www.wimjongman.nl

(homepagina)


Beschadigde beeltenis 2

Bijlage 4: William Tyndale en Pasen

Een vraag die opkomt is of Ishtar hetzelfde is als het woord dat we in de Bijbel tegenkomen, Eástre, en is deze godin de naamgever voor de paasvakantie? Deze vraag is geïsoleerd voor Engels- en Duitstaligen omdat het een taalkundig verschijnsel is van een interpretatie van een vers in Handelingen:

En als hij hem gevangen genomen had, zette hij hem in de gevangenis en leverde hem over aan vier quaternions soldaten om hem te bewaren;met de bedoeling hem na Pasen (Eástre) voor het volk uit te brengen (Handelingen:12:4).

Het woord voor Eástre, in het Spaans en andere Romeinse talen is "la Pascua" of "la Pâque". Het komt van het woord Pascha, dat Latijn is voor Pasen, Pesach [Hebreeuws], maar het is toegeschreven aan de gebeurtenis van de opstanding. Het was William Tyndale die de term "Passover" bedacht, die hij gebruikte in zijn vertaling van de Hebreeuwse Bijbel (Oude Testament). Tyndale was trouw in tijden van vervolging om de Bijbel, specifiek het Nieuwe Testament, van het Grieks in het Engels te vertalen, zodat "de ploeger meer zou weten dan de kerkelijke geestelijkheid". Tyndale werd opgejaagd en moest Engeland ontvluchten naar Duitsland om het vertalen af te maken.In 1525 werd het Tyndale Nieuwe Testament gedrukt in het Engels, de taal van de gewone man. De Katholieke Kerk nam veel van de Tyndale Bijbels in beslag en verbrandde ze; en Tyndale zelf werd elf jaar lang opgejaagd en vervolgens op de brandstapel gezet omdat hij Gods Woord beschikbaar had gesteld aan het publiek. De complete Bijbel werd in 1560 in het Engels gepubliceerd en stond bekend als de Geneefse Bijbel. Meer dan 90% van William Tyndale's originele Engelse vertaling is bewaard gebleven.

( )

Afbeelding 65 Ostara (1884) door Johannes Gehrts. De godin, godheid van de stralende dageraad, omringd door lichtbundels, dieren en mensen die opkijken vanuit het rijk beneden.

Ironisch genoeg gebruikte hij de term Eástre in het Nieuwe Testament om te verwijzen naar de Pesach gebeurtenis, niet naar de opstanding van Jezus. Naar mijn mening gebruikte Tyndale het verkeerde woord, gewoon door verwarring en omdat hij niet bekend was met het Pascha.

Vóór Tyndale schreef een 7e-eeuwse monnik, Eerwaarde Bede, uitvoerig over de vraag of de kerk de opstanding moest vieren op de drijvende datum van Pesach of op de zondag na de lente-equinox. Terwijl hij uitvoerig over deze vraag schrijft, vermeldt hij het oorsprongsverhaal voor de naam van de feestdag: een godin genaamd Eostre, die de lente en de vruchtbaarheid vertegenwoordigt. De heidenen hadden Eostre in de lente gevierd, dus begonnen mensen die nieuw waren in het christendom de Verrijzenis in dezelfde tijd te vieren met dezelfde naam. Het is heel goed mogelijk dat Ostara of Eástre afkomstig is van het woord Ishtar. Dit is taalkundig niet onomstotelijk vastgesteld. Niettemin ben ik ervan overtuigd dat zij dezelfde zijn.

Toen de cultus van Inanna-Ishtar / Ashtoreth / Astarte / Aphrodite zich over de wereld verspreidde en naar de Britse eilanden kwam, kan de Angelsaksische godin van de lente en de wedergeboorte de naam Ishtar hebben aangenomen met de aangepaste uitspraak: Eástre of Ostara. Ishtar werd niet alleen in Groot-Brittannië vereerd, maar ook in Duitsland en andere Germaans-sprekende landen als Ostara, Eostre of Eastre, de godin van de zonsopgang. We weten dat Venus ook de godin van de zonsopgang en van de lente was. Als we naar aanwijzingen zoeken, zien we overeenkomsten met het oude Inanna / Ishtar en het meer moderne Ostara of Eástre. We weten bijvoorbeeld dat Inanna / Ishtar afdaalde naar de onderwereld, waar zij de helft van het jaar moest blijven,wat symbolisch is voor de herfst en de winter. Toen zij uit de onderwereld tevoorschijn kwam, kreeg de aarde groene bladeren en bloeide zij op door de wedergeboorte. De verhalen van de godinnen zijn hetzelfde; hun namen klinken hetzelfde. We zien opmerkelijk gelijkende bijnamen voor deze specifieke godin die suggereren dat ze dezelfde zijn.482 (Zie Bijlage 3 Inanna).

