt, dacht een van de grote theologen van de vroege kerk, Irenaeus, dat de beste kandidaat voor de Antichrist "Teitan" was.
KIJK NAAR "DE TERUGKEER VAN DE GODEN EN DE TWEEDE KOMST VAN DE OUDE SATURNUS' HEERSCHAPPIJ!"
Er is nog een verband: Het "buitengewoon angstaanjagende" vierde beest van Daniël 7 wordt beschreven als hebbende "een mond die grote dingen sprak, en die groter scheen dan zijn metgezellen."[7] Geleerden hebben al lang de overeenkomsten opgemerkt tussen het vierde beest en Typhon, het chaos-monster dat Zeus durfde uit te dagen aangaande de controle over de kosmos.[8]
Het is de moeite waard te vragen of een entiteit als Typhon/Set/Leviathan zelfs de Antichrist zou kunnen zijn. Het antwoord is ja. Satan wordt in Openbaring 12:3 beschreven als "een grote rode draak, met zeven koppen en tien horens", en hij ging Judas Iskariot, de verrader van Jezus, binnen. Aangezien Satan in staat was Judas te bezitten of te beheersen, dan kan en zal het Beest, welke geest het ook is, hetzelfde doen met een andere menselijke gastheer. Wat wij met onze natuurlijke ogen waarnemen is niet het volledige plaatje. Denk eraan, zoals Paulus ons waarschuwde, "zelfs Satan vermomt zich als een engel des lichts."
Hoe zit het met de Titanen? Wanneer de vijfde van de bazuinblazende engelen zijn hoorn laat schallen, valt er een ster uit de hemel op aarde met een sleutel tot de afgrond-Tartarus. Dit is de terugkeer naar de aarde van Shemihazah en de Wachters.
Hij opende de schacht van de bodemloze put, en uit de schacht steeg rook op als de rook van een grote oven, en de zon en de lucht werden verduisterd door de rook uit de schacht. En uit de rook kwamen sprinkhanen op de aarde, en hun werd macht gegeven als de macht van de schorpioenen der aarde. Hun werd gezegd geen schade te berokkenen aan het gras der aarde, noch aan enige groene plant, noch aan enige boom, maar alleen aan die mensen, die het zegel Gods niet op hun voorhoofd hebben. Zij mochten hen vijf maanden lang kwellen, maar niet doden, en hun kwelling was als de kwelling van een schorpioen wanneer die iemand steekt. En in die dagen zullen de mensen de dood zoeken en hem niet vinden. Zij zullen verlangen om te sterven, maar de dood zal van hen wegvluchten.
De sprinkhanen zagen eruit als paarden die klaargemaakt waren voor de strijd: op hun hoofden leken wel gouden kronen; hun gezichten waren als menselijke gezichten, hun haar als vrouwenhaar en hun tanden als leeuwentanden; zij hadden borstplaten als ijzeren borstplaten, en het geluid van hun vleugels was als het geluid van vele strijdwagens met paarden die zich haasten in de strijd. Zij hebben staarten en angels als schorpioenen, en hun kracht om mensen vijf maanden lang pijn te doen, zit in hun staarten. Zij hebben als koning over hen de engel van de bodemloze put. Zijn naam in het Hebreeuws is Abaddon, en in het Grieks wordt hij Apollyon genoemd. (Openbaring 9:2-11)
De bovennatuurlijke entiteiten die duizenden jaren geleden bij de wereld bekend stonden als Titanen, Wachters, Anunnaki, en apkallu zijn de dingen die in Openbaring 9 uit de afgrond zwermen. Dat is waar ze nu zijn, opgesloten tot het Oordeel. Zij krijgen een korte tijd om de mensheid te kwellen, wraak nemend op Gods kostbare schepping voor de straf van het toekijken hoe hun eigen kinderen, de Nephilim/Rephaïm, werden vernietigd in de zondvloed van Noach.
Hoe weten wij dat? De Wachters uit de afgrond mogen degenen zonder het zegel van God op hun voorhoofd vijf maanden lang kwellen. Let nu eens op hoe lang de ark van Noach op het water was voordat hij tot rust kwam:
De fonteinen der diepte en de vensters des hemels werden gesloten, de regen uit de hemel werd ingehouden, en de wateren trokken zich onophoudelijk van de aarde terug. Aan het einde van 150 dagen was het water gezakt, en in de zevende maand, op de zeventiende dag van de maand, kwam de ark tot rust op het gebergte van Ararat. (Genesis 8:2-4, nadruk toegevoegd)
Gemeten in de dertig-daagse maanden van een maankalender, de standaard in het oude Mesopotamië, is 150 dagen precies vijf maanden. Dat is hoe lang Shemihazah, Asael en hun collega's hulpeloos toekeken terwijl hun kinderen werden vernietigd met de rest van al het vlees op de aarde. Uiteindelijk krijgen zij 150 dagen om de onbekeerlijke mensheid te kwellen voordat Saturnus' heerschappij wordt beëindigd. De parallel is niet toevallig, en het identificeert de wezens uit de afgrond als de zondige engelen genoemd in de brieven van Petrus en Judas - de "zonen van God" uit Genesis 6, die werden geleid door de entiteit die centraal staat in deze studie, Shemihazah/Saturnus.
Toegegeven, de beschrijving van de dingen uit de put komt niet overeen met de Mesopotamische afbeeldingen van apkallu of Griekse beelden van de Titanen. Maar vergeet niet dat die entiteiten naar de bodemloze put werden gestuurd rond de zondvloed. Vele jaren, misschien wel duizend of meer, gingen voorbij voordat de Sumeriërs afbeeldingen van apkallu begonnen te maken op cilinderzegels en kleitabletten. Die beschrijvingen waren echter overgeleverde herinneringen aan bovennatuurlijke menselijk-dierlijke hybriden, en dat is in feite wat Johannes beschreef. De Titanen, de Wachters van de Bijbel, keren terug wanneer de engel met de sleutel de put opent.
Voor hen die niet het zegel van God op hun voorhoofd hebben, zal het letterlijk de hel op aarde zijn.
Volgende: De opkomst van Apollyon
Eindnoten
[1] Luke 8:31.
[2] 1 Corinthians 6:3.
[3] Meshech probably referred to the Mushki, people of ancient Anatolia known from Akkadian and Assyrian texts. See Derek P. Gilbert, Last Clash of the Titans (Crane, MO: Defender, 2018), pp. 153–154.
[4] Hesiod, The Homeric Hymns and Homerica with an English Translation by Hugh G. Evelyn-White. Theogony (Medford, MA: Cambridge, MA, Harvard University Press; London, William Heinemann Ltd., 1914), line 869.
[5] J. W. Van Henten, “Typhon.” In K. van der Toorn, B. Becking, & P. W. van der Horst (Eds.), Dictionary of Deities and Demons in the Bible (Leiden; Boston; Köln; Grand Rapids, MI; Cambridge: Brill; Eerdmans, 1999), p.879.
[6] Apollodorus, Library and Epitome (English) . J. G. Frazer, Ed. (Medford, MA: Perseus Digital Library, 1921), Vol. 1, p. 47.
[7] See Daniel 7:7–8 and 19–22.
[8] Jürg Eggler, Influences and Traditions Underlying the Vision of Daniel 7:2–14 (Fribourg, Switzerland: University Press; Göttingen: Vandenhoeck and Ruprecht, 2000), pp. 8–9.
Bron: The Second Coming of Saturn Part 33: Return of the Titans » SkyWatchTV