www.wimjongman.nl

(homepagina)


Beschadigde beeltenis 2

()

VIGNET 1: DE SLUIER GAAT OMLAAG

OPMERKING: Er zijn verschillende vignetten in dit boek. Het zijn korte verhalen die de theologie in een verhaalvorm gieten om het begrijpelijker te maken. Het verhaal is fictie, maar gebaseerd op de feiten die we tot nu toe hebben verzameld. Ga naar het volgende hoofdstuk als je alleen de feiten wilt weten.

Adonai keek teder naar zijn zoon Adam, maar toch bedroefd.87 Adonai's adem en de gloed van zijn licht vervaagden snel. Spoedig zouden zij zijn aanwezigheid in het geheel niet meer kunnen verdragen. "De adamáh waaruit je bent weggenomen zal nu degenereren en vergaan en daarheen zul je naar terugkeren vanwege wat je hebt gedaan."88

Onmiddellijk klonk er een diep gerommel, als het gekerm van een miljoen stemmen op het punt van de dood. Ineens kwam er een uitbarsting van straling pulseerde uit de atomen van elke boom, bloem, en elke grasspriet, van elke rots en de grond onder Adams voeten en liet alles radioactief achter. De onzichtbare wereld van cellen en DNA in alle dieren, vogels en vissen die Adonai had uit de adamáh had gevormd, deelde het lot van de dood van Adam en de adamáh. 89 Het principe van roest deed zijn intrede in de wereld waar een ogenblik tevoren een dergelijke oxidatie nooit was gekend; metalen en elk materiaal zouden voor altijd intact zijn gebleven.

Adam zuchtte, keek naar de grond en knielde neer, hij nam wat vuil in zijn handen en staarde er enkele ogenblikken naar. "Ik ben gemaakt uit het stof van de adamáh en daar zal ik naar terugkeren," fluisterde hij uiteindelijk beseffend dat toen Adonai hem vormde uit de adamáh, Hij hem maakte tot het levende, federale hoofd van al het geschapene materie. Daarna liet hij het vuil door zijn vingers glijden, de relatie die hij ermee had overpeinzend.

"Wij zijn één en ons lot is één. Mijn lot bepaalt het lot van alles in de materiële kosmos; de vitaliteit van alles is verbonden en afhankelijk van mijn leven." "Vader!" snikte Adam terwijl hij en Eva omkeken met tranen in hun ogen. De Hof van Eden en Adonai's gezicht 90 verdwenen voor hun ogen als een boekrol die voor hen ontrolt wordt;91 zij waren zich er niet van bewust dat dit de laatste keer in hun leven was dat ze 92 oog in oog met hun Vader zouden staan. Terwijl het ontrolde, het domein van Adonai en alle engelen, zowel de goede als de kwade, voor altijd uit hun visie voor altijd; alles van dat domein was volledig 93 Ruimtelijk lagen de domeinen bovenop en namen tegelijkertijd dezelfde geografie in, maar waren dimensionaal gescheiden door een muur of sluier, als een membraan dat de doorgang tussen de domeinen versperde.

"O, voor de dag dat de Beloofde Ene komt en Adonai's geest herstelt en het glorieuze licht dat uit ons vloeide," zuchtte Adam.

"Hoe zal de Beloofde Ene de macht hebben om ons te herstellen als de corruptie nu elke vezel van ons wezen en dat van onze zonen raakt?" vroeg Eva door tranen heen.

Adonai's belofte van degene die de kop van Satan zou vermorzelen, bleef in Adams gedachten hangen, omdat vrijheid van de dood zijn hartenwens was. "Ik weet het niet," antwoordde hij moedeloos. "Ik weet het niet, maar wij hebben Zijn belofte."94 aan hun zicht onttrokken.

Voetnoten

87 Gen 6:6, Gen 2:17
88 Gen 3:17-19
89 Rom 8:19-21
90 Gen 3:24
91 Jes 34:4; Openb 6:14
92 Lucas 3:38; Johannes 1:18, 6:46; 1Johannes 3:2
93 2Kgs 6:17
94 Gen 3:15