Ayelet Shaked en de rechtsstaat-maffia

In Israël is de wetgevende macht niet soeverein om wetten te maken, en de uitvoerende macht heeft geen daadwerkelijke controle om instructies van de wetgevende macht uit te voeren. Het Hooggerechtshof heeft de macht van de regering gegrepen om het beleid te bepalen.

Dr. Aviel Sheyin-Stevens - 10 maart 2019

Deze stelregel kan advocaten goed van pas komen: Onderzoek niet wat je niet kunt verdedigen. Dit is raadzaam in geavanceerde democratieën, maar nauwelijks toepasbaar in Israël, omdat Israël een gerechts-onderdrukking is. De "rechtsstaat" in Israël is niet langer een onpartijdige handhaving van naar behoren afgekondigde wetten, maar is de regeling geworden van ongecontroleerde advocaten en rechters, die president Reuven Rivlin ooit de tirannie van de "rechtsstaat-maffia" noemde.

In Israël is de wetgevende macht niet soeverein om wetten te maken, en de uitvoerende macht heeft geen daadwerkelijke controle om instructies van de wetgevende macht uit te voeren. Het Hooggerechtshof heeft de macht van de regering gegrepen om het beleid te bepalen.

Het gezegde van Aharon Barak, president van het Hooggerechtshof van Israël (1995-2006), dat "alles verdedigbaar is", dat alles vatbaar is voor berechting, maakt de rechtsstaat en de reputatie van Israël als democratie tot een leugen. De rechtsregels die Baraks juridische opvattingen hebben gecreëerd, hebben geen tegenhanger in geavanceerde democratieën: een rechtbank kan tegenwicht bieden aan militaire bevelen; en beslissen "of de vrijlating van een terrorist in het kader van een politieke 'package deal' moet worden voorkomen, en de regering de opdracht geven om de veiligheidsmuur te verplaatsen die zelfmoordaanslagen tegenhoudt om Israël binnen te komen; en dat rechters alleen door andere rechters kunnen worden verwijderd; enz. Dit geldt voor de rechtsstaat in Israël: willekeurige decreten van niet-gekozen functionarissen.

De Basiswet van Israël: de Knesset definieert de Knesset als zijnde soeverein. Dat komt omdat het publiek haar leden kiest bij nationale verkiezingen. De leden van de Knesset kiezen op hun beurt de regering als de uitvoerende macht van de volkswil. In democratieën vaardigt het parlement wetten uit; de uitvoerende macht voert het beleid uit in overeenstemming met de wet en het mandaat dat zij van het stemgerechtigde publiek krijgt; en de rechterlijke macht interpreteert de wetten.

Sinds het gezegde van Barak is het gezag van de Knesset om wetten uit te vaardigen afgenomen. De rechters van het Hooggerechtshof en de procureur-generaal namen de wetgevende macht in beslag door wetten in te trekken en zich te mengen in het wetgevingsproces, en ook wetten te dicteren door middel van juridische adviezen en uitspraken. Zij grepen ook de uitvoerende macht, door overheidsbesluiten te annuleren, en de macht om beleid aan de regering voor te schrijven.

Sprekend op een conferentie in december 2018, drong Procureur-Generaal Avichai Mandelblit erop aan dat zijn juridische adviezen de kracht van een wet zou hebben en dat ministers verplicht waren om zich daaraan te houden ... dat is despotisme!

Sprekend op een conferentie in december 2018, drong Procureur-Generaal Avichai Mandelblit erop aan dat zijn juridische adviezen de kracht van een wet zou hebben en dat ministers zich daaraan zouden moeten houden. Aangezien Mandelblit ook op de bevoegdheid heeft gestaan om wetten op te heffen, en de legitimiteit van wetgevingsinitiatieven die hem niet bevallen, te verwerpen, gaf zijn verklaring aan dat hij in wezen de enige wetgever van Israël is. Knesset-wetten kunnen alleen worden gehandhaafd als hij ermee instemt om ze te handhaven. Zijn beslissingen daarentegen zijn definitief. Dat is despotisme!

Mandelblit heeft de ministers van de regering aangevallen omdat ze een wetsvoorstel hadden ingediend om de families van terroristen uit hun huizen te verdrijven. Hij verklaarde: "De voorgestelde wet om families van terroristen binnen de Territoria uit te zetten is ongrondwettelijk." Maar Israël heeft geen grondwet.

Hij zei dat het wetsvoorstel "moeilijkheden met zich mee brengt in de internationale arena". Maar de advocaat-generaal heeft geen goede diplomatieke kwalificaties. De regering is in een betere positie om de diplomatieke belangen van Israël te beoordelen dan de Procureur-Generaal.

Mandeblit stond erop: "Het argument dat mijn bezwaar [tegen de voorgestelde wet] de nationale veiligheid schaadt, is verstoken van elke grond." Maar de niet-gekozen Procureur-Generaal heeft geen enkele manier om te weten of zijn bewering waar is.

