www.wimjongman.nl

(homepagina)

Waarom moslims de joden moeten haten

6 Augustus 2012

door Nonie Darwish

Onlangs heeft een Pakistaanse religieuze leider, Pirzada Mohammed Raza Saqib Mustafai, gezegd: “Als de Joden worden uitgeroeid ... Zal de zon van de vrede beginnen op te stijgen over de hele wereld.” Eenzelfde prediking wordt routinematig gehouden en niet alleen door geestelijken, maar ook door de politici, in Iran, Saoedi-Arabië, Egypte, enz. Het is niet alleen maar Ahmedinijad, het zit in het hart van de islamitische theologie dat de wereld pas vrede zal kennen als alle Joden zijn uitgeroeid van de aarde. Maar weinig mensen in de westerse media zijn gealarmeerd door dit soort van retoriek of ervoor willen zorgen dat deze vreselijke donkere kant van die obsessieve haat van de islam naar de joden toe, bloot wordt gelegd.

Ik geloof niet dat men een autoriteit hoeft te zijn op menselijk gedrag of groepsdenken om deze voor de hand liggende pathologische islamitische haat te zien. Het is tijd voor ons allemaal om deze wreedheid tegen het Joodse volk op te sporen en bloot te leggen. Dat zijn we verplicht aan de mensheid en de waarheid.

Geen ware moslim kan niet inzien dat een dergelijke haat onwaardig is en onheilig voor een wereldgodsdienst on zich daarop te richten en dat de geloofwaardigheid van de islam wordt aangetast door een dergelijke haat. Geen moslim is het zelfs toegestaan om ver genoeg te gaan in het zichzelf analyseren over de vraag het waarom van deze haat. Moslims verdedigen de haat tegen de Jood door te beweren dat de joden Mohammed hebben verraden en dus verdienen ze dit soort behandeling. Ook al was ik een moslim, moet ik dan van mening zijn dat dit eenzijdige verhaal tegen de joden door de islam, genoeg is om alle doden, terreur, leugens en propaganda van islamitische leiders tegen Joden te rechtvaardigen? Voor de gemiddelde moslim, is het routinematig vervloeken van de joden in de moskeeën heel normaal en zelfs heilig!

Na veel denken, analyse, onderzoek en het schrijven erover, ontdekte ik dat de Jodenhaat in de islam een essentiële basis heeft in het islamitische geloofssysteem waardoor moslims er zich niet van lijken te kunnen ontdoen. Jodenhaat maskeert een existentieel probleem in de islam. De islam is doodsbang voor de Joden en de nummer één vijand van de islam, wat voor hen een waarheid is die voortdurend moet worden bedekt tegen elke prijs. Het maakt niet uit hoeveel moslim-mannen, vrouwen en kinderen sterven in dit proces van het redden van de reputatie van de islam. De nummer één plicht van moslims is het beschermen van de reputatie van de islam en Mohammed. Maar waarom zou een religie zijn volgelingen gelasten om dit zo te doen? Dit is het waarom:

Toen Mohammed aan zijn missie begon om de islam te verspreiden, was zijn doel een unieke Arabische religie te creëren, één met een Arabische profeet, die de Arabische waarden en cultuur tot uiting bracht. Maar om legitimiteit te verkrijgen, moest hij het koppelen aan de twee vorige Abrahamitische religies, het jodendom en het christendom. Hij verwachtte dat de joodse stammen die in Arabië leefden hem tot hun Messias zouden verklaren en daarmee hem meer legitimiteit zouden brengen naar de Arabieren toe, vooral zijn eigen stam in Mekka, de Quraish. Omdat zijn eigen stam hem hadden verworpen en bespotte, zocht Mohammed de goedkeuring van de Joden, die hij de mensen van het boek noemde. De bekering van de joden tot de islam maakte deel uit van het scenario dat Mohammed moest volbrengen om zich te bewijzen aan de inwoners van Mekka, dat zij een fout hadden gemaakt door de afwijzing van hem.

