www.wimjongman.nl
DE NAZI’S EN DE FASCISTEN DIE DE EU HEBBEN OPGERICHT EN HUN GROTE INVLOED OP HET EURABIE VAN VANDAAG
De Palestinizatie van Europa in een Eurabië was geen toeval. Bat Ye'or heeft een uitzonderlijk snel verschenen boek geschreven, die deze moderne “politieke trends en strategieën analyseert welke leiden tot grote veranderingen in de westerse beschaving, incl. Amerika, sinds de OIC ook Amerika als doel heeft. Leren van de Europese ervaring is ook van cruciaal belang voor de Amerikanen. Bovendien is deze evolutie beschreven in de historische beweging van de islamitische theologie en het expansionisme.”
Julia Gorin heeft een explosieve audio-visuele presentatie gemaakt van Rodney Atkinson - een Britse auteur, en voormalig ministerieel adviseur en docent aan de Universiteit van Mainz in Duitsland. Hij gaf deze speech op 26 februari 2008 in een openbare vergadering in het Lagerhuis, onder voorzitterschap van Philip Davies, MP. Hieronder zijn audio-visuele presentatie op basis van die toespraak,
Te zien op YouTube
Hieronder een transcriptie van de video:
“De nazi’s en fascisten staan aan de wieg van de Europese Unie en hun invloed op vandaag de dag.”
“De Europese Unie is gebaseerd op de nazi-plannen gepubliceerd in Berlijn in 1942.”-Rodney Atkinson
“Een leiding gevende Nazi Officier werd het eerste hoofd van de Europese Commissie in 1957.” - Atkinson
Er is een staatsgreep bezig tegen de bevolking van Groot-Brittannië en de natiestaten van Europa die werden bevrijd van het fascisme in 1945 en van het communisme in 1989. Dit is een coup tegen de soevereiniteit van de kiezers, in de definitie van democratie. Degenen die de democratische soevereiniteit wilden vernietigen wisten dat ze niet konden slagen als ze open waren over hun bedoelingen. En zij konden ook niet slagen als zij zouden probeerden hun coup te plegen binnen een democratisch systeem. Zij hebben gehandeld achter het democratisch systeem en over de landsgrenzen heen. Ze hebben zich gevestigd in de Europese Unie als een bureaucratische corporatistische staat, zo monolithisch dat de meesten daarin in stilte kunnen worden geïntimideerd door de grote omvang van het project, met een verzwakking door de nodige afstand van de betrokken bevoegdheden.
De plannen voor dit in wezen fascistische proces werden aangelegd en uitgevoerd door onder andere de vele vooraanstaande nazi’s en fascisten na de tweede wereld oorlog, en de realisering in de Europese Unie van vandaag. Het is een feit dat veel naïeve constructeurs van het huidige Europa goede bedoelingen hadden, wat niet het feit wegneemt dat zij het gehate regime uit het fascistische verleden hebben opgeroepen en de structuren opbouwden op de as van de democratische naties, die geheel samenvielen met de plannen van de echte Europese fascisten, waarvan ze dachten dat ze die aan het wegwerken waren.
Nu, terwijl hun tot dusver geheime doel van het omdraaien van de democratische natiestaten van Europa in een gigantische corporatistische imperium op handen is, zijn de nieuwe dictators sterker geworden. Nu kunnen ze doen alsof de kiezer niet bestaat, want zij weten dat de kiezers geen macht meer hebben.
Hoewel de Europese Grondwet door de bevolking van Frankrijk en Nederland was verworpen, is deze opnieuw aangenomen in de vorm van het zogeheten Verdrag van Lissabon, en de EU-regeringen zijn daarbij geïntimideerd voor het vermijden van referenda van hun volkeren. Na het blokkeren van dergelijke referenda heeft de Europese Commissie de regelrechte impertinentie gehad om een nieuw initiatief te lanceren onder de titel “Debat Europa: geef de burgers een stem.” Daarbij vijfennegentig procent van hun bevolking in de lidstaten van de Europese Unie het ontzeggen hun recht om te stemmen over het massale verlies van de democratische rechten in het Verdrag van Lissabon.
Geen wonder dat volgens de Eurobarometer, in het testen van de publieke opinie, nu slechts nog maar 50% van de bevolking van de Europese Unie, de Europese Unie in alles steunt. Nog meer schandalig is het, hoe de Ieren van gedachten veranderden over Lissabon, omdat ze bang waren voor de ineenstorting van hun economie. Hoe ironisch, want de instorting is te wijten aan de Duitse financiële exploitatie van hun banken en door het Ierse lidmaatschap van de Euro dat voorkwam dat ze de controle hadden over hun eigen wisselkoers en de rente, in een recessie.
Het Verdrag van Lissabon voorziet in een nieuwe wettelijke natie waar de EU-lidstaten ondergeschikt aan zijn. Het maakt toekomstige constitutionele veranderingen mogelijk, zelfs zonder hen te raadplegen. Het verwijdert het basisbeginsel van de Europese Unie van vrije en onvervalste handel. Het is als het verbieden en vervolgens herintroduceren van de doodstraf voor rellen en opstanden, en het maakt de beperkingen mogelijk om de rechten en vrijheden van de belangen van de Europese Unie te dienen, het maakt ook mogelijk dat men de EU strijdkrachten in elk land kan invoeren. De Ieren, vernietigd door de Euro en onder een ondraaglijke druk, stemden ja voor dit alles. De Europese Unie weet nu dat alles wat ze moeten doen om de grondwetten van de lidstaten van de EU buiten spel te zetten, is om eerst een einde te maken aan hun economieën. En de bange kiezers zal het goed praten.
De Europese Unie is gebaseerd op de nazi-plannen van 1941, gepubliceerd als ze zijn in Berlijn in 1942. De EU is opgericht door, onder anderen, leidende nazi’s en fascisten, met de Karel de Grote-prijs, uitgereikt aan Tony Blair, Edward Heath, Roy Jenkins en anderen voor hun rol in het verwijderen van de democratische soevereiniteit van de natiestaten in Europa. Net als in de jaren 1940, zijn we vandaag de dag getuige van het uiteenvallen van Joegoslavië, en Tsjechie-Slowakije en de re-creatie van de kleine staten als Slowakije, Kroatië, Bosnië, en het Albanese Kosovo. Deze staten waren alle nazi-bondgenoten tijdens de jaren 1940 en elk voorzien door Duitsland, van een volledige Waffen SS divisie.