Tijdens een hoorzitting van de Knesset in november 2018 werd plaatsvervangend procureur-generaal Dina Zilber gevraagd om het standpunt van de regering te vertegenwoordigen met betrekking tot een controversiële wet om een staatsfinanciering te blokkeren voor kunstenaars en producties die campagne voeren tegen Israël. Zilber viel zonder juridische argumenten het wetsvoorstel op gemene wijze aan.

Minister van Justitie Ayelet Shaked reageerde op de aanval van Zilber door Zilbers baas, Mandelblit, te informeren dat zij Zilber niet langer zou toestaan om te verschijnen voor Knesset-commissies of de regering vanwege het misbruiken van haar bureau, en onwil om de wet te volgen, die vereist dat ze trouw de standpunten van het ministerie van Justitie zou vertegenwoordigen.

Shakeds positie was gebaseerd op de Israëlische wet. Israël ontbeert een formele grondwet, maar haar basiswetten hebben in de loop der tijd een constitutionele status gekregen, als Basiswet: De Knesset maakt duidelijk dat Minister van Justitie Shaked volledig bevoegd is om Zilber te beletten haar ministerie te vertegenwoordigen. In plaats van te accepteren dat Shaked in overeenstemming met haar grondwettelijk gezag als minister verantwoordelijk handelde in dit ambt, drong Mandelblit erop aan dat Zilber haar bureau en het Ministerie van Justitie zou blijven vertegenwoordigen voor de Knesset, en overal waar hij verder wil dat Zilber naartoe gaat.

Toen de linkse voorzitter van de Commissie Economische Zaken van de Knesset, Eitan Cabel van de Zionistische Unie, Zilber dagvaardde om het standpunt van het Ministerie van Justitie over de regulering van de zuivelindustrie te presenteren, ontving Shaked deze dagvaarding.

Paragraaf 21(B) van de Basiswet: De Knesset machtigt de Knesset-comités om een ambtenaar op te roepen om voor hen te verschijnen, maar de wet bepaalt dat "de toezichthoudende minister de commissie zal informeren dat hij zal verschijnen in plaats van de persoon die is gedagvaard".

Paragraaf 123(A) van het reglement van de Knesset geeft commissies de bevoegdheid om een ambtenaar op te roepen, maar bepaalt dat de dagvaarding geschiedt "door tussenkomst van de betrokken minister en met zijn medeweten", waardoor het gezag van de minister verder wordt verduidelijkt.

Shaked deelde Cabel overeenkomstig haar wettelijke bevoegdheid mee dat zij in plaats van Zilber voor de commissie zou verschijnen. Mandelblit stuurde aan op een constitutionele crisis door Zilber te vertellen om voor de commissie te verschijnen ondanks het wettige verbod van Shaked.

De wet op de overheidsdienst verbiedt ambtenaren om zich openlijk te verzetten tegen door de overheid gesponsorde wetgeving. Toen Knessetlid Amir Ohana een wetsvoorstel indiende dat de ministers van de regering de bevoegdheid zou geven om de juridische adviseurs van hun ministeries te kiezen, dat werd aangenomen door het Ministerieel Comité voor Wetgeving, voorgezeten door Shaked, verzette Mandelblit zich openlijk tegen de wet en nam deel aan een openbaar protest tegen de wet. In een brief die naar de media werd gelekt, drongen 22 juridische adviseurs van de ministeries er bij Mandelblit op aan om de wet te blokkeren.

In 1993 heeft het Hooggerechtshof de "Pinchasi"-uitspraak gedaan: De ministers van de regering moeten aftreden als de procureur-generaal hen aanklaagt. Zo wordt de Procureur-Generaal omgevormd van juridisch adviseur van de regering tot de uiteindelijke baas van de gekozen leiders.

Onlangs heeft de niet-gekozen Mandelblit de verkiezingscampagne van 2019 opgeschroefd door premier Benjamin Netanyahu mee te delen dat hij van plan was hem aan te klagen op basis van criminele onderzoeken van twijfelachtige kwaliteit.

Onlangs heeft de niet-gekozen Mandelblit de verkiezingscampagne van 2019 op scherp gezet door premier Benjamin Netanyahu mee te delen dat hij van plan was hem aan te klagen, namelijk op basis van criminele onderzoekingen van twijfelachtige kwaliteit. Dit kan van invloed zijn op het vermogen van Netanyahu om te regeren zoals de Israëlische kiezers het zouden moeten beslissen.

Netanyahu en de Likud zouden in april kunnen winnen, maar zouden een coalitie moeten vormen met kleinere partijen. Likuds rechtse coalitiepartners en religieuze partijen hebben verklaard dat ze zich zullen aansluiten bij een coalitie met Likud, ongeacht de aanklacht van Netanyahu. Samen zouden ze minder dan 61 van de 120 Knesset-zetels kunnen krijgen. Dus, om een regering te vormen, moet Netanyahu mogelijk linkse partijen inschakelen. Leiders van linkse partijen hebben echter laten weten dat ze zich niet zullen aansluiten bij een coalitie met een aangeklaagde Netanyahu.

Advocaat-generaal Mandelblit ondermijnt de democratie door de publieke wil te dwarsbomen om haar doelstellingen te bereiken via haar gekozen vertegenwoordigers.

Hij ondermijnt het bestuur, omdat hij processen zou kunnen vertragen en stopzetten, en de regering zou kunnen verhinderen om te functioneren.

Hij ondermijnt de verantwoordingsplicht van de regering, aangezien hij een regeringsinitiatief zou kunnen uitsluiten, maar geen enkele verantwoordelijkheid draagt voor het feit dat de minister er niet in slaagt de doelstellingen van zijn of haar ambt te verwezenlijken.

Hij ondermijnt ook het recht op een eerlijk proces, omdat zelfs de ergste misdadigers juridische vertegenwoordiging verdienen; terwijl er niemand is om het publiek en zijn gekozen vertegenwoordigers te vertegenwoordigen wanneer de Procureur-Generaal zijn eigen positie of de positie van de gekozen functionarissen halfslachtig presenteert.

Wetgeving zou een natie moeten besturen, in tegenstelling tot willekeurige beslissingen van ambtenaren. Aangezien macht de neiging heeft om te corrumperen, beperken democratieën de bevoegdheden van gekozen functionarissen; zij moeten zich regelmatig kandidaat stellen voor verkiezingen. Kiezers kunnen een gekozen ambtenaar die niet aan de verwachtingen voldoet, vervangen. Macht corrumpeert ook de benoemde ambtenaren, evenzeer als de gekozen ambtenaren; de kiezers hebben echter geen vergelijkbaar gezag over niet-gekozen ambtenaren die niet aan hun verwachtingen voldoen. Het publiek heeft hen niet benoemd, en ze zijn aan hen geen verantwoording verschuldigd voor hun gedrag.

De Knesset moet de bevoegdheid hebben om de Procureur-Generaal en onderdrukkende rechters aan te klagen welke zich de bevoegdheden van gekozen functionarissen toe-eigenen en de beslissingen van de Knesset en de regering terzijde schuiven. Als Israël zijn democratie wil handhaven, moeten haar gekozen functionarissen deze juridische broederschap aanvechten en de Knesset haar eigen enige macht teruggeven om wetten te maken.

In een democratie staan belangrijke ambtenaren met relatief korte tussenpozen voor verkiezingen, en zijn dus verantwoording schuldig aan de bevolking. Een rechterlijke macht die vrijelijk de beslissingen van die ambtenaren terzijde schuift, is antidemocratisch en despotisch. Zoals Abraham Lincoln stelde: "Als het beleid van de regering op essentiële vragen, die het hele volk aangaan, onherroepelijk moet worden vastgelegd door beslissingen van het Hooggerechtshof... dan zullen de mensen niet langer hun eigen heersers zijn."

Ayelet Shaked is begonnen met het hervormen van het rechtssysteem door mensen met een breed scala aan meningen binnen te halen. In januari 2019 verdedigde haar Nieuw Rechts partij en mede-leider, Minister van Onderwijs Naftali Bennett, haar tegen de kritiek van de beschuldiging van benoeming van bondgenoten in de justitiële benoemingscommissie, en zei: "In de afgelopen dagen werkten machtige politieke krachten aan de linkerzijde samen om de Minister van Justitie, Ayelet Shaked, aan te vallen, omdat ze haar identificeren als de enige die de moed had om het rechtssysteem te veranderen. Na 40 jaar lang rechters benoemd te hebben in een gesloten club is Ayelet Shaked gekomen en heeft met vastberadenheid, moed en wijsheid veranderingen aangebracht." Bennett zei ook dat Shaked zal blijven in haar positie voor zo lang als het duurt om de hervorming te voltooien.

Op een Bar Association seminarie in januari 2019, zei Shaked dat de beschuldigingen "valse aanvallen en leugens" waren. Ze verwierp de oproepen om af te treden en zei dat ze na de verkiezingen van april 2019 nog vier jaar lang zou blijven dienen als Minister van Justitie, totdat ik de revolutie die ik ben begonnen heb voltooid.

Mogen haar triomfen vele zijn.

Dr. Sheyin-Stevens is een geregistreerd Aanklager, gevestigd in Florida, VS. Hij behaalde zijn doctoraat in de rechten aan de Universiteit van Miami.

Bron: Ayelet Shaked and the Rule of Law Mafia - Israel National News