INZICHT IN EGYPTE: GESCHIEDENIS VAN HET KALIFAAT (DEEL EEN)

Geplaatst op 06 februari 2011


Bron: Understanding Egypt: History of the Caliphate (part one) | The Blaze

Joel Richardson kijkt naar het concept van het Kalifaat in een historische context.
Historisch, is de titel kalief (Khalifa) gegeven aan personen die er in geslaagd zijn om Mohammed na zijn dood als de leider van de moslims op te volgen. Het Arabische woord betekent Khalifa, opvolger, en de volledige titel khalifatu rasulil-lah betekent “de opvolger van de boodschapper van Allah”. De kalief is de politieke, militaire en administratieve leider van alle moslims. De kalief is de paus, president en generaal van de islamitische wereld allemaal verpakt in één man. Het kantoor en de regering van de kalief staat bekend als het kalifaat (het Kalifaat). Het kalifaat is de enige vorm van regering die volledig is gesanctioneerd in de vroege Islamitische theologie. Het doel van het kalifaat is om de islamitische wereld te regeren volgens de islamitische sharia. Kalief’s werden ook aangeduid met andere titels zoals Imam al-Ummah (leider van de moslimgemeenschap) of Amir al-Mu'minin (Commandant van de Gelovigen).


Vanaf de dood van Mohammed tot aan de val van het Ottomaanse Rijk in 1923, hebben diverse kalifaten of dynastieën over de islamitische wereld geregeerd. De belangrijkste kalifaten in historische volgorde waren de Rashidun, de Abbasidische, de Umayyid, en ten slotte de Ottomaanse. Op sommige momenten in de islamitische geschiedenis zijn er zelfs rivaliserende kalief’s geweest in verschillende delen van de moslimwereld. Hoewel het doel van het kalifaat is om alle moslims over de hele wereld te verenigen, is dit zelden werkelijk het geval geweest. Islamisten echter bagatelliseren vaak dit feit en bekijken de eerste dertien honderd jaar van de islam door een sterk geïdealiseerd bril:

Vanaf het eerste moment van haar oprichting, implementeerde de Islamitische Staat de sjaria volledig, voerde de gang van zaken in de maatschappij uit, uitsluitend volgens de Islam, en propageerde de islam over de hele wereld al meer dan dertien eeuwen. Af en toe werd door interne spanningen, de integriteit van de staat onderbroken, maar die incidenten waren van korte duur. Door haar dertien eeuwen van bestaan heen, bleef de Khalifa als een ondeelbare eenheid die alle moslims onder zich verenigde en onder één enkele autoriteit.

1924: De afschaffing van het kalifaat

Vandaag bestaat het Kalifaat uit niets anders dan uit een theoretische regering die de islamitische wereld zou regeren volgens de islamitische wet. Het was op 3 maart 1924 dat de laatste kalifaat van -het Ottomaanse kalifaat- officieel werd afgeschaft door de eerste voorzitter van de Turkse Republiek, Gazi Mustafa Kemal Atatürk. Dat is essentieel voor een ieder die de huidige mondiale islamitische beweging probeert te begrijpen en inzicht te krijgen en welke psychologische gevolgen die afschaffing van het kalifaat heeft gehad op de moslims over de hele wereld en hoe deze factoren momenteel een rol spelen in de hele moslimwereld.

Alle moslims beschouwen zichzelf als leden van een ummah of de gemeenschap van islamitische gelovigen. Dit concept domineert de islamitische wereld en de geest. Dit gevoel van gemeenschap en trouw aan Mohammed en Allah strekt zich zelfs verder uit dan de familie en andere maatschappelijke banden. Zo zien we dat moslims zelfs niet aarzelen om familieleden te doden die het islamitische geloof opgeven, ondanks het feit dat het hun eigen bloed en vlees is. Zij beschouwen het als hun plicht om dat te doen.