De leiders van het Europa van na de oorlog hebben bijna woord voor woord het geloof herhaald van de leiders van het fascisme in de jaren '30 en '40. Voor een uitgebreide demonstratie van de parallellen, zie mijn boeken “Fascist Europe Rising and Europe’s Full Circle.”. De Europese Unie heeft de etnische zuivering bevorderd en gefinancierd van een miljoen Europeanen in de Balkan, voornamelijk Serviërs, joden en zigeuners. Uit Kroatië, Kosovo en Bosnië, met het realiseren van de ambities van fascistische organisaties in die landen. Iets wat natuurlijk door de Europese Unie is omarmd, door zowel Labor, de liberale democraten en de conservatieve partij, die Kroatië hebben opgericht, een land met de meest flagrante fascistische tradities in Europa, waar de voetbal supporters vandaag hakenkruisen op de terrassen kalken en waarvan de toonaangevende popster zichzelf Thompson noemt, naar een machinegeweer gebruikt tegen de Serviërs, en zijn supporters die de nazi-groet brengen.
Kroatië was al schuldig aan de grootste etnische zuivering in Europa sinds tientallen jaren, toen ze ongeveer 300.000 Serviërs uit hun historische thuisland Krajina verdreven in 1995. De banden tussen de Kroatische fascisten en de Duitse nazi’s vandaag de dag zijn goed gedocumenteerd. Ik citeer hier uit een boek Führer-Ex, geschreven door Ingo Hasselbach, een voormalige Duitse neo-nazi die nauw betrokken was bij de Duitse nazi’s en Kroatische fascisten in Kroatië die vochten om Joegoslavië op te breken in de jaren 1990. In deze hebben ze een indirecte steun ontvangen van het Duitse leger en de Duitse regering, die natuurlijk de belangrijkste financiers waren van president Tudjman en de eerste om de illegaal gecreëerde staat van Kroatië te erkennen in 1991. Hasselbach schrijft:
De toenmalige regering in Kroatië onder leiding van president Franjo Tudjman was de heropleving van de traditie van de Ustashi en op vele andere manieren ter ere van de eerste fascisten. Eenheden van het Kroatische leger zwaaiden met de swastika vlaggen en er waren er nog veel meer die het oude Kroatische fascistische symbool droegen. Kroatië was geworden tot een van de eerste Europese regering sinds de Tweede Wereldoorlog die openlijk deze symbolen omarmde. Alle West-Duitse neo-nazi’s zagen het als een krachtige kans, en Nero Reisz, de blaffende antisemiet uit Hessen, was bijzonder verheugd. Het probleem voor hem was, dat er niet genoeg Joden waren om te vermoorden, maar Serviërs kon ook.
Er zijn vandaag 27 ex-natiestaten in Europa, die geen grondwet hebben, geen gekozen regering, en met burgers die kunnen worden gearresteerd en overgedragen van land tot land zonder een spoor van bewijs over een misdaad of een beroep kunne doen op de traditionele bescherming van juryrechtspraak of habeas corpus. Hoe kan dit gebeuren en wie is verantwoordelijk?
Je weet pas echt iets over een politieke instelling door het soort mensen die het steunen. Door die maatregel alleen al, is de fascistische oorsprong van de Europese Unie moeilijk meer te ontkennen. Ik noem hier de namen van de prominente nazi’s en fascisten uit de jaren 1930 en 1940, die prominente politieke leiders werden van Europese landen en van de Europese Unie zelf, waar ze geholpen hebben om de Europese staat op te richten, die ons vandaag de dag de dag regeert.
Walter Hallstein. Hallstein was staatssecretaris van Buitenlandse Zaken onder Eisenhower. Hij bracht de Hallstein doctrine, die de diplomatieke erkenning weigerde aan staten die Oost-Duitsland erkenden. Hij was een lid van vele vooraanstaande nazi-organisaties, de belangrijkste daarvan was de nationaal-socialistische universiteit vereniging ..., waar hij gekwalificeerd is als een leidende nazi-officier, waarmee hij in staat werd gesteld het leger in te gaan als een officier in 1942. En hij was ook een lid van de Nationaal-Socialistische Liga voor de bescherming van de wet ... Dergelijke organisaties werden niet gezien als louter een lid zijn van de Nazi partij. Zij waren de centrale kaders van de nazi-heerschappij, waaraan alleen de meest betrokkenen werden toegelaten. De Franse president Generaal De Gaulle vatte Hallstein samen in de volgende woorden: “Als Dr Hallstein een overtuigd Europeaan is, is dat omdat hij in de eerste plaats een ambitieuse Duitser is.”
Zijn ambitie tijdens de nazi-periode was duidelijk vanuit zijn intieme betrokkenheid voor het behoud van de nazi-doctrine in de universiteiten en de bevordering van het nazisme in het Duitse recht.
Walter Hallstein werd de eerste president van de [EU] Commissie in 1958. (Adenauer en Hallstein ondertekenden het eerste EU-Verdrag in Rome in 1957)
Paul Henri Spaak. Spaak was lid van de Belgische nationale overheid als minister van Buitenlandse Zaken in 1936 en met Henri de Man ontwikkelde hij de Belgische Nationale Socialistische Partij. Een van zijn opmerkelijkste daden was, om hulp te weigeren aan de wettelijke Spaanse republikeinse regering die vervolgens in een burgeroorlog terecht kwam met Franco’s fascisten. In 1938, zei Spaak: “Sommige mensen willen ons leiden in een politiek van solidariteit met de democratieën tegen de fascistische staten. Ik weiger me te houden aan een dergelijk beleid.” Hij concludeerde: “Als Groot-Brittannië en Frankrijk Tsjecho-Slowakije willen helpen door een invasie van Duitsland via België, zullen zij worden behandeld als invallers.” In feite, net als in de memoires staat geschreven van Sir Alexander Cadogan, de vooroorlogse Britse minister, is dat precies de manier waarop de Britse troepen werden behandeld die naar België kwamen om het te verdedigen tegen de binnenvallende nazi’s.
