Wie is de kop van de slang achter de Grote Reset, Covid en de Global Warming hoaxes?

Ze breken elke familie, elk land

Door Elizabeth Nickson 30 april 2024

De 'Demonische Overstroming van Amerika' van afgelopen zondag was zo populair, dat dit een vervolgstuk is, een diepgaand onderzoek naar het Hoofd van de Slang; de kliek die zit achter de Grote Reset, de Covid- en de Global Warming-hoaxes en elke winstgevende bonusoorlog van de afgelopen dertig, zo niet 500 jaar, maar vooral Oekraïne.

Ze noemen zichzelf met een wildgroei aan namen: de Olympiërs, de Uitverkorenen, Bilderbergers, de 300, halfgoden, de Zwarte Adel, andere dwaze geheime namen die niet uitgesproken mogen worden. Ze zijn geheim omdat hun intentie kwaadaardig is. Ze beoefenen het occulte - dwaas en onverantwoordelijk - ze zijn "Vrijmetselaars" van de gekke tak, een sekte die volledig in het duister en volledig voor zichzelf opereert. Ze zijn net zo machtsbelust als Hillary Clinton en veel corrupter dan zij of Biden of zijn vreselijke zoon. Ze bestaan al duizend jaar, waarbij ze lachwekkend genoeg hun bloedlijnen terugvoeren tot Soemerië en de farao's als ze denken dat dit belangrijk is. In feite is een Hunter Biden wie ze zijn; hij is hun id, de visuele manifestatie van hun walgelijke decadentie en seksuele dwang. Hunter werd volgens mij hun cultus binnengebracht en werd gek van de drugs, het bloed drinken, het moorden en de seksuele offers, de intimiteitsrituelen die hun macht voeden.

Ik wou dat ik een grapje maakte. Ik wou dat dit niet waar was.

Wat ik probeer is om de diepten van de paranoia te omzeilen door gebruik te maken van gegevens uit de echte wereld en actuele documenten, evenals de planning die in het publieke domein ligt en een vaststaand feit is. Ik gebruik persoonlijke ervaring om het echt te maken. Zoveel schrijvers op dit gebied vervallen in het onbewijsbare, en natuurlijk is dit opzettelijk, weer zo'n smerige psyop die wordt uitgevoerd op de weerloze en onschuldige mensen.

Ik ben opgegroeid in de rijkste buurt van Canada, Westmount, en in het oude geld zomerverblijf van Canada, of een van hen. We hoorden erbij en niet. De afkomst van mijn ouders was oorspronkelijk Amerikaans, wat tegen ons woog. Beide voorouders arriveerden in Connecticut in de jaren 1630, toen er nog maar een handjevol kolonisten in de River Colony was, en 375 jaar later vonden ze elkaar op de een of andere manier.

Zo rijk was de buurt: Het familiehuis van mijn op één na favoriete kamergenoot op kostschool was een kasteel van 50.000 vierkante meter.

Zo dicht waren we bij MKUltra en Allan Dulles: Dat huis, Ravenscrag, werd gegeven aan Allan Dulles en psychiater Ewan Cameron, nadat de vier zonen van de familie waren omgekomen in de tweede oorlog. In dat huis werd mijn moeder gebruikt als proefpersoon in MKUltra.

De vader van mijn favoriete kamergenoot op kostschool runde de McConnell Foundation als liefdadigheidsinstelling. De McConnells, die onder andere eigenaar waren van de Montreal Star, nodigden de Rockefellers, de CIA en MKUltra uit naar de stad en droegen bij aan het project om de eerste experimenten met mind control uit te voeren op niet-vrijwillige proefpersonen, waaronder hun eigen vrouwen. Ook dit is een vaststaand feit, goed gedocumenteerd.

