Libanon vormt een acute bedreiging voor Israël vanwege Hezbollah aangezien Iran haar regering beheerst.

Jonathan Spyer, een expert op het gebied van de regio bij het Jeruzalem Instituut voor Strategie en Veiligheid, zegt dat er een soort wederzijds afschrikkingssysteem van toepassing is tussen Israël en Libanon dat "kan worden verbroken in het geval een vuurzee uitbreekt waarbij Israël en Iran betrokken zijn".

Door Israël Kasnett - 7 februari 2020

 

 

 

De afgelopen maanden zijn niet goed geweest voor Libanon, omdat het land werd geteisterd door economische en politieke instabiliteit. Demonstranten hebben vanwege jarenlang wanbeleid door de regering van de Libanese premier Saad Hariri, met sektarisme en diepgewortelde corruptie, in oktober tot aftreden gedwongen, wat tot nog meer politieke verlamming heeft geleid en het land op de rand van een financiële ineenstorting heeft gebracht.

Om deze dreigende problemen aan te pakken, vormde het land in januari een nieuwe regering onder leiding van premier Hassan Diab, een 60 jaar oude technocraat en hoogleraar techniek aan de Amerikaanse universiteit van Beiroet.

Terwijl onder de grondwet van het land de premier een soennitische moslim moet zijn, kreeg Diab weinig steun van zijn eigen soennitische gemeenschap, die zich traditioneel op het Westen en Saoedi-Arabië richt, en in plaats daarvan werd zijn benoeming grotendeels gesteund door het Hezbollah-geallieerde parlementaire blok van 8 maart, dat voornamelijk bestond uit sjiitische moslims en pro-Syriërs. Dit betekent natuurlijk dat Iran, Hezbollah's belangrijkste sponsor, nu een strakkere greep heeft op Libanon en haar terreurvolmacht een bredere heerschappij heeft.

De vraag is: Wat betekent dit voor Israël?

Volgens Matthew Levitt, directeur van het Reinhard Program on Counterterrorism and Intelligence van het Washington Institute, en auteur van Hezbollah: The Global Footprint of Libanon's Party of God, onderstreept de sterkere positie van Hezbollah in Libanon "de mate waarin de acties van de groep prioriteit geven aan haar belangen en die van haar hoofdsponsor, Iran, boven het welzijn van de Libanese burgers en de Libanese economie".

De afgelopen 15 jaar heeft Hezbollah, de machtigste strijdkracht in de natie, die in het noorden aan Israël grenst, zijn rol in de mainstreampolitiek zien toenemen en heeft talrijke zetels in eerdere regeringen bekleed. Maar de nieuwe regering onder Diab omvat geen enkele door het Westen gesteunde politieke partij in Libanon, wat leidt tot de zorg dat de regering niet in staat zal zijn om internationale hulp te krijgen om de financiële crisis te verlichten, terwijl ze tegelijkertijd de alliantie tussen Iran en Syrië en Hezbollah in het land verder verscherpt.

Het zal de basis van de vergelijking niet veranderen.

Jonathan Schanzer, ondervoorzitter van het onderzoek bij de Stichting voor de Verdediging van de Democratieën, vertelde JNS dat het feit dat Hezbollah sterker is geworden in Libanon "geen recente openbaring is. Het is iets wat al jaren gebeurt, en de internationale gemeenschap heeft werkeloos toegekeken en is er niet in geslaagd om tussenbeide te komen".

"Er zijn mensen die nog steeds geloven dat anticorruptiemaatregelen en gerichte sancties zouden kunnen werken - en ze zouden Hezbollah op een of ander niveau kunnen kwetsen - maar het zal niet de basis van de vergelijking zijn, want die is dat Libanon wordt gecontroleerd, ten minste 40 procent, door een Iraanse proxy terroristische organisatie," zei hij.

Volgens Schanzer werken vanuit het perspectief van Israël de Libanese Strijdkrachten hand-in-hand met Hezbollah en als Israël aangevallen wordt, zal het, welke aanvallen er ook uit Libanon komen, die beantwoorden. Israël geeft ook aan dat aanvallen vanuit Libanon kunnen leiden tot aanvallen tegen Iran zelf.

Nog maar een paar maanden geleden kon men zeggen dat er op zijn minst een gedeeltelijk onderscheid was tussen de Libanese strijdkrachten en Hezbollah. Nu Hezbollah de regering (en het leger) van Libanon controleert, moet Israël het hoofd bieden aan een volwaardige terreurstaat aan haar noordelijke grens die als volmacht voor Iran dient.

Het is ook onduidelijk welke steun de nieuwe Libanese regering zal krijgen van de Verenigde Staten. Afgelopen december heeft de Verenigde Staten na maandenlange vertraging nog 105 miljoen dollar aan steun voor de Libanese strijdkrachten vrijgemaakt. Er bestaat echter een groeiende bezorgdheid binnen de Trump-regering over de banden van de nieuwe regering met Hezbollah. In een interview met Bloomberg eind januari uitte de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken Mike Pompeo zijn bezorgdheid over die nieuwe richting.