Paul Henri Spaak werd een van de grondleggers van de EU en secretaris-generaal van de NAVO.
Walter Funk. Funk was lid van de nazi-partij in 1931 en werd prompt benoemd, niet alleen als de persoonlijke economische adviseur van Hitler, hij was ook perschef van het Reich en minister onder Goebbels van het Ministerie van Propaganda. En ten slotte, werd hij de Reichs-minister van Economische Zaken in 1938. Hij was de belangrijkste schakel tussen de nazi-partij en de grote industriele groep van wie hij de financiële en politieke steun heeft verkregen ten behoeve van Hitler. Op 3 december 1938 voerde Funk het beleid uit inzake een economische uitroeiing, door de ondertekening van een decreet, waarin werd bepaald dat de eigenaren van joodse ondernemingen konden worden gelast om hun ondernemingen te verkopen of te liquideren. Joden konden worden gelast om die verkopen en werden vervolgens het verwerven van onroerend goed verboden. Joden waren gedwongen om alle stocks, de mijnbouw aandelen, obligaties en andere effecten te deponeren bij de daartoe aangewezen banken en rekeningen moesten gemarkeerd worden als “joods.”
Funk werd veroordeeld in het proces van Neurenberg. Na zijn vrijlating in 1957 was hij in dienst van de deelstaat Nedersaksen bij het Ministerie van Onderwijs, waar hij hielp om de nieuwe Europese economische gemeenschap te propageren bij Duitse scholen en universiteiten. Hoewel Funk stierf in 1960, zijn blauwdruk voor de Europese economische gemeenschap, opgesteld in Berlijn in 1941, is vrijwel niet te onderscheiden van de structuur van de huidige Europese Unie.
Hans Josef Globke. Inmiddels heb je al begrepen dat het merendeel van de nazi-functionarissen werkzaam is gebleven in het openbare leven, hetzij als ambtenaar of als politici. Dr [Konrad] Adenauer, de Duitse naoorlogse kanselier, stelde een man aan genaamd Globke als zijn staatssecretaris, als de directeur van het bureau van de bondskanselier in Bonn. Globke was de man die de Neurenberger rassenwetten heeft opgesteld. Het was op het advies van Globke dat Adenauer zijn leidinggevende afspraken maakte. Globke heeft geholpen om de noodwetgeving te formuleren die Hitler onbeperkte dictatoriale bevoegdheden gaf in 1933. Hij heeft ook een commentaar geschreven op een wet aangaande de nieuwe Burgerschapswet van het Reich, de Neurenberger rassenwetten, die het burgerschap van de Duitse joden introk.
Na de oorlog, werd Globke directeur van de Bondskanselarij van West-Duitsland, tussen 1953 en 1963, en als zodanig een van de naaste assistenten van de bondskanselier Konrad Adenauer in het plannen voor en de oprichting van de Europese Unie. Globke had een sleutelpositie als de nationale veiligheid-adviseur van Adenauer en zijn betrokkenheid bij de anti-communistische activiteiten in het naoorlogse West-Duitsland, maakte zowel de West-Duitse regering als de CIA-functionarissen op hun hoede van het blootstellen van zijn nazi-verleden. Dit leidde bijvoorbeeld tot het terughouden van Adolf Eichmann zijn alias voor de Israëlische regering en de nazi-jagers in de late jaren 1950, en de druk van de CIA in 1960 op Life Magazine om verwijzingen naar Globke te verwijderen uit de onlangs verkregen Eichmann memoires.
Alcide De Gasperi. De toenmalige journalist De Gasperi behoorde tot de katholieke wereld uit de vroege dagen van het regime van Mussolini in Italië, waarmee het Vaticaan samengewerkt heeft en nauw contact onderhouden. Op de dag dat Mussolini aan de macht kwam, paraderen busladingen nonnen door de straten van Rome, met het geven van de fascistische groet, wat de houding aangeeft van het Vaticaan waar De Gasperi werkte in de jaren 1930. Hij was bibliothecaris in het Vaticaan die als eerste de staat met het nazi-regime erkende en hun beruchte 1934 concordaat ondertekenden met Hitler-Duitsland.
Zelfs tijdens de Duitse bezetting, was De Gasperi betrokken bij de intriges tegen delen van het Verzet om die linkse en communistische partizanen in het katholicisme weg te vagen. In 1943 als de oorlog zich keerde tegen de fascistische krachten, probeerde De Gasperi zichzelf opnieuw uit te vinden door de oprichting van de Italiaanse christen-democratische partij. Nadat hij de Italiaanse president was geworden in december 1945, heeft De Gasperi gepleit voor een einde aan de strafrechtelijke vervolging van fascistische aanhangers van Mussolini. In 1952 werd hij bekroond met de nazi-gefundeerde - Karel de Grote prijs, de belangrijkste prijs voor de opbouw van de Europese Unie.
Diana Mosley
Net zoals verschillende adellijke families en zo veel politici van alle partijen tijdens de jaren 1930, was Lady Mosley zeer gecharmeerd door het fascisme. Net als Lloyd George, bewonderde ze Hitler. Net als de liberale Lothian of de socialistische Arnold Toynbee zou ze zich zeker hebben aangesloten bij een op het nazisme gebaseerde regering van Groot-Brittannië. Net als Lord Allen van Hurtwood van Labor, zou ze hebben gepleit voor wat meer Afrikaanse kolonies van het Duitse Rijk. En net als de conservatieve Sir Samuel Hoare, zou ze hebben geprobeerd om zich te ontdoen van Churchill om de oorlog te voorkomen. Haar man, Sir Oswald Mosley, stichtte een fascistische krant genaamd The European. Lady Diana Mosley hoonde in een interview bij de BBC. kort voor haar dood, de Britse eurosceptici en gaf volledig steun aan de Europese Unie. Vreemd dat de BBC zo kort geleden een levenslange fascistische dame interviewde. Maar misschien ook niet, als we bedenken dat de BBC, Churchill 28 maanden lang uit de lucht hield, tussen 1937 en 1939.