Hier is de vraag die iedereen stelt. Hoe zijn ze zo wreed geworden? Hoe kunnen deze mannen en vrouwen, hun erfgenamen, die de Grote Reset willen forceren, iedereen opsluiten in steden van 15 minuten, gechipt, gemonitord en gevoed met chemische stoofpotjes, zichzelf rechtvaardigen? Hoe kon de top van de gezondheidswerkers covid zien voor wat het was, zoals ze moesten zien, en toch doorgaan met de vaccins, wetende, zoals we nu weten dat ze wisten, hoe gevaarlijk, hoe dodelijk ze zijn? Het is onmogelijk om Edward Dowd's laatste invaliditeitscijfers te bekijken, naar zijn prognoses van ziekte en sterfte te kijken en niet te denken dat dit een opzettelijke ruiming was. Nog een voorbeeld van hun barbaarsheid, hun moorddadige bedoelingen.

Ik zal je vertellen hoe. Ze hebben minachting voor bijna iedereen. Ze zijn zo rijk en zo bevoorrecht, en in het geval van de mensen tussen wie ik ben opgegroeid, zo lang bevoorrecht, dat ze mensen buiten hun kring zien als kuddedieren die gemanipuleerd moeten worden. Ik weet dat omdat dat de manier is waarop ze diep in hun wereld spreken en gedurende zes jaar met gevoel en elf jaar als kind, was ik daar in deze extreem sociale wereld, een reeks feestjes die elk jaar tot aan de horizon reikte, luisterend naar elk woord, elke gedachte delend. De kinderen spiegelden zich aan hun ouders. Geen buitenstaander kan die wereld binnenkomen, dus konden ze veilig hun minachting voor mindere mensen uiten. Er waren zoveel regels om je aan te houden dat mensen werden beoordeeld op de kleinste bewegingen, houdingen, de manier waarop je liep, at, sprak. De noodzakelijke exquise omgangsvormen werkten als een hek. Het duurde een goed decennium om de juiste tafelmanieren te leren, die zo automatisch moesten zijn dat je ze alleen in je vroege jeugd kon leren. Ze konden buitenstaanders binnen tien seconden herkennen en onmiddellijk buitensluiten. Onder elkaar spraken ze vrijuit. Waarom was het zo geheim? Omdat fokken een belangrijk onderwerp van gesprek was. Bloedlijnen. En de kunst om die rijkdom en privileges te behouden. En haat. Minachting.

Tegen de tijd dat ik vertrok, verafschuwde ik hun gemene, onvermurwbare zelf meer dan ik kan zeggen, en als wij, mijn familie, er deel van uitmaakten, dan heb ik ze afgezworen. Ik wees alles af.

Nadat mijn eerste boek was gepubliceerd, gaf mijn vader me het memoiresfragment van mijn betovergrootmoeder. Ik was zo getraumatiseerd door wat er met mijn ouders was gebeurd, dat ik erin viel als in een warm bad. Ik denk dat ik haar ontmoette, Charlotte Phelps St John, toen ze stokoud was en ik vier. Het vond plaats in het flatgebouw van mijn grootmoeder, een van die enorme galmende stenen gebouwen waar we vroeger de welvarende bejaarden opsloegen. Zij, mijn overgrootmoeder en mijn oudtante waren in de stad op bezoek en ze wilden mij zien, het eerste meisje dat sinds twee generaties in de familie was geboren.

