Door Gary Stearman
Kijken naar Israël is niet zo gemakkelijk als het lijkt. Niets op aarde is zo complex als de politiek van Israël, zowel binnen als buiten het land dat is gegeven aan de Joden. De ambassade van Amerika is nu gevestigd in Jeruzalem, dat nog steeds de betwiste hoofdstad van Israël wordt genoemd. Intern en extern zijn er veel vijanden. Toch gaat het land vooruit, alsof er geen spanning is in het gebied. Benjamin Netanyahu blijft, ondanks een aantal uitdagingen, premier. Het bedrijfsleven en het toerisme blijven sterk.
Maar net ten zuidwesten van Jeruzalem is de mediterrane kust (met name Gaza) een bolwerk van Hamas geworden en de ommuurde bron van duizenden raketten. Ten noorden van Israël is het land Syrië letterlijk geplaveid met nog eens duizenden korteafstandsraketten en met straaljagers en Russische raketten. En dan is er nog Turkije, waarvan de leider zich heeft gericht op de vestiging van een kalifaat dat zich zou uitstrekken over het eigen land, maar ook over Irak en vooral over Iran. De ayatollahs van die natie schreeuwen voortdurend "Dood aan Israël!" en "Dood aan Amerika!" Ze dromen over de terugkeer van hun onsterfelijke geestelijke leider, de Mahdi. Ze geloven vroom dat hij hen zal leiden bij de verovering van Israël, Europa en de Westerse wereld. Ten zuiden van Israël droomt Saoedi-Arabië van uitbreiding naar de meest noordelijke delen van haar eigen grondgebied.
Maar verbazingwekkend genoeg, in het midden van deze storm blijft het kleine Israël (en "klein" moet worden benadrukt) een stevige kalmte vertonen. Premier Netanyahu glimlacht gewoon en blijft in een snel tempo vooruit gaan. Op de vraag wat hij zou doen als een indringer zich in de richting van Israël zou bewegen, knipoogt hij met een glimlach en antwoordt hij dat Israël voorbereid is op wat er ook maar kan komen.
Israël is niet zonder tumult en politieke chaos, maar vertoont nog steeds wat bijna een bovennatuurlijke kalmte lijkt. Vanuit de vier hoeken van de aarde heeft het Israëlische toerisme zich exponentieel uitgebreid. Wat zit er achter deze schijnbare tegenstrijdigheid?
Door deze vraag te stellen, hebben studenten van Bijbel-profetie een soort "insider"-kennis. De moderne bijeenvergadering van Israël - vanwege twee wereldoorlogen en de militaire conflicten in het Midden-Oosten - is getuige geweest van een reeks wonderbaarlijke overwinningen. Zonder een luchtmacht vierde Israël overwinningen in de lucht. Israël is in de minderheid op de grond en heeft verschillende oorlogen gewonnen. Vergezeld door het wereldwijde antisemitisme, gaat Israël glimlachend vooruit. Hun gewassen bloeien; hun industriële en wetenschappelijke innovaties zijn in overvloed aanwezig, terwijl de mensen om hen heen in middeleeuwse ellende blijven steken.
Het lijkt erop dat ze de Heilige Schrift geloven. Laten we eens lezen uit het Lied van Mozes, terwijl hij zingt over de zegen van Israël, die tot op de dag van vandaag voortduurt:
"Toen de Allerhoogste aan de volken het erfelijk bezit uitdeelde, toen Hij Adams kinderen van elkaar scheidde, heeft Hij het grondgebied van de volken vastgesteld overeenkomstig het aantal Israëlieten. Want het deel van de HEERE is Zijn volk, Jakob is het gebied dat Zijn eigendom is. Hij vond hem in een woestijngebied, in een woeste, huilende wildernis. Hij omringde hem, Hij onderwees hem, Hij beschermde hem als Zijn oogappel. Zoals een arend zijn nest opwekt, boven zijn jongen zweeft, zijn vleugels uitspreidt, ze pakt en ze draagt op zijn vlerken, zo heeft alleen de HEERE hem geleid, er was geen vreemde god bij hem. Hij liet hem rijden op de hoogten van de aarde, en hij at de opbrengsten van het veld. Hij liet hem honing zuigen uit de rots, en olie uit hard gesteente; boter van runderen, en melk van kleinvee, samen met het vet van lammeren, van rammen die in Basan weiden, en van bokken, samen met het allerbeste van de tarwe, en druivenbloed, goede wijn, hebt u gedronken." (Deut. 32:8-14).
De "appel van Gods oog" betekent de pupil - het meest gevoelige deel - van zijn oog. Lees nog eens:
"Want zo zegt de HEERE van de legermachten: Nadat Hij heerlijkheid heeft beloofd, heeft Hij Mij gezonden tot die heidenvolken die u beroven, want wie u aanraakt, raakt Zijn oogappel aan." (Zach. 2:8).
Studenten van Bijbel-profetie geloven dit, en ook de meerderheid van de Joden, waaronder Benjamin Netanyahu! Dit kan zijn glimlach verklaren.
Bron: Watching Israel!