Ruiter op het Witte paard

De wereld is een gemeenschap geworden. Mensen aan de andere kant van de oceaan kunnen elkaar in seconden bereiken. Zo kan G-d profetie over de hele wereld laten gaan in zeer korte tijd. Hoe anders was dat in het begin van de jaartelling toen een profetie er jaren over deed om de geadresseerden te bereiken. Communicatie is van vitaal belang voor de gemeente van Christus. De bijbel is het belangrijkste communicatiemiddel geweest.
In de bijbel staat ook dat in de eindtijd mensen veel dromen en visioenen krijgen en er staan er dan ook vele op Internet. Het lijkt mij wel zaak dat dit van betrouwbare christenen moet komen die hebben bewezen dat hun visioenen uitkomen. Deze eis mag mijns inziens gerust gesteld worden, want de tijd is zo kort geworden dat voor lange termijn-profetie geen ruimte is.

Communicatie is dus een gegeven voor de gemeente van Christus, waarbij uitleg en onderwijs is belangrijk.
Maar ook openstaan voor voortschrijdend inzicht in de tijd. Zelfs heb ik ook altijd gedacht wat men mij leerde, echter juist door het onderzoek in het Boek Openbaring ben ik tot een andere inzichten gekomen. Mede door alle dingen in verband met Israël de profetie die in vervulling is gegaan en heel anders is dan wat men mij leerde.

Veel christenen van mening zijn dat de ruiter op het witte paard de Christus is, iets wat ook nu in heel veel kerken wordt geleerd, ook op internet kom je deze gedachte tegen.
Het goed om eens na te gaan of er geen andere uitleg mogelijk is. Nagaan wat het wezen is van de ruiter op het witte paard.

Het gedeelte waarover Johannes schrijft gaat over een zevenjarige periode waarin het oordeel van God over de mensheid in zijn onbekeerlijkheid komt. Alle zegels hebben een oordeel in zich, waarom zou dit voor het eerste zegel anders zijn? Dit alleen omdat hij de kleur wit draagt? Als deze zevenjarige periode aanbreekt, dan krijgt de antichrist de gelegenheid om uit te rijden. De kracht die hem tegen hield is weg. De mensheid heeft zich afgekeerd van de geboden van God, ontkent de schepping en verwerpt het offer van Jezus. Ja men keert zich meer en meer tot de god van de Islam die steeds meer invloed krijgt op het leven van de mens.
Ongelovig als ten tijde van Noach.

Een nog belangrijker gegeven is dat het Jezus zelf is die het bevel geeft aan de ruiters om uit te rijden.
Hij verbreekt de zegels, niet iemand anders.
Het witte paard en de boogdrager die dit paard berijd en waarmee de eerste zegel van Openbaring 6:1-2 wordt geopend, gaat over religieuze communicatie. Net als de andere ruiters, dit heeft deze paardrijder niets goedaardig over zich: hij gaat uit om "veroveren en te veroveren." Hij is degene die begint met, zoals sommigen zouden zeggen uiteindelijk de oorzaak, "het begin van de verdrukking" (Mattheus 24:8) dat resulteert in de dood van een kwart van de bevolking op de aarde (Openbaring 6:8)!

De beschrijvingen van de paarden en hun ruiters in Openbaring 6 zijn spaarzaam, maar de beoogde symbolische betekenissen zijn duidelijk genoeg als we ze zien door de Bijbel te interpreteren met zijn eigen symbolen. Het gebrek aan detail kan frustrerend zijn om een aantal verklaarders van deze profetie, maar er is voldoende. Voor het witte paard en de bijbehorende ruiter, zijn er de symbolen van de kleur wit, de boog, de kroon, en zijn activiteit, het veroveren.

Bijbels wit is een interessante kleur. In onze dagen, wordt het onmiddellijk geassocieerd met reinheid en zuiverheid. De stelling dat wit altijd met reinheid te maken heeft is niet houdbaar. In een oude Israël ziet men wit niet altijd op die manier. In Leviticus, is wit de kleur van lepra meer dan een dozijn keer (zie bijvoorbeeld Leviticus 13:3). In Genesis 40:16, witte (grondtekst) manden die voorvoelen de dood van Farao's bakker, en in Joël 1:7, is het de kleur van een land kaal gestript door een vijand ook wit.NBG (niet in de NBV)

Omgekeerd, is het ook de kleur van reinheid. In Prediker 9:8, schrijft Salomo: "Laat uw kleding altijd wit zijn," die door de meeste commentatoren een verwijzing is naar het gevoel van vreugde, de zuiverheid en de schoonheid van een rechtvaardige, goddelijke persoon. De Shulamitische beschrijft haar geliefde, een type van Christus, als een "wit" (Hooglied 5:10), wat betekent Zijn brandschoon en heilige karakter. Ook Daniel ziet "de Oude van Dagen" gekleed in een kledingstuk "wit als sneeuw" en met haar "als zuivere wol" (Daniël 7:9), die doet denken aan Johannes zijn beschrijving van de verheerlijking van Christus in Openbaring 1:13-16.

Over het algemeen stelt wit zuiverheid, gerechtigheid, heiligheid, roem, overwinning, en perfectie voor. Dit overwicht van de positieve, de symbolische betekenis van de kleur wit -zonder te letten op de voornamelijk negatieve aspecten van de andere symbolen- heeft dit geleid dat vele uitleggers deze ruiter verkeerd identificeren als een positief, ja zelfs als een goddelijk beeld.
Ook wordt ons de waarschuwing voorgehouden dat de satan zich voordoet als de ‘engel van het licht,’ Zo zal de antichrist, waarmee ik deze ruiter identificeer, zich voordoen alsof hij de Christus is.