Alles wat jullie verteld is over de stichting van Amerika is een leugen. Vooral de rol van vrouwen. Deze vier vrouwen waren zo machtig, zo diep geworteld in zichzelf en hun eigen bewezen deugdzaamheid, dat ik geen moderne man of vrouw heb ontmoet die in de buurt komt van hun macht. 350 jaar lang bouwden zij en duizenden families zoals zij, gewoon, geen "bloedlijn", steden, kerken, scholen en infrastructuur over het hele continent. In hun steden wisten ze wanneer iemand in nood was en dan waren ze er, van aangezicht tot aangezicht, om te helpen, via hun kerken, hun clubs en verenigingen. Intiem. Geen performatieve liefdadigheid. Recht ertegenaan, echte problemen oplossen, echte mensen helpen, niet afwentelen op de "overheid". De ouders en grootouders van mijn betovergrootmoeder waren officieren geweest op de Underground Railroad en hun hele familie was een bron van liefdadigheid. Je werd als volwassene beoordeeld op die bijdrage, niet op het geld dat je verdiende. Mijn overgrootmoeder was met haar vrienden uit de kerk in een tent het Vancouver General Hospital begonnen, tegenwoordig een miljardenbedrijf. Ze waren allemaal steunpilaren van de cultuur, volledig verantwoordelijke volwassenen. Haar kleinzoon, mijn oudoom en zijn vrouw waren net zo. Als zij nog zouden leven, zou Vancouver nooit een misselijkmakend centrum van kindersekshandel, witwaspraktijken en drugs zijn geweest. Dat zijn we allemaal kwijt. Alles.

Hoe?

Het werd ons afgenomen. Die kracht moest worden gebroken en de Fabians, de Huxleys en H.G. Wells, om namen te gebruiken die je zou herkennen, bedachten het denksysteem dat de oorlog tegen ons voortstuwt. Het denken begon voor de Eerste Wereldoorlog en bloeide, bloeide en metastaseerde na de Tweede Wereldoorlog, toen het optimisme, de creativiteit en de macht van de VS hoogtij vierden. Zij, de Rockefellers, de Bilderbergs, Kissinger, de Zwarte Adel van Venetië, de Bank voor Internationale Betalingen, de eigenaars van de New York Fed, oude Europese families die Amerikaanse schulden bezitten, en honderd anderen, waren vastbesloten om de Amerikaanse industriële samenleving te breken, te reduceren tot haar vroegere boerenstand, haar bevolking te immiseriseren om haar te kunnen controleren. Als Amerika was gegroeid vanaf de jaren 50, zou dat hun macht en rijkdom hebben gebroken.

En bovenal haatten ze het optimisme van Amerika, zijn "can-do" houding, zijn brutale vertrouwen dat voor niemand boog.

Ze bedachten drie hoofdlijnen. De eerste was om de steden te breken door er een stoofpot van ongelijksoortige groepen en rassen van te maken die allemaal met elkaar wedijverden om de schaarse middelen die ze na verloop van tijd zouden opmaken. Ze zouden de verschillen aanwakkeren, ons tegen elkaar laten vechten. De tweede was het creëren van een reeks culturele schokken (denk aan covid, denk aan moorden) die ons zouden infantiliseren, ons comfortzoekend en zwak zouden maken. En de derde was om cultuur, vrouwen en jeugd te vernietigen. Het zinloze geweld, seriemoordenaars, zelfmoorden onder tieners werd gecreëerd, drugs, rock, neprebellie - allemaal gefabriceerd.

Toen ik me verdiepte in mijn familiegeschiedenis, kwam ik terecht in de musea en historische genootschappen in de kleine steden in de buurt waar ze woonden. Omdat ze vooraanstaand waren, werd alles verzameld, portretten en brieven en dagboeken en krantenknipsels, bezittingen en kleding. Foto's genomen in de jaren 1840, sommige van de eerste, griezelig en fascinerend. Dozen en dozen begraven in kelders. Mijn betovergrootoom had in de jaren 1880 een boek van 3000 pagina's over hun geschiedenis geschreven en nog meer testamenten, dagboeken, brieven enzovoort verzameld. Ik bekeek tienduizend documenten, meer nog. Dit heet primair onderzoek en het is onweerlegbaar. Nogmaals, laat me benadrukken: ze waren succesvol, ja, maar niet speciaal. Er waren tienduizenden families zoals zij, honderden. Zij zijn onze voorouders, onze huisgoden, niet het skeeze-festijn van miljardairs en Hollywood. Ze waren goed. Hun steden waren vredig, gezinnen stabiel en kinderen hadden hoop. Wat ons nu leidt, is niet goed. In feite is het anti-menselijk, het is het meest verachtelijke kwaad. Het is een hagedis die genadeloos met zijn tong fladdert.

