"De poorten van de hel gingen wijd open op 27 januari 1945". Dit was de openingsverklaring van de Israëlische president Reuven Rivlin. Hij sprak tijdens het hoofdevenement in het Yad VaShem museum ter herdenking van de Internationale Holocaust Memorial Day. Rivlin verwees naar de bevrijding van het concentratiekamp Aushwitz-Birkenau.

Dit evenement wordt sinds 2006 wereldwijd herdacht. In voorgaande jaren zijn hoogwaardigheidsbekleders en diplomaten die Israël bezoeken, uitgenodigd voor deze jaarlijkse ceremonie. Dit jaar echter, en dat tot onze grote verbazing, hebben de hoofden van bijna 50 landen de uitnodiging geaccepteerd. De belangrijkste verkeersroutes van het vliegveld naar Jeruzalem zijn geblokkeerd, omdat een luchtbrug van tientallen vliegtuigen presidenten, premiers, prinsen en koningen uit de hele wereld naar onze hoofdstad bracht, en de politie en Shin-Bet (Geheime Dienst) waren zeer alert om de veiligheid van het evenement te waarborgen.

Afbeeldingen van de vlaggen van al deze landen geprojecteerd op de muren van de Oude Stad (Fotocredit: Yehudah Perez)

Toen Volodymyr Zelensky, de Oekraïense president, ontdekte dat er door het grote aantal hoogwaardigheidsbekleders nauwelijks nog plaats was voor de overlevenden van de holocaust, ontroerde hij hun harten door de meeste zitplaatsen voor zijn delegatie af te staan.

Frank-Walter Steinmeier, de Duitse president, verraste het publiek toen hij zijn toespraak in het Hebreeuws opende en de "SheHecheyanu" uitsprak (de zegening die op wordt voorgedragen bij een opmerkelijk gebeuren, aan het begin van een feest e.d.). Hij verklaarde dat hij wenste dat zijn natie haar lesje had geleerd, maar in het licht van de snel groeiende haat tegen Joden in Duitsland is hij niet in staat om dit te doen.

In het Sacherpark in Jeruzalem werd een monument gebouwd ter herinnering aan de heldendaden van de slachtoffers van het beleg van Leningrad tijdens de Tweede Wereldoorlog. President Poetin arriveerde om deel te nemen aan het evenement; dat was de formele reden.

 

Netanyahu en Putin onthullen het nieuwe monument gisterochtend
(fotocredit: Amit Shabi)

 

Het Memorial Candle Monument (fotocredit: EAJC)

Rond 13.00 uur waren alle hoogwaardigheidsbekleders al aangekomen bij de speciale tent die voor de gelegenheid was opgezet. President Rivlin nam het podium en hield zijn ontroerende toespraak. Bij de sluiting kwam Poetin de zaal binnen. Sommige commentatoren suggereerden dat zijn late aankomst strategisch gepland was, met een boodschap die zegt: "Ik ben hier de topleider, de sterke man". Sommigen zeggen zelfs dat Poetin vanaf het begin betrokken was bij alle details van de ceremonie, en dat alle details goed gepland en doordacht waren door hem.

Elk jaar kiest Israël een ander thema om zich op te richten tijdens dit evenement, een thema dat natuurlijk verband houdt met de Holocaust en de Tweede Wereldoorlog. Het belangrijkste doel dit jaar was om de internationale bewustwording van de nieuwe golf van antisemitisme over de hele wereld te vergroten. Te oordelen naar de toespraken en de reacties van het aanwezige publiek is dit doel bereikt. Het evenement kreeg veel aandacht in de media en zal dat in veel landen blijven houden. Maar zullen de gepresenteerde films en de gedane uitspraken het wiel van het antisemitisme dat al met veel kracht aan het rollen is, de andere kant op laten draaien? Te vroeg om te zeggen.

