Alle ogen gericht op Jeruzalem

Door Gary Stearman op 28 februari 2012

 

Ja, er is een nauwe profetische verbinding tussen het Israël van vandaag en een vervulling van de bijbelse profetieën. De Heer kenmerkte de tegenstanders van Israël in de laatste dagen: “... Omdat de vijand over u gezegd heeft: Haha! Zelfs de eeuwige hoogten zijn ons tot erfelijk bezit geworden,” (Ezechiël 36:3). Een paar verzen later, sluit hij dit af:

“daarom, zo zegt de Heere HEERE: Voorwaar, in het vuur van Mijn na-ijver heb Ik gesproken tot het overblijfsel van de heidenvolken en tot heel Edom, die zichzelf Mijn land tot erfelijk bezit hebben gegeven met de blijdschap van heel hun hart, met leedvermaak, zodat zijn weidegrond tot buit zou zijn.”(Ezechiël 36:5). Dat vuur komt eraan!

Serieuze christelijke waarnemers blijven naar het Midden-Oosten en Israël kijken, met in het bijzonder voor de aanwijzingen die zouden kunnen verwijzen naar het begin van een aantal belangrijke gebeurtenissen. Ze zijn zich volledig bewust over de ontwikkelingen en dat er op een dag een oorlog kan gaan beginnen. Die grote oorlog doemt nu al op aan de horizon, vervolgens komt er daarna een 7-jarige Verdrukking. Velen geloven dat juist voor deze gebeurtenissen, de kerk weg zal worden weg gehaald ... opgenomen worden!

De krantenkoppen spreken voor zich! Hier zijn er een paar:

Het Iraanse parlement zegt: “Aanval op Israël dit jaar!” De Syrische president Assad: “wil een regionale oorlog gaan starten als de VN hem vertelt om af te treden.” De Ayatollah Ali Khamenei van Iran, over Israël, en zegt dat de Shahab 3 ballistische raketten van Iran gemakkelijk de Israëlische populatie kan doden. Hij riep uit: “genocide is een morele plicht.” Sprekende in Syrië, zegt de Russische minister van Buitenlandse Zaken Sergej Lavrov met het negeren van de aanval van het leger op de bevolking van Syrië: “Het Westen is hysterisch” over Syrië.
Obama probeert nog steeds de aanval van Israël op Iran te stoppen en een westerse confrontatie met Iran in Syrië. Fatah heeft nu een Facebook-pagina die de ‘martelaren’ (terroristen) verheerlijkt.
Als de oorlog zo dichtbij is, wat dan met betrekking tot de opname?

Voor de laatste vierenzestig jaar, hebben de betrokken christenen het centrale geloven gehandhaafd dat het moderne Israël, geboren op 14 mei 1948, Gods uurwerk voor de laatste dagen in beweging zette. Honderden boeken zijn uitgegeven met voorstelling over de profetische vervulling die er zal komen als Israël wordt verzamelt.

Opmerkelijk inzicht van Bullinger

Al in 1893, heeft E.W. Bullinger Israël gezien als een uurwerk van God. In, “de getuigenis van de sterren”, gebruikte hij de eclips cyclus om de jaren te berekenen op basis van de oprichting van Babylon tot aan het einde van een islamitische bezit van Jeruzalem. Hij voorspelde, “Hieruit blijkt dat 1896/97 een belangrijk jaar zou worden in verband met de tijden der heidenen.” [P.190]

Voor hem was dat het jaar dat het begin aangaf van een periode dat het einde van de tijd voor de heidenen inluide. Wij stellen vast dat dit het jaar was van het Eerste Zionistische Congres, bijeen in Bazel te Zwitserland. Deze reeks bijeenkomsten verwijzen naar een belangrijke markering in de tijdlijn van Israël. Vanaf dat jaar naar voren toe, kreeg het idee van een bijeengebracht Israël steeds meer bekendheid.
Aan het einde van zijn boek, schreef Bullinger: “Daarom hebben we hier niet te maken met de komst van de Heer, noch voor Zijn heiligen, of samen met hen. Wij verwijzen niet naar wat in het algemeen en ten onrechte de naam heeft van “het einde van de wereld.” We wijzen alleen maar naar het einde van de heidense heerschappij over Jeruzalem dat nadert!” [P. 193]

