Turkije als de Antichristelijke Natie, Zeven Schriftuurlijke Bewijzen

- Turkije in handen van de islamisten - Turkije in de islamitische Profetie -
De tijd is rijp voor een hernieuwd moslim kalifaat -
Een artikel van Walid Shoebat en aan het einde een redactionele toevoeging van de Stichting Vrienden van Israël.

4 maart 2011


1. Ezechiël 38 bevestigt dat Turkije de leidende rol

Uit de profetieën onderzocht in het boek van Ezechiël, zagen we dat Turkije aanzienlijk wordt benadrukt. Van de acht locaties die zijn opgegeven in de Gog profetie van Ezechiël 38, waren er vijf stevig gevestigd binnen Turkije. Magog, Mesech, Tubal, Togormah en Gomer zijn alle gebieden die binnen de grenzen van het moderne Turkije lagen. Het feit dat Turkije zo zwaar benadrukt is, is niet iets om genegeerd te worden. God benadrukte Turkije voor een reden. Maar het is echter belangrijk dat deze theorie eveneens bevestigd wordt door andere passages.


2. Openbaring 17 bevestigt dat Turkije de leidende rol heeft

Uit Openbaring 17, concludeerden we dat het Islamitische Rijk, culminerend in het Turkse Ottomaanse Rijk, een kop van de zeven rijken van het bijbelse Beest was. De hoofdstad van het Ottomaanse Rijk was Istanbul, voorheen Constantinopel, ook de hoofdstad van het Oost-Romeinse Byzantijnse Rijk. Vandaag, ligt Istanbul in de noordwestelijke hoek van Turkije. De reden voor de locatie van de hoofdsteden van dit laatste beestachtige rijk kan van belang zijn, want als het hoofd van het laatste beest imperium, is het mogelijk dat die de 'fatale hoofdwond' krijgt en dat deze terug zal komen en het ontzag van de wereld zal ontvangen: “En ik zag een van zijn koppen als dodelijk gewond, maar zijn dodelijke wond werd genezen. En de hele aarde ging het beest met verwondering achterna.” (Openbaring 13:3).


3. Daniël 9 bevestigt dat Turkije de leidende rol heeft

We hebben ook Daniël 9 onderzocht, waar de Bijbel zegt dat de “mensen van de vorst zouden komen” die de Joodse Tempel zouden vernietigen. Met andere woorden, de etnische volkeren van wie de toekomstige Antichrist de leider zal zijn zullen de Joodse Tempel vernietigen. We zagen dat de primaire groep die deze verwoesting heeft uitgevoerd, dit het tiende legioen was van het Romeinse leger (Legioen X fretensis), die gestationeerd was in Antiochië. Antiochië was ook het gebied waaruit het tiende legioen de meeste van zijn rekruten verkreeg. Deze soldaten waren in de eerste plaats Syriërs en Arabieren. Vandaag, ligt Antiochië binnen de grenzen van Turkije, in de zuidoostelijke hoek van Turkije in de buurt van Syrië. Als zodanig, is dit nog een andere getuige van het idee dat de antichrist uit de regio kan komen van het moderne Turkije.


4. Daniël 11 bevestigt dat Turkije de leidende rol heeft

Ons vierde bevestiging werd gevonden in Daniël 11, waar we zagen dat de Antichrist werd uitgebeeld door Antiochus IV Epiphanes, als de ‘Koning van het Noorden’ of de heerser van het Seleucidische deel van het Griekse Rijk. We kunnen verwachten dat de antichrist ergens zal opkomen ​​vanuit de regio van het voormalige Seleucidische Rijk. Dit Seleucidische Rijk besloeg een groot deel van het moderne Turkije.


5. Jesaja en Micha bevestigen een Assyrische rol

We bestudeerden ook de grote nadruk die de profeten Jesaja en Micha leggen op een toekomstig conflict tussen de Messias en de Assyriërs, die een type was van de antichrist. Deze profetieën verwijst ons ook naar de regio’s van dit voormalige Assyrische Rijk, dat ook een groot deel van het moderne Turkije beslaat.




6. Zacharía bevestigt eveneens dat Turkije de leidende rol heeft

Zacharia 9 vermeldt duidelijk Yavan/Ionia (Turkije) als een primaire speler in de aanval gedurende de laatste dagen op Israël. Velen zullen deze profetie gemist hebben, wat te wijten is aan een veelgebruikte misleidende vertaling: “en Ik uw zonen, Sion, zal hebben opgezet tegen uw zonen, Griekenland,” (Yavan, Ionië). Het belangrijkste aspect van deze passage is de verwijzing naar de zonen van een plaats genaamd Sion (Joden) die vechten tegen de zonen van een plaats genaamd Yavan (Turken). Yavan was een afstammeling van Noach, die ging wonen aan de westkust van Klein-Azië, of het huidige Turkije, in het gebied dat bekend is als Ionia. Zie ook Joel 3:6.
Zecharia 9 spreekt duidelijk in termen die alleen kunnen worden toegepast op de laatste dagen, bij de terugkeer van Yeshua de Messias “Jehovah zal verschijnen over hen.” Na deze tijd zal de Messias Israël regeren en het land zal veel groter zijn dan het nu is:

“Hij zal vrede verkondigen aan de heidenvolken.
Zijn heerschappij zal zijn van zee tot zee,
van de rivier de Eufraat tot aan de einden der aarde.
Wat u aangaat, vanwege het bloed van uw verbond
heb Ik uw gevangenen vrijgelaten uit de put waar geen water in is.
Keer terug naar de burcht, u, gevangenen die hoop hebt!
Ook heden verkondig Ik:
Ik zal u dubbel vergoeden, als Ik Mij Juda zal hebben gespannen,
en Ik Efraïm op de boog zal hebben gelegd, en Ik uw zonen, Sion, zal hebben opgezet tegen uw zonen, Griekenland, en Ik u gemaakt zal hebben als het zwaard van een held.
De HEERE zal boven hen verschijnen:
als een bliksem zal Zijn pijl uitschieten.
De Heere HEERE zal op de bazuin blazen, en Hij zal optrekken in zuiderstormen.
De HEERE van de legermachten zal hen beschermen;
zij zullen eten en de slingerstenen vertrappen,
zij zullen drinken en feestgedruis maken als van wijn,
zij zullen vol worden als het sprengbekken, als de hoeken van het altaar.
Op die dag zal de HEERE, hun God, hen verlossen, als de kudde van Zijn volk, want als edelstenen in een diadeem zullen zij schitteren in Zijn land,
want hoe groot is Zijn geluk, en hoe groot Zijn schoonheid! ” (Zacharia 9).


7. De troon van satan staat in Turkije

In Openbaring hoofdstuk 2, spreekt Yeshua tot de zeven historische kerken die allemaal zijn gelegen langs de westkust van Klein-Azië, of het huidige Turkije,
“En schrijf aan de engel van de gemeente in Pergamus: Dit zegt Hij Die het tweesnijdende, scherpe zwaard heeft: Ik ken uw werken en weet waar u woont, namelijk waar de troon van de satan is. U houdt vast aan Mijn Naam, en u hebt het geloof in Mij niet verloochend, zelfs niet in de dagen van Antipas, mijn trouwe getuige, die gedood werd bij u, waar de satan woont.” (Openbaring 2:12-13).

Voor velen is dit misschien een vreemde vraag: Was er een echte letterlijke geografische locatie waar Satan ‘een troon’ had? Ja, in zekere zin wel. Het vers is een verwijzing naar een massief bouwwerk die stond boven op een hoge heuvel in Pergamum. De Grieken hadden dit gigantische bouwsel oorspronkelijk gebouwd in de 2e eeuw voor Christus als een tempel gewijd aan Zeus. Dit is op zich interessant. Er bestaat immers een zekere continuïteit tussen de verschillende goden van de rijken gesymboliseerd door beesten!
Bijvoorbeeld, in het oude Egypte aanbad men de zonnegod Ra. In Babylon, was Marduk, de zonnegod en Sin, als de maangod (of godin). De Griekse aanbaden vele goden, maar zagen Zeus - als de god van de hemel en de donder - als de koning over alle andere astrale godheden. Later vereerden ook de Romeinen Zeus onder de naam Jupiter. Er is een significant bewijs om de Allah van de moslims te zien als de Arabische tegenhanger van Baäl, Sin, Zeus, of Jupiter. In de pre-islamitische tijden, was de aanbidding van Allah, ook de aanbidding van Baäl, en zijn beide astrale religies in die zin dat zij betrokken zijn en waren in de aanbidding van zon, de maan en de sterren.

Maar merk op dat Yeshua niet verwijst naar het Altaar in Pergamon als de troon van Zeus, maar eerder als de troon van Satan. We kunnen aannemen dat Yeshua dit punt met een reden gemaakt heeft. Terwijl de verschillende beestachtige rijken een assortiment van goden aanbeden onder verschillende namen, bedoelde Yeshua eigenlijk Zeus - als de oppergod van het heersende beest rijk - als Satan. In Zeus was Satan gekleed met een Griekse toga. Dit punt is van cruciaal belang als we proberen om de aard van het werk van Satan op de aarde in de laatste dagen willen begrijpen. We hebben al gewezen op het weer opduikende Islamitische Rijk als de laatste Beest Rijk. We kunnen nu ook Allah identificeren als Satan. Deze keer, echter, is Satan vermomd als de God van de Bijbel.

Niet alleen vergelijkt Yeshua, Zeus (of Jupiter) met Satan, maar hij stelt ook vast dat Satan’s ‘troon’, of spirituele basis, geografisch gelegen is in Turkije. Hoe ongewoon als dit ook mag klinken, satan kan eigenlijk daar een geografische vesting of een soort spirituele hoofdstad hebben. Dit is niet zo verwonderlijk. Als tot laat in de 19e eeuw, deze troon in Turkije verbleef, zo ook de locatie van de hoofdstad van het Ottomaanse Rijk. Afgezien hiervan, lag Pergamum relatief dicht bij Ionia (ruwweg honderd mijl ten noorden). Alle deze factoren beschouwende, deze passage, met het benoemen van Turkije als de locatie van de troon van satan, bevestigt dit eveneens de belangrijke rol van Turkije in de laatste dagen van het Antichristelijke Rijk.

SATAN’S NIEUWE HUIS?

In twee campagnes, beginnende in 1879, werd de troon van satan, of het Pergamum altaar, zoals het nu heet, opgegraven door een Duits archeologische team. Het altaar werd verscheept vanuit het Ottomaanse Rijk, vanaf de oorspronkelijke locatie en gereconstrueerd in het Pergamon Museum in Berlijn, in de 19e eeuw. Vandaag, staat het altaar nog steeds in Berlijn, waar het kan worden gezien naast andere monumentale bouwwerken, zoals de Ishtar Poort van Babylon.

In 1934, werd Adolf Hitler de dictator van Duitsland. Hitler beval de bouw van de Tribune op het Zeppelin-veld in Neurenberg speciaal voor het doel van zijn nazi-bijeenkomsten. Verschillende werken zijn er geschreven over de diepe occulte aard van het nazi-regime. Niets verrassend, was het dan ook dat de nazi-architect van de Zeppelintribune, Albert Speer, gebruikt maakte van het Pergamon Altaar als model voor wat in wezen de preekstoel werd van de leider van de Nazi’s. Het podium van de Führer was gelegen in het midden van de replica van het Pergamum altaar. In het licht van deze schaamteloze anti-semitische geest van Hitler, en de verschrikkingen van de holocaust die zijn carrière vergezelden, kan men alleen maar concluderen dat Hitler inderdaad deze satanische geest aanriep die aanwezig was in Pergamum.

SATAN KOMT WEER THUIS IN TURKIJE

Wat ook interessant is in dit alles, is dat in maart 2006, het volk van Turkije, nadat men Duitsland er niet van kon overtuigen om het Altaar terug te laten keren, men besloten heeft om een ​​perfecte replica van dit oude altaar te herbouwen op dezelfde oude heuvel in Bergama, de locatie van het oude Pergamum. In maart 2006, verklaarde de Turkse minister van Cultuur en Toerisme, Atilla Koc dat, “nu er is geen kans op is dat het altaar terug komt uit Duitsland, omdat we hebben geen enkel wettelijk recht hebben. Maar nu hebben we een nieuw project. De exacte kopieën (replica’s) van deze historische artefacten die zullen worden gebouwd op de oorspronkelijke locaties.”

Dit is zeker niet verwonderlijk als dezelfde donkere antisemitische geest waarvan het lijkt dat deze het oude satanische altaar naar Duitsland is gevolgd, nu ook een welkom zal krijgen thuis in Turkije. In feite zijn er al veel redenen om te geloven dat dit reeds nu het geval is. Laten we eens kijken naar de moderne natie van Turkije om te zien of ze wedijveren met een aantal andere belangrijke politieke en militaire eisen om zich te kwalificeren als de leider van de Antichristelijke coalitie.

VEREISTEN VOOR EEN ANTICHRIST

De eerste eis waaraan het hoofd van een Antichristelijk Rijk moeten voldoen is dat de politieke hoofdstad haar rol zal vervullen als bemiddelaar en garant staat voor een alomvattend vredesverdrag tussen Israël en de omringende landen die een bedreiging vormen: “Hij zal voor velen het verbond versterken, één jaarweek lang.” (Daniël 9:27).

Met het oog op een bemiddeling voor een dergelijk convenant of verdrag, heeft deze natie het nodig dr reputatie van gematigd te zijn en ook moet beschikken over het vertrouwen van de Israëli’s en tevens de wereld. De Bijbel zegt dat Israël zal steunen op deze natie en een veilig gevoel hebben door de beloften en voorwaarden die zijn opgesteld in het vredesverdrag. De Bijbel zegt dat na de terugkomst van Christus dat, “Op die dag zal het gebeuren dat de rest van Israël en wie van het huis van Jakob ontkomen zijn, niet langer zullen steunen op hem die hen geslagen heeft, maar zij zullen steunen op de HEERE, de Heilige van Israël, in trouw.” (Jesaja 10:20). We weten dat Israël de Antichrist zal vertrouwen omdat de Bijbel het volgende over hem zegt:

“Zo zegt de Heere HEERE: Op die dag zal het gebeuren dat er overleggingen in uw hart zullen opkomen en dat u een kwaad plan beramen zult. U zult zeggen: Ik zal optrekken tegen een niet ommuurd land, komen bij mensen die rustig en onbezorgd wonen, die allen zonder muur en grendel wonen en geen poorten hebben, om roof te plegen, om buit te roven, om u tegen de nu bewoonde puinhopen te keren en tegen een volk dat uit de heidenvolken verzameld is, dat vee en bezit verworven heeft, dat in het midden van het land woont.” (Ezechiël 38:10-13).

