www.wimjongman.nl
"WIE ZIJN DE 'ZONEN VAN GOD' IN GENESIS 6?"
Deel 6: De agenda van de Gevallen Engelen tegen Jezus Christus
Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5 - Deel 6 - Deel 7
door Steve Schmutzer - juni 2019
Twee groepen woonden de kruisiging van Jezus Christus bij. In een eerste dimensie was het de fysieke bezetting: de Romeinse soldaten die Jezus gekruisigd hadden en gokten om Zijn kleren (Johannes 19:23-24); de vrouwen en de eenzame discipel Johannes (Johannes 19:25-27); de overpriesters; de Schriftgeleerden en de oudsten (Matteüs 27:41); en een veelheid aan marionetten en spotters uit de hele regio (Matteüs 27:39-40).
We nemen deze gemengde menigte van rouwenden en boosdoeners als vanzelfsprekend aan, omdat we dit verhaal al eerder gehoord hebben. Maar in een tweede dimensie - de onzichtbare - is het de andere groep waar we niet veel aan denken, en de kans is groot dat zij in de minderheid waren van degenen die op de grond rond het kruis stonden.
Het is redelijk om aan te nemen dat Jezus deze tweede groep en hun reacties heeft waargenomen. Er waren legioenen rechtvaardige engelen die bereid waren om onmiddellijk in te grijpen in deze afschuwelijke scène als ze werden opgeroepen (Matteüs 26:53-54). Er waren ook de gevallen engelen die brulden en juichten van vreugde over het lijden van Jezus Christus.
Wow! Wacht. Wat?
We weten dat Jezus de beschikking had over rechtvaardige engelen (Matteüs 26:53-54; Lucas 4:9-11, 22:43), maar is het niet te veel voor ons om ons voor te stellen dat de gevallen engelen zich over dit tafereel van leed juist verlustigden? Dit is immers het moment van de redding van de mensheid en het zou niet bezoedeld moeten worden. Is het niet overdreven dramatisch om te denken dat de gevallen engelen elkaar in afwachting van de dood van Christus elkaar met een high-five hebben begroet?
Eerlijk gezegd denk ik van niet. Werk hier met mij samen.
Het Oude Testament heeft veel profetische verwijzingen naar de kruisiging van Jezus en ze zijn allemaal exact vervuld zoals hun schrijvers het allemaal hebben beschreven. Zo werd Jezus bijvoorbeeld verraden door een goede vriend met wie hij brood had gedeeld (Psalm 41:9); Hij werd voor 30 zilverlingen overgedragen (Zach. 11:11-13); Hij werd bespuwd, Hij werd geslagen, en Hij liet de haren van Zijn baard uittrekken (Jesaja 50:6); Hij zweeg voor Zijn onrechtvaardige beschuldigers (Jesaja 53:7); Zijn handen en voeten werden doorboord (Psalm 22:16); Zijn klederen werden verdeeld (Psalm 22:17); en niets van zijn beendergestel werd gebroken (Psalm 34:20). Verder was Hij geteld bij de overtreders (Jesaja 53:12); Hij werd begraven in het graf van een rijk man (Jesaja 53:9); en Hij stierf voor onze zonden (Jesaja 53:4-6).
Voordat Hij stierf, citeerde Jezus zelfs David uit Psalm 22:1: "Mijn God, mijn God, waarom hebt U mij verlaten?" Zoals Johannes 19:36 zegt: "Deze dingen gebeurden zodat de Schrift vervuld zou worden." De wrede kruisiging was een gebeurtenis die vele specifieke oudtestamentische voorspellingen over de omstandigheden met betrekking tot Jezus' dood in vervulling deed gaan.
Deze gebeurtenis was ook een gebeurtenis die de agenda van de gevallen engelen tegen Jezus Christus blootlegde. In Psalmen 22:12-13, precies in het midden van andere profetieën over de kruisiging, schrijft David: "Veel stieren omringen mij; sterke stieren van Basan omringen mij. Zij openen hun kaken tegen mij als leeuwen die brullen en verscheuren..." Wat de gebeurtenissen aan het kruis betreft, beschreef David een zwervende en hondsdolle menigte vanuit een andere dimensie. Het was een eng tafereel.
De Psalmen maken hier een definitief punt. Ik ga ervoor dat Jezus dit angstaanjagende visioen kon zien terwijl Hij aan het kruis hing. Omdat Hij zowel God als de mens was, kon Hij in twee werelden tegelijk kijken. Hij kon een woedende horde van gevallen engelenkrachten om zich heen zien, die zich om hem heen verzamelde, zelfs toen hij "...als water werd uitgestort" (Psalm 22:14).
Terwijl Jezus leed voor de zonden van de wereld, vierde dit onzichtbare publiek Zijn aanstaande dood. Het waren "sterke stieren" met brullende en opengesperde kaken, en ze kwamen uit "Bazan".
Dus wat is het grote probleem met deze gevallen engelen die verbonden zijn met Bazan?
Waar kwam koning Og vandaan - die Nefilim-reus die de Israëlieten verslagen hebben op hun weg naar het Beloofde Land (Deut. 3:11)? Hij kwam uit Bazan. Welk gebied werd specifiek geassocieerd met de Rephaim, de afstammelingen van de Nefilim, die helemaal teruggaan naar de oudheid? Het was Bazan (Jozua 12:4-5). Waar was Jezus toen hij de "poorten van de hel" aan Petrus toonde (Matteüs 16:13-18)? Hij was in Caesarea Philippi, aan de voet van de berg Hermon - opnieuw in Bazan!
Het is geen toeval dat Bazan "de plaats van de slang" betekent. Toen Jezus tegen Petrus zei "...op deze rots zal ik mijn kerk bouwen, en de poorten van de hel zullen haar niet overwinnen,"stond Jezus waarschijnlijk bij de ingang van een diepe grot die daar tot op de dag van vandaag nog steeds is. Hier werd de tempel van Pan, een hybride halfmensen- en half-geitengod, opgericht. Ook Baäl werd hier aanbeden. Deze plaats was een hoofdkwartier van het kwaad en dat bestond al heel lang.
Toen Jezus sprak over het zijn van "vissers van mensen" (Matt. 4:18-19), wandelde hij langs het Meer van Galilea. Toen Hij sprak over een "tarwekorrel die in de grond valt en sterft" (Johannes 12:24), werd Hij omringd door de inspiratie van weelderige velden. En toen Jezus sprak over een conflict met de "poorten van de hel", stond hij op de plaats waar de gevallen engelenkrachten eeuwen eerder een oorlog tegen hem waren begonnen.
Volgens het apocriefe boek Henoch, dat door Judas wordt geciteerd (Judas 1:6) en waarnaar Petrus verwijst (2 Petrus 2:4), is de berg Hermon in Bazan de plaats waar de gevallen engelen voor het eerst naar de aarde neerdaalden, voordat zij de vrouwen dwongen te trouwen en de hybride Nefilim-reuzen voort te brengen (Genesis 6:1-4). Interessant is dat de berg Hermon in de Golanhoogte ligt, en dit gebied blijft een van de meest problematische stukken onroerend goed in de wereld van vandaag.
De naam van de berg Hermon is afgeleid van het Hebreeuwse woord "herem", wat betekent "iets dat aan God is toegewijd voor vernietiging". Het is waarschijnlijk de plaats waar de gevallen engelen hun campagne begonnen tegen het menselijk genome deze "herem" herinnert ook aan Gods genocidale geboden aan Mozes, Saul en Jozua. Waarschijnlijk speelt hier meer dan toeval een rol.
In de voorbode van de kruisiging in Psalm 22:12-13, schrapt de Bijbel nog een laagje af van de voortdurende vijandschap tussen het "zera" van de slang en het "zera" van de vrouw die in Genesis 3:15 duidelijk werd voorspeld. God had ook voorspeld dat Satan "de hiel van de Messias zou vermorzelen", en dat gebeurde bij de kruisiging.
Het kruis was niet het einde van Jezus Christus, maar de sterke stieren van Bazan brulden met open muilen terwijl Jezus stierf. Zij hebben de situatie verkeerd ingeschat. Ze waren vol haat voor de Messias, en ik geloof dat ze opgetogen waren over hun vermeende overwinning.
Dit verklaart voor een deel waarom Jezus, hoewel Hij voor Zijn opstanding dood was, ondertussen "...levend gemaakt door de Geest, door Wie Hij ook, toen Hij heenging, aan de geesten in de gevangenis gepredikt heeft." (1 Petrus 3:18-20). Deze kernachtige verzen maken drie punten zeer duidelijk over wie Jezus bezocht:
Ik vind dat de online wereld van zelfbenoemde bijbelse "deskundigen" de duidelijke waarheid van 1 Petrus 3:18-20 grotendeels heeft gemist. Het is duidelijk om te begrijpen of men de letterlijke interpretatie over de Nefilim al heeft geaccepteerd binnen de grotere context van Gods Woord. Het is duidelijk of men gelooft dat de Bijbel betekent wat het zegt.
Het is duidelijk dat deze gevangen geesten in 1 Petrus 3:18-20 de gevallen engelen zijn die in 2 Petrus 2:4 en in Judas 1:6 worden genoemd. Daarom zijn dit ook dezelfde gevallen engelen, dezelfde b'nai Elohim - ja, dezelfde "zonen van God" die in Genesis 6:1-4 worden genoemd. Het is allemaal verbonden met elkaar als men accepteert wat de Schrift op elk punt van het grotere verhaal openhartig zegt.
De verkondiging die Jezus deed aan deze gevallen "zonen van God" die in de afgrond waren opgesloten en geketend, was het nieuws dat Hij zegevierend was. Als ze gehoopt hadden op een of andere gelukkige breuk "daarboven", zei Jezus hen in plaats daarvan dat Hij de meest recente botsing gewonnen had en dat ze verloren hadden. De gevallen engelen die niet in de gevangenis zaten, zouden in drie dagen tijd dezelfde boodschap op een andere manier krijgen, maar Jezus gaf deze "geketende bende" de feiten van aangezicht tot aangezicht.
Net als bij eerdere vijandelijkheden tussen de twee partijen, hadden Satan en zijn gevallen engelen een tactische fout gemaakt. Dit was een grote fout! Als zij werkelijk hadden geweten wat er zou gaan gebeuren, zouden zij Jezus nooit hebben laten kruisigen (1Kor.2:8).
Maar zij deden het wel, zij maakten de fout in het denken dat zij de definitieve overhand hadden bereikt. Net als bij de andere conflicten voorafgaand aan het kruis, verbrijzelde God hun perverse hoop tegen de Rots van de eeuwige waarheid.
Hier glimlachen veel christenen en zeggen zoiets als: "Jezus heeft de kop van de slang aan het kruis verbrijzeld". De meeste van deze mensen voelen zich in de eerste plaats ongemakkelijk bij deze bijbelse thema's, en dit is hun manier om de vollere implicaties van Genesis 3:15 op te lossen, om zo aan hun voorkeur te voldoen.
"Trouwens", zoals sommigen van hen benadrukken: "Het gaat in ieder geval allemaal om Jezus". Wat ze werkelijk toegeven is dat ze de Schrift gerangschikt hebben. Zij hebben weinig aandacht voor het enig thema van de Bijbel dat verder gaat dan de redding die Jezus ons door "...het offer van (Zijn) lichaam eens en voor altijd" heeft gegeven." (Hebreeën 10:10).
Het probleem met hun positie is dat de kop van de slang nog steeds intact is. Paulus sloot het boek Romeinen af door te zeggen: "De God van de vrede zal weldra de satan onder uw voeten verpletteren" (Rom. 16:20). Met andere woorden, de satan leefde nog en was "ongeschonden" na het kruis!
Satan zal niet verslagen worden, zoals Genesis 3:15 voorspeld heeft, tot op een bepaald punt, en dat is een eind verder. Jezus moet nog een tweede keer terugkomen en Satan moet nog steeds opgesloten worden tijdens het Duizendjarige Rijk. En Hij gaat, na te worden bevrijd, opnieuw heen om "...de vier hoeken van de aarde" te bedriegen en nogmaals een oorlog tegen Jezus Christus te voeren, maar dat zal de laatste inspanning van Satan zijn. Hij zal verliezen en in de vlammen van de hel worden geworpen (Openb. 20:7-10) - en het is pas dan dat hij eindelijk en volkomen "verpletterd" is.