Dat was een van de redenen waarom Mohammed ervoor koos om te migreren naar Medina, een stad die voornamelijk was bezet door Joodse stammen en een paar arme Arabieren, die leefden rondom de Joden. De Joden stonden Mohammed toe binnen te komen. In het begin staat de Koran van Mekka dan ook vol met een beroep op de Joden, die vervolgens werden omschreven als “leidend en licht” (5:44) en een “rechtvaardig” volk (6:153 - 154), die “schitterde onder de volken” (45:16). Maar als de Joden de onderwerping afwezen en weigerde om zich te bekeren tot de islam, heeft Mohammed eenvoudig en letterlijk alles omgedraaid. De koran veranderd van de liefde in de bedreiging en dan een pure haat, schelden en geboden om de Joden te doden. De afwijzing door de Joden werd een ondraaglijke obsessie voor Mohammed.

Niet alleen zijn verwerping door de joden, maar ook hun welvaart maakte Mohammed extreem jaloers. De joodse Arabische stammen verdienden de kost door legitieme en succesvolle bedrijven, maar Mohammed verdiende zijn brood en rijkdom door middel van oorlogvoering, door de handelskaravanen van de Arabische stammen aan te vallen, van wie sommigen van zijn eigen stam waren, en hun rijkdom en bezit te grijpen. Wat er niet goed uitzag voor een man die beweerde een profeet van God te zijn. Het loutere bestaan van de Joden maakte dan ook dat Mohammed er slecht uit zag, wat tot een onuitsprekelijke afslachting leidde door Mohammed met het onthoofden van 600 tot 900 joodse mannen van een stam, en het nemen van hun vrouwen en kinderen als slaven. Mohammed had de eerste keuze uit de mooiste vrouwen als zijn seksslavin. Deze hele zinloze slachting van de joden werd uitvoerig gedocumenteerd in de islamitische boeken over het leven van Mohammed, niet als iets om je voor te schamen, maar als gerechtvaardigd gedrag tegenover kwade mensen.

Het is niet nodig om een psychiater te zijn om het voor het hand liggende te zien, dat Mohammed een gekwelde man was, na het bloedbad dat hij georkestreerd had en zijn strijders gedwongen om die te ondernemen, om zichzelf te machtigen en zijn religie. Om zijn mentaal lijden te verminderen, had hij iedereen om hem heen nodig en de toekomstige generaties, om deel te nemen aan de genocide tegen de Joden, de enige mensen die hij niet kon controleren. Met een enorm aantal verzen in de Koran worden Mohammed’s strijders aangemoedigd om te vechten en te doden, maar te vervloeken de islamitische strijders die wilden ontsnappen aan het vechten en het doden van Joden. De Koran staat vol met beloften van alle soorten van plezier in de hemel voor hen die Mohammed’s moordlust volgen en vervloeken en veroordelen hen die er voor kozen om te ontsnappen aan het vechten. Moslims werden aangemoedigd om geen aarzeling of schuldgevoel over de genocide te voelen want zij zijn het niet die het gedaan hebben, maar “Allah’s hand” zat achter de moord.

Mohammed is nooit over zijn woede, vernedering en afwijzing heen gekomen door “de mensen van het boek” en ging zijn graf in gekweld en geobsedeerd dat het feit dat sommige joden nog in leven waren. Op zijn sterfbed vroeg Mohammed de moslims om de joden te vermoorden waar ze maar gevonden werden, waardoor dit een “heilige gebod” werd dat geen moslim kan weigeren. Moslims die de sharia schreven, begrepen hoe uiterst gevoelig Mohammed was voor kritiek en dat is de reden waarom kritiek op Mohammed de hoogste misdaad werd in de islam die nooit vergeven zal worden, zelfs als de dader berouw toont. Mohammed’s boodschap op zijn sterfbed was voor zijn volgelingen niet om te streven naar heiligheid, vrede, goedheid, en om hun buren te behandelen als zichzelf, maar een gebod voor moslims om het doden en de genocide op de Joden voort te zetten.