Een ander teken waarnaar we moeten kijken en latent aanwezig, dat is de openlijke trends in de richting van de radicale islam. Hoewel we weten dat de antichrist in eerste instantie gematigd zal lijken en betrouwbaar, zal hij uiteindelijk zijn ware aard laten zien. En zijn succes zal komen door middel van bedrog en show: “ Aan het einde van hun koningschap, wanneer de afvalligen de maat hebben volgemaakt, zal er een meedogenloze koning opstaan, bedreven in slinkse streken. Zijn kracht zal groot worden, maar niet door eigen kracht. Op wonderlijke wijze zal hij verderf aanrichten, het zal hem gelukken, hij zal het doen. Machtigen zal hij te gronde richten, ook het heilige volk. Door zijn sluwheid zal hij het bedrog onder zijn hand doen slagen. Hij zal zich in zijn hart verheffen. In hun zorgeloze rust zal hij velen te gronde richten. Ja, tegen de Vorst der vorsten zal hij opstaan, maar zonder mensenhand zal hij gebroken worden.” (Daniël 8:23-25). Laten we nu eens deze Schriftuurlijke vereisten vergelijken met de moderne natie van Turkije.

Turkije de militaire macht

Een van de belangrijkste redenen waarom Westerlingen geloven dat de Antichrist iemand uit het westen is, omdat hij een krachtig militair leger moet hebben, en dat alleen westerse landen aan deze eis voldoen. Maar weinigen in het Westen zijn zich bewust van het feit dat Turkije een van de grootste en machtigste legers ter wereld heeft. Onder de 26 NAVO lidstaten, heeft Turkije het tweede grootste leger, die alleen de Verenigde Staten voor zich heeft. Het Turkse leger is even groot als de legers van Duitsland, Spanje, Italië en Engeland samen!!

Terwijl de Verenigde Staten ongeveer 2 miljoen soldaten heeft in zijn gecombineerde legers van actief personeel en reserve troepen, heeft het Turkse leger meer dan 4 miljoen aan troepen onder de wapens.

Turkije ligt ook in zo’n regio van vitaal belang en met een goede geografische ligging, is een krachtige en geoefend militair apparaat daarbij altijd van even groot belang. Turkije is gelegen in het centrum van de Kaukasus, het Midden-Oosten en de Balkan, de meest instabiele regio ter wereld. Het is ook een centraal punt waar de internationale Geo-Strategische lijnen en routes elkaar kruisen. Turkije beheerst de strategische Straat van Marmara en is bovendien goed gepositioneerd om het Suez-kanaal onder controle te houden en daardoor het scheepvaartverkeer in de regio. Met dit alles, in deze tijd van onzekerheid, de bedreiging voor de veiligheid van Turkije bestaat niet alleen uit de verschillende regimes en militaire macht in de regio, maar ook door de politieke, economische en sociale instabiliteit, de grensgeschillen, en het terrorisme. In het licht van dit alles, is het Turkse leger altijd sterk geweest en zeer capabel.

Wat de tweede eis betreft waaraan de natie die het Antichristelijke Koninkrijk zal leiden aan moet voldoen, en het weer Turkije is die daar perfect aan voldoet. Turkije heeft zeker de militaire macht die nodig is voor de ondersteuning van een alomvattend Midden-Oosten vredesplan. Turkije heeft ook het militaire vermogen om aan te vallen en een willekeurig aantal andere landen in de regio te verslaan. Natuurlijk, zal het vermogen van Turkije om Israël aan te vallen aanzienlijk worden versterkt als ze eenmaal vergezeld worden door verschillende andere landen.

TURKIJE DE HATER

Antisemitisch en anti-christelijk

Historisch, zo wordt tot voor kort geschat, hebben de islamitische Turken naar schatting 2,8 miljoen christenen afgeslacht. Stanley Cohen, hoogleraar Criminologie aan de Hebreeuwse Universiteit in Jeruzalem, schrijft:

“Het dichtstbijzijnde succesvolle voorbeeld [van collectieve ontkenning] in het moderne tijdperk is de 80 jaar van officiële ontkenning door de opeenvolgende Turkse regeringen sinds de 1915-17 genocide tegen de Armeniërs, waarin 1,5 miljoen mensen hun leven verloren. Deze ontkenning wordt ondersteund door een doelbewuste propaganda, liegen, bedekken en het vervalsen van documenten, het vernietigen van archieven, en het omkopen van geleerden. Net zo als recent in 1974, wanneer het seculiere en zogenaamde gematigde Turkije Cyprus binnenviel, de moslims er naar toe bracht, en de Grieken bevalen om zich binnen 24 uur te verplaatsen. Kerken gingen in vlammen op of werden omgebouwd tot moskeeën. Zeventig procent van de industrie daar is nu onder Turkse controle.”

Ondanks de westerse banden van Turkije, onderstreept haar geschiedenis een diepe anti-christelijke en anti-Semitische geest. Westerse aanpassing van de islam in Turkije is gebaseerd op de onjuiste veronderstelling dat Turkije, met zijn kemalistische gezicht, gematigd is. Dit standpunt leidde tot de gevechten tegen de christelijke Serviërs en Macedoniërs om de Bosnische en Albanese moslims te ondersteunen in Bosnië en Kosovo. Iraanse islamisten en Tsjetsjenen hebben deze groepen geholpen in een poging om opnieuw de Balkan te islamiseren. En ondanks de vermeende vriendschap die er bestaat tussen Amerika en Turkije in de laatste decennia, heeft deze relatie een drastische wending genomen in de tegenovergestelde richting. Net voor de oorlog in Irak, sprak de Turkse Grote Nationale Assemblee haar veto uit over een wetsvoorstel om de doorgang mogelijk te maken van ongeveer 60.000 Amerikaanse troepen over Turks grondgebied naar Noord-Irak. De Amerikanen waren verbijsterd, omdat ze de Turken altijd hadden gezien als een betrouwbare vriend en partner. De Turken echter vonden dat Amerika de gevoeligheden had genegeerd ten aanzien van de status van Noord-Irak, dat grenst aan Turkije en vaak wordt gebruikt als uitvalbasis voor Koerdische separatisten, die Turkije infiltreren om terreur aanslagen uit te voeren.

Bij deze afwijzing, kreeg een paar maanden later, de Turks-Amerikaanse betrekkingen opnieuw een zware klap, toen elf Turkse Special Forces officieren op een surveillance-missie in de noordelijke Iraakse stad Sulaymaniyah werden gearresteerd door de Amerikaanse troepen en meegenomen naar Bagdad. Dit werd bekend als het ‘Hood Incident’, omdat de Turken allemaal werden gezien tijdens hun vervoer met zwarte kap-achtige zakken over hun hoofden. De meeste Amerikanen denken daar heel weinig over na. De Turken, echter, die erg trots zijn op hun militairen en hun land, werden vernederd en voelden de woede tegen de Verenigde Staten voor de ‘schande’ hun soldaten aangedaan. Dit was een onvergeeflijke daad in de ogen van veel Turkse burgers en wordt door hen herinnerd met grote schaamte. Geen officiële verontschuldiging is er ooit gegeven met uitzondering van een nota, ondertekend door minister van Defensie, Donald Rumsfeld, die zei dat Amerika het incident betreurden. Dit maakte het volk van Turkije woedend, en de betrekkingen tussen de VS en Turkije hebben hieronder geleden als gevolg daarvan.

Groeiende haat

Een Turkse film, getiteld “Vallei van de Wolven Irak” uitgebracht in 2006, bracht de Turkse sentimenten in de richting van Amerika naar voren. Het verhaal opent met een verwijzing naar het ‘Hood incident.’ Volgens de plot, pleegde een van de gearresteerde Turkse officieren zelfmoord uit schaamte en laat een briefje achter voor zijn vriend Polat Alemdar, de hoofdpersoon, en vraagt ​​hem om zijn schande te wreken. Met het voldoen aan de wens van zijn vriend, volgt Alemdar de christelijk fundamentalistische Amerikaanse commandant die verantwoordelijk is voor zowel de ‘Hood incident’ en de massale slachting van duizenden onschuldige Iraakse burgers. De filmster Gary Busey, speelt een Joods-Amerikaanse arts die de organen verzamelde van de Irakezen om te worden verkocht in New York, Londen en Tel Aviv. Deze film werd een van de grootste theatrale Turkse hits aller tijden. Mensen wachten in de rij buiten de theaters om het te kunnen bekijken, opnieuw en opnieuw. De Turkse haat voor Amerika en Israël groeit elke dag meer en meer. Veel Turken geloven dat deze film de waarheid over Amerika en Israël uitbeeldt.

Andere voorbeelden van een groeiende anti-semitische en anti-christelijke houding worden duidelijk in twee van Turkije’s best verkochte boeken. Adolf Hitler’s Mein Kampf, dat wordt gesubsidieerd en zeer goedkoop verkocht door meerdere uitgeverijen in diverse vertalingen, is sinds kort een bestseller. Een andere bestseller is het boek met de titel, Aanslag op de paus: Wie wilde de paus doden in Istanbul?
De omslag van het boek laat een man zien die een granaat afvuurt op Paus Benedictus. Een studie naar de opkomst van het antisemitisme in Turkije, uitgevoerd door “The Stephen Roth Institute for Contemporary study of anti-semitism en Racism”, wijst erop dat in diverse grote kranten, antisemitische beledigingen te lezen zijn en complottheorieën die de Joden demoniseren en het heel gewoon is om er over te schrijven. Ontkenning van de holocaust is ook gebruikelijk. Volgens de studie zijn vertalingen van klassieke antisemitische geschriften, zoals ‘De Protocollen van de Wijzen van Zion’ en ‘Henry Ford Internationale Jood’, te koop bij de bekende boekhandels. Het is duidelijk, dat zowel de anti-semitisme als de anti-christelijke sentimenten aan het oprijzen zijn in Turkije.

Turkije keert zich naar de islamisten

In mijn boek ‘Waarom verliet ik de Jihad’, citeerde ik Serge Trifkovic, de directeur van het ‘Center for International Affairs’, die commentaar leverde op Turkije: “De sluimerende islamitische vulkaan in de dorpen van Anatolië en de arme buurten in de uitgestrekte steden doet ons afvragen, niet ‘of’ maar ‘wanneer’. Als en wanneer Turkije gen volwaardige democratie wordt, dan zal het tegelijker tijd islamitisch worden. ”

Ik citeer ook Stanley Cohen, een professor aan de Hebreeuwse Universiteit in Jeruzalem, die zei: “Het wordt nog steeds beschouwd als een onderdeel van de NAVO en als een ‘vriend’ van de VS, ongeacht dat Turkije uit het verleden opstaat, als zijnde een gewond beest, en met de verandering in een fraai monster. Het is geen wonder dat de CIA in het 1997 State Failure Task Force Report Turkije geïdentificeerde als een natie met een gevaar van een ineenstorting. Het Westen moet tot het besef komen dat Turkije geen democratie is, en alle inspanningen om een ​​democratie te vestigen zullen fataal blijken te zijn, omdat democratie, zoals in de pogingen in Irak, alleen zullen worden gebruikt voor de verkiezing van een islamitische sharia-aangedreven systeem.”

Zowel Trifkovic en Stanley’s woorden voorspelde perfect de situatie - waarin Turkije nu zich bevindt en welke zich keert tot de islamisten. Is het niet verbazingwekkend om te zien hoe de secularistische Stanley, van een frase gebruik maakt over een ‘gewond beest’ om Turkije te beschrijven? Dit is precies hoe de Bijbel in Openbaring een gewond en ter ziele gegaan Ottomaans Rijk beschrijft, - als een beest dat zal herleven op het einde van het tijdperk. Het zal bijna onmogelijk zijn voor de Verenigde Staten om, tegelijk goed om te gaan met de nucleaire wapens van Iran, de oorlog in Irak en de Turkse omkeer naar het islamisme. Maar dat is precies waarmee Amerika nu wordt geconfronteerd. Op het moment van dit schrijven, in augustus van 2007, de AKP islamistische partij van Turkije, heeft door middel van volledig democratische middelen, de definitieve verkiezing gewonnen die nodig is om de controle over de gehele Turkse regering te grijpen. Dit is monumentaal. De oudste seculiere democratie in de islamitische wereld koos een islamitische partij. Premier Recep Tayyip Erdogan en de nieuw verkozen president Abdullah Gul leiden nu de AKP. De AKP beschikt nu ook over een meerderheid in parlementszetels. Bijgevolg, een openlijk islamistische partij domineert nu de Turkse regering en maakt gebruik van het Turkije systeem van “controle en balans” volledig in hun eigen voordeel. Alles wat ze nu nog moeten doen is de controle over het leger nemen. (commentaar; is reeds gebeurd)
Met het oog op de betekenis van al deze dingen is het te begrijpen, ja moet men begrijpen wie deze leiders zijn en wat ze vertegenwoordigen binnen een historische seculiere moslim natie als Turkije.

Elisabeth Eaves van Forbes Magazine legt uit: “Het begon allemaal op 27 april [2007], wanneer het parlement van Turkije, dat wordt gedomineerd door de regerende Partij voor Rechtvaardigheid en Ontwikkeling, oftewel de AKP, de minister van Buitenlandse Zaken, de heer Abdullah Gul nomineerde voor het presidentschap. Gul heeft, net zoals de APK-leider Recep Tayyip Erdogan, zijn wortels in de Turkse islamitische beweging. In de afgelopen jaren heeft de AKP acties ondernomen met een religieuze motivatie, zo om te proberen het overspel te verbieden en religieuze scholen aan te moedigen. Ondanks dat Gul naar voren wordt geschoven in gesprekken met de Europese Unie en over het algemeen gezien wordt als pro-westers en diplomatiek, beschouwen zijn tegenstanders binnen Turkije hem als een islamist en dus een bedreiging voor de seculiere regering.”