Hoe had hij gelijk! Twintig jaar later, op 24 Kislev (Chanoeka, het feest van Toewijding), werd Jeruzalem afgenomen van de Turken. De niet-Joodse datum was 9 december 1917. Troepen onder leiding van de Britse generaal Edmund Allenby overspoelden Israël in de richting van Damascus. Iets meer dan een maand eerder had Arthur James Balfour van het Britse ministerie van Buitenlandse Zaken, een brief geschreven aan Lord Rothschild, die nog altijd de zionistische zaak vertegenwoordigde. De belangrijkste zin was gedenkwaardig: “De zienswijze van Zijne Majesteits Regering is ten voordeel van een vestiging in Palestina van een nationaal tehuis voor het Joodse volk ...”

God heeft een bepaalde spanning gebracht in de harten van Zijn volk. Het is nauw verbonden met de vooruitgang tot de laatste dagen van Israël. We weten dat de Heer een speciaal plan heeft voor Jeruzalem. We herinneren ons dat: “De HEERE heeft de poorten van Sion lief boven alle woningen van Jakob.” (Psalm 87:2).

Inderdaad, er is zelfs een bijzondere zegen voor degenen die ijverig proberen om de raadsels over de tijd van de komst van Christus voor de kerk te ontrafelen. Zoals Paulus schrijft in 2 Timotheüs 4:8,“Verder is voor mij weggelegd de krans van de rechtvaardigheid die de Heere, de rechtvaardige Rechter, mij op die dag geven zal. En niet alleen mij, maar ook allen die Zijn verschijning hebben liefgehad.”

Niet iedereen houdt van Zijn verschijning met een ijver waarin zij diep gemotiveerd zijn om de profetie te bestuderen. Sommigen echter nemen de Schrift tegen de nominale waarde, en vinden het vanzelfsprekend om een ​​lijn van denken te volgen die leidt tot een onderscheiding van tijden en seizoenen. Dit is zeker geen slechte zaak. Integendeel, de Bijbel roept op tot waakzaamheid.

Wees vol van waakzaamheid

Een goed voorbeeld van dit zorvuldig onderzoek is te vinden in Deel drie van de Woordstudies van Kenneth Wuest’s Studies in het Griekse Nieuwe Testament. Dr Wuest, is de afdelingsvoorzitter van het Nieuwtestamentisch Grieks bij het Moody Bible Institute, en schreef vele interessante bijbelse artikelen. Een, met als titel: “Jezus van Nazareth - Zijn komst voor Zijn Kerk”, met de uitleg van verschillende termen die de opname beschrijven. De toon van zijn boodschap werd sterk beïnvloed door de recente opkomst van Israël als een natie.

In dat verband merkte hij op, “De taal [van Nieuwtestamentische profetie] is duidelijk zo dat de gelovige Hem elk ogenblik verwacht, niet om naar Hem uit te kijken in verband met een aantal voorspelde gebeurtenis waarvoor tekenen zijn gegeven aan Israël en niet voor de kerk.”

Hij vervolgde: “Gebeurtenissen op aarde zijn nog niet in gereedheid gebracht voor de Grote Verdrukking. Inderdaad, in dit schrijven (1951), kon deze periode nog jarenlang niet plaats vinden. Maar de Heer kan terugkeren voor Zijn kerk, nu op elk moment.”

Maar dan voegde hij eraan toe: “Alle indicaties wijzen op het feit dat de tweede komst in de buurt is, aanstaande. De kerk bestaat al bijna tweeduizend jaar. Het lijkt logisch dat God Zijn gewoonte, om iets van groot belang, zal herhalen om te doen in of bij het begin van deze tweede millennia, dat wil zeggen in de komende halve eeuw of zo. Dat zou dan Zijn komst zijn naar de aarde voor de tweede keer. Maar de Opname moet plaatsvinden vóór de tweede komst. Dit alles betekent dat we snel de voltooiing van de dingen naderen. De opname moet plaatsvinden binnen de komende vijftig jaar of zo.”