Alfred Toepfer, is de oprichter van de Alfred Toepfer Foundation. Toepfer had zakelijke belangen in de jaren 1940 met het voorzien van ongebluste kalk voor de massagraven in het getto van Lodz en was betrokken bij de industriële exploitatie van bezet Frankrijk. In de laatste dagen van de oorlog, verzamelden Heinrich Himmler en andere vooraanstaande nazi’s zich bij het landgoed van Toepfer, Kalkhorst, een Nazi school voor Reichs-leiderschap. Buitenlandse medewerkers van de nazi’s werden er opgeleid om het gouverneurschap over te nemen voor het Duitse Rijk in de veroverde Europese staten. De oprichter zelf, Toepfer gaf lezingen over rassen op Kalkhorst. Na de oorlog heeft Toepfer financiële steun verleend aan Thies Christopherson, de auteur van het boek ‘De Auschwitz Leugen’, die de uitroeiing van de Joden ontkend. De Toepfer Foundation heeft sedert de oorlog verdere schadevergoeding geeist voor hun verloren nazi-land in het oosten. De voormalige nazi-bezittingen ter grootte van een paar honderd hectare en onderwerp van bepalingen van de 1945 Potsdam-overeenkomst. De Toepfer Foundation beweerd nu dat men het Europese Mensenrechtenverdrag heeft beschermd. De stichting is vandaag de dag een zeer invloedrijke politieke beweging. De beruchte stichting behoort ook tot een invloedrijke groep van de Duitse etno-organisaties en heeft direct contact met de Duitse regering. Voormalig minister van Staat in de Duitse kanselarij Christina Weiss, sociaal-democraat, werkte onder auspiciën van de Stichting Toepfer.
Prins Bernhard van Nederland. Oorspronkelijk de Duitse prins van Lippe-Biesterfeld. Prins Bernhard, die mede-oprichter was van de Bilderberg Groep en een van de oorspronkelijke initiatiefnemers voor de Europese Unie was ook voor de oorlog een SS-geheime agent. Hij was verbonden aan het nazi-conglomeraat IG Farben, die de nazi-belangen bevorderde over de hele wereld en gespioneerd heeft voor de Duitse staat. IG Farben was zo gevaarlijk dat het werd opgeheven door de geallieerden na de oorlog. Hoewel veel van de onderdelen die volgden zoals de ASF vooral actief zijn in het bevorderen van de Europese Unie vandaag.
Deze informatie over Bernhard en het bedrijf waar hij voor werkte werd bevestigd door het bewijs van Max Ilgner, het voormalige hoofd van IG Farben, bij zijn proces in Neurenberg. Ondanks de voortdurende ontkenningen na de oorlog dat hij ooit een nazi-partijlid was geweest, werd het toch onthuld in 1995, dankzij de details vrijgegeven uit Amerikaanse archieven en gepubliceerd in Nederland, dat Prins Berhard lid zou zijn geweest van de nazi-partij, op een vroegere datum, samen met niet minder dan 11 leden van zijn familie. Een kopie van zijn ontslagbrief berust in de nationale archieven in Washington, DC. De brief eindigde ‘Heil Hitler’. Nauwelijks een afstand nemende van het nazisme.
Volgens velen, waaronder de Britse academicus Dr Richard Aldrich, was Prins Bernhard met zijn Bilderberg-groep veel belangrijker dan de Europese beweging in het creëren van de Europese Unie.
George McGhee, de later ambassadeur in Duitsland, en die in feite de leraar van mijn vader is geweest in Oxford in de jaren 1930, bevestigde het Verdrag van Rome waarmee de Europese Gemeenschap tot stand werd gebracht en welke werd gevoed door de Bilderberg bijeenkomsten. Er was een interessante Britse pers cover-up in 2002, toen de Daily Telegraph een afscheidsbrief van Prins Claus van Nederland afdrukte op 8 oktober. Daarin werd een melding gemaakt over zijn schoonvader, Prins Bernhard, dat die zich afzijdig had gehouden van de nazi’s in de jaren 1930. Ik schreef deze brief om te wijzen op het jarenlange lidmaatschap van Prins Bernhard in de nazi-partij, zijn rol als een SS-inlichtingenofficier gekoppeld aan IG Farben etc etc. De uitgever verwees me naar de brieven, maar ze weigerden mij om de brief te publiceren. Na een uitgebreide correspondentie met Charles Moore van The Daily Telegraph, weigerde de krant nog steeds om de feiten, dat wil zegge hun volledige leugen over Prins Bernhard correct te publiceren. The Times, The Daily Mail en The Evening Standard weigerden ook om het verhaal te dekken.
Kurt Georg Kiesinger. Kiesinger was een vroeg lid van de nazi-partij, en werd reeds in 1934 een lid van de Sturmabteilung [SA - stormtroepen]. In april 1940 trad hij toe tot het Duitse ministerie van Buitenlandse Zaken en werd het hoofd van de afdeling die verantwoordelijk is voor de radio propaganda van de nazi’s, een functie die iemand linkt naar niets anders dan tot een overtuigde nazi. Hij was verantwoordelijk voor de propaganda in de bezette gebieden, promotie van de Duitse militaire en politieke krachten in Frankrijk, België en Griekenland, waar hij uitzendingen verzorgde via de nazi Radio Patrice, met het stimuleren van chaos, moord en sabotage door de bevolking tegen de Griekse staat.
Ondanks zijn consequente representatie van de nazi-totalitaire staat, na de oorlog in 1945, was hij in staat om zijn carrière weer op te pakken met de steun van twee nazi-collega’s in het Duitse ministerie van Buitenlandse Zaken. Het Duitse ministerie van Buitenlandse Zaken was berucht onder Adenauer als bezet met honderden “oude” nazi’s lang na de oorlog.
In 1966 werd Kurt Georg Kiesinger, als leider van de Duitse christen-democraat Partij, de kanselier van Duitsland.
Theodor Heuss. Heuss was een voormalige ontwerper van concentratiekampen en leverancier van slavenarbeiders aan het B2-project, zoals Tom Bowie in zijn boek “Blind Eye to Murder,” getuigt.
Heuss stemde voor de beruchte machtigingswet van Hitler in 1933, die de nazi’s de macht gaf in de beide huizen van het parlement, de bron van de absolute macht van Hitler. Heuss werd federaal president van Duitsland in 1949. Hij was dan ook nauw betrokken bij de oprichting van de Europese Unie.
