De Donkere Middeleeuwen hingen bijna duizend jaar boven Europa. Eindelijk werd het Woord van God tot het volk hersteld, maar het koste veel.
Meer artikelen:
Deel 1: De kracht van Gods Woord
Deel 2: De opkomst en ondergang van het Woord van God
Deel 3: Toen het Woord van God ophield te bestaan
Deel 4: De bloedige strijd om het Woord van God te bevrijden
DE DONKERE EEUWEN HINGEN BIJNA DUIZEND JAAR BOVEN EUROPA. De meeste mensen bestonden als slaven maar onder een andere naam. Tachtig tot negentig procent van de Europese bevolking waren lijfeigenen die voor hun meesters of "Heren" werkten, hun voedsel verbouwden, hun vee fokten, hun graan maalden en hun draad spinden. Zij en hun Heren leefden in vrijwel zelfstandige economische landgoederen.
Nadat hun dwangarbeid was gedaan, betaalden de boeren en hun in lijfeigenschap geboren kinderen een fikse vergoeding in ruil voor het gebruik van een stuk land van hun meester om een paar gewassen voor hun eigen voortbestaan te verbouwen. Ze konden hun landhuis nooit verlaten. Ze waren volledig analfabeet, hoewel hun Heer en zijn kinderen waarschijnlijk wel enige opleiding hadden genoten.
De kruistochten waren gekomen en gegaan. De Pausen hadden hun machtige hordes kruisvaarders opgeroepen om de moslims te verslaan. In plaats daarvan slachtten ze wreed de Joden en andere kleine christelijke sekten af, terwijl ze er niet in slaagden de moslims te verdrijven.
Natuurlijk leerden de kruisvaarders wel van hun contact met de moslims - zoals het numerieke systeem (1, 2, 3, 4), de wetenschap, de astronomie en zelfs de scheepsbouw, die een toegevoegde waarde hadden voor de rijken en machtigen van Europa.
Maar de kennis van Europa over God zoals die in de Bijbel staat, was tot op de bodem gedaald. De religie die zij kenden was het bidden tot Maria en de heiligen en het betalen van geld aan de plaatselijke priester om hun zonden te laten vergeven (aflaat). Een persoonlijke relatie met hun Verlosser, Jezus Christus, werd al lang geleden door de katholieke kerk vergeten.
TOEN BRACHT DE BUILENPEST VERANDERING NAAR EUROPA ZODAT HET VOOR ALTIJD VERANDERDE. In 1346 begonnen zieke vlooien, gedragen op ratten aan boord van schepen, de zeelieden te doden. Overal waar deze schepen aanlegden en goederen op paarden overbrachten, gingen de vlooien en de besmette ratten met hen mee. De pest trof het hele continent. Tweeëntwintig dagen na de blootstelling eraan zouden massa's mensen sterven.
De levenden groeven diepe kuilen die binnen een dag werden gevuld. De meest recente onderzoekers zeggen dat binnen zeven jaar 50 miljoen Europeanen zijn gestorven - 60 procent van Europa. Dit is echt een verbijsterende statistiek. Natuurlijk wist niemand wat de oorzaak was van de pest. Joden werden beschuldigd van het vergiftigen van bronnen, en duizenden van hen werden op de brandstapel gezet door hun landgenoten.
Wat voor goeds kon er uit de Zwarte Dood komen? Het had onvermijdelijk een enorme impact op de Europese samenleving en een grote invloed op de ontwikkeling van de westerse beschaving. Zoveel horigen (en hun meesters) stierven, dat de hele economische orde van de westerse beschaving werd verstoord. Er waren niet meer genoeg arbeiders om het land te bewerken. De eigendommen veranderden van eigenaar. Veel boeren begonnen zich voor het eerst in eeuwen te verplaatsen en vonden werk onder betere omstandigheden. De lonen stegen. Sommigen waren in staat om land voor zichzelf te kopen of kleine bedrijven te beginnen. De Europese economie begon te bloeien en uit te breiden.