We zijn nu ongeveer elf jaar voorbij de schatting van Dr Wuest. Maar hij was niet bezig met het maken van een nauwkeurige voorspelling. Hij zei: “... een halve eeuw of zo ...”, dus is het heel goed mogelijk dat zijn idee niet echt ver weg is van de werkelijkheid. Het belangrijkste is dat hij enthousiast was over de terugkeer van de Heer, in het licht van Israël’s gloednieuwe bestaan ​​als natie.

Hoe zouden we Israël moeten zien?

Wuest zijn idee is, dat er aanwijzingen zijn gegeven aan Israël, niet aan de kerk, wat volkomen juist is, en dat leidt tot een aantal intrigerende vragen. Eerst en vooral is het nog steeds legitiem en profijtelijk om het hedendaagse Israël te observeren, met een oog op de tijd van de laatste dagen?

Het antwoord op deze vraag ligt in het simpelweg observeren van de politiek in het Midden-Oosten. Voor meer dan een eeuw lang zijn Joden van over de hele wereld teruggekomen naar Israël. Hebreeuws is wederom een levende taal. Dit is precies zoals de Bijbel het voorspelde:

“ Ik zal u uit de volken leiden en u bijeenbrengen uit de landen waaronder u verspreid bent, met sterke hand, met uitgestrekte arm en met uitgestorte grimmigheid.” (Ezechiël 20:34).

Sefanja 3:9 spreekt over van wat veel joodse geleerden geloven dat dit een verwijzing is naar de hernieuwing van het Hebreeuws als de officiële taal van Israël: “Voorzeker, dan zal Ik bij de volken de lippen veranderen in reine lippen, zodat zij allen de Naam van de HEERE zullen aanroepen, om Hem schouder aan schouder te dienen.”

Eliezer Ben-Yehuda, in een perfecte timing met de zionistische zaak, was de oprichter van het Comite voor de Hebreeuwse Taal. Zijn zoon, Ben Zion, werd “de eerste native speaker van de moderne Hebreeuwse taal genoemd!”

Er zijn letterlijk tientallen soortgelijke verwijzingen over het wederom bijeen brengen van Israël. Het zou vreemd zijn als we niet geïnteresseerd waren. Bovendien, de Schrift maakt het zonneklaar duidelijk dat Israël wordt bijeengebracht voor een specifiek doel. Namelijk, dat ze worden gereinigd en ontdaan van ongelovigen vóór de oprichting van het Koninkrijk.

De periode van de grote verdrukking is precies gericht op de verwezenlijking van dit einde. De boeken Daniël en Openbaring bevatten gecoördineerd teksten, vermeld om de details van de grote verdrukking te verduidelijken.

Uit Daniël 12:1 blijkt dat Daniël’s volk, de Joden, door God in die donkere periode worden geleidt:

“In die tijd zal Michaël opstaan, de grote vorst, hij die uw volksgenoten bijstaat. Het zal een benauwde tijd zijn, zoals er niet geweest is sinds er een volk is geweest tot op die tijd. In die tijd zal uw volk ontkomen: ieder die gevonden wordt, opgeschreven in het boek.”

Hier, worden Daniel’s mensen ... bijeengebracht in Israël - en worden met name genoemd als het centrale doel voor de Verdrukking. Zonder goddelijke hulp, zouden ze op weg zijn naar een zekere dood. Maar de aartsengel Michaël verzamelt de krachten die komen voor hun redding. Daniël 12:7 voegt nog een belangrijk detail toe uit deze periode:

“Toen hoorde ik de Man gekleed in linnen, Die Zich boven het water van de rivier bevond, en Hij hief Zijn rechter- en Zijn linkerhand op naar de hemel en zwoer bij Hem Die eeuwig leeft: Na een vastgestelde tijd, vastgestelde tijden en een helft, wanneer Hij er een einde aan gemaakt zal hebben om de macht van het heilige volk stuk te slaan, zal er aan al deze dingen een einde komen.”