De Federale Unie van Europese Etnische Groepen [FUEV]. Het FUEV is een anti-semitische, door Nazi-ondersteunde, en een Duits gedomineerd promotor van etnische regionale politiek. En dit geheel berustend op regionale principe is nu omarmd in Groot-Brittannië door de Labour-regering.
Zowel de Welshe nationalisten als de Cornish separatisten worden geassocieerd met de FUEV. Eén etnische groep is uitgesloten. Als een vroege definitie van het FUEV is in principe vastgelegd, dat Joden zijn uitgesloten van de etnische rechten van andere naties. Vandaag de dag is de organisatie actief in heel Europa en in het bijzonder onder de Duitse minderheden in de buurlanden van Duitsland: Tsjechië, België, Denemarken, Polen, etc. De FUEV streeft het doel na van een federaal Europa van Regio’s, wat betekent dat, in hun eigen woorden, er een einde komt aan de unitaire en gecentraliseerde natie-staat, maar natuurlijk niet het einde van de gecentraliseerde Europese superstaat is.
Sinds de jaren 1950 toen Hans Joseph Graf Matuschka van de Europese Unie van Duitsland, zoals het toen was, er in slaagde om de FUEV te koppelen aan het Duitse ministerie van Buitenlandse Zaken, heeft de organisatie de financiële steun van de Duitse regering. Het is betrokken in de commissie van de Europese Unie van de Regio’s en de Europese Raad Congres van Gemeenschappen van de Regio’s en sinds 1995 is het vertegenwoordigd in de VN zelf.
Het is geen verzachting van de bovenstaande door te zeggen dat de meeste van die mensen al lang zijn verdwenen, want de instellingen die ze hielpen oprichten zijn niet alleen vandaag de dag actief, maar de constitutionele structuren regeren nu het voor grootste deel in Europa. Ze doen dat inderdaad op grond van Europese verdragen die consequent verwijzen naar een werkelijk fascistische stijl met hun “onherroepelijke en onomkeerbare” bepalingen.
De Karel de Grote-prijs. Deze prijs werd oorspronkelijk opgericht door de nazi’s, maar werd vervolgens opnieuw in 1949 opgericht door de inspanningen van de Akense textielhandelaar Kurt Pfeiffer. Pfeiffer, die eerder lid was geweest van de nazi-partij en van vijf andere nazi-organisaties, beweerde dat hij altijd de neiging had een fundamenteel gelovige te zijn in Europa. En de Karel de Grote-prijs Society moest worden geassocieerd met de keizerlijke Rijks-idee van keizer Karel de Grote. Het naoorlogse beeld van Karel de Grote als de samenbinder van het christelijke Westen werd voorafgegaan door zijn nazi-afbeelding als een samenbinder van de Duitse stammen. Karel de Grote was de vergelijking van Hitler met zijn Rijk en Groot-Duitsland. Dit wordt duidelijk geïllustreerd door de carrière van de professor in de filosofie uit Aken, Peter Mennicken, die een hoogleraarschap overnam welke eerder bezet was door een verdreven jood, en na de oorlog had hij een bevoegde invloed op de symboliek van de Karel de Grote-prijs en de liturgie bij de prijsuitreikingen.
Mennicken heeft zich in 1933 aangesloten bij de SA, de storm troopers, en bij de nazi-partij in 1937. Hij gebruikte zijn docentschap aan de Technische Hogeschool van Aken in dienst van de uitbreiding van het “westers onderzoek,” en werkte voor twee zogenaamde “samenlevingen voor een internationaal begrip,” die de informele uitlopers waren van het nazi Ministerie van Propaganda welke werd gebruikt voor de Duitse propaganda in Nederland en België.
Het is dan ook niet verwonderlijk, gezien degenen die betrokken waren bij de oprichting van de Europese Unie, dat de hoofdprijs van de Karel de Grote-prijs zulke goed geverifieerde Nazi wortels heeft gehad.
Maar nu laten we eens een aantal na-oorlogse Europese Britse en Amerikaanse figuren bezien, die invloedrijk waren bij het vaststellen van de inmiddels machtige Europese Unie en haar heerschappij over 27 natiestaten van Europa.
George Kennan. Kennan, die stierf in 2005, was mogelijk de belangrijkste naoorlogse Amerikaanse buitenlandse zaken expert en een autoriteit over Rusland. Een Linkse super-nationalist met overmatige sympathie voor de autoritaire regimes in Duitsland, Spanje en Italië, en een kritische invloed op de Amerikaanse buitenlandse politiek van de jaren 1950. Kennan was een regelmatige deelnemer aan de Bilderberg-groep, die de oprichting van de Europese Unie gekoesterd heeft. Kennan vond het nazi-Duitsland zo geweldig, dat hij studeerde in Heidelberg in de jaren 1930, en er zelfs bleef tot in de vroege jaren 1940, totdat hij werd geïnterneerd in Bad Nauheim. Daar gaf hij lezingen, uiteraard met de goedkeuring van de nazi’s. Het Duitse tijdschrift Der Spiegel melde op de 5 december 1951, dat in deze lezingen hij had beweerd dat een Duitse nederlaag de 2000 jaar oude geschiedenis van de Europese beschaving zou uitdoven. Hij viel de geallieerden aan, voor het niet met grotere voorzichtigheid omgaan, van het nazi-regime en minder snel moest overgaan met de actualisering van het tijdschema. Na de oorlog, was Kennan bijzonder invloedrijk in het stoppen van de de-nazificering programma, gestart in 1945. Een recente biograaf noteerde de verbijsterende waardering van Kennan voor de Europese dictaturen - van Mussolini in Italië, van Dolfuss in Oostenrijk, en van Salazer in Portugal. Kennan geloofden dat hun soort van autoritaire regering een gezond en welkom alternatief was voor de inefficiënte parlementaire democratie.
Kennan [stelde] in de jaren 1950 dat de VS haar jarenlange vijandigheid moest veranderen tegen het fascistische regime van Franco in Spanje om de invloed van de VS veilig te stellen in de Middellandse Zee. Kennan dacht dat de Eerste Wereldoorlog niet de moeite waard was geweest om te vechten. Hij zei in een interview met de New York Review of Books in 1999: Ik zou graag zien dat onze regering zich geleidelijk gaan terugtrekken uit de openbare verdediging van democratie en mensenrechten.
