Wat er nodig is om het probleem in Gaza echt op te lossen

Een Hamas-gerelateerde "militaire eenheid" genaamd "Zonen van al-Zawari" is verantwoordelijk voor het lanceren van talloze ontvlambare en explosieve vliegers en ballonnen over de grens naar Israël, nu al voor meer dan een jaar. Onlangs hebben ze zelfs gedreigd de condooms die ze gebruiken voor ballonnen (blijkbaar zijn deze gemaakt van sterk latex, zodat ze minder snel stuk gaan) te vullen met een lading giftige of kankerverwekkende stoffen.

Mohammed al-Zawari was, voor het geval u geïnteresseerd bent, een Tunesische ingenieur die de drones voor Hamas ontwikkelde; hij werd in 2016 vermoord, waarschijnlijk door de Mossad.

Hoewel het buiten Israël niet zo nieuwswaardig is, blijven de Arabieren uit de Gazastrook branden stichten en proberen om mensen in Zuid-Israël met deze apparaten te doden. Israël reageert op verschillende manieren, zoals het verkleinen van het gebied in de Middellandse Zee waar Gazanen mogen vissen (ja echt?). Ze hebben ook de groepen "aangevallen" die de apparaten met drones lanceerden - maar de nieuwsberichten zeggen nooit dat een van hun leden is gedood, dus ik neem aan dat ze wapens afvuren in de buurt van, maar niet direct gericht op de terroristen.

De "verstoringen" aan de grensomheining nemen toe en nemen weer af, maar ze houden nooit op. Af en toe wordt er iemand neergeschoten die Israëlische soldaten aan de andere kant probeert te treffen, of die een explosief plaatst om een gat in het hek te maken waardoor een groot aantal terroristen de grens over kunnen steken en lokale burgers kunnen aanvallen. Israël bouwt een enorme barrière, zowel boven als onder de grond, om lokale gemeenschappen te beschermen tegen aanvallen via tunnels die onder het hek door zijn gegraven, en bovengronds een dijk tegen het schieten - in een recent geval werd een man gedood toen zijn auto werd geraakt door een anti-tankraket die vanuit Gaza werd afgevuurd. Deze barrière zal miljarden kosten, maar kan de ballonnen of vliegers niet tegenhouden en kan ook geen raketaanvallen voorkomen, zoals we in mei van dit jaar hebben meegemaakt. Onlangs hebben Israëlische functionarissen gezegd dat Hamas na het recente geweld zijn voorraad raketten al weer heeft aangevuld.

In zekere zin is Hamas al bezig met een chemische en biologische oorlogsvoering tegen Israël. De grensdemonstraties gaan vaak gepaard met het verbranden van banden, waarbij de rook de lucht boven de Israëlische gemeenschappen verduistert, waarvan sommige zich slechts een paar honderd meter van het hek bevinden. Nog ernstiger is het feit dat al jaren ruw afvalwater uit Gaza in zee wordt gedumpt en in de rivieren die in Zuid-Israël stromen. Vuilnis wordt gedumpt en verbrand in de buurt van de grens. De Hamas-regering heeft veel hulp gekregen van internationale donoren om haar verontreinigingsproblemen op te lossen, waaronder de financiering door de Wereldbank van een grote zuiveringsinstallatie in het noorden van Gaza, die door een gebrek aan elektriciteit en andere problemen nooit operationeel is geworden.

Uiteraard lijdt de bevolking van Gaza veel meer dan die van Israël onder de lucht- en waterverontreiniging. Maar Hamas heeft de beschikbare middelen altijd in de eerste plaats toegewezen aan haar oorlogsinspanningen, volgens het Eerste Principe van het Palestinisme,™ en dat is dat het altijd de voorkeur verdient om Joden te kwetsen boven het helpen van Arabieren (hoewel ze, om eerlijk te zijn, wel luxueuze woningen voor hun leiders hebben gebouwd).

De Israëlische regering heeft verschillende redenen bedacht (misschien is 'excuses' beter) waarom de machtige Joodse staat de marteling van de inwoners van het zuidelijke deel van het land niet kan stoppen: Israël wil niet bezetten en verantwoordelijk worden voor Gaza; er is een ernstiger dreiging van Hezbollah en Iran in het noorden; onder hen die de ballonnen oplaten en grens doorbreken zijn ook "kinderen"; en een poging om Hamas omver te werpen zou leiden tot talloze burgerslachtoffers in Gaza, iets wat de "internationale gemeenschap" niet zou toestaan.

De "oplossing" van onze "harde, rechtse" regering - maar vraag de NY Times hoe "hard die lijn" wel is - is om technologische antwoorden te vinden op alle bedreigingen: we schieten de raketten neer via Iron Dome of soortgelijke systemen, we maken dure boven- en ondergrondse barrières en we blussen de branden die door de brandende ballonnen worden opgestart voordat ze te groot worden. Als de Gazanen dan begrijpen dat we niet toestaan dat ze ons pijn doen, zal iemand (bij voorkeur niet wij) het geld leveren om hun economische en ecologische problemen op te lossen, en dan kunnen we vreedzaam naast elkaar leven.

Dit is een recept voor mislukking, en het mislukt nu al. Met elke Iron Dome lancering die het equivalent van tienduizenden dollars kost, en met Hamas en de Islamitische Jihad die zowel het aantal raketten dat ze in korte tijd kunnen afvuren als hun nauwkeurigheid verbeteren, wordt de taak om ze allemaal te onderscheppen uitdagender en duurder. Tijdens de laatste vuurwisseling in mei zijn er wel verschillende raketten doorgekomen, met een aantal doden tot gevolg. De trend is tegen ons: het is voor hen gemakkelijker en goedkoper om hun offensieve systemen te verbeteren dan voor ons om onze defensieve systemen te versterken.