De Verdrukking zal ook het oordeel zijn voor de naties. Minstens zo belangrijk is, dat het ertoe zal leiden dat Israël gaat beseffen dat ze zonder hun God, niets zijn. Door de jaren heen, waren ze een trots volk, in de overtuiging dat hun eigen talenten en initiatief hen veilig zal afleveren in het Koninkrijk. Hier leren we dat hun macht verstrooid zal worden (of gebroken), en zij eindelijk zullen toegeven, dat ze het nodig hebben om de Heer tot een middelpunt van hun leven te maken.

Jezus zijn eigen woorden vertellen ons dat al deze activiteiten worden toegespitst op Jeruzalem. De verschrikkingen van de grote verdrukking zal voor de Joden komen als een volledige verrassing. Net zoals de engel zei tegen Daniël, zullen de Joden op een dag worden aangevallen in een felle en niet aflatende barrage van catastrofale gebeurtenissen.

“Wanneer u dan de gruwel van de verwoesting, waarvan gesproken is door de profeet Daniël, zult zien staan op de heilige plaats – laat hij die het leest, daarop letten!”

“laten dan zij die in Judea zijn, vluchten naar de bergen.” (Matteüs 24:15,16).

In deze verzen wordt gesproken over de stad Jeruzalem en de natie Israël met de focus op de Verdrukking. Zoals beschreven in het boek Openbaring, moeten de Joden vluchten voor hun leven. Maar, zoals Daniël zei, zullen goddelijke krachten ingrijpen in hun naam, en zij zullen hen beschermen.

Door de jaren heen hebben veel bijbelgeleerden gewezen op de belangrijke data, waarvan ze oprecht geloofden dat deze eindtijd indicatoren waren. Onder de verwijzing naar de verovering van Jeruzalem in 1917, geloofden velen dat de 24ste Kislev een directe vervulling was van Haggaï 2:19:

“ Let toch aandachtig op, vanaf deze dag en daarna, vanaf de vierentwintigste dag van de negende maand, vanaf de dag dat de tempel van de HEERE gegrondvest is; let aandachtig op wat er gebeurde.”

Deze datum markeert het feest van de inwijding. Het herinnert aan de onderdrukking van Antiochus IV, Epiphanes, toen de joodse Tempel werd gered door de Makkabeeën. Was de verovering door Allenby van Jeruzalem de profetie van Haggaï? Sommigen zullen zeggen dat dit het geval is, omdat Allenby’s actie vergelijkbaar was met de bevrijding van Jeruzalem door de Makkabeeën. Sommigen zullen het ongegrond verklaren en verwaarlozen.

Christenen waren vooral enthousiast toen de Israëlische strijdkrachten weer de Tempelberg innamen in 1967. In de tien jaar na deze gebeurtenis, zo was er een wijdverbreide verwachting dat de Derde Tempel spoedig zou worden gebouwd. Dat zou natuurlijk een totstandbrenging zijn van de voorwaarden die nodig geacht worden, omdat de antichrist daar zijn hoofdkwartier in Jeruzalem zal opzetten.

2001, de aftelling

In de jaren na de wisseling van het millennium is er een groeiend besef dat Israël in toenemende mate een verdeeld huis is. Met de opkomst van de linkse Kadima partij, tegenover de Likud op de rechtervleugel, is er een constante onderlinge strijd in het laatste decennium. Bovendien worden deze twee domanant partijen steeds meer tegengewerkt door de conservatieve en religieuze partijen.