NOG EEN NIEUWE CATASTROFE: HET BYZANTIJNSE RIJK IMPLODEERDE van binnenuit als keizerrijk vanwege burgeroorlogen en strijd door hun eigen door hebzucht gedreven heersers. In 1453 werd het verzwakte Constantinopel overspoeld door de Ottomaanse Turken en eindigde het 1000-jarige bewind. Opnieuw, wat voor goeds kon uit deze moslimoverwinning op de overblijfselen van een christelijk rijk opleveren?
Gedurende vele honderden jaren in de westerse christelijke landen was de enige beschikbare Bijbel de Latijns-talige Vulgaatbijbel volledig gecorrumpeerd met een gemengde katholieke leer die tussen de hoofdstukken was verweven. Westerse schriftgeleerden hadden eenvoudigweg de kennis verloren van zowel het Hebreeuws als het Grieks - de oorspronkelijke talen van de Bijbel.
Ongelooflijk genoeg hielp zelfs de val van het Byzantijnse rijk in 1453 een ontluikende renaissance van het onderwijs op gang te brengen die de klassieke filosofie, literatuur en kunst zou herontdekken. Ja, de Renaissance was in de eerste plaats een culturele beweging die het humanisme bevorderde, maar het hielp ook de basis te leggen voor de protestantse reformatie.
Niemand kon een script schrijven dat voorzag wat er ging gebeuren. In het Byzantijnse rijk werd Grieks nog steeds veel gesproken en studenten kregen onderwijs in de Griekse geschiedenis en literatuur. Er was ook Hebreeuwse taalonderwijs, vooral onder de Joden. Toen de Ottomaanse Turken Constantinopel veroverden, vluchtten de Griekse geleerden en brachten hun kennis naar Europa. Zowel het Grieks als het Hebreeuws werd door de groeiende belangstelling van Europese geleerden voor deze oude talen weer tot leven gewekt. En de drukpers was net uitgevonden, wat het onderwijs over heel West-Europa zou verspreiden.
JUIST OP DIT GUNSTIGE MOMENT IN DE TIJD, VERSCHEEN EEN MAN aan de horizon die een radicale verandering in de Duitse religie, taal en cultuur teweeg heeft gebracht. In feite zou de hele westerse beschaving fundamenteel worden getransformeerd. In 1507 werd Maarten Luther tot priester gewijd en werd hij Duits hoogleraar theologie, componist, priester en monnik en hervormer. Net als de Tsjechische martelaar Johannes Hus verachtte hij vooral de praktijk van de aflaat om zich een weg uit de hel te betalen.
Toen hij de Bijbel bestudeerde, kwam hij tot de conclusie dat het heil en het eeuwige leven niet door goede daden worden verdiend, maar een gratis geschenk van Gods genade door het geloof in Jezus Christus als verlosser van de zonde. Hij daagde het gezag van de Pausen uit door te onderwijzen dat de Bijbel de enige bron van goddelijke kennis is.
Luthers doel was om elke Duitstalige christen uit te rusten met het vermogen om het Woord van God te lezen of te horen, en zijn vertaling van het Oude en Nieuwe Testament uit het Hebreeuws en het Grieks in de volkstaal in 1534 was het begin van de Reformatie.
Zijn vertaling van de Bijbel in het Duits had een enorme invloed op de Duitse cultuur. Naast het uitdagen van de rooms-katholieke kerk, droeg het bij aan de standaardisering van de Duitse taal zelf. Zijn hymnen beïnvloedden de ontwikkeling van het zingen in protestantse kerken. Zijn huwelijk met Katharina von Bora, een voormalige non, stond model voor de praktijk van het kerkelijk huwelijk, waardoor protestantse geestelijken konden trouwen.
Zijn vijfennegentig stellingen, die hij in 1517 aan de deur van de Allerheiligenkerk plaatste, zetten de protestantse reformatie op gang. De katholieke kerk is ooit verdeeld geweest en het protestantisme dat al snel ontstond, werd gevormd door de ideeën van Luther. Zijn geschriften veranderen de loop van de religieuze en culturele geschiedenis in het Westen.[1]
ZIJN NIEUWE TESTAMENT WERD ZO SNEL VERSPREID DOOR DRUKPERSEN dat zelfs kleermakers en schoenmakers, ja, zelfs vrouwen en onwetende personen die dit nieuwe Lutherse evangelie hadden aanvaard, en een beetje Duits konden lezen, het met de grootste gretigheid bestudeerden als de fontein van de hele waarheid!