Het doden werd zo een heilige daad van gehoorzaamheid aan Mohammed en Allah zelf. Mohammed beeldde zichzelf af als een slachtoffer van joden en moslims moesten hem wreken tot de dag des oordeels. Met alle Arabische macht, geld en invloed over de hele wereld die nog steeds groeit, maar met een beeld van zichzelf als slachtoffers. Sharia ook in deze wetgeving de plicht gecodificeerd dat iedere moslim Mohammed zijn eer en de islam moet verdedigen met hun bloed en zelfs de schending van de vele geboden toelaat, als het in het belang is van de verdediging van de islam en Mohammed. Dus moslims dragen een zware last, een heilige last, om Mohammed te verdedigen met hun bloed en daarbij mogen ze doden, liegen, bedriegen, laster etc.

Mohammed moet een diepe en extreme schaamte hebben gevoeld na wat hij had gedaan met de Joden en moest dus een zeer goede reden vinden om de genocide uit te leggen. Zo door de moslims te commanderen om de genocide te blijven volhouden voor hem, zelfs na zijn dood, verspreide Mohammad de schande over alle moslims en de islam heen om zich in te dekken. Alle moslims werden bevolen om Mohammed’s voorbeeld te volgen en de joden op te jagen waar ze ook gingen. Honderd jaar na de dood van Mohammed, bezetten de Arabieren Jeruzalem, en bouwde de Al Aqsa moskee direct op de top van de Joodse Tempel ruïnes, de heiligste plek van de Joden. De moslims dachten dat ze zo alle herinnering van het joodse bestaan hadden gewist.

Mohammeds genocide op de joden van Arabië werd een onheilige donkere schandvlek in de islamitische geschiedenis, en deze schaamte, jaloezie, woede blijft het sterkst voor de moslims vandaag. In de ogen van Mohammed en de moslims, is alleen al het loutere bestaan ​​van het Joodse volk, laat staan ​​een hele Joodse staat, de-legitimering van de islam en maakt dat Mohammed meer lijkt op een massamoordenaar dan op een profeet. Voor moslims om vrede te sluiten met de Joden en te erkennen dat Joden mensen zijn die recht hebben op dezelfde rechten als ieder ander, zou een verwoestend effect hebben op hoe moslims hun religie zien, hun geschiedenis en de acties van hun profeet.

De islam heeft een groot existentieel probleem. Niet door eigen wil, de joden bevinden zich in het midden van dit islamitische dilemma. De islam moet de genocide rechtvaardigen die Mohammed voerde tegen de Joden. Mohammad en de moslims hadden twee keuzes: ofwel de Joden zijn boos, niet-menselijk, apen, varkens, en vijanden van Allah, een gemeenschappelijke beschrijving van Joden die je nog steeds regelmatig hoort in de moskeeën van het Midden-Oosten vandaag, of Mohammed was een genocidale krijgsheer en niet geschikt om een profeet van God te zijn, een keuze die het einde van de islam zou betekenen.

Toen en nu, kozen Mohammad en de moslims duidelijk voor het eerste wereldbeeld en met een hint dat de tweede keuze beteugeld moet worden. Joden moeten de eeuwige kwade vijanden blijven van de islam, als de islam legitiem wil blijven. Er is geen derde oplossing om de kern van de islam te redden van een instorten, hetzij Mohammed was het kwaad, of de Joden waren het kwaad. Elke poging om te vergeven, vermenselijken, of vreedzaam te leven met de Joden wordt gezien als verraad tegen de islam. Hoe kunnen moslims de joden vergeven en dan terug gaan naar hun moskeeën, om de woorden van hun profeet te lezen, die hen vertelt dat ze de joden moeten vermoorden waar ze die maar vinden? Men kan zoiets niet opperen, als iemand moslim wil blijven.

Dat is de nummer één reden waarom joden een vijand van de islam zijn en zullen moeten blijven, vanwege de waarheid. Als de waarheid de onrechtvaardige haat van de islam voor de Jood wordt bloot gelegd, zullen moslims worden achtergelaten met een lege huls van een religie, een religie met een profeet die een moordenaar was, een dief en een krijgsheer, zonder jodenhaat zou de islam zichzelf vernietigen.

Nonie Darwish is de auteur

Bron: Nonie Darwish: Why Muslims must hate Jews - Jihad Watch

Printen??? Spaar papier en inkt.