Het resultaat is, venijnige ruzies in de Knesset, en een onenigheid in kritieke beleidskwesties. Omgeven door een vijand die hun uitroeiing wil, temporiseren ze het, in de hoop dat een ingenieus “Stappenplan voor Vrede” (waarvan er een aantal zijn) de tegenstander zal kalmeren. De geschiedenis leert ons dat dit beleid altijd leidt tot een climax in het conflict. In het geval van Israël, leert de profetie dat elke natie op aarde uiteindelijk tegenover hen zal komen te staan.

Israël werd in het begin opgericht op basis van het twintig-eeuwse socialistische idealisme, met collectieve boerderijen [kibboetsen], en de door de staat gecontroleerde woningen in een beleid ontwikkeld om Joodse immigranten evenwichtige en gelijke kansen te geven in het nieuwe land.

De oorlog op de “volgende dag”

Na eeuwen van ballingschap, geloofden de Israëlische oprichters met een diepe overtuiging in het oprichten van een vreedzame gemeenschap. Een van hun eerste acties was om de olijftak uit te reiken naar hun nieuwe buren.

Zoals het 1978 Nabije Oosten Rapport zegt in - Mythen en feiten, “Op 15 mei 1948, kwam de verklaring van de Israëlische Onafhankelijkheid met een uitreiking voor vriendschap naar haar buren. Op dezelfde dag vielen vijf Arabische legers het gepartitioneerde grondgebied aan. Als Egyptische en Jordaanse legers door Israël veegden, en daarbij ook het land bezetten, dat een Arabische staat zou zijn geweest. Later annexeerde Jordanië de Westelijke Jordaanoever en Egypte beheerste de Gazastrook. Zo waren het Egypte en Jordanië, en niet Israël, die de geboorte van een Palestijns-Arabische staat gedwarsboomd hebben. Israël in 1948 claimde alleen die gebieden die haar waren toegewezen door het verdelingsplan en de aanpassingen met de staakt-het-vuren lijnen als gevolg van de oorlog van 1948. Dat is alles wat Israël gehouden heeft voor bijna 20 jaar lang.”

Hoewel de revolutionaire Islamitische Broederschap continue het wereldnieuws domineert, blijft Israël het centrale thema. Net als een magneet, blijft het de aantrekkingskracht houden en op elkaar invloeden uitoefenen, waarbij het een punt van kritische massa zal bereiken en dan ontsteken. Is het toeval dat op dit cruciale moment in de geschiedenis, de Verenigde Staten zijn invloed heeft uitgebreid tot het grondgebied van het oude Babylon en Perzië? Tegelijkertijd zijn ze de primaire supporters voor Israël. Met de rijkdom en wapens die reeds lang de voorzieningen zijn voor de zionistische droom.

Ondertussen is het geen geheim dat de Arabieren tegen de zionistische zaak zijn. Het PLO handvest ontkent het recht van Israël om te bestaan. Hun kaarten van het Midden-Oosten sluiten de woorden ‘Israël’ en ‘Jeruzalem’ uit.

Gaza, terugtrekking en Hamas

Meer dan tien jaar geleden, was het de voorzitter van Fatah, Farouk Kaddoumi die zich openlijk en krachtig keerde tegen de Amerikaanse zaak in Irak. Wat betreft het plan van VS-Israëlische tot terugtrekking uit de Gaza, zei hij: “Als Israël de Gazastrook wil verlaten, dan moet men dit doen. Als dit betekent dat het Palestijnse verzet ook gedwongen wordt om te vertrekken, dat verzet zal worden voortgezet. Laat de Gazastrook zijn als Zuid-Vietnam. We zullen gebruik maken van alle beschikbare methoden om Noord-Vietnam te bevrijden.”

Op hetzelfde moment, beweerde de PLO voorzitter, wijlen Yasser Arafat, dat de Palestijnen zich nooit zouden terugtrekken uit hun streven om een nationale soevereiniteit te bereiken. Hij zei dat het “heilige Jeruzalem” al spoedig de Palestijnse hoofdstad zou zijn.