Hoewel hij tot een ketter werd verklaard en zijn artikelen door de Kerk werden verbrand, ontsnapte hij aan de executie vanwege zijn populariteit bij het gewone volk. Hij werd "ontvoerd" door een plaatselijk heerser en weggevoerd om te worden verborgen in een kasteel. Daar begon hij te werken aan de vertaling van de hele Bijbel. Al met al kostte het hem tien jaar om zijn vertaling uit het Hebreeuws en Grieks af te maken.
Het precedent dat hij schiep, werd gevolgd door andere geleerden, wier werk de Bijbel op grote schaal beschikbaar maakte in de volkstaal, wat een belangrijke bijdrage leverde aan de ontwikkeling van de nationale talen.[2]
In zijn latere jaren leek hij echter een bittere oude man te worden. Zijn woede tegen de Joden is een onuitwisbare kwaadaardige smet op zijn leven en zijn prestaties. Zijn leven is een waarschuwing voor ons allen, dat hoewel een mens door God machtig kan worden gebruikt om een natie te veranderen, haat en woede, zoals in Luther werd gevonden, een heel volk verontreinigde en het christendom vergiftigde, zodat Hitler in de geschriften van Luther steun vond. Toch moet daaraan worden toegevoegd: in alle generaties van de rooms-katholieke kerk was er sprake van een giftige kwaadaardigheid van antisemitisme. Hoewel Luther zich van een groot deel van de corruptie van de katholieke kerk kon losmaken, is hij niet in staat geweest deze grote zonde van zich af te werpen.
DE ENGELSE REFORMATIE WAS BLOEDIGER DAN DIE VAN DUITSLAND. Nadat John Wycliffe de Bijbel in het Engels vertaalde aan het eind van de jaren 1300, verklaarde de rooms-katholieke kerk de doodstraf aan iedereen die gevonden werd met een Engelse Bijbel.
William Tyndale studeerde aan de universiteiten van Oxford en Cambridge, waar Wycliffe honderd jaar eerder ook al had gestudeerd. Voor degenen die aan een graad in de theologie werkten, was hun leerboek de Latijnse Vulgaatbijbel, omdat er geen andere taal was toegestaan.
Maar de zalen van Cambridge waren al overspoeld met Luthers ideeën. Tyndale klaagde luidkeels:
"Ze hebben besloten dat geen mens naar de Schrift zal kijken, totdat hij acht of negen jaar lang door heidense leer wordt geleerd en gewapend met valse principes, die hem buiten het begrip van de Schrift houden."
Nu was het de brandende wens van William Tyndale om de Bijbel beschikbaar te stellen aan alle gewone mensen in Engeland. Geschokt door het gebrek aan elementaire kennis van de Bijbel zelfs bij de geestelijkheid, vertelde hij een priester:
"Ik tart de Paus en al zijn wetten," was Williams antwoord, "en als God mijn leven spaart voor vele jaren, zal ik de jongen die een ploeg rijdt helpen meer van de Schriften te weten te komen dan jij!"
Hij ging naar Londen om de bisschop te vragen of hij toestemming kon krijgen om een Engelse vertaling van de Bijbel te maken. Het antwoord was nee! Dus vertrok hij naar Duitsland. Hij wist natuurlijk dat John Wycliffe al jaren eerder zo'n vertaling had gemaakt, maar zijn versie was met de hand gekopieerd, onnauwkeurig en zeer moeilijk te vinden. Bovendien werd het vertaald uit het Latijnse Vulgaat, niet uit het oorspronkelijke Hebreeuws en Grieks.
In HAMBURG WERKTE HIJ AAN EEN ENGELSE VERTALING VAN HET NIEUWE TESTAMENT en in Keulen vond hij een drukker die zijn werk zou durven drukken. Maar het nieuws van Tyndale's Nieuwe Testament kwam naar buiten en de drukker werd overvallen. Tyndale ontsnapte met de reeds gedrukte pagina's en vond een uitgeverij in de stad Worms. Zesduizend exemplaren werden gedrukt en naar Engeland gesmokkeld. De aartsbisschop van Canterbury kocht exemplaren op van een vriend van Tyndale en vernietigde ze. De vriend gaf vervolgens het geld aan Tyndale, dat hij gebruikte om verbeterde edities te drukken!