De programma's en denkwijzen achter de vernietiging van de Amerikaanse cultuur sinds de tweede oorlog zijn goed gedocumenteerd. De documenten zijn openbaar. Ik zal de intellectuele geschiedenis met je doornemen en je laten zien hoe ze opzettelijk de irrationele domheid hebben gecreëerd die op campussen en in steden plaatsvindt. Dit werd gecreëerd. De hersendode raves en honderdduizend sterke semi-Dionysische riten die overal in de Westerse wereld plaatsvinden, vinden hierin hun oorsprong. Zij hebben dit gecreëerd. Bewust gecreëerd om de mogelijkheid tot zelfbeschikking van volwassenen en individuele macht te vernietigen.

Het had een intellectuele onderbouwing nodig die hen hielp zich superieur te voelen en in de gisting tussen de oorlogen in Bloomsbury en Oxbridge [een mengeling van de universiteiten van Oxford en Cambridge] vonden de zelfbenoemde leiders die. Aldous Huxley, de kleinzoon van Thomas H Huxley (over het algemeen de PR-man van Darwin genoemd) - die lid was van de Ronde Tafel en het Rhodes gezelschap, en Arnold Toynbee, hoofd van de onderzoeksafdeling van de Britse Inlichtingendienst tijdens WO1 - zorgden voor de gravitas. Aldous begon een organisatie genaamd de 'Kinderen van de Zon', met andere leden van kinderen van de Ronde Tafel (genoemd in het stuk van vorige week en ja, "afstammend" van Arthur), zoals WH Auden, TS Elliot, Julian Huxley, DH Laurence en natuurlijk HG Wells. Afgeleid van de heidense ceremonies van het oude Egypte en het Romeinse Rijk, was het een dionysische cultus die beloofde dat in de volledige expressie van je dierlijke en sensuele natuur, de "deuren" naar "perceptie" zouden worden geopend en je de kracht van God zou kunnen hebben. Heidendom klinkt cool - alle tatoeages die mensen hebben laten zetten, verklaren hun heidense stamverwantschap. Totdat je je realiseert dat het heidendom mensenoffers eist om te "werken". De Orde van de Gouden Dageraad wordt nu over de hele wereld beoefend.

Het resultaat? Vijfentwintig procent van de Amerikanen is duivels geobsedeerd. Degenen die duivels onderdrukt worden? 10-15%. Deze katholieke priester/uitdrijver legt uit waarom alle demonen hier zijn.

Ze haalden die gekke mystica Helena Blavatsky binnen die iets super-geks schreef met de naam 'Isis Unveiled' en samen met Oswald Mosley (de fascistische leider van het Verenigd Koninkrijk) en dan natuurlijk de echt slechte Aleister Crowley, richtten ze met de Oxbridgians de Orde van de Gouden Dageraad op. Deze mensen waren intellectuelen. En ik weet niet of je ooit tijd hebt doorgebracht met dat soort mensen en je hebt geluk als je dat eerlijk gezegd niet hebt. Ik ging naar een paar huisfeestjes die mijn hospita gaf in de pastorie van haar man in Grantham, Engeland, met twee andere stellen die elkaar hadden ontmoet op het Trinity College in Cambridge. Deze mensen hadden geesten die me verstomd deden staan, zo beweeglijk, zo gefundeerd, gewelfd, geestverruimend belezen, voorbij het verstand. Een van de mannen, de zoon van twee beroemde Amerikaanse linksmensen, werd hoofd beleid van de Conservatieve Partij, de ander was redacteur van The Telegraph, The Spectator en werd Thatchers officiële biograaf. Ze dachten niet alleen dat ze superieur waren; in dit opzicht waren ze dat ook. Maar in dit geval was hun denken niet alleen briljant, het was ook christelijk (naam christenen, wj). Iedereen op die houseparty (behalve ik) was extreem deugdzaam, bescheiden, open, nieuwsgierig, vriendelijk, zorgzaam voor de koloniaal in hun midden, ondanks hun duidelijke superioriteit van geest. En christelijk. Natuurlijk waren ze dat. We zaten in een pastorie buiten een 15e-eeuwse kerk met een echte geketende bibliotheek. De rector, onze gastheer, was hun kapelaan in Trinity geweest en op zondagmiddag kwamen alle bisschoppen op de thee.

