Israbia

Door Prof. Paul Eidelberg 4 Oktober..2006

De Linkerzijde in Europa is er in geslaagd, dankzij de zelfgenoegzaamheid of de lafheid van de rechter zijde, de Christelijke identiteit van Europa te wissen. Deze zelfde revolutie komt ook in Israël voor. De agenda van de Linkerzijde -- van mensen zoals Shimon Peres, Yossi Beilin, en Rechter Aharon Barak is duidelijk --, men wil Israël om zetten in een "burgerstaat" en daarmee zijn Joodse identiteit uit te wissen.

Om te illustreren wat er van Israël kan worden, onderzoeken we het boek van Bruce Bawer, "Terwijl Europa sliep" (2006). De bevindingen van Bawer zijn gelijkaardig aan die in Engeland voorkomen, zoals in het boek van Melanie Phillips kan worden gezien, "Londonistan" (2006). (Beide auteurs zijn geïnspireerd door het grondige werk van Ye'or, "Eurabia" er op na te slaan.)

Europeanen, zegt Bawer, worden dhimmies in hun eigen landen. Bijvoorbeeld: we weten dat de Christenen in het kader van sharia de jizya (beschermingsbelasting) moeten betalen, die van alle ongelovigen wordt geëist en in een Moslimland leven. Aangezien dit nauwelijks in Noorwegen kan worden geëist, heeft een imam beslist dat Moslims het recht hebben om van Noorse ongelovigen te stelen! "Als een Moslim rechtstreeks in een winkel binnen loopt en steelt, is het daarom een wettige handeling".

De moslim godsdienstige leiders geven hun aanhangers het recht om het systeem van de ongelovige te misbruiken en zo veel mogelijk deze landen te bedriegen en te beliegen die hen asiel bieden. Hun wordt verteld om die voordelen te zien, alsof ze de jizya hebben ontvangen. Voor sommige Moslimimmigranten, reiken de bomen tot aan de hemel. "In Denemarken, maken Moslims omhoog 5 percent van de bevolking uit, maar ontvangen 40 percent van de welzijnsuitgaven. De statistieken voor andere landen zijn vergelijkbaar". Veel hiervan kan voor Israël hetzelfde worden gezegd.

Tussen haakjes, na de terroristen-aanvallen in 2005 op Londen, kwam naar voren dat de vier Moslim verdachten meer dan een half miljoen ponden uit sociale voorzieningen van de Britse overheid bij elkaar hadden geharkt.

Door de misbruik van welzijnsgelden en het demografische probleem wordt mogelijk gemaakt door de tolerante immigratiewetten van Europa. Als u een burger bent, kunnen de buitenlandse echtgenoot, kinderen, en familieleden het land binnen komen en daar leven. (Dit is precies wat de rechter in het Hoge gerechtshof; Barak in Israël wil doorvoeren. Ondanks de oorlog die door de Palestijnse Instantie tegen Israël wordt gevoerd, wil Barak het Opperste Hof de wet te niet laten doen die Palestijnse Arabieren verhindert Israëlisch burgerschap te bereiken door een huwelijk met een Israëlisch-Arabieren -- alhoewel 20 percent van hen die het Israëlisch burgerschap door de familie-ré-unificatie plan hebben ontvangen bij terroristen activiteiten! zijn betrokken!)

In Europa, zwerft de Moslimjeugd de straten in groepen en begaan misdaden bij daglicht, zonder vrees voor getuigen om te worden aangehouden of te worden gestraft. De Europese gevangenissen zijn gevuld met Moslim. In Frankrijk is het cijfer 70 procent.

De arrogantie van Moslims is op zich verbazingwekkend. In Groot-Brittannië, hebben imams van de overheid geëist om bepaalde gebieden van Bradford officieel aan te wijzen, als zijnde onder het kader van de Moslims en hun wetten, niet de Britse wet. In Denemarken, hebben de Moslimleiders hetzelfde soort controle verzocht voor delen van Kopenhagen, ( waarvan de bevolking nu meer dan de helft Moslim is). In België, is in één buurt van Brussel waar het er uit alsof het staat onder Islamitische jurisdictie, waarin Belgen niet welkom zijn!

Wat deze arrogantie bevordert is het multiculturalisme die in Europa door de elite wordt voorgestaan: politici en rechters, academici en journalisten. Om het even, wie een Moslim om welke reden dan ook bekritiseert is een "racist." De Noorse kranten "is het uitdrukkelijk verboden om de etnische of immigrantenachtergrond van een persoon in artikelen te vermelden in gevallen van misdaad omdat dit een slecht beeld geeft." Nooit is een rapport van September 2001 openbaar gemaakt waar in staat dat 65 procent van de verkrachtingen in Noorwegen door "niet westelijke immigranten" wordt begaan, (een term hoofdzakelijk synoniem met "Moslims").

Men kan de graad nauwelijks overdrijven waarmee de Scandinaviërs vrezen beschuldigend te worden van racisme. De Moslims worden de "kleurrijke gemeenschap" van Europa genoemd.

Europeanen zijn gehersenspoeld. Een diversiteit van opinies zal nauwelijks gevonden worden in de redactiepagina's. Een opmerkingen van een criticus : "Door de macht van de sociaal-democraten over de meningen, de autoriteiten, de universiteiten en de media is een proces van aanpassing begonnen aan alle kanten, met inbegrip van de oppositie, zodat de individualisten en de vernieuwers uitgesloten zijn."

De massa's worden gevoed een regelmatig dieet van linkse "missionaire journalistiek." De media van Europa zijn meer links dan de de Times en Washington Post van New York. Er is geen FOX News, of Wall Street Journal, of Washington Times, om een alternatieve mening van de zaken in het Midden-Oosten te verstrekken. De "journalistieke diversiteit in Europa is, dan grotendeels denkbeeldig". De meeste nieuwsartikelen laten systematisch de uitdaging na of stellen om het even de heersende sociaal-democratische orthodoxe weg voor; en stellen zij routineus, de Verenigde Staten en Israël in een negatief daglicht.

Anti-Semitisme is ongebreideld. Europa is terug in de recente jaren '30, alleen nu is de situatie nu slechter. Europeanen kunnen het feit niet onder ogen zien dat er geen verschil is tussen een Moslim/Islamiet en een Nazi-Duitser en daarmee vergelijkbaar is.

Israël negeert ook dit feit. Hoewel de Linkerzijde eigenlijk de Islam veracht, streeft het een pro-Palestijnse positie na om Israëlische Arabische stemmen te winnen die nodig zijn om het Judaïsme in Israël te ontkrachten.

Ondertussen kan het zogenaamde Rechts niet buiten het kader van democratische politiek denken, alhoewel dat niets zegt over kracht van de Linkerzijde enerzijds, en de "vijfde colonne" van Israël anderzijds. Israël is in gevaar om "Israbia" te worden.