In augustus 2005 hebben de Israëlische veiligheidstroepen de laatste Israëliërs uit Gaza gezet, wat resulteert in de ineenstorting van de productieve boerderijen, kassen en fabrieken. Synagogen en woningen werden afgebroken; nederzettingen werden ontmanteld. Gaza is inmiddels veranderd in een militaire verzamelplaats voor Hamas, als een lanceerplatform voor duizenden raketten die worden afgevuurd op Israël, dit op een dagelijkse basis.

De profeet Sefanja, schreef over de Dag van de Heer, en visualiseert Israël op een manier die verrassend gelijk is aan 21e-eeuwse realiteit:

“Zoek de HEERE, alle zachtmoedigen van het land, die Zijn recht uitvoeren. Zoek gerechtigheid, zoek zachtmoedigheid, misschien zult u dan verborgen worden op de dag van de toorn van de HEERE. Want Gaza zal verlaten worden en Askelon tot woestenij zijn; Asdod, midden op de dag zal men het verdrijven, en Ekron zal ontworteld worden. Wee u, bewoners van het gebied aan de zee, volk van Kretenzers, het woord van de HEERE is tegen u! Kanaän, land van de Filistijnen! Ik zal u verdelgen, zodat er geen inwoner meer is. Het gebied aan de zee zal tot weiden worden met putten voor herders en kooien voor kleinvee. En het gebied zal zijn voor het overblijfsel van het huis van Juda, zodat zij daarin zullen weiden. ‘s Avonds zullen zij in de huizen van Askelon neerliggen, want de HEERE, hun God, zal naar hen omzien en een omkeer in hun gevangenschap brengen.”(Zefanja 2 :3-7).

Moet de Kerk kijken naar Israël?

Het grondgebied van Gaza, de kustplaatsen Ashkelon en Ashdod en de regio van Ekron zijn elke dag in het nieuws. Ze zijn nu het “bezette Zuid-Vietnam” van Kaddoumi in de Arabische strijd om heel Israël omver te werpen. Hamas ziet Israël als een Noord-Vietnam.

Maar Zefanja’s profetie verzekert hun verdrijving van dit deel van Israël, en de terugkeer van het gebied naar de Joden! Bovendien plaatst Zefanja het in het kader van de Verdrukking.

Let vooral, op het derde vers, hierboven. Zijn advies aan Israël is, dat ze moeten terugkeren naar de Heer, om aan de ontberingen van de grote verdrukking te ontkomen.

Deze profetie vraagt ook aandacht ​​voor de “Krethi.” In het Hebreeuws, betekent dit woord “rennende moordenaars.” In het moderne spraakgebruik, betekent dit “terroristen!” Het evenement staat ingesteld, de mensen zijn op hun plaats en de namen zijn van deze tijd. De “Filistijnen” - het oude volk van de zee - zijn het symbool geworden van hun moderne naamgenoten, de Palestijnen. Hoewel de twee niet genetisch aan elkaar verwant zijn, werken beiden in dezelfde rol. Zij willen Israël verslaan.

De boodschap is duidelijk. De Palestijnen zullen nog steeds de Gaza bewonen aan het begin van de grote verdrukking! De tijd moet zeer nabij zijn! Bovendien hebben zij zich verbonden met de Hezbollah in Syrië en de sjiieten in Iran.

Zou de kerk dan niet kijken naar Israël om de nabijheid te meten van de opname? Natuurlijk, omdat we weten dat ze zal worden weggevoerd door de Heer lang voor het aanbreken van de Verdrukking. Zullen we nog steeds op Aarde zijn bij de eerste slag van de komende Midden-Oosten oorlog? Dat kunnen we niet zeker weten. Maar de profetie lijkt te zeggen van: “Nee.”

Er zijn veel profetieën die ons vertellen dat er nog weinig tijd over is. Kijk er naar. Vergeet niet dat in deze tijd van “vrede en veiligheid”, er cruciale gebeurtenissen zijn die ons leiden in de richting van het verwachte uur. Keep Looking Up!

Bron: All Eyes On Jerusalem | Prophecy In The News