Om te beginnen, draagt de ruiter op het witte paard een boog, een wapen in de oorlog. Vreemd genoeg maakt Johannes geen melding van pijlen of een pijlkoker, al kunnen we dit wel aannemen, aangezien een boog bijna waardeloos is zonder pijlen. (Aan de andere kant, het gebrek aan pijlen kan voorstellen dat de oorlog wordt gevochten niet met bloedige wapens, maar met woorden of ideeën; zie Psalm 11:2; 64:2-4; Jeremia 9:8; Efeziërs 6:16). Een boog is een puur offensief wapen, meer nog dan een zwaard, en is zeer effectief vanaf lange afstand. Zo worden Uria de Hittiet en koning Achab van Israël gedood. Zo is het allereerst een symbool van een krachtig, indringende, dodelijke wapen, nauwkeurigheid van op een afstand.

Interessant is dat Jeremia ook het gebruik van de boog in zijn profetie heeft van Gods oordeel over Babylon:
Want zie, Ik verwek en doe oprukken tegen Babel een menigte grote volken, uit het Noorderland, en zij scharen zich ertegen in slagorde, vandaar zal het ingenomen worden; de pijlen ervan zijn als een gelukkig held, die niet onverrichter zake terugkeert. . . . Schaart u tegen Babel rondom in slagorde, allen die de boog spant! Beschiet het, spaart geen pijlen, want tegen de HERE heeft het gezondigd! . . . Roept schutters tegen Babel op, allen die de boog spannen; belegert het aan alle kanten, er zij geen ontkoming! Vergeldt het naar zijn werk, doet het naar al hetgeen het gedaan heeft, want tegen de HERE is het overmoedig geweest, tegen de Heilige Israëls. (Jeremia 50:9, 14, 29; zie 51:3)

De witte paardrijder zijn boog, is dan een doeltreffend instrument van Gods oordeel over de wereld voor de opstand tegen Hem. In tegenstelling tot het zwaard dat Christus hanteert in (Openbaring 19:15) en dat uit Zijn mond komt - het Woord -, is de boog iets dat aangeeft dat God als oordeel. Daarnaast is het zo dat het zwaard symboliseert het Woord van God (Efeziërs 6:17; Hebreeën 4:12) - Zijn waarheid - terwijl de boog een valse "waarheid" of een vals evangelie voorstelt. Zoals II Tessalonicenzen 2:11-12 zegt: "En daarom zendt God hun een dwaling, die bewerkt, dat zij de leugen geloven, opdat allen worden geoordeeld, die de waarheid niet geloofd hebben, doch een welgevallen hebben gehad in de ongerechtigheid."

Een kroon en verovering

De ruiter van het witte paard draagt een kroon, waarna hij "uitgaat veroverende en om te veroveren." Deze twee symbolen zijn gerelateerd, zowel in hun samenhang in het vers en in hun betekenis. Ten eerste, de woordvolgorde suggereert dat hij voorzien worden van een kroon, dat de paardrijder het gezag geeft voor de oorlog. Wie geeft hem deze kroon? Zie Romeinen 13:1: "Ieder mens moet zich onderwerpen aan de overheden, die boven hem staan. Want er is geen overheid dan door God en die er zijn, zijn door God gesteld." Een engel vertelt Nebukadnezar in Daniel 4:17, " Dit bevel berust op het besluit der wachters en deze zaak op het woord der heiligen, opdat de levenden mogen weten, dat de Allerhoogste macht heeft over het koningschap der mensen en dat geeft aan wie Hij wil, ja, zelfs de nederigste onder de mensen daarin aanstelt." God is soeverein over alle aardse autoriteit, en het is van Hem dat deze paardrijder zijn kroon krijgt en het doel.

Kronen over het algemeen vertegenwoordigen een staat van eer of zegen voor de drager. Normaal associëren we kronen met koningen, die in het klassieke Griekse wordt vertegenwoordigd door het woord Diadema, dat is gelijk aan ons woord "diadeem". Het woord in Openbaring 6:2 is echter Stefanos, een cirkel, krans of guirlande, vaak gemaakt van bladeren en takjes, maar soms van edele metalen. Het werd gegeven als een prijs voor de overwinning of een triomf, als een symbool van eer of autoriteit, of als een militaire onderscheiding voor moed. Vanwege de zware nadruk op de krijgskunsten in het vers, is het waarschijnlijk dat de ruiter zijn kroon betekent, triomf, autoriteit, of militaire moed.

Dit deze paardrijder "gaat uit veroverend en om te veroveren," is een vrij letterlijke weergave van het Grieks. Voor ons klinkt deze formulering vreemd, maar het is enkel de uiting van twee verschillende tijden van hetzelfde werkwoord (nikao, "veroveren", "onderwerpen", "overwinnen", "voorrang", "krijg de overwinning"): het huidige en deelwoord de aorist is conjunctief. Met andere woorden, Johannes vertelt ons dat de ruiter begint en blijft om te veroveren, en hij zal zeker zal veroveren of uiteindelijk zal hij veroveren. De implicatie is dat zijn hele doel is, te veroveren, te domineren, onderwerpen al de volkeren van de aarde.

Over het algemeen, het witte paard en zijn berijder zijn levendige voorstellingen van een krachtige, agressieve, overwinnende kracht die ongebreideld over de mensheid komt. Net als een ridder in het harnas of een soldaat in volle gevechtsuniform, de eerste ruiter verschijnt voor het oog als glorieuze en nobele, maar de bedoeling is om te doden, te vernietigen, en te onderwerpen de vijanden. De witte kleur is bedrieglijk, en een verhulling van het dodelijke, onheilige doel.