Huxley, etc., waren allesbehalve nederig of vroom of vriendelijk. Ze waren zelf uit op goddelijkheid. En deze onnozele geheime groepjes wilden macht. Ze wilden aanbeden worden. Dus bedachten ze een denksysteem waaronder we vandaag de dag leven. '1984', 'the Doors of Perception', 'Brave New World', waren niet zomaar romans, het waren organiserende documenten voor de massa. Ze noemden het een Open Samenzwering, Blauwdrukken voor een Wereldrevolutie. Ze waren verbonden met het RIIA, het Royal Institute for International Affairs, één van de vele snakeheads, waar Toynbee 50 jaar aan het hoofd stond. Er vloeide veel geld binnen en uiteindelijk vormden ze hun eigen behavioristische instellingen om deze wereldrevolutie te forceren. Ze wilden niet alleen een revolutie, maar ook "één wereldbrein". Ze wilden een "politie van de geest". En natuurlijk, omdat de financiële belangen van Groot-Brittannië de financiële voordelen wilden die zo'n "revolutie" met zich mee zou brengen, groeide de financiering en groeide en groeide. Aangeboden macht trekt de slechtste mensen aan en ook zij sloten zich aan bij de kliek.

Vandaar dat vandaag de propaganda en planning afkomstig zijn van onze meest prestigieuze instituten, voornamelijk het Stanford Research Centre in Stanford, het Institute of Social Research aan de Universiteit van Pennsylvania, de London School of Economics, de National Training Laboratories, het Hudson Instituut, Esalen, het National Institute of Mental Health, het National Institute of Drug Abuse, het Office of Naval Research, de in Genève gevestigde International Foundation for Development Alternatives en het Executive Conference Centre, Rand, MIT/Sloan, het Advanced Centre of Behavioural Sciences in Palo Alto. Van elke organisatie komt een dagelijkse stroom propaganda binnen in elke sector, elke vereniging, elke religie, elke immigrantengroep, elke overheidsorganisatie, elke vakbond, elke school en universiteit. Al deze organisaties, waarvoor je ongeloof tot minachting moet ontwikkelen, hebben het volgende ondertekend.

Aldous Huxley noemde het eindresultaat, "de uiteindelijke revolutie," "een dictatuur zonder tranen," waar mensen van hun slavernij houden. Deze toespraak uit 1961, HIER gelinkt, beweerde dat het doel was om "een soort pijnloos concentratiekamp voor hele samenlevingen te creëren, zodat mensen in feite hun vrijheden ontnomen zullen worden...maar...afgeleid zullen worden van elk verlangen om te rebelleren door propaganda of hersenspoeling...versterkt door farmacologische methoden."

Er staat genoeg onzin in om aan te geven dat Huxley alleen maar aan het beschrijven was. Maar toen hij 60 jaar oud was, was hij van mening dat volledige ontvolking moest plaatsvinden en dat dit de manier was om het te doen. Buiten massale vergiftiging. Of een kernoorlog.

The Changing Images of Man', het basisdocument, werd geschreven door enkele van de belangrijkste Amerikaanse intellectuelen van voor en na de oorlog. Het promootte en pleitte voor de verandering van het verlangen van de mensheid om te creëren, te bouwen, naar industriële vooruitgang naar een die "spiritualisme" omarmt. Het beeld, zo werd beweerd, van de technologische en industriële mens is verouderd en moet overboord.

En dus ... vandaag de dag. Hier is mijn voorbeeld van wat er in mijn regio is gebeurd. Mensen zijn ontmand, ontklauwd, gereduceerd tot nietszeggende mannen en vrouwen zonder kritisch denkvermogen, maar die sentimentele propaganda spuien. Mijn overgrootouders van vaderskant hebben de stad Vancouver helpen stichten. Ze verhuisden daarheen toen er nog maar 4000 mensen woonden. Gedurende 100 jaar bouwden zij en andere gewone families de moderne stad op. Als je viel, werd je opgeraapt. Tegenwoordig is de stad eigendom van Aziatische criminele kartels die het meeste drugsgeld in Amerika witwassen via de casino's en het onroerend goed. Weinig beginnende Canadezen kunnen het zich veroorloven om huizen of appartementen te kopen, ze zijn allemaal eigendom van oplichters. Ongetwijfeld passeren containerladingen afgedankte kinderen onze haven, de op één na grootste aan de westkust van Noord- en Zuid-Amerika, op weg naar seksuele roofdieren (een ander product van de cabal) over het hele continent. Mensenhandel komt veel voor, er zijn slaven in elke straat.

En weet je waar mijn generatie vrouwen zich zorgen over maakt? Bomen. Het weer. Ze zijn extreem onnozel en ze bazelen als 14-jarigen en kleden zich als kleuters. Ze brabbelen over het "milieu" en negeren de menselijke offers in hun buurt. In de stad sterven mensen en poepen op straat. Genegeerd.

We zijn geprogrammeerd om alleen om onszelf te geven. "Vrouwen denken te veel aan anderen, ze moeten leren egoïstisch te zijn. In die gedachte zijn we allemaal gevallen. Van minuut tot minuut wordt ons verteld dat we onze lichamen en gezichten moeten dwingen tot een of ander perfect gedrocht zoals de toekomstige vrouw van Bezos, dat we elk seizoen kleren moeten kopen, dat we ons moeten interesseren in "kunst en literatuur", dat we een yoga- en meditatiepraktijk moeten hebben die "vrede" en stilte aanmoedigt, dat we alles moeten doen behalve volwassenen zijn die verantwoordelijk zijn voor elkaar, en dat we het moeilijke, gevaarlijke moeten doen.

Zijn degenen tegen wie gelogen wordt net zo schuldig als degenen die liegen? Wat voelden de Duitsers toen ze achter de ovens kwamen? Hoe zullen de huidige generaties zich voelen als ze verantwoording moeten afleggen voor de acht miljoen verhandelde kinderen per jaar?

In dat ene onveranderlijke en afschuwelijke feit hebben we een perfecte illustratie van de verwoesting die de kliek aanricht.

Over de auteur

Elizabeth Nickson werd opgeleid als verslaggever bij het Londense bureau van Time magazine. Ze werd hoofd van het Europese bureau van LIFE magazine in de laatste jaren van de maandelijkse publicatie en verwierf in die tijd de rechten op Nelson Mandela's memoires voordat hij werd vrijgelaten van Robbeneiland. Daarna schreef ze voor Harper's magazine, the Guardian, the Observer, the Independent, the Sunday Telegraph, the Sunday Times magazine, the Telegraph, the Globe and Mail en the National Post.

Haar eerste boek 'The Monkey Puzzle Tree' was een onderzoek naar het CIA MKULTRA mind control programma en werd gepubliceerd door Bloomsbury en Knopf Canada. Haar volgende boek 'Eco-Fascists, How Radical Environmentalists Are Destroying Our Natural Heritage' (Eco-fascisten, hoe radicale milieuactivisten ons natuurlijk erfgoed vernietigen) ging over hoe slecht uitgevoerd milieuactivisme de plattelandseconomie en -cultuur in de VS en over de hele wereld vernietigt. Het werd gepubliceerd door Adam Bellow bij Harper Collins US. Ze is senior fellow bij het Frontier Centre for Public Policy. Nickson publiceert artikelen op een Substack-pagina getiteld 'Welcome to Absurdistan'.

Bron: Who is the head of the snake behind the Great Reset, Covid and Global Warming hoaxes? – The Expose