Om te begrijpen hoe ernstig de overname van de Turkse regering door een islamistische partij is, komt naar voren in een aantal opmerkingen van de aftredende Turkse president, Ahmet Necdet Sezer in zijn toespraak bij het afscheid. Afgezien van de zeer sobere waarschuwingen, heeft Sezer het volgende verklaard:

“Het politiek regime van Turkije is nu onder een ongekende bedreiging ... Een politieke islam wordt opgelegd aan Turkije als een model ... Een plan wordt uitgevoerd, volgens een goed gedefinieerde tijdlijn, tegen de Turkse strijdkrachten. Buitenlandse troepen - en binnenlandse troepen, om de belangen te dienen van hen zelf - onder het mom van ‘democratie,’ probeert men de seculiere republiek Turkije te transformeren en te dienen als een model van een gematigde islamitische republiek en als een voorbeeld voor de islamitische landen om te volgen. ‘Een gematigde islam’ zou betekenen dat het sociale, economische, politieke en juridische systeem van de staat, tot op zekere hoogte een reflectie van de religieuze wetten zal zijn. Door deze definitie, ‘gematigd islam model’ zou het de ‘vooruitgang’ vertegenwoordigen voor de islamitische landen - maar voor Turkije, zal het betekent, een ‘regressie.’ Dit is een model van ‘fundamentalisme’ [dat Turkije verwierp].”

Sezer beweerde ook dat het slechts een kwestie van tijd zou zijn voordat een ‘gematigde’ islamitische regering radicaal zou worden. Ook Dr. Megalommatis, en een voorstander van de seculiere regering in Turkije, gebruikte nog sterkere taal om de ernst van de islamitische overname te beschrijven: “In Turkije, is de echte vijand de islamistische beweging met haar obscene en onhandige Minister-President en minister van Buitenlandse Zaken, die een poging doen tot hun simulative schema van de islamisering van Turkije, met een vulgarisatie, en barbarisme, in het uitspelen van de onderdelen van het beschaafde politieke establishment in Turkije, en met gebruikmaking van de inconsistenties van de kieswet, daarbij vertrouwende op een perfide ondersteuning van de ergste externe vijanden van Turkije, daarin zijn Erdogan en Gul nummer 1 ​​in de nationale bedreiging voor het bestaan van het hele land.”

Als u twijfelt over de uitspraken Sezer en Megalommatis, overweeg dan eens een aantal van de opmerkingen die zijn gemaakt door de architect van de recente overname, premier Erdogan zelf. Ondanks de eindeloze openbare uitingen van Erdogan van zijn pro-democratische, pro-Europese Unie, pro-Amerika, pro-Israëlische, pro-vrede, en pro-Globale-eenheid, zijn, werd Erdogan gevangen door het beruchte citaat dat; “Democratie is net als een tram, men rijdt mee tot men op de bestemming is aangekomen, dan stap je uit.”

Er werd ook gemeld dat Erdogan verklaarde dat een ondersecretaris noodzakelijk is om het secularisme en republicanisme te vervangen door een meer participatief, islamitische systeem. Bij een andere gelegenheid, in een zeldzaam moment van transparantie, reciteerde Erdogan het volgende gedeelte uit een radicaal islamitische gedicht als hij schreef: “[De] moskeeën zijn onze kazernes, [de] koepels onze helmen, [de] minaretten onze bajonetten, [de ] gelovigen onze soldaten. Dit heilige leger zijn de bewakers van mijn godsdienst. Almachtige, onze reis is ons lot, het einde is het martelaarschap.” Als deze opmerkingen afkomstig waren van Osama bin Laden of Mahmoud Ahmadinejad, zouden ze beter op hun plaats lijken, maar ze komen uit de mond van een van de meest krachtige islamitische leiders in het Midden-Oosten. Daarom moeten ze overal zeer verontrustend klinken voor wereldleiders. Deze opmerkingen zijn ook tegenstrijdig. Ze klinken alsof ze afkomstig zijn uit de mond van een radicale zelfmoordenaar, maar ze komen voort uit de mond van de man die Amerika en Israël impliciet vertrouwen. Deze opmerkingen komen van de man die heeft geholpen om de VN “Alliantie van Beschavingen” te smeden en die wordt vaak gehoord onder vermelding van Mevlana Rumi Jalaluddin, de beroemde vredelievende soefi-moslim mysticus. Dus wie is de echte Erdogan, de moslim Gandhi of de reïncarnatie van Gygez? In het licht van het bewijs dat er mogelijk meer is aan Erdogan dan we op televisie zien, moeten we niet verbaasd zijn om te horen als Professor Ruben Safrastyan verwijst naar hem als iemand die “zeer bekwaam in de politieke manipulaties is.”

De Schrift waarschuwt: “In zijn plaats zal er een verachtelijk man opstaan. Men zal hem de koninklijke waardigheid niet geven. Maar hij zal komen in zorgeloze rust en het koningschap zal hij grijpen door vleierijen.” (Daniël 11:21).

Nog een andere noodzakelijke voorwaarde en vervulling daarvan als leider van een Antichristelijk Koninkrijk wordt gevonden in Turkije. Latente of zelfs meer openlijke trends in de richting van een anti-semitische en anti-christelijke houding zijn duidelijk te vinden in de toenemende maatregelen binnen het moderne Turkije. Veel belangrijker is het, dat als een potentieel slapende cel, en als radicale islamisten in een vermomming, zij de controle in de regering overgenomen hebben, van wat van oudsher, de meest gematigde en seculiere moslim natie in de wereld was. Als het volk van Turkije op deze weg blijft doorgaan, de gevolgen voor het Westen zullen verwoestend zijn. Zoals de Britse journalist John Hooper verklaarde al zo ver terug in 1996, “de ruimte voor conflicten zou enorm zijn, als Turkije net als ook Iran, ‘islamitisch’ wordt.” Niettemin, als Turkije daadwerkelijk de krachten bundelt met Iran en enkele andere islamisten naties, zoals de Bijbel zegt, dan kunnen de ‘immense’ verwoestende gevolgen niet eens worden beschreven voor Israël en de Verenigde Staten, die dan beginnen.

Turkije in de islamitische Profetie

MOSLIM PROFETIE VOORSPELD VAL VAN TURKIJE IN DE HANDEN VAN ISLAMISTEN

Ik heb ooit eens deel genomen aan een Iers Nationaal Televisie debat met Anjum Choudry, een leider van de ter ziele gegane Al-Muhajirun terroristische organisatie in Engeland. Choudry begon met zijn haat uit te spuiten voor Kamal Attaturk, hij noemde hem een ​​stroman, die het Kalifaat had afgeschaft. Hij beweerde dat de islam opnieuw moest worden vastgesteld daar waar zij gewond was geraakt. Vandaag, is Choudry’s droom uitgekomen - de val van de Turkse regering in de handen van een ​​islamitische politieke partij heeft een ​​zware profetische betekenis onder apocalyptisch minnende moslims.

Satan, die de Bijbel begrijpt, had zijn eigen profetieën over de eerste en de tweede opkomst van het Turkse Rijk. Onder de talrijke islamitische tradities, bestaat er een reeks van profetieën die spreken over de val van Constantinopel voor de islam. Toen Mehmet II, de leider van de islamitische legers Constantinopel veroverden in 1453, zinspeelde hij op deze profetieën bij zijn troepen, en sterkte hen met een euforisch gevoel van een goddelijke doel. “Allah zal Constantinopel (Istanbul) veroveren voor de mensen van Zijn meest geliefde vrienden,” zo zei hij.“Voorwaar, gij zult Constantinopel veroveren. Wat een geweldige leider zal haar leider te zijn, en wat een prachtige leger zal dat leger zijn!”

Maar de tweede verovering van Constantinopel door de islam doemt op aan de horizon. Deze keer zal dat worden bereikt met vreedzame middelen vlak voor het einde der dagen. De Grote Oorlog, zoals dat heet in de islam, zal zich voordoen net na deze verovering van Constantinopel.

“De bloeiende toestand van Jeruzalem zal daar zijn wanneer Yathrib (Medina) in puin ligt, de geruïneerde toestand van Yathrib zal daar zijn wanneer de Grote Oorlog komt, en het uitbreken van de Grote Wereldoorlog zal zijn bij de verovering van Constantinopel en na de verovering van Constantinopel, zal de Daddjal (Antichrist) voortkomen. Hij (de Profeet) sloeg zijn dij of zijn schouder met de hand en zei: Dit is waar zoals je hier bent of zoals je hier zit”.

Net zoals Israël opnieuw Jeruzalem in 1967 overnam en de christelijke moraal zich over de hele wereld versterkte, zal de herovering van Constantinopel voor de islam, de moslims krachtig maken. Enkele jaren voor de val van Turkije in de handen van de islamistische partij, de apocalyptische moslim schrijver Sidheeque Veliankode schreef in zijn commentaar dat “de eerste verovering van Constantinopel door Mehmet II slechts een voorbereidende oorlog was op de uiteindelijke verovering in het laatste uur.” Echter, de Hadith commentatoren wijzen erop dat de overname van Constantinopel door de staatsoverheid, na de val van het islamitisch kalifate tijdperk, de terugkeer van dezelfde staat bevestigt - als God het wil - in de handen van de moslims.

Bij het zoeken naar de antichrist, moet men nooit kijken naar de Ahmadinejad’s of de Osama’s van de wereld, maar in plaats daarvan naar iemand met een masker van gematigdheid - althans in het begin. Zijn sinistere, rabiate haat tegen Joden en Christenen zullen niet eerder geopenbaard worden, totdat hij iedereen in slaap heeft gewiegd. Iedereen in het Midden-Oosten kent Abduallah Gul, wiens naam betekent letterlijk ‘de dienaar van Allah, de Demon’.

De Islamitische paradigma, zoals het blijkt uit onze studie, is een van de belangrijkste sleutels tot het ontgrendelen van de oude profetieën in de Bijbel. Satan kent de Bijbel van binnen en van buiten, en doet dus pogingen om de goedgelovigen af te leiden van de ware profetieën en het verschuiven van de uitkomst. Israël won tegen alle verwachtingen in en zal nooit meer wegtrekken:

“Ik zal hen in hun land planten, en zij zullen nooit meer weggerukt worden uit hun land, dat Ik aan hen gegeven heb, zegt de HEERE, uw God.” (Amos 9:15).

Alles wat ik moest doen toen ik nog moslim was, ik moest het verkeerde kanaal uitschakelen. De verbinding met de verkeerde god. Dit is de reden waarvoor Christus zelf heeft gewaarschuwd, Wees wijs als een slang, en onschuldig als duiven.

De Realiteit

DE OPKOMST VAN MAHDISM EN HET VERKEER KALIFAAT

DE ROEP OM DE MAHDI - IS NU WERKELIJKHEID

Zelfs als je de Bijbel niet gelooft, de wereldse omstandigheden openbaren nu precies wat het heeft voorzegd dat wat zal gaan gebeuren. Ofwel de profeten zijn echte profeten, of ze zijn perfecte gissers. De roep om een ​​uniforme islamitische coalitie die geregeerd wordt door een islamitische dictator wordt nu al snel een realiteit. Op september 2005 heeft de Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad zich gericht tot de Nationale Vergadering van de Verenigde Naties in New York City. Hij besloot zijn toespraak met de volgende verklaring en gebed: “Vanaf het begin der tijden verlangde de mensheid naar de dag waarop gerechtigheid, vrede, gelijkheid, en mededogen zich openbaren aan de wereld. Ieder van ons kan bijdragen aan de oprichting van een dergelijke wereld. Wanneer die dag komt, zal aan de ultieme belofte van alle goddelijke religies worden voldaan met de opkomst van een perfect mens die de erfgenaam is van alle profeten en vrome mannen. Hij zal de wereld gerechtigheid en absolute rust schenken. O machtige Heer, Ik bid tot u om deze verschijning van uw laatste verschijning, de beloofde, haast perfecte en pure mens, degene die deze wereld zal vullen met gerechtigheid en vrede.”

Denk hier eens over na: Voordat de Verenigde Naties Nationale Assemblee, in het hart van New York City, de president van Iran zijn god aanriep om de opkomst van de Mahdi te bespoedigen - degene die ertoe zou leiden dat de ultieme religie van de islam zal heersen over de aarde en alle degenen zal vernietigen die weigeren zich te onderwerpen. Wanneer is dit ooit echt gebeurd?

Westerse verslaggevers zochten ernaar om de Al-Mahdi te identificeren, deze mysterieuze mens en vonden hem in de oude bronnen van zowel de sjiitische en de soennitische heilige Schrift. Het Westen had eindelijk hun eerste kennismaking met de verwachte messias van de islam. Op 16 november 2005, wanneer Ahmadinejad, als een islamitische Johannes de Doper, de menigte in Teheran aanspoorde om het pad te effenen, met te verkondigen dat dit zijn belangrijkste missie was, als de president van Iran, om het pad “te effenen voor de glorieuze terugkeer van Iman Mahdi - moge Allah zijn terugkeer bespoedigen.” Alsof dat nog niet verbazingwekkend genoeg is, zal volgens Ahmadinejad, die Mahdi aankomen in de komende twee jaar (Jackson Diehl, Washinton Post). De persoonlijke relatie met deze moslim-Messias gaat verder na de aankondiging van zijn komst binnenkort - Ahmadinejad beweert zelfs te converseren met deze Mahdi-Messias.

Als men denkt dat dit een anomalie is, denk opnieuw. Over de Iraanse leiders met het opzetten van een instituut in 2004 voor de studie en verspreiding van informatie over de Mahdi. Het is nu volledig bemand, en produceert zelfs kinder-tijdschriften die invloed hebben op de jongere generatie - met een Hitler-stijl om de jeugd van de massa’s te hersenspoelen die wachtten op de Grote Imam en de opperste heerser en Messias van de islam.

Met massavernietigingswapens en een paar kernbommen, zou hij zelfs lijken naar beneden te komen vanuit de hemel zoals de voorspelde Mahdi het zal doen - met een lichte aanpassing; de vervoerder zal een nucleaire Shahab zijn met een transit vlucht van een oceaan-liner rechtstreeks naar New York City. De Shahab, de naam gekozen voor de raketten van Iran, betekent letterlijk licht. Alles behalve de voltooiing van zijn nucleaire programma staat op zijn plaats, met inbegrip van de ontvangstplaats voor de Mahdi - meer dan $ 20 miljoen dollar werd besteed aan de herinrichting van de moskee in Jamkaran net buiten de ‘heilige city’ Qom. Het is klaar voor de grote finale, het aftellen is begonnen.

HOJJATIEH - FANATICI ONTSNAPPEN UIT HET ISOLEMENT

Vanwege de barensweeën van de Holocaust, werd Israël geboren. Waarom is het elke keer waar ik spreek voor een seculiere publiek over Israël, dat de moslims me vertellen dat de geboorte van Israël een zichzelf-vervullende profetie is? Hebben de joden zes miljoen naar hun dood gesleept om zoiets te bereiken? Hoe denkt men over de Iraanse Hojjatieh gemeenschap, beschouwd door de hoofdstroom van de sjiitische moslims als een fanatieke randgroep? De Hojjatieh Society wordt beheerst door de overtuiging dat de 12e imam zijn terugkomst kan worden versneld door een periode van chaos op aarde die zij moeten veroorzaken. De groep is zo extreem, dat zelfs de latere havik, ayatollah Khomeini, hen verboden heeft in 1983. Dit is dezelfde Khomeini, die, toen hem gevraagd werd door een metgezel hoe hij het ministerie van Justitie wilde herstructureren, antwoordde: “Wie tegen mij is, is tegen Allah en moet gedood worden waar ze staan. Geen enkel ander rechtssysteem is daarvoor vereist.” Het is zo gemakkelijk om te begrijpen waarom zovelen beweren dat Ahmadinejadeen lid is van de Hojjitieh. Ahmadinejad’s mentor en spiritueel adviseur, ayatollah Mesbach Yadzi, wordt door velen momenteel beschouwd als het hoogste lid van de Hojjatieh Society. Maar er is een bepalend element van het Hojjatieh Society dat zoveel zorgelijker is, - zoals gezegd, is de Hojjatieh van mening dat de Mahdi zijn terugkeer zal worden voorafgegaan door een chaos in de wereld, oorlog en bloedvergieten op de hele aarde. Na deze catastrofale confrontatie tussen de krachten van goed en kwaad, zal de Mahdi de wereld leiden naar een tijdperk van universele vrede. Het gevaar dat aanwezig is in deze vluchtige combinatie van overtuigingen werd niet beter geformuleerd dan door de Israëlische premier Netanyhu, die de Hojjatieh op deze manier beschrijft: “Ik was op zoek naar een analogie om aan de Amerikanen te proberen uit te leggen wat het is waarom het zo gevaarlijk is om Iran het verwerven van nucleaire wapens toe te staan. Herinnert u zich die gekke mensen in WAO, Texas? Stel je eens David Kores voor met nucleaire wapens. Stel je voor een David Kores, niet met honderden volgelingen, maar met miljoenen volgelingen, die met nucleaire wapens naar Amerika willen om het uit te wissen, met de wil om Amerika’s bondgenoten uit te wissen, die de olievoorziening van de wereld willen overnemen. Als deze fanatiekelingen ontsnappen uit afzondering, is dat een ding, maar als ze met een nucleair wapen in hun handen ontsnappen, dan is dat een ander ding. Dit is hun soort cultus. Het is de cultus van de Mahdi.”

Eerlijk gezegd, zou niemand oog hebben voor Ahmadinejad als een Johannes de Doper die de weg effent voor de Messias. Een meer passende parallel is als een Judas Iskariot, de Zeloot die veel speculeerde en probeerde om Yeshua te dwingen zijn troon als koning van Israël te laten innemen door hem te verraden. De Hojjatieh zijn voor de islamitische wereld wat sommige Joodse Zeloten waren in de eerste eeuw voor de Joden waren. Ze geloven dat ze Allah kunnen manipuleren en de Mahdi dwingen om te verschijnen. Of misschien zal Allah een betere kandidaat vinden met een meer manipulerend charisma om zijn rechterarm te worden.

MAHDISTISCH GEROMMEL IN IRAK

Onder degenen die de obsessie van Iran voor de Mahdi volgen, nu enkele punten over de verspreiding van deze plaag in het buurland Irak, niet alleen in de sjiitische stam, maar ook in de soennitische. In januari van 2007, de Amerikaanse troepen in Irak, - zoals het gaat in de bestrijding van ongedierte, ze zich verplaatsen van het ene gebied naar het andere -, doden deze troepen Ahmed al-Hasani, een Jemenitische man die had beweerd de Madhi te zullen worden. Hasani was de leider van een groep die bekend staat als de Jaish al-Janna (Leger van de Hemel), en had tussen de zes en zeven honderd volgelingen verzameld, waaronder veel soennitische moslims, gerekruteerd uit de gelederen van Al-Qaeda.

Maar Jaish al-Janna is niet de enige Mahdistische groep die onlangs is ontstaan ​​in Irak. In feite, volgens Zeyad Kesim, een monitor van de belangrijkste Arabische websites in Irak, is Jaish al-Janna slechts het topje van de ijsberg. Volgens Zeyad, zijn er nu ten minste zeven verschillende Mahdistische sekten in Irak, die elk geloven dat de terugkeer van de Mahdi aanstaande is.

VALSE MAHDIS EN VALSE MESSIAS

In de 19e eeuw waren er in Algerije, meerdere personen die beweerden de voorloper van de Mahdi te zijn. We moeten niet al te verbaast zijn als het Midden-Oosten ons snel voorziet van een andere populaire man die deze positie opeist. Deze keer, echter, zal zijn verzamelen van zijn volgelingen niet meer zo lokaal of beperkt zijn. Zoals we de staatshoofden en tal van islamitische groepen zien aanstormen om zijn komst te verkondigen. Timothy Furnish, de Amerikaanse geleerde van Mahdistische bewegingen, verklaarde onlangs: “De historische situatie in Irak nu, met al deze Mahdistische en bijna-Mahdistische claimers, doet me denken aan velen van hen in Algerije onder de Franse bezetting in de 19e eeuw. Ook daar waren een groot aantal Mahdistische ‘voorlopers’ om de Franse uit te dagen in de naam van de komende Mahdi tot, uiteindelijk, in 1879 een Muhammed Amzian eindelijk, in het openbaar zichzelf aangekondigde als de Mahdi ...”

Geen militaire of politieke oplossing in Irak zal gaan werken totdat dit enorm krachtige eschatologisch element in de regio (zowel soennitische en shi'itische) zelf is gaan werken.

Ik zou eraan kunnen toevoegen dat het ook erg vergelijkbaar is met twee andere belangrijke perioden. De eerste als in de eeuw van Israël, net voor de bediening van Yeshua, toen veel valse claimers zeiden dat de Messias was gekomen. De Bijbel zegt: “Maar wanneer de volheid van de tijd was gekomen, zond God Zijn Zoon, geboren uit een vrouw” (Galaten 4:4).
Toen Christus werd geboren in Israël, was sociaal, politiek, religieus en profetisch de tijd rijp voor een messias om op te staan. Inderdaad, de Messias kwam. Echter, vele anderen valse messiassen kwamen ook naar voren tijdens deze periode. Net als toen, zien we momenteel nog een aantal andere omstandigheden die er zeker toe zal leiden tot het opstaan van een valse messias figuur ergens in de moslimwereld.

Dit leidt tot de andere belangrijke periode die talrijke valse messiassen zal laten zien. Dit is natuurlijk de Eind-Tijd. “Zeg ons, wanneer zullen deze dingen gebeuren? En wat is het teken van Uw komst en van de voleinding van de wereld? En Jezus antwoordde en zei tegen hen: Pas op dat niemand u misleidt. Want velen zullen komen onder Mijn Naam en zeggen: Ik ben de Christus; en zij zullen velen misleiden....” “Als iemand dan tegen u zegt: Zie, hier is de Christus of daar, geloof het niet; want er zullen valse christussen en valse profeten opstaan en zij zullen grote tekenen en wonderen doen, zó dat zij – als het mogelijk zou zijn – ook de uitverkorenen zouden misleiden. Zie, Ik heb het u van tevoren gezegd! Als men dan tegen u zal zeggen: Zie, Hij is in de woestijn; ga er niet opuit; zie, Hij is in de binnenkamers, geloof het niet,” (Mattes 24:3-5, 23 - 26).

Yeshua maakte duidelijk dat in de laatste dagen, er vele verleiders zouden komen ​​die beweren de Messias of een profeet te zijn, en waardoor veel mensen op een dwaalspoor komen. Als we kijken naar de huidige explosie in de hele islamitische wereld van de islamitische messianisme, moeten alle gelovigen beseffen dat dit een duidelijk teken is dat we nu de Eind-Tijd naderen.

DE TIJD IS RIJP VOOR EEN HERNIEUWD MOSLIM KALIFAAT

Het is niet alleen een oproep voor een Mahdi, maar ook een revival van het Kalifaat zelf. Moslims beschouwen zichzelf als leden van een Ummah, of gemeenschap van islamitische gelovigen. Dit concept domineert de moslimwereld. Dit gevoel van gemeenschap en trouw aan Mohammed en Allah gaan zelfs boven de familie- en andere maatschappelijke banden en is de reden waarom veel moslims niet aarzelen om zelfs familieleden die het islamitische geloof opgeven, te doden. Voeg daarbij het simpele feit dat de islamitische heilige tradities zijn gevuld met profetieën die de triomf voorspellen van de islam over de hele wereld. De uiteindelijke verovering en complete islamisering van de aarde is zo natuurlijk in de verwachting voor de meeste moslims, als de opkomst van de zon.

Moslims hebben een gevoel van recht, het gevoel alsof de wereldheerschappij gewoon hun lot is. Daarom moet in de meer dan afgelopen 80 jaar met de daadwerkelijke afschaffing van het kalifaat, de islamitische gelovige het gevoel hebben geven van een diepe stoornis in het machtsevenwicht in de wereld. In plaats van een verenigd Islamitische Rijk onder de kalief, heeft de islamitische wereld bestaan ​​als een netwerk van slecht presterende en verslagen nationale staten. Zij zien de moderne moslims staten in het Midden-Oosten als een product van het kwaad door de Westerse mogendheden (ondanks het feit dat ze seculiere staten zijn, zien moslims hen vaak als christelijke naties) die het islamitische kalifaat verdeelden. Tegelijkertijd, en te vaak worden ze geregeerd door corrupte derderangs dictators die leven in luxe, terwijl hun mensen in armoede leven.

Nogmaals, zo vaak als ze zien dat deze tirannen geïnstalleerd zijn en worden ondersteund door de boze Westerse mogendheden. Een volk dat zichzelf beschouwd als de belangrijkste supermacht van de wereld voor meer dan dertien honderd jaar zijn nu verdeelde geïsoleerde natie-staten al voor bijna een eeuw lang. Om deze emotionele klap te kunnen verdragen, deze vernedering die heeft plaatsgevonden tijdens de 20e eeuw, in een tijd waarin tal van andere naties - met name die gebaseerd zijn op de joods-christelijke beginselen - en hebben uitgeblonken in alles, vanaf de overheid met de mensenrechten, wetenschappelijke doorbraken, fiscale welvaart, onderwijs, militaire kracht en nog veel meer.

Dus het is deze combinatie van welvaart en vooruitgang in zoveel delen van de niet-islamitische wereld die in contrast staat met de volledige verslechtering van het eens zo bloeiende islamitische rijk dat de schande van de hele moslimwereld laat zien. Voeg opnieuw aan dit alles toe het feit dat de islamitische wereld een oosterse cultuur is, waar eer en schaamte alles betekenen. De algemene psychologische impact en de wrok van de islamitische wereld die bijna allen ervaren. Bovendien, waar zal deze groeiende wrok en woede terecht komen? In een dergelijk drastisch wanordelijke wereld, met complottheorieën en de schuld verschuiven van deze gemeenschappelijke woede. De Moslims geven allemaal de schuld van hun kwalen aan Israël (of, zoals het zo vaak genoemd, ‘De Wereld-zionistische samenzwering’) alsmede door de diverse westerse kolonisaties met de ‘kruisvaarder legers’ van de vorige eeuw. Terugkijkend op de pre-koloniale dagen van het Islamitische Rijk, komen twee gedachten vaak naar voren in het moderne islamitische denken: De eerste is het heroveren van hun voormalige glorie, en de tweede is om degenen te straffen die hen voor zo lang hebben achtergesteld. Al deze ambities zijn negatief het meest samengevat in de omverwerping en de vernietiging van Israël en het Westen, terwijl ze positief uitgedrukt zijn in de messiaanse verwachtingen met betrekking tot de heroprichting van het kalifaat.

Vandaag de dag, is de moslim wereld rijp voor het opnieuw ontstaan ​​van het kalifaat. En de tientallen pro-kalifaat bewegingen ondervinden een explosieve groei op de gehele aarde. In 2007, zijn ruim 100.000 moslims bijeen in Indonesië voor de Hizb-ut-Tahrir een pro-kalifaat conferentie. Net buiten Haifa verzamelden zich meer dan 50.000 moslims. En in Londen, verzamelden zich tienduizenden. De beweging heeft grote en zeer actieve groepen die functioneren over de hele wereld; van Rusland tot aan Engeland, van Indonesië naar Egypte. Maar waar zeer weinigen zich bewust van zijn, is dat ondanks het verschil van namen en methoden van de terroristische groeperingen die verschijnen op het nieuws, bijna alle hetzelfde doel delen: de restauratie van een pan-islamitische Kalifaat en de establisment van de islamitische sharia - eerst onder de moslim staten en dan uiteindelijk op de hele aarde. Dit geldt voor zowel de soennitische als de sjiitische islamitische groeperingen, voor Al-Qaeda, Hizb-ut-Tahrir, de Moslimbroederschap, de Iraanse revolutie, en tientallen andere groepen.

PRO-KALIFAAT GROEPEN DIE IN ISRAEL OPEREREN

In februari van 2006, predikte Sheikh Ismail Nawahda van Guiding Helper Foundation, op een bijeenkomst van moslims op de Tempelberg in Jeruzalem. Hij riep hen op om het kalifaat herstellen, of, zoals hij verklaarde de, ‘Echte islamitische wet’, die “alle moslims zal verenigen in de wereld tegen de ongelovigen.” En slechts een paar maanden later, sjeik Raed Salah van de Islamitische Beweging in Israël,- met het toespreken van meer dan 50.000 moslims net buiten de Israëlische stad Haifa -, verklaarde: “Jeruzalem zal binnenkort de hoofdstad zijn van een Moslim Arabische Kalifaat, en alle inspanningen van de Israëlische establishment om de stad te verjoodsen zullen niets uithalen ... binnenkort zal Jeruzalem de hoofdstad zijn van het nieuwe islamitische kalifaat, en de kalief zijn zetel zal daar zijn.”

HUIDIGE REVIVAL: DE KHILAFAT BEWEGING

Het is een feit dat de ijver voor een hernieuwd Kalifaat het hoogste niveau heeft bereikt sinds de afschaffing daarvan. In december 2006 heeft de Jamestown Foundation, een internationale inlichtingendiensten denktank, geschreven over de stijgende groei en aantrekkingskracht van de pro-kalifaat groepen zoals Hizb-ut-Tahrir (HT). Het rapport was gebaseerd op zowel een grondige analyse van statistieken en trends in de hele moslimwereld als ook de directe interviews met een aantal hoger vermeld staande ​​HTers die actief zijn in Jordanië. Jamestown heeft geconcludeerd dat de invloed van HT zich drastisch verspreidt in de hele moslimwereld. HT is vaak een poort of een ‘transportmiddel’ naar andere pro-kalifaat groepen met een meer gewelddadige tendens, zoals al-Qaeda of de Moslim Broederschap (Al-ichwaan), waarbij ik vroeger was betrokken.

Veel onderzoeken tonen aan dat sinds de Amerikaanse invasie van Afghanistan en Irak, de moslims bijna universeel, de oorlog tegen het terrorisme gezien hebben als een oorlog tegen de islam. Moslims beschouwen zichzelf als leden van de ummah of gemeenschap van de gelovigen, die het hart van de islam vormen. Als de aardse hoofd van die gemeenschap, is het de kalief die wordt gekoesterd zowel in de herinnering als zijnde het ideaal. Het Kalifaat wordt nog steeds gewaardeerd door vele gewone moslims.

De Universiteit van Maryland voerde een persoonlijk onderzoek uit onder 4384 moslims tussen 09 december 2006 en 15 februari 2007 (1000 Marokkanen, 1000 Egyptenaren, 1243 Pakistanen en 1,141 Indonesiërs). Andres Boston, de auteur van The Legacy of Jihad en een expert op het gebied van de Islamitische Jihad had dit commentaar op het resultaat: 65,2% van de ondervraagden - bijna tweederde, geen ‘fanatieke minderheid’ wenste deze uitkomst: “Alle islamitische landen te verenigen in een islamitische staat of kalifaat”, waaronder 49% van de ‘gematigde’ Indonesische moslims. 65,5% van dit islamitische monster heeft ingestemd met de stelling “Het eisen van een strikte toepassing van de sharia wetgeving in elk islamitisch land.”

Hoeveel keer heb je gehoord dat ‘de meeste’ van de moslims in de wereld gematigd zijn en geen bedreiging zijn voor het Westen? Hoeveel keer heb je gehoord dat we ons alleen maar zorgen hoeven te maken over een ‘kleine minderheid’? Klinkt tweederde als een kleine minderheid? Het is tijd om met de waarheid om te gaan.

AMERIKAANSE INLICHTINGENDIENSTEN BEVESTIGEN OPKOMST VAN KALIFAAT

Zelfs als de Universiteit van Maryland / WorldPublicOpinion.org poll niet genoeg is om u te overtuigen over de realiteit van een te vestigen Kalifaat, overweeg dan een rapport dat is vrijgegeven door de National Intelligence Council (NIC) in 2004. De NIC is een Amerikaanse intelligence communiteit en vooral een “centrum voor het strategisch denken op de middellange- en lange termijn.” Deze Raad is de belangrijkste denktank welke wordt geraadpleegd door de Verenigde Staten en door de Nationale directeur van de inlichtingendienst. Met andere woorden, dit is geen laagstaande partijdige denktank, die alleen maar adviezen afgeven voor de ondersteuning van hun politieke agenda. De NIC bronnen bestaan ​​uit een breed scala aan academici en deskundigen uit de hele wereld. In het najaar van 2004 heeft de Raad een studie uitgebracht getiteld, “Project 2020, Mapping the Globel Future.” De studie onderzoekt van wat het beschouwt als de vier meest waarschijnlijke geo-politieke scenario’s die we moeten verwachten om te zien komen in het jaar 2020. Een van de scenario’s beschrijft de opkomst van een pan-islamitisch kalifaat. De conclusie van de studie staan hieronder:

“Een Kalifaat zou niet onverdeeld succesvol zijn met in een serieuze kans om een internationale orde te worden. Dit scenario wijst op het belangrijkste in een vergelijkend-cultureel ideologisch debat, dat zal intensiveren door een groeiende religieuze identiteit ... De HT revolutie zal waarschijnlijk de moslims versterken in de botsing tussen de westerse en islamitische wereld ... De aantrekkingskracht van een kalifaat in de regio zal variëren van regio tot regio, welke argumenten zijn voor de westerse landen tot een vaststelling van een gedifferentieerde aanpak om dit tegen te gaan. Moslims in de regio’s profiteren van de globalisering, waardoor delen van Azië en Europa kunnen worden verscheurd door het idee van een spiritueel kalifaat en de materiële voordelen van een geglobaliseerde wereld. De afkondiging van een kalifaat zal niet de kans op terrorisme verminderen en eerder oorzaak van meer conflicten, het kan de brandstof zijn voor een nieuwe generatie van terroristen om de tegenstanders van het kalifaat aan te vallen, zowel binnen als buiten de moslimwereld. De natie-staat zal de dominante eenheid blijven, wereldwijd, maar met een economische globalisering en de verspreiding van technologieën, met name de informatietechnologie, zal een enorme nieuwe druk plaatsen op de regeringen. Groeiende connectivity begeleiden de profilering van belangrijke virtuele gemeenschappen, die het vermogen compliceren van staten om te regeren. Internet in het bijzonder zal een aanjager zijn in de creatie van nog meer globale bewegingen, die kunnen ontstaan ​​als een robuuste kracht in de internationale zaken. Een deel van de druk op het bestuur zal komen met nieuwe vormen van identiteit en politiek intreden met religieuze overtuigingen. In een snel globaliserende wereld die volksverhuizingen ervaart, religieuze identiteiten aanbieden aan volgelingen met een kant-en-klare gemeenschap die fungeert als een ‘sociaal vangnet’ in tijden van nood - zijn van bijzonder belang voor migranten. In het bijzonder zal de politieke islam een belangrijke globale impact hebben naar 2020 toe, met de verzameling van de uiteenlopende etnische en nationale groepen en misschien zelfs het creëren van een gezag [het kalifaat] dat de nationale grenzen overstijgt. Een combinatie van factoren - de jeugd neemt sterk toe in veel Arabische staten, slechte economische vooruitzichten, de invloed van religieuze onderwijs, en de islamisering van dergelijke instellingen als vakbonden, niet-gouvernementele organisaties en politieke partijen - zal ervoor zorgen dat de politieke islam een belangrijke krach blijft.”

Als wij denken dat de War on Terror nu al moeilijk is. Speculeert dit verslag slechts op een zeer beperkt en worstelend Kalifaat. Maar wat zouden de consequenties zijn van een succesvol Kalifaat? Drastisch veel verder, het resultaat van een dergelijk Kalifaat zou catastrofaal zijn voor het Westen. Het verslag bespreekt niet eens wat er dan kan gebeuren indien een dergelijke Kalifaat er veel sneller komt dan in 2020. Er zijn zeker redenen om te suggereren dat dit heel goed het geval kan zijn. Opnieuw werd dit verslag uitgebracht in 2004. Dit was vóór de komst van de maniakale en uiteraard apocalyptische Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad en zijn streven naar kernwapens. Het ging vooraf aan de botsing tussen Israël en Hezbollah en de veranderingen die dat voortbracht. Het kwam voor de toeval van Turkije aan de islamistische partij. Sinds 2005 zijn de problemen in het Midden-Oosten versterkt als een geo-politieke realiteit en meer verschoven dan het heeft gedaan in de voorgaande twintig jaar. Het ontstaan ​​van een pan-islamitisch kalifaat als een werkelijkheid kan veel eerder komen dan het Project 2020 verslag suggereert? Alleen God weet het!

WAAROM HET KALIFAAT IS EEN BEDREIGING VOOR HET WESTEN

Het Kalifaat verleent legitimiteit aan de jihad. Volgens de Islamitische wet, is zonder een kalifaat, het niet mogelijk een echt pan-gesanctioneerde Islamitische Jihad te verklaren. Vergelijkbaar met de noodzaak voor de president van de Verenigde Staten om een staat van oorlog te verklaren, is het ook noodzakelijk voor een kalief om aan de macht te zijn voordat een officiële pan-Islamitische Jihad kan worden verklaard. Maar zodra er een kalief aan de macht is, is het eigenlijk een wet voor hem om in de niet-islamitische wereld een oorlog te voeren om de islam te verspreiden. Dit wil niet zeggen dat moslims geen jihad hebben uitgevoerd tegen de niet-moslims, maar deze zijn grotendeels de handelingen van kleine groepen of individuen. Met andere woorden, een jihad onder een kalief is een echt ‘oud model’ jihad - zeker niet een bomaanslag hier of een aanval daar. Het zou de eerste echte volledige wereldwijde religieuze oorlog in de moderne wereld worden. Het zou gaan om alles wat de islamitische wereld in de strijd zou kunnen gooien, van een economische jihad met het inhouden van de olie, tot aan een cyber jihad om multi-fronten en militaire conflicten.

Traditioneel het land met wie het kalifaat in oorlog is wordt aangeduid als Dar al-Harb - “land van de oorlog” - in tegenstelling tot de Dar al-Salam - het “land van de vrede”. In het bijzonder zal de jihad uitgeroepen worden totdat de islamitische landen vrij zijn van een gepercipieerde controle door de westerse machten en hun invloed, en de jihad zal ook worden gevoerd tegen elke niet-moslim naties als die een belemmering vormen van de verspreiding van de islam.

En dus hebben we de convergentie van de talrijke geopolitieke realiteiten, Bijbelse profetie, moslim eind-tijd overtuigingen, en zelfs alle de Amerikaanse inlichtingendienst naar verwijzen ernaar met dezelfde conclusies - in de bevestiging van de vele profetieën die werden gedaan in de bijbel duizenden jaren geleden. Nu is het tijd voor de gelovigen, overal, om zich voor te bereiden zowel in hun harten en hun zaken . Het is tijd om te je huis in orde te krijgen. En als je een niet-gelovige bent, is het nu de tijd om uw positie te overwegen!

Gog en Magog coalitie is zich nu aan het vormen

Nu zullen we zien dat de coalitie van Ezechiël 38 zich opricht vlak voor onze ogen. Nieuwe ontwikkelingen lijken dagelijks op hun plaats vallen. In dit hoofdstuk wordt voor de lezer slechts enkele van de meest recente gebeurtenissen ingevuld die een belangrijke ondersteuning zijn van de profetie van Ezechiël 38. Van deze profetie, weten we dat onder de specifieke landen die deel zullen uitmaken van de Antichrist er een tien natie coalitie zal zijn: waaronder Turkije, Iran, Soedan, Syrië en Libië. Veel andere landen zullen zich ook overgeven of vallen voor de Antichrist, maar over de exacte volgorde van deze gebeurtenissen, kunnen we niet zeker zijn. Door middel van een aantal andere profetieën, weten we dat Libanon en de Palestijnse gebieden er ook bij worden betrokken. Met Sudan, kunnen we ook Somalië zien als onderdeel van de coalitie. Verschillende Centraal-Aziatische landen zijn er waarschijnlijk bij, zoals Afghanistan of Pakistan. Met Libië, kunnen ook andere Noord-Afrikaanse landen er bij betrokken zijn als - Marokko, Algerije en Tunesië, enz. Samen met Turkije, zien we ook de Turkse naties ten zuiden van Rusland: Turkmenistan, Krygistan, Oezbekistan, etc. Maar voor nu, zullen we ons alleen richten op de landen die duidelijk optrekken in de Gog / Magog profetie: Iran, Syrië, Libië, Soedan en Turkije.

DE OPKOMST VAN DE SJIITISCHE SIKKEL

Analisten van nu zijn er bijna allemaal over eens dat misschien wel het meest significante onbedoelde gevolg van Amerika’s oorlog in Irak en de val van Saddam Hoessein is, dat de meerderheid sjiitische moslims in Irak - die aanzienlijk werden onderdrukt onder het regime van Saddam - een grote politieke macht in Irak hebben gekregen. En met een voortstuwend effect wat een aanzienlijke verandering in machtsverhoudingen heeft veroorzaakt in het Midden-Oosten. Het is een van de meest fundamentele elementen van het Midden-Oosten politiek die men nodig heeft om het machtsevenwicht te begrijpen tussen de soennitische en sjiitische naties. Voor de afgelopen 50 jaar, was het Koninkrijk van Saoedi-Arabië (KSA) de top-dagelijks olieproducerende natie in het Midden-Oosten. Niet alleen is het KSA duidelijk de top olieproducent, maar ze heeft ook de grootste mondiale hoeveelheid van de direct beschikbare oliereserves. Simpel gezegd, wie de olie heeft, heeft het geld en de macht. KSA is ook een soennitische moslim natie. Nu, aan de andere kant in de ring - net over de Perzische Golf - is daar Iran. Iran is de tweede grootste olieproducent in de regio en veruit het grootste sjiitische bolwerk op deze aarde. Sinds de late jaren 1970, wanneer de Iraanse Revolutie is begonnen, doet Iran al moeite om zichzelf te presenteren als de grootste en meest krachtige islamitische natie in de wereld. Dus onthoud dit: in de machtsstrijd tussen de sjiitische en de soennitische wereld, zijn het Saudi-Arabië en Iran die ​​op gespannen voet staan. Het KSA en Iran vertegenwoordigen de leiders van de twee machtsblokken - het soennitische en het sjiitische blok. Hoewel niet alle islamitische landen zo diep bezorgd zijn over deze sektarische verdeeldheid binnen het Midden-Oosten gebied, deze machtsstrijd is alles waar het om gaat, alleen gevolgd door de haat van de grotere islamitische wereld tegen Israël en het Westen. Het is om deze reden dat de volkeren van Saoedi-Arabië, Egypte en Jordanië zich als partners hebben verenigd in hun verzet tegen de groeiende macht van wat nu wordt genoemd “de sjiitische sikkel.”

Met dit als achtergrond, kunnen we nu verder gaan om te zien welke landen welke kant kiezen en waarom. Hoewel velen zouden veronderstellen dat de volken, die soennitisch zijn zich bij de soennitische alliantie zullen aansluiten en de sjiitische tot Iran zou toetreden, ligt dit niet zo eenvoudig. In plaats daarvan, verbinden moslims naties zich met landen die worden beschouwd als vriendelijk voor het Westen en Israël versus de naties die een meer islamitische en radicale karakter hebben aangenomen. Dus aan de ene kant hebben we een voornamelijk soennitische en zogenaamde gematigde naar het Westen vriendelijke coalitie, en aan de andere kant een verdeeld sjiitische / soennitische coalitie die onwrikbaar is en anti-Westers, verre van bescheiden. Deze verdeelde soennitische / Shi'a voegt een dimensie toe aan de opkomende islamitische coalitie en past perfect in de lijn van wat we verwachten met betrekking tot het definitieve Antichristelijke coalitie / koninkrijk dat te zien is in “dat zal een verdeeld koninkrijk zijn” (Daniël 2:41).

DE ARABISCHE TOP

In het begin van 2007 heeft de Saudi-Arabische regering 22 islamitische staatshoofden bijeen geroepen, evenals de vertegenwoordigers van de Verenigde Naties (VN), de Europese Unie (EU), de Niet-gebonden Beweging (NAM) en de Organisatie van de Islamitische Conferentie (OIC). Het eindresultaat was de verklaring van een Moslim/Israël Vrede Plan. Nieuws agentschappen over de hele wereld gonsden in deze anticipatie. Het probleem echter was dat nog eerder dan wanneer het zogenaamde goede nieuws werd aangekondigd, bepaalde moslims leiders binnen Saudi-Arabië al begon met verraden daarvan en hun ware gezicht lieten zien. The Jerusalem Newswire rapporteerde het volgende nauwelijks verholen dreigement: “De minister van Buitenlandse Zaken Saudi-Arabië op dinsdag waarschuwde Israël om het pan-Arabische vredesinitiatief voorstel te accepteren of een oorlog tegemoet te zien.” De Arabische Liga bijeen in Riyad op woensdag waar het plan, voor het eerst door de Saoedische koning Abdullah werd gepresenteerd tijdens een bijeenkomst in Beiroet van de organisatie in 2002 om het te bespreken. Het biedt Israël de belofte van vrede met zijn buren in ruil voor de inlevering van elke centimeter van de grond bevrijd in 1967 en de opening van zijn grenzen aan miljoenen in het buitenland geboren Arabieren die zich ‘Palestijnse vluchtelingen’ noemen.
Als Israël deze ‘genereuze’ voorwaarden niet wil accepteren betekent dit dat het de oorlog moet willen, zo vertelde de Saoedi-ministers van Buitenlandse Zaken Saud al-Faisal aan de Britse Daily Telegraph. Als Israël weigert, dan betekent dit dat het geen vrede wil en alles terugplaatst in de handen van het lot. Zij zullen hun toekomst niet leggen in de handen van de vredestichters, maar in de handen van de heren van de oorlog. Kort daarna, liet premier Ehud Olmert zich positief uit over de mogelijkheden en de vooruitzichten voor vrede met de omringende islamitische landen. Het Midden-Oosten Online melde Olmert zijn enthousiasme. De “Israëlische premier Ehud Olmert zei in interviews gepubliceerd op vrijdag dat de joodse staat een wereldwijde vrede kan bereiken met zijn vijanden binnen vijf jaar nadat de Arabische leiders het vredesplan een nieuw leven hadden ingeblazen.” Gevraagd of hij bedoelde met “de hele Arabische wereld”, zei Olmert “ja”. “Een blok van staten is in opkomst, dat begrijpt dat ze verkeerd zaten om te denken dat Israël ‘s werelds grootste probleem is”, zei hij in een interview met het liberale Haaretz. “Dat is een revolutionaire verandering in inzicht.”

In het licht van de verschillende schaamteloze antisemitische uitlatingen en bedreigingen die regelmatig worden gemaakt door de leiders in het Midden-Oosten, kan het niet helpen, om te kijken met een dergelijke optimistische kijk als zijnde belachelijk naïef. Als Palestijnse leiders regelmatig beweren dat de islam de opdracht heeft om Israël te vernietigen en dat zij nooit een vrede mag aanvaarden met de Joden, dan zijn Olmert en vele anderen zoals hij nog steeds van mening dat een vrede met het Palestijnse volk mogelijk is. Dit opnieuw na 1938. Ik herinner u nu aan de beruchte verklaringen van Neville Chamberlain met zijn optimisme over het vredesakkoord dat hij had gesloten met Adolph Hiltler. Op 30 september 1938 kon men in de krant te lezen het volgende: Eerste minister Neville Chamberlain kwam terug in het UK vandaag, met een overeenkomst ondertekend door Adolf Hitler, waarin de Duitse leider verklaarde nooit een oorlog met Groot-Brittannië aan te gaan. Chamberlain verklaarde de overeenstemming met de Duitsers als “vrede in onze tijd”, nadat hij het had voorgelezen aan een juichende menigte op de Heston luchthaven in het westen van Londen. De Duitse leider vermelde in de overeenkomst: “We zijn vastbesloten om onze inspanningen te doen om mogelijke bronnen van verschil te verwijderen en aldus bij te dragen om de vrede in Europa te verzekeren.”

Evenzo, en zelfs nog meer beangstigende, is de waarschuwing aan de Kerk door de apostel Paulus ten aanzien van Christus zijn wederkomst: “ Maar wat de tijden en de gelegenheden betreft, broeders, is het voor u niet nodig dat men u schrijft. Want u weet zelf heel goed dat de dag van de Heere komt als een dief in de nacht. Want wanneer zij zullen zeggen: Er is vrede en veiligheid, dan zal een onverwacht verderf hun overkomen, zoals de barensweeën een zwangere vrouw, en zij zullen het beslist niet ontvluchten.”(1 Thessalonicenzen 5:1-3).
Maar buiten het feit dat het Saoedische initiatief vredesakkoord echt een grap is, het is ook niet eens helemaal echt een Arabische vredesinitiatief, maar eerder een plan opgezet door de leiders van de soennitische landen, die proberen om hun eigen macht te beschermen daarbij het isoleren en blokkeren van Iran, Syrië en alle andere volken die niet willen buigen voor het Saoedische machtsblok. Als gevolg daarvan heeft dit ‘vredesplan’ eigenlijk een Ezechiël coalitie veroorzaakt van radicale naties en een verdere versterking van hun banden. Het is bijna griezelig om te zien zoals het zich ontvouwt.

PARTIJ KIEZEN

Een van de meest voor de hand liggende ontwikkelingen is dat de Libische president Khadafi de Saoedische vergadering heeft geboycot. Volgens Kadhafi is het een evenement dat een splitsing zaait in de moslimgemeenschap, omdat de Iraanse en Syrische leiders niet werden uitgenodigd: “Ik zal niet deelnemen aan een top die de islam in twee delen splitst en de soennitische en sjiitische landen tegen elkaar uitspeelt,” zei hij in een interview op Al-Jazeera TV ... “Ik zal niet deelnemen aan een top die Arabieren tegen de Fars (Iraniërs) keert ... om de koloniale (Westelijke-) machten te dienen, zei Kadhafi.”

Khadafi maakte zijn gevoelens duidelijk toen hij direct aangaf dat “Libië de rug naar de Arabieren toekeerde (lees: Saoedi-Arabië en zijn bondgenoten), en hen wantrouwde. De Arabische natie haar tijd is om, en is op weg naar een desintegratie ... Ik zal geen partij zijn bij een samenzwering om de Arabieren te mobiliseren tegen de Perzen. Alleen de krachten van het kolonialisme heeft voordeel bij een dergelijke samenzwering. Ik zal geen partij zijn bij een samenzwering die de islam in tweeën splitst - in een sjiitische islam en een soennitische islam - door de mobilisatie van de soennitische islam tegen de sjiitische islam”

Bovendien, en natuurlijk door te verwijzen naar de Arabische tijd die op is, daarmee verwijst Khadafi naar Saudi-Arabië en zijn bondgenoten. Waarnemers van het Midden-Oosten hebben de dynamiek niet gemist van partij kiezen voor Iran alsmede de Hezbollah. Vanwege de ferme tegenstand van Iran ​​tegenover Amerika en Iraël, alsmede de vermeende successen van Hezbollah tegen Israël in 2006, zijn veel meer radicaal gezinde moslims begonnen om de zijde van Iran te kiezen en zich te keren tegen het Saoedische machtsblok. Aan de ene kant zien ze Iran en Hezbollah die dapper zijn tegen de ongelovigen en aan de andere kant, zien ze het Saoedi-Arabische blok als diegene die een compromis sluit en in bed ligt met het Westen. Deze stap in steun voor Iran wordt niet alleen gedaan door het Libië van Kadhafi, maar ook door veel soennitische moslims, die de afgelopen jaren zich bekeerden tot het sjiitische islam. Mustafah al-Sada, een religieuze sjiitische moslim, vertelde al-Arabië dat veel soennieten hem nu vragen: “Wat moet ik doen om een ​​sjiitische worden?” Al-Sada zei dat hij weet van 75 soennieten uit Damaskus die zich tot een sjiitische sekte hebben bekeerd sinds het begin van de [Israëlische / Hezbollah] oorlog ... Munir A-Sayed, een 43-jarige advocaat zegt: Ik ben soennitisch, maar ik behoor tot Hassan Nasrallah ... Ik ben politiek bekeerd, “zo legde hij uit.”

Een woordvoerder van de Reform Party van Syrië ging zelfs nog verder in het uitleggen dat hele dorpen en stedelijke gebieden het Hezbollah-model adopteren, waarbij klinieken, scholen en sociale diensten worden geleverd door Iran in ruil voor de bekering van de Syriërs naar het Shi'isme.

Volgens sommige rapporten, waren ambtenaren in Damascus niet gelukkig met deze trend. Er zijn echter andere Syrische politieke commentatoren die stelden dat het Syrische regime eigenlijk de populariteit van Iran en de Hezbollah aanmoedigt om eigen populariteit van president Bashar Assad in stand te houden. Als bewijs voor deze bewering, wijzen zij op de stickers en posters met die typische Midden-Oosten iconische beelden van Nasrallah van de Hezbollah, van de Syrische president Bashir Assad en de Iraanse president Ahmadinejad Mahmoub allemaal te samen, als de drie Musketiers.

KHADAFI OPROEP VOOR EEN FATAMID KALIFAAT

Na de groeiende invloed Iran en de sjiitische Hezbollah, zelfs nog belangrijker is - en eigenlijk nogal schokkend - de schaamteloze oproep van Libië naar Iran voor een Libische / Iraanse eenheid van Kadhafi in een openbare oproep voor het oprichten van een Fatimidisch kalifaat op het Paasweekend in 2007. Laat me uitleggen wat dit betekende. De Fatimiden waren een sjiitische groep die een groot deel van Noord-Afrika beheersten tijdens de 10e eeuw. Na het veroveren van Egypte, hebben ze hoofdkwartier overgeplaatst in 969 tot 1171. De Fatamids waren een keizerlijk militante-expansionistische staat. Zij wilden hun belangrijkste tegenstanders omverwerpen, het soennitische rijk van de Abbasiden, welke was geconcentreerd in Bagdad en de Ummayids, die Spanje controleerden. Op hun hoogtepunt regeerde de Fatamids in Egypte, en veel van wat nu Israël, Palestina en Syrië is, alsmede de westelijke regio van Saudi-Arabië welke Mekka en Medina omvatte, en hun wens was uiteindelijk de hele islamitische wereld te veroveren. Volgens Midden-Oosten-kenner Timothy Furnish, is het feit dat Libië, dat een natie is met een soennitische meerderheid, zou pleiten voor een terugkeer naar een sjiitische Kalifaat niet iets om lichtvaardig terzijde te schuiven.

Furnish heeft het goed. Deze oproep van Kadhafi was een directe oproep van een Iraanse / Libische as om op te staan ​​om de Saoedi / Soennitische macht te blokkeren. Met andere woorden, als zijnde een sterk paard in de toekomst, wil Libië proberen Iran aan boord te krijgen. Verdere ondersteuning van dit idee als een opbloeiende Iraanse / Libische alliantie is het feit dat de Iraanse revolutie zowel historisch als in de afgelopen dagen ook, net als Qadaffi, een aantal sterke pleidooien heeft gehouden voor een soennitische / Shi;a eenheid, na een hele tijd van meer dan veertienhonderd jaar verdeeldheid. De gemengde soennitische / Shi'a vorming van een coalitie is belangrijk omdat het voldoet aan de “dat zal een verdeeld koninkrijk zijn” profetie in Daniël 2. Als een Arabisch / Perzisch coalitie, zou het ook aan de profetie voldoen, die zegt dat de mensen van het Antichristelijke Koninkrijk “een mengsel” zou zijn (Daniël 2:43).

IRAN EN SYRIË VERENIGD

Natuurlijk voor weinig van degenen die het Midden-Oosten nieuws volgen, moet er iets worden gezegd met betrekking tot de groeiende alliantie tussen Syrië en Iran. Deze alliantie is te zien in tal van ontmoetingen tussen de Syrische president Bashir Assad en de Iraanse president Mahmoud Ahmadinejad. Syrië en Iran hebben een onderlinge oorlog akkoord gesloten. In het geval van oorlog (zowel offensief als defensief), de natie’s zullen vechten voor rekening van de andere. En op 9 juni 2007, zo werd gemeld hielden Syrië en Iran een druk overleg in de oorlogsplanning voor de samenwerking in een aanval op Israël. Een Israëlische inlichtingendienst nieuws kanaal melde een aantal van de gebeurtenissen, “... twee hooggeplaatste Iraanse delegaties hebben een tijd doorgebracht in Damascus. Een van hen was samengesteld uit generaals die gesprekken voerden met de Syrische leiders voor de coördineerde voorbereiding van een Midden-Oosten oorlog in de komende maanden. Aan de Iraanse zijde, een soortgelijke hooggeplaatste Syrische militaire delegatie kwam samen met het Iraanse leger en de Revolutionaire Garde in hun hoofdkantoor voor de operationele coördinatie tussen hen op commando niveau, alsmede het inspecteren van het Iraanse arsenaal. De Syrische generale staf zal een lijst opstellen van de items kort voor een mogelijke militaire confrontatie met Israël ...”

En natuurlijk worden Iran Syrië grotendeels gezien door westerse en Israëlische inlichtingendiensten als met een primaire invloed in het toevallen van Gazastrook aan de Hamas. Dus nogmaals, Iran, is een sjiitische natie die veel heeft geïnvesteerd in de ondersteuning van Hamas, een soennitische groep. Nogmaals, het doel van Iran is om invloed en macht te vestigen met behulp van alle middelen of allianties die nodig zijn.

SOEDAN EN IRAN VERENIGD

De ontluikende allianties tussen Iran, Syrië, Libië, Hezbollah en de Palestijnse Hamas is zeker niet iets waar het verhaal eindigt. Onder de naties, die ook met name worden genoemd door Ezechiël, is niet verrassend om Sudan te zien - een afvallig regime dat brutaal een racistisch gemotiveerde genocide uitvoert in het land - dat in snel tempo een boezem maatje wordt. In januari van 2007, bezocht de Iraanse president Ahmadinejad, Sudan om zijn steun voor de Soedanese regering te uiten en zich te verenigen tegen de Verenigde Staten en het Westen. Al-Jazeera heeft gemeld: “Op zijn eerste bezoek aan Sudan, gaf Ahmmadinejad een uitgebreide en volledige ondersteuning aan de Sudanese president Bashir, na de beschuldigen tegen de Verenigde Staten en hun westerse bondgenoten voor de problemen in de regio. Ahmadinejad benadrukte dat Iran de vooruitgang, de waardigheid en de macht van Sudan even belangrijk beschouwt als van zichzelf, en reikt zijn ideologische steun uit aan het land. Er is geen limiet aan de uitbreiding van de betrekkingen met Sudan,” zo zei hij. Voor zijn deel, zei de Soedanese president al-Bashir dat Teheran het absolute recht had om het ​​nucleaier programma voort te zetten.

In maart van 2007, ondanks de druk van het Westen gericht op het overtuigen van Iran en Soedan om de termen opgelegd door de VN-Veiligheidsraad te aanvaarden, de twee naties althans retorisch, bleven zich verharden in hun strijd tegen de rest van de wereld. Terwijl Iran weigerde om te stoppen met het verrijking van uranium, weigerde Soedan om enige internationale krachten in Darfur toe te laten om de dorpelingen te beschermen tegen de Janjaweed de door regering gesteunde Arabische moslim, die hen systematisch afslachten.

Dan, als de VN-deadline voor Iran naderde over de nucleaire activiteiten in april, kondigde Iran aan, in plaats van het aannemen van zelfs maar een beetje nederige houding, dat ze niet alleen de nucleaire capaciteit bereikten, maar dat zij deze technologie ook aan andere landen wilden geven.

Hoewel Ayatollah Ali Khamenei, de hoogste leider van Iran, niet werd geciteerd wie mogelijk een ontvanger zou worden van de nucleaire know-how, maakte hij de opmerking tijdens een ontmoeting met de Sudanese president Omar al-Bashir, die de maand daarvoor nog zei dat zijn land zou kijken naar de mogelijkheid van kernenergie.

Dit verslag wordt nog angstaanjagender in het licht van de CIA waarschuwing aan het Amerikaanse Congres in januari 2007 tot en met het effect dat Libië, Syrië en Soedan allemaal, met elkaar, het bezit van massavernietigingswapens nastreven. “Als de Verenigde Staten wordt geconfronteerd met een proliferatie crises in Irak en Noord-Korea, waren de andere landen, zoals Libië, Syrië en Soedan rustig aan het proberen om te verwerven of om hun geheime arsenalen van massavernietigingswapens uit te breiden, zo heeft de CIA gewaarschuwd.”

De Amerikaanse Central Intelligence Agency heeft ook geconcludeerd dat de meesterbrein in terreur Osama bin Laden, die de schuld heeft voor de aanslagen van 11 september op de Verenigde Staten, “een meer geavanceerde biologische wapens onderzoeksprogramma dan voorheen heeft ontdekt. Nucleaire, chemische, biologische en ballistische raketten met toepasbare technologie en expertise blijft zich geleidelijk verspreiden over de hele wereld.”

Dus om het samen te vatten: Wij hebben de bloeiende alliantie tussen Iran, Soedan, Libië, Hamas en Syrië, de specifieke landen die de Bijbel noemt welke zich zouden verenigen in een poging om Israël te vernietigen en de regio te overheersen. Ondertussen, zal Turkije, het land dat deze naties zal leiden en is toegevallen aan de islamitische partij zich profileren als een leider in de regio. Drie duizend jaar geleden spraken de Hebreeuwse profeten deze profetieën uit. Vandaag de dag komen ze allemaal samen met duizelingwekkende nauwkeurigheid. We hebben de tijd bereikt in de geschiedenis wanneer we daadwerkelijk kunnen zien dat al deze dingen samen komen. Het einde van dit tijdperk en het begin van het volgende is niet langer achter de horizon - het doemt nu letterlijk op vlak voor ons gezicht ...

(Door: Walid Shoebat - uit God’s War On Terror - Islam, profetie en de Bijbel).

Walid Shoebat is geboren en getogen in Bethlehem, Israël met een Arabische vader en een Amerikaanse moeder. Zijn grootvader was een medewerker van Haj-Ameen Al Husseni, de Grootmoefti van Jeruzalem, die een bondgenoot was van Adolf Hitler, die met de nazi’s heeft samengespannen tijdens de Holocaust.

Zijn moeder’s overgrootvader, FW Georgeson was de burgemeester van Eureka, Californië. en in tegenstelling tot zijn Arabische verbinding een grote vriend van Winston Churchill, die niets liever wilde dan de vernietiging van Hitler en het nazisme. Walid werd geboren uit ouders die uit tegenovergestelde zijden van het spectrum kwamen - zowel geografisch als ideologisch - zijn vader voedde hem op als moslim en zijn moeder was een Amerikaanse christen die 35 jaar in een islamitische samenleving verbleef en probeerde te ontsnappen naar Amerika.

Walid groeide op als een terrorist, maar toen hij een vrouw trouwde die een christen was, werd hij uitgedaagd om de Bijbel te onderzoeken in 1993, en het te vergelijken met de Koran. Walid beleed, “Alleen de bijbelse waarheid heeft mijn manier van denken veranderd, van een volgeling van Mohammed en verafgoden van Adolf Hitler, in het geloof in Yeshua Christus. Van het geloof van leugens, de waarheid te zien, van geestelijk ziek zijn om genezen te worden, van het leven in de duisternis het licht te zien, van verdoemd te zijn naar gered, van twijfel naar geloof, van haat naar liefde, en van het kwade werk naar de genade van God door Christus. Het mooie van God is dat als iemand oprecht en nederig roept om hem te helpen om de waarheid te vinden, hij altijd antwoord geeft op dat gebed. Vandaag ben ik een christen.”

Walid Shoebat vandaag is de oprichter van de Walid Shoebat Foundation. Zijn leven missie en passie is om de waarheid over de Bijbel te verspreiden, en de vervolging van Israël en Christenen door de islam.

Walid verkondigt dat Christus de enige manier was voor de genezing voor zijn ziel voor berouw en het streven naar verzoening. Hij streeft ernaar om de zaak van Christus, de Bijbel, en de zaak voor Israël aan de miljoenen over de hele wereld te brengen. De deuren hebben zich geopend om zijn boodschap te versturen naar tal van grote universiteiten. (Op het web: www.Shoebat.com )

---

Resumerend

Gog-Magog

De Rabbinale Raad van Judea en Samaria kwam eind mei in 2010 met een verrassende profetische verklaring. De raad merkte op dat de gebeurtenissen rond de ‘vredesvloot’ (de Mavi Marmara) het begin zijn van een proces dat uitloopt op de Gog-Magog oorlog die de profeet Ezechiel heeft voorzegd.

Hoofdrolspelers in de strijd tegen Israël zijn momenteel de Palestijnen (Hamas), Iran (Hezbollah) en Turkije. De ‘vredesvloot’ voerde Turkse vlaggen en acht van de negen doden hadden de Turkse nationaliteit. Premier Erdogan sprak woedend over het ‘staatsterrorisme’ van Israël. In 2009 maakte hij voor de t.v. camera’s hooglopende ruzie met president Peres van Israël. Dit gevoegd bij de felle veroordelingen van een oorlogszuchtige taal tegen Israël geeft Turkije enorm veel aanzien in de Arabische en de hele Moslimwereld.

Terwijl Turkije vier jaar geleden nog de beste vriend was die Israël in de regio had, heeft dit land onder de leiding van Erdogan in zeer korte tijd een ommezwaai gemaakt van honderdtachtig graden. Er waren gemeenschappelijke militaire oefeningen en grote plannen voor samenwerking op allerlei gebied. Het sterke Turkse leger is mede door Israël opgebouwd. Turkije rent met een ongewoon snel tempo naar het kamp van de grootste vijanden van Israël, Syrië en Iran.

Herstel van het Ottomaanse rijk

Van 1517 tot 1917 was Turkije een wereldmacht, het Ottomaanse Rijk behorend tot één van de vijf rijken die over Jeruzalem geheerst hebben. Het was ook het laatste rijk dat in die regio heerschappij uitoefende. De apostel Johannes schrijf in Openbaring 17:10 … ‘dat er vijf rijken zijn gevallen’, respectievelijk: het Babylonische, het Medo-Perzische, het Griekse, het Romeinse, en het Ottomaanse Imperium! Het hele Midden-Oosten viel onder het Turkse kalifaat. In 1924 werd Turkije een seculiere staat. Als Turkse fundamentalistische Moslims de macht wilde overnemen greep het leger in. Turkse vriendschap met Israël was gebaseerd op het gezegde: ‘De vijand van mijn vijand is mijn vriend.’ De gemeenschappelijke vijand waren de extremistische moslimstaten. Toen een paar jaar geleden het Turkse leger veel van z’n macht kwijtraakte aan Erdogan en zijn AKP- moslim partij was de vriendschap over. Daarbij kwam het feit dat de Europese Unie (EU) Turkije niet zomaar als lid accepteerde. Dat dreef Turkije naar de moslimlanden in die regio. Sindsdien streeft Turkije met succes naar regionale macht en willen zij in de regio functioneren als een democratisch moslimland -als toonbeeld- zoekend naar macht in een leiderschapspositie voor de gehele Moslimwereld.

Huidige ontwikkeling

Door de recente ontwikkelingen in de Arabische wereld van onrust, chaos en geweld wordt er momenteel een nieuw hoofdstuk toegevoegd aan de moderne Bijbelse geschiedenis. We leven in een tijd van de wederoprichting aller dingen, met name het herstel van Israël als voorzegd door de profeten! (Ezechiël 36 en 36; Handelingen 3:21).

In zijn profetische rede sprak ‘Jesjoea’ met het oog op het komen van de Zoon des mensen over de vijgeboom als beeld van Israël en op al de bomen, dat zodra zij uitlopen, de zomer nabij is! (Matth.24:32-33;Luk.21:29-31;Hoogl.2:11-13).

Wat is dan de profetische betekenis van al die onrust en chaos en geweld in de Arabische-moslim wereld? Het is toch verbazend dat in Tunesë, Algerije, Egypte, Jordanië, Jemen, Libanon, en straks in nog meer landen, de volksmassa’s opstaan tegen de meestal dictatoriale en corrupte machthebbers. Er wordt hard geroepen om ‘democratie’, wat voor de burgers alleen al het feit dat ze het roepen een psychologische bevrijding is! Maar wat in feite klink klare onzin is. Want de Islam kent geen democratie. De Islam kent alleen maar onderwerping, wat het woordje islam dan ook betekent; onderwerping aan de Koran, en aan de Sharia.

De Mahdi in de stromingen van de Islam

De Islamitische staten zijn uit om de hele wereld in één kalifaat onder de Islamitische messias de Mahdi onder te brengen. De mahdi of mehdi is volgens de Islamitische leer een verlosser of bevrijder van wie in sommige Islamitische stromingen verwacht wordt dat hij volgens profetieen aan het einde van de tijden komt. De komst van de Mahdi is een van de grote gebeurtenissen die voor de dag des oordeels zal plaatsvinden, een van de eschatologische symbolen.

In de Koran wordt de Mahdi niet genoemd. Ook in de twee belangrijkste soennitische Hadith-verzamelingen en de werken van Al-Ghazali ontbreekt het concept van de Mahdi. Binnen sjiitische stromingen wordt hier dan ook een andere invulling aan gegeven dan binnen de soennitische.