Israëlische diplomaten hebben de afgelopen jaren hard gewerkt om andere landen ertoe aan te zetten Hezbollah als terroristische organisatie te erkennen. Veel landen hebben lange tijd een foutief onderscheid gemaakt tussen de militaire en politieke vleugels van Hezbollah. Nu begint dit eindelijk te veranderen.

Honduras en Colombia hebben zich onlangs aangesloten bij Argentinië en Paraguay door Hezbollah te benoemen als terroristische organisatie. Brazilië heeft aangegeven dat het misschien binnenkort hetzelfde zal doen. Het Britse ministerie van Financiën zei onlangs dat het de hele Hezbollah-beweging had toegevoegd aan haar lijst van terroristische groeperingen; het ministerie richtte eerder alleen op de militaire vleugel van de Shi'ite terreurgroep. Het Duitse parlement nam in december een resolutie aan, waarin men de regering opriep om Hezbollah officieel aan te wijzen als een terreurorganisatie en de activiteiten van de groep in het land te verbieden.

Met Diab in zijn plaats is er nu weinig onderscheid meer tussen Hezbollah en de Libanese regering, volgens Jonathan Spyer, een expert op het gebied van de regio bij het Jeruzalem-Instituut voor Strategie en Veiligheid.

Hezbollah is de "de facto heerser van Libanon, dus elke uitdaging aan de politieke orde in het land heeft direct betrekking op het land", vertelde Spyer aan JNS. "De formele staat, tot en met de hoogste regeringsinstanties, wordt nu uitsluitend en openlijk door Iran bestuurd via haar franchise."

"Hezbollah probeert een einde te maken aan de protesten, die geen substantiële verandering van de machtsstructuren in het land met zich meebrachten," zei hij. "De benoeming van Diab maakt daar deel van uit. Hezbollah probeert een einde te maken aan de protesten zonder haar imago als verdediger van de arme Libanezen te verliezen."

Volgens Spyer zal "in een toekomstige strijd tussen Israël en Hezbollah-Iran, de staat Libanon, onder zijn door Hezbollah gedomineerde regering, de vijand vormen". Dit zal Israël op zijn beurt in staat stellen om het volledige scala aan opties uit te oefenen die het land vanuit een conventioneel militair oogpunt ter beschikking staan".

Een voorzichtige 'wederzijdse afschrikking' tussen Israël en Libanon

Nu Hezbollah de Libanese regering heeft overgenomen, welke mogelijkheden heeft Israël dan om deze dreiging het hoofd te bieden?

Uzi Rubin, vooraanstaand Israëlische expert op het gebied van raketdefensie, oprichter en directeur van het Arrow defensieprogramma, een Israëlische defensie-ingenieur en analist bij het Instituut voor Nationale Veiligheidsstudies, vertelde aan JNS dat terwijl Hezbollah voorzichtig is met het idee dat het meer dan 100.000 raketten tot zijn beschikking heeft, het geen escalatie wil aangezien "Libanon zal lijden en zo zullen de mensen daar ook lijden".

Israël kan niet vooruitlopen op het gebruik van de raketten door Hezbollah, omdat juist die daad een oorlog zou kunnen beginnen.

"Elke escalatie met Hezbollah zal de burgers van Israël laten lijden," zei hij. Nochtans, benadrukte hij dat maatregelen door Israël kunnen worden genomen om de mogelijkheid van een regen van raketten op het thuisfront van Israël met potentiële massaslachtoffers te verminderen.

Israël investeert zwaar in raketdefensie, maar het investeert ook in wat Rubin "passieve defensie." noemde. Elke Israëlische burger die een huis koopt, moet investeren in beschermde kamers. Het bedrag van het nationaal inkomen dat aan deze noodzaak wordt besteed is meer dan de kosten van het Iron Dome luchtverdedigingssysteem. Terwijl Iron Dome "de schade kan beperken, kan het de schade niet volledig voorkomen," zei hij.

Spyer zei ook dat hij niet gelooft dat een Israëlische pro-actieve aanval waarschijnlijk is.

Hij merkte op dat op dit moment een soort van wederzijds afschrikkingssysteem van toepassing is tussen Israël en Libanon. "Dit zou kunnen worden doorbroken in het geval van een vuurzee waarbij Israël en Iran betrokken zijn," zei hij, "maar het is onwaarschijnlijk dat dit zal gebeuren vanwege de interne Libanese dynamiek".

Het lijkt erop dat als Israël vanuit het noorden onder vuur komt te liggen, het zich zwaar zal wreken op Libanon - en niet alleen tegen de bolwerken van Hezbollah.

"Ik zie geen enkele reden," zei Rubin trouwens, "waarom inwoners van Beiroet hun koffie kunnen blijven drinken in coffeeshops terwijl wij worden gebombardeerd door raketten."

Bron: Lebanon poses acute threat to Israel with Hezbollah, Iran controlling its government - JNS.org