Voor de vroege Amerikanen werd het Paasfeest gevierd door de Katholieken, maar afgewezen door de Protestanten vanwege de heidense invloeden. De protestanten mijden het feest ook omdat het van oudsher een dag is van zwaar drankgebruik en carotisme. Na verloop van tijd en door immigratie nam Amerika wilde hazen en gekleurde eieren, voor de hand liggende symbolen van vruchtbaarheid, op in de tradities van het feest van de Wederopstanding.

Oude rituelen rond de lente-equinox vierden de verschijning van Inanna uit de onderwereld als een herrezene of herborene. Andere culturen vierden jaarlijkse voorjaarsrituelen ter ere van de jaarlijkse wedergeboorte van de stervende zonnegod, Sol Invictus, of de Egyptische Horus, of de Griekse Dionysus, of de Frygische Attis. Naarmate de lente opbloeide en de warme zon langer aan de hemel bleef staan, vierden de mensen de zon. Moderne "zonsopgangsdiensten" zijn duidelijk terug te voeren op heidense zonnevieringen in deze tijd van het jaar.

Momenteel staan de "Paashaas" en de eierenjacht centraal. De haas (konijn) en de eieren zijn de symbolische voorstelling van de godin Eostre (zie afbeelding 65). Een konijn staat bekend om zijn vruchtbaarheid, het baart meerdere keren per jaar met slechts een draagtijd van 30 dagen. De godin van de vruchtbaarheid werd gevierd op de lente-equinox in maart en april. Toen het christendom zich onder de Angelsaksen verspreidde, werden veel tradities van het feest van Eostre opgenomen in de viering van de Wederopstanding. De vermenging van godin-vererende tradities met de Verrijzenis-ceremonie beviel heidenen en moedigde velen aan zich te bekeren. Het feest werd zelfs Eostre (Pasen) genoemd, wat gemakkelijk in het gehoor van de bekeerling lag.Om de kerk smakelijker te maken voor heidenen, bracht zij oude gebruiken in om bekeerlingen te scoren.

Hebben wij het gezag om heidense praktijken te vermengen met onze aanbidding van God? Toen de kinderen van Israël het gouden kalf bouwden, zeiden zij dat hun feest ter ere van de ware God was. Weet je nog hoe God reageerde op aanbidding die vermengd was met heidense praktijken?

Drieduizend mensen stierven. Toen ze het Beloofde Land binnenkwamen, werd Israël verteld: "Wanneer gij in het land komt, dat de HERE, uw God, u geeft, zult gij niet leren de gruwelen van die volken na te volgen" (Duet 18:9). God staat niet toe dat wij heidense elementen in onze eredienst vermengen; Hij zal het niet aanvaarden.

Wees op uw hoede, dat gij u niet laat verleiden om hen na te volgen, nadat zij van voor uw aangezicht vernietigd zijn, en dat gij niet naar hun goden vraagt en zegt: "Hoe hebben deze volken hun goden gediend? Zo zal ik ook doen.' Zo zult gij de HERE, uw God, niet aanbidden; want elke gruwel aan de HERE, die Hij haat, hebben zij aan hun goden gedaan; want zij verbranden zelfs hun zonen en dochters in het vuur voor hun goden (Deut 12:30-31).

Maar jij zegt: "God kent mijn hart. De paashazen zijn gewoon voor de kinderen om plezier te hebben. Ik ben niet bezig met heidense praktijken als ik eieren kleur of naar een zonsopgangsdienst ga." We hebben in dit boek gezien dat zelfs onze gebeden een gruwel kunnen zijn als we in ongehoorzaamheid wandelen. Er zijn praktijken die bij de godin horen, en deze praktijken mogen niet gekerstend worden. Wij mogen niet zeggen dat wij de opstanding van Jezus vieren als wij in werkelijkheid "taarten bakken voor de koningin van de hemel". We moeten God niet op heidense manieren aanbidden en Hem vertellen dat Hij het maar beter goed vindt. God is licht en Hij heeft er geen duisternis in gemengd. Op dezelfde manier moet onze aanbidding zuiver zijn en mogen er geen heidense elementen in vermengd zijn.

Kortom, we hebben een religieuze feestdag die genoemd is naar een heidense godin met niet-bijbelse praktijken - we wisten dat een eierleggend konijn een vreemde feestmascotte is! Misschien moeten we de konijntjes achterwege laten en gewoon de feestdagen vieren die Jezus en de apostelen vierden.

Voetnoot

482 De uitdaging waar we voor staan, als gevolg van Tyndale's ongelukkige keuze om het woord Eástre te gebruiken, is dat er veel verwarring is over wat mensen bedoelen als ze zeggen: "Vrolijk Pasen." Sommigen zijn ervan overtuigd dat iedereen die Eástre viert, deelneemt aan een heidense activiteit. Zeker, paashazen en het zoeken naar eieren zijn heidense activiteiten. Maar de meeste volgelingen van Christus die "Zalig Pasen" zeggen, vieren de verrijzenis van Jezus en vieren niet deze godin. Idealiter zouden we het Eerste Vruchten moeten noemen, omdat dat de tijd is dat Jezus opstond uit de dood.

Bron: DouglasHamp.com: