Meer Iraniërs dan Democraten durven Iran te bekritiseren en President Trump te steunen.
7 januari 2020 - door Daniel Greenfield
"Abu Bakr al-Baghdadi, streng religieuze geleerde, aan het roer van de Islamitische Staat, sterft op 48 jarige leeftijd", zo vatte de Washington Post het doden van het hoofd van ISIS samen.
Waar Bagdadi "streng" was, werd het woord-van-de-dag voor Qasem Soleimani "vereerd".
"Luchtaanval op de luchthaven van Bagdad doodt de meest vereerde militaire leider van Iran," kopte de Washington Post over de executie van Bagdadi's sjiitische tegenhanger.
CNN en CBS sloten zich aan bij Al Jazeera door Soleimani te beschrijven als "vereerd".
Soleimani werd niet speciaal vereerd in Iran, waar de steden vollopen met protesten tegen de theocratie van terreur. De gewone Iraniër heeft dezelfde kijk op Soleimani als de gewone Rus op Beria.
Het is niet in Teheran, maar in de Iowa-bewegingen waar het terreurmeesterschap echt wordt vereerd.
Senator Elizabeth Warren had kritiek op de beslissing van president Trump die twitterde dat: "Soleimani een moordenaar was en verantwoordelijk voor de dood van duizenden mensen, waaronder honderden Amerikanen."
Al snel werd Warren aangevallen omdat zij de massamoordenaar een "moordenaar" noemde.
En dus veranderde ze haar toon, en bekritiseerde ze President Trump voor het uitvoeren van een "gerichte aanval op een regeringsfunctionaris, een hooggeplaatste functionaris voor de regering van Iran".
Er zijn genoeg Iraniërs die de moed hebben om zich tegen Soleimani uit te spreken, ondanks de dreiging van dood of gevangenschap, maar slechts heel weinig Democraten hebben de moed om hem zelfs maar een "moordenaar" te noemen.
Meer Iraniërs dan Democraten juichten de dood van Soleimani toe en bejubelden president Trump.
Waarom dacht Soleimani dat hij een aanval op de Amerikaanse ambassade in Bagdad kon coördineren en een ontmoeting kon hebben met de terreurleider achter de aanval, zonder zich zorgen te hoeven maken over de Verenigde Staten?
Als bijlage van de Iran Deal had de islamitische terreurstaat zich verzekerd dat de sancties tegen de terreurbaas uiteindelijk zouden worden opgeheven. "Gen. Qassem Soleimani is van de sanctielijst genomen," kraaide het Fars News Agency van de terreurstaat.
Israël had eens naar verluidt Soleimani willen uitschakelen, maar werd door de Obama regering gewaarschuwd om niet te handelen.
In 2020 gedroeg Soleimani zich nog steeds alsof er niets was veranderd. Hij nam aan dat dezelfde bescherming die de voormalige bewoner van het Witte Huis hem had geboden, hem nog steeds immuun maakte. Dat was zijn fout.
In 2018 kreeg Israël naar verluidt groen licht om Soleimani uit te schakelen. Het is waarschijnlijk dat Soleimani veel voorzichtiger is geworden bij een bezoek aan Syrië. Maar het was niet mogelijk dat de Israëli's hem in Bagdad zouden bereiken. En hij nam aan dat de Verenigde Staten hem misschien zouden willen uitschakelen, maar het niet zelf zouden doen.
Hij had het mis.
Na zijn rol in de moord op talloze Amerikanen, had hij nog maar één ding dat een drone weghield. En dat waren de Democraten en hun media, die de "vereerde" terrorist hadden beschermd tegen gerechtigheid. Zelfs na de dood zijn de Democraten doorgegaan voor Soleimani te blijven vechten.
"De regering heeft de aanval in Irak gericht op hoge Iraanse militaire functionarissen en op het doden van de Iraanse Quds Force Commandant Qasem Soleimani zonder toestemming voor een gebruik van de militaire macht (AUMF) tegen Iran. Verder werd deze actie ondernomen zonder overleg met het Congres," klaagde de voorzitter van het Huis, Pelosi.
In haar persbericht werd geen melding gemaakt van de Amerikaanse levens die Soleimani heeft genomen.
De Democraten verschuilen zich achter procedures, eisen kennisgevingen en stemmen over een ander AUMF. Alsof het Congres moet stemmen voordat het leger toestemming krijgt om de twee meesterbreinen van een aanval op onze ambassade uit te schakelen. Die toestemming was er ook niet toen ons consulaat in Benghazi onder vuur lag.
Dezelfde Democraten die nu plotseling de Wet van de Bevoegdheden van de Oorlog herzien hadden geen bezwaar toen Obama illegaal besliste een invasie te lanceren voor een regimeverandering van Libië onder valse voorwendselen, terwijl hij herhaaldelijk loog als zijnde geen oorlog, en te liegen over de vergunning van de V.N., en te liegen over het tussenbeide komen om een volkerenmoord tegen te houden.
Het Parlement heeft drie keer gestemd, waarbij het de regering opriep tot de terugtrekking van de Amerikaanse strijdkrachten uit Libië, tot beëindiging van de financiering van de illegale oorlog, en tegen het steunen van de invasie.
Pelosi gaat een resolutie opstellen om de Verenigde Staten te ondermijnen ten aanzien van de Iraanse terreur. Maar toen Obama Libië binnenviel, stond ze erop dat hij zoveel buitenlandse landen kon binnenvallen als hij wilde zonder toestemming van het congres, omdat het binnenvallen van een land geldt als een beperkte betrokkenheid.