De kleine man in het oog

Het Hebreeuwse woord voor de pupil van het oog is "Ishon". Het betekent ook een korte of kleine man. De Schrift noemt Israël Gods oogappel (Zach. 2:8; Deut 32:10). De Hebreeuwse woorden die hier gebruikt worden verwijzen naar het kostbaarste, naar de pupil van het oog. Israël is die kleine, kleine, kostbare man, die middenin Gods oog zit.

Probeert u eens uw pupil aan te raken met uw vinger. Dat is onmogelijk! Uw oogleden zullen zich onmiddellijk sluiten. En als u het op de een of andere manier toch kunt aanraken, zullen er onmiddellijk tranen vloeien.

Denk aan het aanraken van de pupil van Gods oog. De waarheid is dat het mogelijk is. Blijkbaar hebben veel mensen en naties dat in de loop van de geschiedenis gedaan. Ze hebben het niet alleen aangeraakt, ze hebben het vertrapt. En tot aan hun eigen einde hebben ze hem vele tranen laten vloeien en een oordeel over zichzelf laten vellen (b.v. Jes. 10:5-16; Amos 1-2; Zach. 1:15).

Wanneer men in de buurt van God komt en leert denken aan Zijn gedachten, moet men Israël in Zijn ogen zien. Je kunt niet tot Hem naderen zonder te zien wat er in de appel van Zijn oog wordt weerspiegeld. En je kunt de tekenen van de tijd niet begrijpen zonder Israël daar te zien.

 

Toen ik gisteren met mijn voorbidders bad, legde een van mijn "Ruths" in het team uit dat de pupil van het oog dient als een poort. Het licht komt door het oog naar binnen, zodat het gericht kan worden op het netvlies en het proces van het gezichtsvermogen kan beginnen. De roeping van Israël betreft het zien door het profetische oog van Gods leerling. Alleen met Israël in zicht kan een natie zich goed-focussen op haar geestelijke pupil en positie.

In de afgelopen weken, toen de Israëlische media begonnen te praten over het afgelopen evenement, richtte het zich vooral op de vele verwachte verkeersopstoppingen. Ik vroeg me af: waarom komen al deze belangrijke mensen? Dit is niet de eerste keer dat de Internationale Holocaustherdenkingsdag wordt herdacht. Wat zit er achter dit Mega-evenement? Is het een dekmantel voor iets heel anders?

Is er een samenzwering gaande? Misschien. Dit is altijd die fascinerende mogelijkheid, zelfs als het onwaarschijnlijk is. Misschien is het een andere mogelijkheid (misschien de laatste?) voor al deze grote ego's om Israël te zien herdenken aan een van haar gruwelen, en om te kiezen (opnieuw, voor de laatste keer misschien?) of ze tegen God zullen opstaan, of Hem in de ogen kijken en ons door Hem heen te zien?

Genade, o God, op alle Koressen en Nebukadnezars die u hebt gekozen van voor de grondvesting van de aarde. U weet wie van hen een vat van eer is en wie van schande; wie van hen zal het hart verharden en wie zal Uw sterke en machtige Arm toestaan om hun nek te buigen. En toch vragen we, Vader, heb genade. Dezelfde genade en barmhartigheid die U uw volk Israël hebt verleend, wanneer wij zo onwaardig waren, schenk het alstublieft aan de naties van de wereld die in de duisternis wandelen; die denken dat ze U in de ogen kijken, niet beseffend dat ze ofwel op U neerkijken, of in een oog dat alleen maar doet alsof U het bent.

Ik vraag u ook, Heer, om Israël te helpen onze ogen op U te richten. Tegenover meer antisemitisme aan de ene kant, en een groeiende goedkeuring van naties aan de andere kant, moeten we voorkomen dat we bedrogen en verdoofd worden. In de naam van wat Jeshua voor ons heeft bereikt vraag ik: houd ons tegen om te vertrouwen op een moderne versie van "een staf van dat geknakte riet" die ons zal afleiden van onze roeping: om uw hart en uw oog te weerspiegelen.

Bron: That Little Man In The Eye – Orna Grinman | Ot OoMofet Ministries | A Sign and Example