Giuliano Amato was een voormalig premier van Italië en werd vice-voorzitter van het Constitutionele Verdrag van de Europese Unie, die de Europese grondwet opstelde, die uiteraard grondig werd verworpen door de Fransen en de Nederlanders in een referenda, maar opnieuw ingebracht en aangenomen in het zogenaamde Verdrag van Lissabon.
In de Italiaanse krant La Stampa van 13 juli 2000, schreef Amato, “Soevereiniteit verloren op een nationaal niveau moet niet worden doorgeven aan een nieuw individu. Het is toevertrouwd aan een anonieme entiteit, en wiens bestuur kan niet worden geïdentificeerd, noch verkozen. Als een feitelijke zaak, is die metamorfose er al. Alles wat we nodig hebben is een paar correcties hier en daar, samen met een groot gedeelte aan sluwheid. Hun plaats werd ingenomen door een veelheid van instanties, elk van deze zal staan aan het hoofd van verschillende belangen.” Dit is natuurlijk een klassiek element van het fascisme. En hij vervolgt: “Verschillende belangen die dubbelzinnige niveau’s van macht bezitten, door het verplaatsen van de macht die we gewend zijn en welke zal verdwijnen” Met andere woorden, de democratische macht die we gewend zijn zou verdwijnen. Inderdaad, zoals we allemaal weten, is het verdwenen.
Amato gaat verder in zijn La Stampa artikel: “In Europa moet men doen alsof. Alsof wat men wilde, maar er weinig was, echter in het verkrijgen van veel. Alsof de staten soeverein kunnen blijven, dan kunt u hen ervan overtuigen om de soevereiniteit op te geven. De Commissie in Brussel, bijvoorbeeld, moet handelen alsof het een technisch instrument is om te worden gebruikt als een instrument door de overheden, en zo verder, met vermomming en uitvluchten.” Wat een zeer goede samenvatting is dit van het fascistische proces achter het geheel van de Europese Unie.
Laten we nu eens kijken naar Kenneth Clarke, de voormalige conservatieve minister van Binnenlandse Zaken en de minister van Financiën. Het was Kenneth Clarke, die als jonge student in de Cambridge University Conservatieve Vereniging Oswald Mosley uitnodigde, de leider van de Britse Unie van Fascisten, om daar te spreken. De jonge Michael Howard, die de leider was van de Conservatieve Partij, nam ontslag uit de vereniging in protest. Veel politieke en zakelijke overtuigingen verenigen de Euro-fanatieke anti-democraat, zoals Kenneth Clarke en de voormalige leider van de Britse Unie van fascisten Oswald Mosley, dus de uitnodiging was misschien niet zo verwonderlijk.
Mosley heeft gezegd: “Op een moment van opperste crisis kan de wil om te [verenigen] een natie overal ontstaan op de bodem van Europa als een oer-vuur. Eerst moet het idee komen.” Er is weinig verschil tussen dat wat Oswald Mosley als individu en wat in 1962 de fascistische Nationale Partij van Europa heeft uiteengezet. Een idee waarin Kenneth Clarke gelooft, een zogenaamd conservatief van vandaag en wat de Europese verdragen sinds 1957 hebben bereikt. Dat verklaart waarom Clarke onlangs zo stemde dat het Britse volk werd verhinderen dat dezen door een stemming het grondwettelijk verdrag van Lissabon zouden voorkomen. Hoewel ik noteer dat hij voorzitter was van de Conservative Party’s Democracy Task Force. Om te zeggen dat de Europese Unie een combinatie is van moderne corporatisme en historische fascisme zou buitengewoon kunnen klinken, maar ik heb substantieel bewijs neergelegd hiervoor in mijn twee boeken Full Circle van Europa en Fascistische Europa Rising, en ik zal meer bewijzen leveren in mijn komende boek Into the brand. Dus uiteindelijk is het misschien leuk om te raden welke van deze citaten van de Europese leiders voort komen uit de fascistische jaren 1930 en '40 en welke uit de bloeitijd van de opbouw van de Europese Unie in de jaren 1980 en '90:
“Macht is goed in de politiek en oorlog.”
“Genocide is een natuurlijk verschijnsel, het is zelfs aan te bevelen, zelfs als een bevel van de Almachtige.”
“Veel joden overleven vandaag de dag, dankzij de omstandigheden dat zij tot arbeid werden gedwongen. Duitsers zijn moe van de philo-semitische overcompensatie in de media en steriele verdrietige rituelen door de politiek.”
“De Joden zou moeten overwegen of zij als ze zich heldhaftig hadden gedragen ze niet het slachtoffer waren geworden van vervolging.”
“Duitsland moet nu, zoals het geworden is door rustig en redelijk te zijn, ze alles kan krijgen dat Europa en de hele wereld hen heeft geweigerd in twee gigantische oorlogen, een soort van gladde hegemonie over Europa.”
Welnu, in feite zijn alle bovenstaande citaten afkomstig van de Europese leiders van de jaren 1980 en 1990. Zij waren van hen, in de volgende volgorde: Helmut Kohl, bondskanselier van Duitsland, Franjo Tudjman, president van Kroatië, Lutz Niethammer, adviseur van de Duitse bondskanselier Gerhard Schröder, Klaus Von Dohnanya, voormalig burgemeester van Hamburg, en tenslotte Joschka Fischer, de voormalige Duitse minister van Buitenlandse Zaken.
Geen wonder, zoals Newsweek opmerkte op 6 juni 1997, dat de Duitse troepen die marcheerden naar Kroatië, na het uiteenvallen van Joegoslavië, begroet werden met kreten als “Sieg Heil!” En geen wonder dat de Albanezen in Kosovo als de NAVO-troepen naar binnen marcheerden dat ze blij waren om de fascistische legers te zien. En ze meende het als een compliment.
We leven in zeer gevaarlijke tijden. Maar laat er geen enkele twijfel over bestaan wat er gebeurd met het Verenigd Koninkrijk als het zich overgeeft aan de heerschappij van de mensen die al eeuwenlang zochten naar onze vernietiging.