De Mahdi wordt wel vergelijken met de Masjiach uit het Jodendom en Christendom, maar is dat niet. Hoewel Isa in de Koran de titel van Messias krijgt, is er ook sprake van een terugkeer van Isa als de Mahdi.

De Mahdi bij het sji'isme

De meeste sjiitische moslims, de twaalvers, geloven dat de Mahdi, in de persoon van Mohammed al-Mahdi leeft en zich schuil houdt. Hij is niet zichtbaar voor mensen maar is actief in het dagelijks leven en kan om hulp gevraagd worden. Hij zal bij het einde der tijden opnieuw verschijnen en dan zal voor de rechtgeaarde gelovigen een tijd van vrede aanbreken die 7 jaar zal duren.

Volgens een Hadith is de Mahdi een nakomeling van Mohammed die rechtvaardigheid zal brengen waar onrechtvaardigheid heeft geregeerd en zal samen met Isa een (Islamitisch) vrederijk op aarde stichten.

De Mahdi verschijnt in Mekka, vergezeld van zonsopgangen in het westen. Hij vestigt zich in Kufa, waar Mohammed, zijn schoonzoon Ali en diens zoon Hoessein zich bij hem voegen. De hele wereld zal de Islam aanvaarden, al dan niet vrijwillig. Als de Mahdi verdwijnt, breekt de Laatste Dag aan.

Een variatie op het idee van de Mahdi is dat Isa verschijnt in de plaats van de Mahdi. Hij gaat naar Jeruzalem om daar Dadjaal en alle gelovigen te doden. Na veertig jaar wordt hij in Medina begraven naast Mohammed.

De komst van het Koninkrijk der Hemelen . Als het in onze tijd inderdaad gaat om de doorbraak van het Koninkrijk der Hemelen of anders gezegd het Messiaanse Vrederijk dat vanuit Jeruzalem zijn vaststelling en regeling zal krijgen, het er in deze dagen veel op lijkt dat de mensenmoorder en leugenaar van de beginne ijverig bezig is om zijn koninkrijk, zijn kalifaat te vestigen om als tegenstander van de Bijbelse Masjiach Jesjoea, zijn Mahdi naar voren te brengen.

De tijd gaat dringen!

Zoals ik al eerder heb aangegeven in mijn editorials zijn we vanaf 7 juni 1967 op weg naar een moment in de tijd waar gezegd kan worden ‘Year of Jubilee Proclaimed’ , en dat is op z’n minst gezegd fascinerend! Jeruzalem de stad van de grote Koning Davids, … ‘Want daar staan de zetels ten gerichte’ (Psalm 122:5). Het is Jesjoea zelf die de overwinnaars van de gemeente te Laodicea beloofd te zitten met Hem op Zijn troon, gelijk Hij overwon en zit met zijn Vader op Zijn troon (Openbaring 3:21). De strijd gaat om Jeruzalem en het Tempelplein! Vandaar ook dat zo belangrijke moment in de tijd toen Jeruzalem op 7 juni 1967 in de Zesdaag-Oorlog in Joods-Israëlische handen viel en het herstel en opbouw van de stad gerekend naar de zeven weken van 7 x7 jaar uit Daniel 9 vers 25, er ook nog eens in de zevende maand Tishri op de tiende dag een bazuingeschal aan verbonden is, die dan op 23 September 2015 een Yom Kippur inluid (Lev.25:8-10).

De zegels geopend

In Psalm 89:16 horen we over de ‘vreugde van het geklank der bazuin.’ Het was niet zomaar een geklank, maar één met een bijzonder blij geluid. Aan het eind van die (7×7) 49 jaren werden de beperkte vrijheden opgeheven en het verspeelde eigendom terug gegeven, zodat iedere man weer in vrijheid naar familie en bezit kon terugkeren. Dit gebeuren is een type van wat we tegenkomen in Handelingen 3 in de verzen 19 tot en met 21 waar Petrus spreekt over de terugkomst van Jesjoea masjiach, … ’Hem moest de hemel opnemen tot de tijden van de wederoprichting aller dingen.’ Het is van belang om in te zien dat hetgeen hier door Petrus wordt gezegd verwijst naar het ‘Jubeljaar’ het 50e dat spreekt van -herstel van vrijheid en bezit- aangaande het volk, de stad en het land Israël, bij het wederkomen van hun Mashiach. De terugkerende woorden in Leviticus 25:28,31,33,54 … ‘en zij zullen in het ‘Jubeljaar‘ uitgaan, vond telkens plaats in het 50e jaar. Het hebreeuwse woord is ‘yobel’ afgeleid van ‘yabal’, met de betekenis die we vinden in Jesaja 55:12 … ‘Want in blijdschap zult gijlieden uittrekken, en met vrede voortgeleid worden.’ Dit woord komen we het eerst tegen in Exodus 19:13 waar het vertaald is met ‘hoorn’, en vervolgens in Jozua 6:4,5,6,8,13 met ‘ramshoorn’. Ook is daar een verband tussen het ‘Jubeljaar’ en het ‘jaar van het welbehagen des Heren’ en ‘het jaar van Mijn verlossing (verlosten) is gekomen’ (Jesaja 61:1,2;63:4).

Het was Opperrabbijn Shlomo Goren van het Israëlische leger de IDF (Israël Defence Force) die op 7 juni 1967 met Torahrollen te midden van juichende soldaten de ‘shofar’ blies … ‘the Rabbi did not stop blowing the shofar and reciting prayers. His enthusiasme affected the soldiers and from every direction came cries of ‘Amen!’ The paratroopers burst into song, and I forgot I was supposed to be an objective reporter and joined them in singing ‘Jerusalem of Gold!’

Tussen deze historische dag van 7 juni 1967 en de komende Yom Kippur van 2015 ligt er nog een dag die van belang is voor de verdere invulling van de voortgaande profetie. Want tussen 1967 en 2015 is daar die andere Yom Kippur van 6 oktober 1973 die aan de horizon verschijnt en waar de ‘shofar’ niet meer tot rust kwam toen op die dag de oorlog uitbrak, ‘The Yom Kippur War’. Het zijn deze 42 (6×7) jaar die er liggen tussen 1973 en 2015, die sterk doen denken aan de 42 pleisterplaatsen die Israël passeerde voordat het ‘beloofde land’ onder Jozua werd ingenomen (Num.33:1-49).

De radicale Islam met de legers van Gog en Magog uit Ezechiël 38 en 39 zijn hard op weg naar Israël met als doel Jeruzalem te veroveren en van de Heilige stad de hoofdstad van het kalifaat te maken. Dit nog toekomstige gebeuren kan wel eens veel dichterbij zijn dan men aanvankelijk verwacht! De geopolitiek in het Midden-Oosten geeft daar dan ook alle aanleiding toe. Bovendien zal de invasie van Gog in Israël waarbij een aantal senario’s mogelijk zijn, ook de sleutel kan zijn tot grote veranderingen in de wereld, die tevens tot de periode van de de Apocalyps – de grote verdrukking – zullen leiden!

Ofschoon Israël in welvaart en vrede levend door de afschrikking van hun nucleair arsenaal, zal het tot op de invasie van Gog en Magog en de spectaculaire vernietiging van deze geweldige Islamitische macht door God, nog niet weten dat de Here Jesjoea hun God is. Maar van die dag af zal Israël het weten! (Ezechiël 39:22). In al deze profetieen uit Ezechiël 36, 37, 38 en 39 zien we vooreerst een terugkeer uit de eeuwen langen ballingschap met een herstel in materiële zin, en vervolgens een samenkomen van de volken als een geweldig groot leger, dat als ‘een opkomend onweer’ (hebr. ‘als een SHOA’) onverwachts Israël aanvalt om het te verdelgen.

Vanaf 1967 bevindt Israël zich in een overgangsperiode, een periode waarin tevens de volken gestest worden op hun houding t.o.v. de staat Israël met haar hoofdstad Jeruzalem, en waarbij de contouren worden afgemeten voor het finale patroon en waar profetieën meer en meer manifest gaan worden! Hierbij is het van belang om in te zien dat de tekenen in Openbaring 6:1-17 en Matth. 24:4-30 vrijwel identiek aan elkaar zijn. We zien hier dat de 6 zegels uit de Apocalyps exact corresponderen met de laatste profetische rede van Jesjoea masjiach, en waar de opening van het eerste zegel met het tevoorschijn komen van een ruiter op het witte paard, in verband gebracht wordt met één van de valse messiassen!

Maar laten we niet vergeten dat temidden van al die verleidingen die nog zullen komen, met oorlogen en geruchten van oorlogen, het Jesjoea zelf is die zegt: ‘ziet toe, weest niet verontrust; want dat moet geschieden maar het einde is het nog niet’ (Matth.24:7).

Zoals ik al eerder in mijn editorials heb aangetoond, staan daar nog 3 (jaar) weken van de 70 weken open (zie: Daniel 9:24-27), waarvan de 67e week zo abrupt werd afgebroken in het jaar 63-64 A.D. (Handelingen 28:26-28). Dus in die zin kunnen we ook nog spreken van de 3x7 openstaande 7 zegelen, 7 bazuinen, en 7 schalen van oordeel die hun loop moeten krijgen, en vandaar ook dat Jesjoea kon zeggen, ‘maar het einde is het nog niet’!

Het erfdeel

Het heil voor Israël en de volken in namelijk een vervreemde erfenis, een erfgoed waar geen schepsel aan kan komen en dat uitsluitend door Jesjoea masjiach zelf kan worden ontsloten! De aarde is bezet gebied, wederrechtelijk bezet door de Vorst dezer wereld. Dat is ook het grote probleem waar alle wereldleiders van nu zich op stuk lopen!

Het is Jesjoea zelf die in het boek de Apocalyps wordt gezien als de enige die waardig is om het verzegelde boek open te doen, en zijn zegels los te maken, en het vervreemde eigendom terug te winnen, daar Hij alleen als Losser en Redder op kan treden, want Hij heeft als het Lam Gods de LOSPRIJS betaald met zijn Offerbloed (Openbaringen 5:1-14).

Zo zal daar straks een eerste offensief zijn tegen de wereld(en) van goden en afgoden als in de dagen van de Verlossing uit Egypte. Hierbij is de leeuw van Juda, de zoon van David, dezelfde als het staande Lam, dat eruit zag alsof het geslacht was. Ogenschijnlijk een onmogelijke tegenstelling, maar het zijn de twee wezenskenmerken van de Losser! Het Hemelse tafereel wat gezien wordt is het manifest worden van wat Israël in hun feesten de eeuwen door gevierd heeft Pesach en Yom Kippur, als deze ‘Mijn gezette hoogtijden‘ (Leviticus 23:2).

Het was de apostel Petrus die na (7×7) 49 dagen op de 50e dag op het wekenfeest Sjawoe’ot uitriep: ‘maar dit is het‘ waarvan door de profeet Joel gesproken is (Handelingen 2:16). Het gehele boek Joel heeft betrekkinng op Israël en de volken en het ziet uit op de Dag des Heren. Hier vinden we het ‘Jubeljaar’ terug: ‘Blaast de bazuin te Sion, heilig een vasten, roept een verbodsdag uit’, als zijnde een Yom Kippur de Grote Verzoendag (Joel 2:15). Hier wordt gesproken over ‘de zon die veranderd zal worden in duisternis en de maan in bloed, voordat de grote en geduchte dag des Heren komt’, (Joel 2:31;Handelingen2:20). Het wekenfeest (Sjawoe’ot) en het ‘Jubeljaar’ hebben het getal 50 gemeenschappelijk voor dagen en jaren, ‘Ik heb u gegeven elke dag voor elk jaar’ (Ezechiel 4:4-6).

Als voor Israël in 1967 de strafmaat eindigt, en de Here proclameert: ‘Ik ben voor Jeruzalem en voor Sion in grote ijver ontbrand, maar Ik ben toornig op de overmoedige volken, die, terwijl Ik maar een weinig vertoornd was, meehielpen ten kwade’, en ‘de bepaalde tijd gekomen is’ (Zacharia 1:15-17; Psalm 102:14), zullen er in dit decennium naar de profetie uit Joël zich tekenen (6 eclipsen) aan ‘Zon en Maan’ zich voordoen op ‘Mijn gezette hoogtijden‘, beginnende in 2014 de 14e Nissan op Pesach en eindigend in 2015 de 15e Tishri op Sukkoth geen toevalligheden zijn!

In de Handelingentijd waren de apostelen ervan overtuigd dat een spoedige terugkomst van Jesjoea masjiach nog in hun generatie zou plaatsvinden, (1 Petrus 4:7; Jakobus 5:7-9; Hebreeën 10:37; 1 Johannes 2:18; 1 Corinthiërs 1:7;7:29;10:11;16:22; Romeinen 13:12;16;20; 1 Thessalonisenzen 4:13-18). Het was een uitzien naar de openbaar wording, het manifest worden van Jesjoea masiach. Meer dan ooit is er vandaag in Israël een uitzien naar Jesjoea hammasjiach te midden van de wederoprichting aller dingen. Dit heilsteken past helemaal bij het komende ‘Jubeljaar’. Het geklank van de bazuin proclameert de vrijheid van iets groots. De geopolitiek heeft Jeruzalem met Judea en Samaria het Bijbelse hartland als bezet gebied verklaard! Het geklank betekent nu in diepste zin ook, … ‘om uit te roepen een jaar van het welbehagen des Heren en een dag der wrake van onze God.’ Dit past ook helemaal in het Yom Kippur gebeuren uit Openbaringen 5 waar een boekrol, die weliswaar verzegeld met 7 zegels al ‘jubelend’ door de ‘Losser‘ verbroken zal worden, om het erfdeel berustend buiten de macht van alle schepselen weer eigendom te maken van de oorspronkelijke Eigenaar (Jesaja 61:2; Jeremia 32:14-15; Openbaringen 5:1-14).

Gerard J.C. Plas



Zon en maan verduisteringen 2014-2015


Bron: Stichting Vrienden van lsraël