Voeg daarbij het simpele feit dat de islamitische heilige tradities is gevuld met profetieën die de triomf van de islam over de hele wereld voorspellen:

Mohammed zei: “Ik heb de opdracht gekregen om de mensen te bevechten totdat zij allemaal zeggen: ‘Niemand heeft het recht om aanbeden te worden dan alleen Allah.’” -Sahih Bukhari Volume 9, Boek 84, nummer 59, Verteld door Aboe Hoeraira

De uiteindelijke verovering en complete islamisering van de aarde is net zo natuurlijk voor de verwachting voor de meeste moslims, als de opkomst van de zon. Theologisch, hebben moslims een gevoel van goddelijke recht, in de overtuiging dat de volledige wereldheerschappij hun roeping en bestemming is.
Daarom in de afgelopen tachtig jaar, heeft de daadwerkelijke afschaffing van het kalifaat, de islamitische gelovige een gevoel van een diepe stoornis gegeven over het machtsevenwicht in de wereld. In plaats van een verenigd islamitisch rijk onder een kalief, bestond de islamitische wereld uit een netwerk van onderdanige en verslagen natie-staten.
Zij zien de moderne moslims staten in het Midden-Oosten als een product van het kwaad door de Westerse mogendheden (ondanks het feit dat dit seculiere staten zijn, zien moslims vaak het Westen uitsluitend als christelijke naties) die het islamitische kalifaat verdeelden.

Tegelijkertijd, omdat zij te vaak geregeerd werden door corrupte derderangs dictators die leven in luxe, terwijl hun mensen leven in moeilijke omstandigheden.
Nogmaals, ze zien het vaak zo alsof deze tirannen zijn geïnstalleerd of worden ondersteund door de boze Westerse mogendheden. Dat voor een volk dat zichzelf beschouwde als de belangrijkste supermacht van de wereld voor meer dan dertien honderd jaar en nu een verdeeld netwerk van tweede rangs natie-staten is voor bijna al een eeuw lang.
Om deze emotionele klap te doorstaan, de vernedering die heeft plaatsgevonden tijdens de 20e eeuw, in een tijd waarin tal van andere naties uitblonken in het bijzonder -die naties die gebaseerd zijn op joods-christelijke principes, in alles, vanaf de overheid met de mensenrechten, de wetenschappelijke doorbraken, welvaart, onderwijs, militair enz, wie kan dit alles op een rijtje zetten?

Dus het is de combinatie van de relatieve welvaart en vooruitgang in zoveel delen van de niet-islamitische wereld in contrast tot de volledige verslechtering van het eens zo bloeiende islamitische rijk dat een schande is op het blazoen van de islamitische wereld. Voeg opnieuw aan dit alles het feit toe dat de islamitische wereld een oosterse cultuur is, waar eer en schaamte alles betekenen. Al met al, de psychologische impact en de wrok van de islamitische wereld ten aanzien van alles wat we hebben besproken is bijna niet te behappen.

En natuurlijk, waar komt deze wrok en opgehoopt woede terecht? Want in een dergelijke drastische wanordelijke wereld, met complottheorieën en van schuld-geven zijn er enige instrumenten voldoende om dat het hoofd te bieden. Moslims geven allemaal de schuld van hun kwalen aan Israël (of zoals het zo vaak wordt aangeduid als: “De Wereld-zionistische samenzwering”) alsook de verschillende imperialistische westerse koloniale mogendheden van de laatste en vorige eeuwen.
Om hun schaamte te verhelpen en te weigeren om de waarheid van de werkelijke oorzaak van hun problemen te zien, hebben veel moslims geen andere keus dan zichzelf af te schilderen als slachtoffer van de Westerse imperialistische “kruisvaarder” machten.

Terugkijkend op de pre-koloniale dagen van Islamitische Rijk, ontstaan twee gedachten die vaak worden gezien in de moderne moslim geest: De eerste is het heroveren van de oude glorie, en de tweede is om te straffen degenen die het zo lang hebben tegengehouden. Al deze ambities zijn meestal samengevat in een negatief omverwerpen en vernietigen van Israël en het Westen, terwijl ze positief worden uitgedrukt in de messiaanse verwachtingen met betrekking tot de komst van de laatste kalief, die de Mahdi wordt genoemd.

Wordt vervolgt ...