Er is niets gebeurd wat ons Parlement en onze regeringen niet vrijelijk deden om te doen met zichzelf, zij het achter de rug om van de ware bestuurders, de kiezers. En als onze Kamerleden en de overheid willen overleven, is er geen macht op aarde die kan ze stoppen om de soevereiniteit te herstellen van een vrij Brits volk. Maar zolang zij weigeren om dat te doen, zijn ze en zullen ze worden gezien als schuldig aan de slavernij van Groot-Brittannië door die zeer imperialistische en fascistische Europese mogendheden die blijkbaar met 50 miljoen doden en twee wereldoorlogen niet is te verslaan.
********** Epiloog: Een extra fragment uit het boek van de Duitse ex-neo-nazi Ingo Hasselbach de “Führer-Ex,” met een inleiding door Atkinson:
We citeren we hier uit een boek “Führer-Ex”, geschreven door Ingo Hasselbach, een voormalige Duitse Neo Nazi die nauw betrokken was bij de samenwerking tussen de Franse en de Duitse nazi’s in hun hulp aan Saddam Hoessein in de Golfoorlog en tussen de Duitse nazi’s en Kroatische fascisten die in Kroatië om Joegoslavië op te heffen in de jaren 1990. In de laatste poging hadden ze de indirecte steun van het Duitse leger en de Duitse regering (die natuurlijk de belangrijkste financiers van president Tudjman waren).
Deze vorm van samenwerking bewijst nog meer afdoende van wat op deze website al is blootgelegd - dat het “Duitse Europa” zowel Tsjecho-Slowakije als Joegoslavië heeft verdeeld in precies dezelfde kleinburgerlijke nationalistische en religieus extreme staatjes, die in 1940 het nazisme en het fascisme schiep in die landen. Dat proces heeft hetzelfde resultaat - moord, etnische zuivering en de vervolging van de Serviërs, zigeuners en joden. En een terecht laten staan, niet van de supporters van het fascisme en het nazisme, maar van hun tegenstanders, waarvan we getuige zijn in het proces tegen Milosevic in het “Hof” in Den Haag.
Wat betreft de betrokkenheid van de moderne Nazi bij de Golfoorlog, er zijn al lang bestaande Duitse banden met de Ottomaanse islam (Turkije die een Duitse bondgenoot was in de Eerste Wereldoorlog en Duitsland in het opzetten van een officieren opleiding school in Bagdad. Hitler ontving de Grand Mufti in Berlijn als een anti-semitische bondgenoot).Het Baathism wat ten grondslag lag aan de dictatuur van Saddam in Irak en Assad in Syrië werd gecreëerd door een in Frankrijk opgeleide Irakees die zowel Hitler als Stalin bewonderde!
Onnodig te zeggen dat dit het soort mensen is, die van nature aangetrokken worden tot de ondersteuning van Kroatië, Bosnië en het Albanese Kosovo, net als hun voorgangers in Duitsland, Oostenrijk en het Vaticaan in de jaren 1940 - en tegen wie de Serviërs en hun vaak verguisde leider Milosevic streden in 1990 tot op heden. Dat de waarden van de nazi’s en het fascistische Europa van de jaren 1940 nog goed vertegenwoordigd zijn in de Europese Unie van vandaag wordt nog duidelijker in de Balkan. Inderdaad in heel Europa zien we een weerstand tegen de hegemonie van een Euro-Staat in precies dezelfde landen die zich tegen het nazisme verzetten in het verleden - als de Joegoslaven, Tsjechen, Noren, Denen, Britten, Polen en Zwitsers. Aan de andere kant zien we de meest fervente aanhangers van het moderne “Europese project” als de meest overtuigde nazi’s uit het verleden - Duitsland, Oostenrijk, België, Kroatië, Bosnië, Slowakije - of fascistisch - Spanje en Italië. Laten we zien hoe een moderne Nazi (die nu is bekeerd!) deze recente ontwikkelingen zag:
... Als de internationale voorbereidingen voor de oorlog vorderde en bezig is, vele neo-nazi’s zagen het als hun grote kans om betrokken te raken in een gevecht tegen Israël. Michael Kühnen en Michel Faci, de Franse fascisten, richtten een “Anti-zionistische Legioen” op van Duitse neo-nazi’s om in de Golf te vechten aan de Iraakse zijde. Faci staat bekend voor het betrokken raken bij allerlei soorten conflicten. In de vroege jaren 1980 was hij “in actie” in Zuid-Amerika, toen werd hij ingehuurd als een huurling. Voor Faci, is oorlog iets als een soort van perversie - een eindeloze film waarin hij leerde om soldaat te spelen met echte wapens en echte lichamen.
Faci ging naar Bagdad, op uitnodiging van Saddam Hoessein om zaken op te stellen. Zij ondertekenden een contract voor Duitse vrijwilligers die Saddam Hussein in Irak zouden steunen tegen “de huidige agressie van de Zionistische en Amerikaanse imperialistische krachten,” waarbij werd aangegeven dat elke neo-nazi-officier een bedrag zou worden gegarandeerd van 5.000 Duitse marken, en elke legionair 3000. Maar tijdens de Golfoorlog was het een beetje teleurstellend - de snelheid en omvang maakte de oorlog niet geschikt voor veel huurling om erbij betrokken te raken - kort daarop kwam een oorlog die veel betere kansen gaf voor de neo-nazi’s hun tussenkomst.
Duitse nazi’s nemen deel aan de Kroatische fascistische aanval op de Serviërs
In het voorjaar van 1991, begon de burgeroorlog in Kroatië. De Beweging zag het als de perfecte kans om echt ervaring te geven aan hen die mensen wilden doden. Bovendien was er ook een historische band: tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft nazi-Duitsland een actieve rol gespeeld in de Joegoslavische etnische politiek, de nazi’s hadden een marionet dictatuur in Kroatië gesteund, de Ustashe dat de concentratiekampen heeft gebouwd, waarin vooral Serviërs zaten, maar ook Joden, [en zigeuners] die werden gedood. ... Er werd een systeem opgezet waarbij potentiële rekruten voor Kroatië voor het eerst werden getraind in paramilitaire kampen in Duitsland, vervolgens doorgegeven aan tussenpersonen die verantwoordelijk waren voor het regelen van het vervoer, kleding en voedsel op de weg naar het front.