"De beperkte aard van deze betrokkenheid staat de president toe om door te gaan", had Pelosi beweerd, en beschreef het als een oorlog om de leider van een land ten val te brengen. "Ik ben tevreden dat de president de autoriteit heeft die hij nodig heeft om door te gaan."
Als Obama het gezag had om Kadhafi te verwijderen en de helft van Libië te bombarderen zonder toestemming van het congres, zonder enige aanval op Amerika, dan had Trump zeker het gezag om Soleimani in Bagdad te dronen, nadat zijn boefjes tegen onze ambassade op kwamen in diezelfde stad.
Maar volgens Pelosi is het binnenvallen van een land en het omverwerpen van een land een "beperkte" overeenkomst terwijl het leven nemen van een terroristenleider een "provocatieve en onevenredige militaire luchtaanval" is. Toen Kadhafi met een bajonet werd doodgestoken nadat zijn konvooi door een drone was geraakt, noemde Pelosi het de "volgende fase van de mars in Libië naar de democratie." Nu is ze woedend, ook al stak niemand een bajonet in Soleimani tijdens deze laatste fase van de opmars van Iran naar de democratie.
Als de Democraten nu doen alsof ze zich zorgen maken over de Wet van de Oorlogsmogendheden, gebruiken ze valse beweringen over een massale oorlog. "Heeft Amerika zojuist zonder toestemming van het congres de op één na machtigste persoon in Iran vermoord?" claimde Senator Chris Murphy.
Soleimani was niet de tweede machtigste persoon in Iran. Toestemming van het Congres is niet nodig om terroristen in Irak uit te schakelen. En het Congres had al toestemming gegeven na 9/11. Soleimani is niet vermoord. Niet meer dan Osama bin Laden of Bagdadi.
Alles in Murphy's tweet is verkeerd en vals, behalve de titel en de naam van de Democraat.
Relevanter, welke "massale regionale oorlog"?
De laatste keer dat de Verenigde Staten openlijk tegen Iran streed was in 1988, na de aanval op de USS Samuel B. Roberts en werden de heilige terroristen van de islamitische revolutie geslagen als een gehuurde muilezel.
Sinds hun aanval op onze ambassade is er een regionale oorlog tussen Iran en Amerika aan de gang. De enige manier waarop er een massale regionale oorlog zal zijn, is als de Verenigde Staten besluiten er heen te gaan en te strijden.
Iran heeft ervoor gekozen om een lage en vuile oorlog te voeren omdat het geen kans maakt in een daadwerkelijke strijd.
President Trump heeft besloten om de bluf van Iran te beantwoorden en te laten zien dat zijn aspiraties om een regionale supermacht te zijn, bestaan uit dezelfde sleetse truc van het leveren van wapens aan terroristen in andere landen als zijn soennitische rivalen.
De Opperste Leider van Iran had Soleimani niet gestuurd om problemen in Irak op te rakelen omdat hij geloofde dat legers van misdadigers die gespecialiseerd zijn in het in elkaar slaan van demonstranten en het beschieten van families die partij trokken voor de Verenigde Staten in open gevecht waren. Geen enkele hoeveelheid hasjiesj kon Khamenei doen geloven dat de eerbare man die Connecticut vertegenwoordigt, zo'n onzin zou uitkraamde.
Iran heeft slechts twee wegen om een conflict met Amerika na te streven: terrorisme en kernwapens.
De "massale regionale oorlog" bestond uit Iraanse script jonge hackers die Amerikaanse sites aan het beschadigen waren. Er zal ongetwijfeld een andere vergelding komen. Het zal ook bestaan uit dezelfde dingen die Soleimani al die tijd deed, met behulp van proxy opstandelingen heimelijk Amerikaanse posities en belangen aanvallen.
De regionale bondgenoten van Iran, Qatar en Turkije, staan niet op het punt om oorlog te voeren met Amerika. Net als Iran betalen ze de armen en dommeriken in andere landen om dat te doen. De armen en dommeriken van Hezbollah in Libanon en de Houthi's in Jemen zijn een lokale bedreiging, geen regionale.
De Democraten verzetten zich niet tegen het doden van Soleimani omdat ze bang zijn voor een massale regionale oorlog, maar ze mopperden ook over de dood van Bagdadi, hoewel we al in een massale oorlog met ISIS zaten.
Dat zijn excuses.
De Democraten verzetten zich niet tegen de dood van Soleimani omdat ze van de War Powers Act houden, zich zorgen maken over de scheiding der machten, of zich zorgen maken over een massale regionale oorlog, maar omdat ze Amerika haten.
Toen Kadhafi tegen Amerika was, zouden de Democraten hem tot de dood toe willen verdedigen. Toen hij een deal tekende met president Bush, waren ze blij om zijn hoofd op te kunnen eisen. Als Soleimani een MAGA-hoed had opgezet, zou Pelosi hebben geëist dat Trump hem direct zou dronen. Amerika verdient beter dan hun leugens.
Hun vereerde leider is dood. Maar ergens is er een andere islamitische terrorist die Amerika haat.
Het 2020-Democratenveld ziet er vrij dun uit. Als Soleimani's opvolger besluit dat de Quds Force baan te riskant is geworden, dan kan hij altijd nog lid worden van de Iowa partijtjes en kijken of hij Bernie en Liz kan verslaan.
Bron: Democrats Defended Soleimani In Life and Death | Frontpage Mag