Tyndale had alle reden om de woede van de kerk te vrezen. Slechts een paar jaar daarvoor werden zes mannen en een vrouw verbrand omdat ze hun kinderen het Gebed van de Heer en een paar andere verzen in het Engels leerden, in plaats van in het Latijn. Maar Tyndale begon met de vertaling van het Oude Testament toen hij zich onder de kooplieden in Antwerpen verborg terwijl Hendrik VIII, de paus en de Heilige Roomse keizer overal in Engeland en Europa naar hem op zoek waren.
HIJ WERKTE DIRECT VANUIT DE ORIGINELE HEBREEUWSE EN GRIEKSE WERKEN EN ONDERTUSSEN VERGELEEK HIJ ZIJN WERK met de Latijnse Vulgaat en de recente Duitse vertaling van Luther. Hij had Hebreeuws geleerd van rabbijnen waaronder hij in Duitsland studeerde. Wat het Grieks betreft, heeft hij het in wezen zelf geleerd! De stijl van zijn vertaling was eenvoudig en mooi, woorden die geschikt waren voor het gewone volk. De Britse krant Telegraph schreef onlangs dat zijn genialiteit overeenkomt met die van Shakespeare.
In het begin was het woord, en het woord was bij God: en het woord was God. Johannes 1:1
Hij werd uiteindelijk verraden door een Engelsman die zich voordeed als zijn vriend, maar hem vervolgens aan de autoriteiten overdroeg. Hij werd berecht voor ketterij, omdat hij onder andere geloofde in de vergeving van zonden en dat de barmhartigheid die in het evangelie werd aangeboden, genoeg was voor het heil. Enkele van de vele aanklachten waren:
In 1536 werd hij veroordeeld en kort daarna werd hij gewurgd en verbrand op de brandstapel. In het Foxe Book of Martyrs staat: "William zei enige tijd niets, en daarna een paar laatste woorden gesproken: "Heer, open de ogen van de koning van Engeland."
WONDERBAARLIJK, DATZELFDE JAAR MAAKTE KONING HENRY VIII EEN COMPLETE U-BOCHT... en verklaarde het legaal om de Bijbel te vertalen in het Engels. Hij kondigde aan dat de macht van de rooms-katholieke kerk nu aan hem zou zijn. Twee jaar later eiste hij dat elke kerk in Engeland een kopie van de Engelse Bijbel aan haar parochianen ter beschikking zou stellen!
Om aan deze eis te voldoen werd een Engelse 'Great Bible' (zo genoemd vanwege zijn omvang) in productie genomen. Deze was gebaseerd op de illegaal vertaalde versie van William Tyndale, voorzover hij dat voor zijn dood kon doen, welke werd voltooid door Miles Coverdale in 1535. Het was de eerste bijbel die in het Engels werd gedrukt uit de oorspronkelijke talen. Onmiddellijk werden 9000 Bijbels verspreid over Engeland op bevel van de Kroon.
MAAR TOEN KONING HENRY VIII'S DOCHTER, MARY TUDOR, KONINGIN WERD in 1553, was ze vastbesloten om Engeland terug te brengen naar de rooms-katholieke godsdienst. Ze verbrandde op de brandstapel 280 protestantse tegenstanders waaronder John Rogers, de uitgever van de Grote Bijbel. Gelukkig bleef haar schade beperkt tot een regeerperiode van vijf jaar en met haar stierf de hoop op een katholiek Engeland.
In 1611 gaf haar protestantse zoon, koning James I, opdracht aan 47 geleerden om de King James bijbel te produceren. Eén schatting suggereert dat het Nieuwe Testament in de King James versie voor 83% van Tyndale is en het Oude Testament voor 76%. In 2002 werd William Tyndale op nummer 26 geplaatst in de BBC-peiling van de 100 Grootste Britten. En de King James Bible blijft tot vandaag de dag het meest populaire boek aller tijden.
Bron: 1 http://b.link/martin-luther
Bron: 2 http://b.link/martin-luther-2
Volgende maand: Waar gaat de Bijbel heen in onze generatie?
Bron: The Steep Price for a Bible We Could Understand - Maoz Israel