Met dank aan de President

De critici van het Iranbeleid door president Trump hebben het weer eens bij het verkeerde eind: Niet alleen hebben de Amerikaanse sancties aanzienlijke druk uitgeoefend op de heersende mullahs van Iran ten aanzien van hun vermogen om hun terreurgroepen te financieren, maar bovendien heeft president Trump zojuist een baanbrekende militaire aanval bevolen waarbij zowel de Iraanse majoor-generaal Qassem Soleimani, hoofd van de elite Quds Force, als ook de Iraakse militiecommandant Abu Mahdi al-Muhandis in de buurt van het vliegveld van Bagdad om het leven zijn gekomen.

Volgens het Amerikaanse Ministerie van Defensie was Soleimani "actief bezig met het ontwikkelen van plannen om Amerikaanse diplomaten en officials in Irak en in de hele regio aan te vallen."

De onverwachte dood van Soleimani moet worden beschouwd als een zware klap voor de heersende mullahs. Als het gaat om gezag in de Islamitische Republiek werd Soleimani beschouwd als de tweede man van Iran, na opperste leider Ayatollah Ali Khamenei.

Soleimani was een loyale vertrouweling van Khamenei en had een enorme invloed op het dicteren van de buitenlandse politiek van het Iraanse regime. Soleimani schepte niet op toen hij in een bericht aan de Amerikaanse generaal David Petraeus schreef:

"Je moet weten dat ik, Qassem Suleimani, het beleid voor Iran ten aanzien van Irak, Libanon, Gaza en Afghanistan in handen heb. En inderdaad, de ambassadeur in Bagdad is een lid van de Quds Force. De persoon die hem gaat vervangen is een lid van Quds Force."

Soleimani werd bijna twee decennia geleden door de Iraanse Opperste Leider aangesteld als hoofd van de Quds Force, een afdeling van de Iraanse Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC). De Quds Force heeft de opdracht om de ideologische, religieuze en revolutionaire principes van Iran te exporteren over de grenzen van het land heen.

Als leider van de Quds Force had Soleimani de leiding over extraterritoriale operaties, waaronder het organiseren, ondersteunen, trainen, bewapenen en financieren van voornamelijk sjiitische milities; het starten van oorlogen, direct of indirect via deze volmachten; het aanwakkeren van onrust in andere landen om de ideologische en hegemoniale belangen van Iran te bevorderen; het aanvallen en binnenvallen van steden en landen; en het vermoorden van buitenlandse politieke figuren en machtige Iraanse dissidenten wereldwijd.

De Quds Force heeft de onrust in Irak aangewakkerd door het leveren van dodelijke, geavanceerde bommen, waaronder geïmproviseerde explosieven (IED's) die veel burgers en niet-burgers, waaronder Irakezen en Amerikanen, hebben gedood.

Onder zijn leiding werd de Quds Force ook beschuldigd van mislukte plannen om de Saoedische en Israëlische ambassades in de VS te bombarderen en de toenmalige Saoedische ambassadeur bij de Amerikaanse Adel Al-Jubeir te vermoorden. Uit een onderzoek bleek dat de Quds Force ook achter de moord op de Soennitische premier van Libanon, Rafiq Hariri, zat.

Soleimani heeft ook met succes allianties gesloten met diverse terreur- en militiegroepen, waaronder niet-Shiïtische terreurgroepen zoals Al-Qaeda. Onder Soleimani's bewind was het Iraanse leger ook betrokken bij de aanslagen van 11 september. De Amerikaanse federale rechter George Daniels heeft een bevel uitgevaardigd waarin staat dat Iran, zijn Libanese sjiitische gevolmachtigde Hezbollah en Al-Qaeda gezamenlijk verantwoordelijk waren voor de aanslagen.

Iran zorgde voor een "veilige haven voor enkele leiders van Al-Qaeda". De hogere leiders van de (Quds) Force hebben langdurige banden met Al-Qaeda en hebben sinds de val van Afghanistan een aantal leiders van Al-Qaeda voorzien van reisdocumenten en een veilige haven", aldus een Europese inlichtingenanalist.

Christopher Harmer, een gepensioneerde Commandant van de Marine van de V.S., vertelde The New York Times dat Soleimani "een statelijke versie van Osama Bin Laden" is.

Soleimani stond ook bekend als de dodelijkste en gevaarlijkste man van het Midden-Oosten. Hij gaf prioriteit aan offensieve tactieken en operaties, boven defensieve, en verheugde zich over het nemen van selfies met zijn troepen en volmachten op slagvelden in landen als Syrië, Jemen, Libanon en Irak. Hij werd eerder gesanctioneerd door de VS, Zwitserland en de VN-Veiligheidsraad via Resolutie 1747, en op de Speciaal Opgestelde Globale Terroristen lijst van Amerika.

Hij voerde het bevel over ongeveer 20.000 leden van de Quds Force en kon in geval van nood ook troepen van de IRGC en de Basij-militie inzetten. Soleimani voerde het bevel over strijders van milities die Iran steunde en hielpen te creëren, en huurde strijders uit andere landen, waaronder Afghanistan, om als volmachten te vechten.

Soleimani's modus operandi was verankerd in het creëren van instabiliteit in andere landen om de belangen van Teheran te bevorderen. Hij verklaarde ooit dat de onrust en opstanden in het Midden-Oosten en Noord-Afrika "onze (Iraanse) revolutie de grootste kansen bieden..."

"Vandaag de dag vindt de overwinning of de nederlaag van Iran niet meer plaats in Mehran en Khorramshahr. Onze grenzen zijn verruimd en we moeten getuige zijn van de overwinning in Egypte, Irak, Libanon en Syrië. Dit is de vrucht van de Islamitische revolutie."

De haat van de Iraanse regering tegen de VS lijkt vaak de belangrijkste reden voor haar bestaan. Zolang de heersende mullahs aan de macht blijven, zal de Islamitische Republiek doorgaan met haar daden van terreur en diepgaande vijandschap tegen de Amerikanen, hun soennitische buren, met de landen die ze proberen te beheersen - zoals Irak, Syrië, Jemen, Libanon, delen van Gaza en Venezuela - en het Westen.

Dankzij president Donald J. Trump hebben de VS het antisemitische en anti-Amerikaanse regime van Iran weer een flinke klap toegebracht. Bovendien gaat het Iranbeleid van president Trump, tot grote ontsteltenis van de critici in Washington, de goede kant op. Maximale druk is het juiste beleid om dit roofzuchtige regime te beteugelen.

Dr. Majid Rafizadeh is bedrijfsstrateeg en -adviseur, Harvard-opgeleide wetenschapper, politicoloog, bestuurslid van 'Harvard International Review' en voorzitter van de 'International American Council on the Middle East'. Hij is auteur van verschillende boeken over de Islam en het buitenlands beleid van de VS. Hij is te bereiken op Dr.Rafizadeh@Post.Harvard.Edu

Met dank aan de President - de Amerikaanse beleidskoers gaat in de juiste richting