De manier waarop het werkte was eerst door een mond-tot-mond-netwerk. We moesten voorzichtig zijn over het maken van elke vorm van reclame omdat het inhuren van huurlingen strikt verboden was in de Bondsrepubliek. Het was gewoon bekend in de scene die je naar Kroatië kon gaan, wanneer vechten je reisdoel was, en dat in Berlijn ik een van de contactpersonen was. De andere belangrijke contactpersonen in Berlijn waren Arnulf Priem en Oliver Schweigert. Zodra we de rekruten hadden uit gecheckt,- en om ervoor te zorgen dat ze geen spionnen waren -, namen we hen mee naar een paramilitaire kamp om ze te testen en te trainen. We waren vooral geïnteresseerd in de vraag of ze fysiek geschikt waren om er naartoe te gaan. Geestelijke geschiktheid interesseerde ons niet veel.
Ik kende een man uit de DDR [Duitse Democratische Republiek - Oost-Duitsland] die losjes betrokken was bij de Beweging voor ongeveer een jaar en dan naar Kroatië ging ... In een documentaire met een televisie-team aan het front, waar hij werd geïnterviewd, sprak hij erover hoeveel Serviërs hij had gedood en hoeveel hij had geleerd over wapens. Minder dan een jaar later heeft hij zelfmoord gepleegd.
Maar de meer verstandige en zorgvuldige die terug kwamen, na een paar maanden of een jaar, hadden een waardevolle training in wapens en explosieven gekregen. Ze hebben natuurlijk ook geleerd hoe het was om mensen te doden. Velen bleven daar wonen in de heuvels, voortdurend betrokken bij schermutselingen waar niemand ooit over heeft gehoord, ze komen nu terug in Duitsland en Oostenrijk en zijn de basis van de meest militante en gevaarlijke neo-nazi-cellen.
De inspanning om jonge Duitse neo-nazi’s te organiseren en ze naar Kroatië te sturen om te vechten en te doden voor de Ustashe - zoals de SS al een keer had gedaan - werd georganiseerd door een Beweging grotendeels met vertegenwoordigingen in Hessen, Beieren, en om logistieke redenen, direct aan de grens met Joegoslavië - Oostenrijk. De belangrijkste man die de leiding had in Duitsland was Nero Reisz. Hij organiseerde het transport en zorgde dat iedereen uniformen en wapens kreeg. Vervolgens organiseerden Michel Faci en zijn rechterhand, Nikolas, de meeste van de Kroatische neo-nazi-eenheden, met de training van zowel jonge Kroaten en Duitsers die gekomen waren om mee te doen.
Faci leidde Kroaten op met de leeftijd van tien jaar oud (Merk op dat zowel de moslims als de Kroatische legers dit ook deden - wat verklaart waarom “mannen en jongens” stierven rond Srebrenica in het normale verloop van de strijd, niet per se als gevolg van een “bloedbad” die de fascistische krachten er van maakten en blijven doen voor veel anti-Servische propaganda - Atkinson) in het doden van “communisten”, terwijl ze de basis leggen van het nazisme. Met zijn kinderlijke capriolen, is hij er goed in om moord er als een spel uit te laten zien.
De neo-nazi’s vochten meestal onafhankelijk van andere eenheden, als een legionair korps. Maar ze kregen wapens en munitie, zelfs tanks, van de Kroaten (die op hun beurt gefinancierd werden door de Duitse Staat - Atkinson) ... (in een of andere vorm een heroprichting door de Bosnische moslims, Kroatische fascisten en Kosovo Albanezen van de systemen, en vaak met de namen, van de nazi-SS divisies die de Serviërs bevochten ... - Atkinson) Ze hielden bij hoeveel Serviërs zij doodden en probeerde per lichaam te worden betaalt door de Kroaten, maar ze kregen eigenlijk nauwelijks iets, los van de onschatbare ervaring.
Ik zelf ging nooit naar het zuiden. Persoonlijk zou ik niet naar Kroatië zijn gegaan voor wat dan ook in de wereld. Ik zag geen reden om mijn nek uit te steken voor een andere natie. Ik was alleen geïnteresseerd in de mogelijkheden van het terugkrijgen van door de strijd geharde rekruten van het front. De werkelijke strijd in Joegoslavië interesseerde me niet.
Dus ik organiseerde paramilitaire kampen en hielp in het verzorgen van opleidingen en het testten van de rekruten met de hulp van een paar sympathieke mensen van de Bundeswehr. Er was veel van een fysieke training als -jogging, kruipen en dekking. Rekruten leerden hoe ze vuurwapens moesten gebruiken en hoe te demonteren, schoon te maken en weer in elkaar zetten voor gebruik. Er was een explosieven opleiding en het in praktijk werpen van granaten en het gebruik van bazooka’s. We modelleerden onze cursus met Bundeswehr trainingsoefeningen en wat we samen zouden konden voegen uit de oude Waffen SS training met behulp van handleidingen en de herinneringen van onze gepensioneerde SS supporters.
Maar de basis-bron voor onze opleiding was het West-Duitse federale leger ...
Führer-EX, Memoires van een voormalige neo-nazi's door Ingo Hasselbach (met Tom Reiss), Chatto en Windus, Londen, 1996.
"Rodney Atkinson is een voormalig adviseur van ministers en een internationaal geprezen auteur van zes boeken over politieke economie en de crisis die door de Europese superstaat, met inbegrip van" Full Circle van Europa "en de" fascistische Europa Rising "... Hij is de oprichter van de internationale cross partij website Freenations, De Britse en de Verklaring van Onafhankelijkheid. Hij heeft uitgezonden op radio en televisie in het Verenigd Koninkrijk, Duitsland, Polen, Joegoslavië, Australië en de VS en zijn boeken zijn verkocht in meer dan 50 landen."
Afsluiting met een gedeeltelijke citaten van de globalistische eerste president van Tsjechië, Vaclav Havel:
De oorlog tegen Joegoslavië is een belangrijk precedent voor de toekomst ... Staat-soevereiniteit moet zich onvermijdelijk oplossen en de natie-staten zullen worden omgetoverd tot “burgerlijke bestuurlijke eenheden.”
Uitgesproken in een toespraak tot het Canadese parlement, op 24 Nov.1999.