Tussen het eerste deel van Genesis en het laatste deel van de Openbaring, lopen de draden van vijandschap tussen het fysieke "zaad" van de vrouw en het fysieke "zaad" van de slang als een weg door de Schrift zoals God het goddelijk bedoeld heeft. Het is een boodschap die Hij daar heeft geplaatst die consistent en belangrijk is, en het is een boodschap die God wil dat we die respecteren.
Het verklaart waarom Jezus zei dat er een terugkeer zal komen van "...de dagen van Noach" (Matteüs 24:37, Lucas 17:26). Jezus had welk punt dan ook in de geschiedenis kunnen kiezen om de tijd te vergelijken voor zijn tweede komst, maar Hij koos "de dagen van Noach" en Hij had specifieke redenen voor het waarom.
Ik heb veel argumenten gehoord dat deze periode voor de Zondvloed een tijd van grote zonde was en God in principe besloot dat Hij er genoeg van had. Zoals ik eerder in deze artikelreeks heb gezegd, is dat wel waar, maar "het is niet waar genoeg". Er was veel meer aan de hand.
In Daniël 8 legt Gabriël Daniëls tweede visioen aan hem uit, en hij vertelt aan Daniël verschillende keren dat het gaat over het einde der tijden. In vers 23 voegt Gabriël eraan toe dat dit een tijd zal zijn waarin "...afvalligen volledig goddeloos zijn geworden." Andere vertalingen spreken van deze tijd als een tijd waarin "...de overtreders tot het uiterste gaan." Met andere woorden, de zonde op de aarde zal een maximale expressie bereiken vlak voor de wederkomst van de Heer.
Het is als een beker water die zo vol is dat het niet nog een druppel water meer kan verdragen. Als het wel kon, zou het niet echt vol zijn. Dat is het beeld hier. De beker van de verdorvenheid van de mens aan het eind van zijn leven zal volledig vol zijn. Er zal geen ruimte meer zijn om er nog meer aan toe te voegen.
Het klinkt heel erg naar de omstandigheden van voor de zondvloed. Genesis 6:5 zegt: "En de HEERE zag dat de slechtheid van de mens op de aarde groot was, en dat al de gedachtespinsels van zijn hart elke dag alleen maar slecht waren." Dit is een taal van maximale expressie. Er was een tijd op aarde voor de grote zondvloed, dat de mensheid zo volledig goddeloos was geworden dat de spreekwoordelijke beker geen druppel meer kon verdragen. Jezus zei dat die voorwaarden zullen terugkeren.
Deze omstandigheden van voor de zondvloed werden versneld door de vermenging van gevallen engelachtig "zera" ("zaad") met de "zera" ("zaad") van de mensheid, en door te verwijzen naar de "dagen van Noach", waarbij Jezus impliceert dat dit opnieuw zal gebeuren. Daniël 2:43 zegt dat ook. Hier legt Daniël Nebukadnessars visioen uit aan de koning over het grote beeld, en Daniël zegt over het einde der tijden: "...zij zullen zich vermengen met het zaad van de mensen." De tekst plaatst "zij" en ‘"mannen"’ als twee verschillende bronnen.
Het is niet moeilijk om uit te vinden wie de "zij" hier zijn als men de evenwichtigheid van de Schrift al op het eerste gezicht heeft geaccepteerd. Het is niet moeilijk om te zien wat er in de pijplijn zit als men nederig de implicaties van een terugkeer van de dagen van Noach accepteert. Het is niet moeilijk voor te stellen dat Satan en zijn gevallen engelen zullen blijven proberen om de overhand te krijgen in deze vijandschap tussen de fysieke "zaden" die zich sinds de oudheid hebben gemanifesteerd. Het gaat niet uit de toon om te denken dat Satan steeds opnieuw zal proberen zijn eigen nederlaag te dwarsbomen.
In het volgende deel van deze serie zullen we onderzoeken hoe "de dagen van Noach" opnieuw tot uitdrukking kunnen komen. Ik ben geneigd te denken dat Satan een andere tactiek zal proberen, omdat zijn eerste frontale aanval op Jezus Christus niet helemaal ging zoals hij van plan was.
Deel 1 - Deel 2 - Deel 3 - Deel 4 - Deel 5
Bron: thewordwithsteve.com/articles/180716_WHO-ARE-THE-SONS-OF-GOD-IN--GENESIS-6-Part-6.pdf