Hoewel er verschillende hoogtechnologische oplossingen voor de lowtech-ballonnen zijn voorgesteld, veroorzaken ze nog steeds dagelijks schadelijke branden. Hoewel er pogingen zijn gedaan om van tijd tot tijd het Hamas-regime om te kopen om het aantal gelanceerde ballonnen of het aantal demonstranten bij het hek te verminderen, kan deze afpersing na verloop van tijd duurder en minder effectief worden. En we hebben geen oplossing voor de ecologische crisis die Hamas creëert voor de eigen bevolking evenals voor onze buurtgemeenschappen zolang Hamas aan de macht blijft.

Een van de doelstellingen van Hamas is om Israëlische inwoners in het gebied te bewegen om het te verlaten. Tot nu toe is dit niet gebeurd vanwege de economische stimulansen om er te wonen, de hoge kosten van huisvesting op andere plaatsen en blijkbaar een sterk gemeenschapsgevoel. Maar houd jezelf niet voor de gek - als er een succesvolle penetratie is van de grens waar een aanzienlijke slachtoffers bij zou vallen onder de Israëliërs, of als er langere periodes zijn waarin mensen in opvangcentra moeten verblijven, kan er een punt komen waarop velen van hen zich afvragen of de nadelen van het leven daar niet opwegen tegen de voordelen.

Wat we doen is een combinatie van vasthouden van deze lijn en het probleem laten voortbestaan, om met geweld om te gaan met de metaforen. Dit zijn per definitie tijdelijke oplossingen. Wat is een permanente oplossing?

We zouden een oorlog met Gaza kunnen winnen en waarschijnlijk relatief weinig eigen slachtoffers maken, zolang we het "proportionaliteitsbeginsel" in het oorlogsrecht maar toepassen zoals het bedoeld is. Als de vijand anderszins beschermde doelen zoals moskeeën, ziekenhuizen, scholen en civiele structuren voor militaire doeleinden gebruikt, dan mogen we die aanvallen zolang de bijkomende schade in verhouding staat tot het militaire voordeel daarvan. Met andere woorden, als Hamas zijn belangrijkste commando- en controlecentrum in de kelder van een ziekenhuis in Gazastad heeft gevestigd, kunnen we het bombarderen, als dat een belangrijk genoeg militair doel is - wat het zeker zou zijn. We mogen vechten tegen kindsoldaten; en menselijke schilden die gewond of gedood worden, zijn de verantwoordelijkheid van Hamas.

Een deel van het winnen van een dergelijke oorlog zou onder meer bestaan uit het gericht doden van de hogere regionen van Hamas en de islamitische leiders van de Jihad. Het zijn oorlogsmisdadigers, die verantwoordelijk zijn voor de dood van talrijke Israëliërs, en zij handhaven een dictatoriaal en onderdrukkend regime over hun eigen bevolking. Zij zijn onze dodelijke vijanden en zelfs als hun militaire capaciteiten zouden worden vernietigd, zouden zij weer leiding geven aan een opstand tegen ons. Door hen te doden, zou de boodschap aan hun opvolgers geven dat zij persoonlijk verantwoordelijk zijn voor de gebeurtenissen.

Op dit punt begint het moeilijke gedeelte. We hebben het regime geëlimineerd - wie zal het nieuwe regime vormen? Waarschijnlijk zal de civiele infrastructuur geheel zijn ingestort. Die stort nu al economisch en ecologisch in elkaar, de volksgezondheid is een ramp en drugsmisbruik is een wijdverbreid verschijnsel. Het onderwijssysteem is een trainingskamp voor jihadisten.

Of moeten we het in de schoot van de VN dumpen? Als ze het ermee eens zouden zijn, zouden zij op zijn best ineffectief zijn. In het ergste geval zouden ze agenten uit vijandige landen uitnodigen die een bruggenhoofd zouden vestigen. Ik weet zeker dat Erdogan graag zou willen helpen!

Ik denk dat er maar één aanvaardbare langetermijnoplossing is: de ontvolking van Gaza. Dat wil zeggen, een uitweg voor het grootste deel van de Gazabevolking om te emigreren naar verschillende delen van de wereld, met inbegrip van, maar niet beperkt tot, Arabische landen, Europa, Australië en Noord- en Zuid-Amerika. De emigratie zou kunnen worden gefinancierd door de VN met middelen die normaal gesproken door de UNRWA aan Gaza worden verstrekt. Als de samenwerking met de gastlanden zou kunnen worden geregeld, zou dit op de lange termijn waarschijnlijk minder kosten dan de voortzetting van de internationale steun voor Gaza zoals die nu bestaat. Waarschijnlijk zou daar een tijdelijke Israëlische regering moeten worden opgezet om de veiligheid tijdens het proces te waarborgen. Op een gegeven moment zou Israël het grondgebied officieel kunnen annexeren, en de resterende bevolking - welke zou worden gescreend om er zeker van te zijn dat ze geen risico van terrorisme vormen - zou het Israëlische staatsburgerschap aangeboden krijgen op een manier die vergelijkbaar is met wat er in Jeruzalem is gebeurd.

Het is twijfelachtig of er veel stemmen zouden zijn voor dit idee in de VN, als het in stemming zou worden gebracht. Maar er zijn waarschijnlijk twee groepen mensen die het geweldig zouden vinden: Israëliërs, vooral degenen die in het zuiden van het land wonen - en de Gazanen.

Opmerking vertaler: Arabische landen willen hen niet hebben; die haten de Palestijnen, zie De nachtmerrie van de Arabieren.. Hun zaak wordt alleen maar politiek gebuikt. Andere landen zullen ook niet graag potentiële terroristen willen ontvangen.

Bron: What it Would Take to Really Solve the Gaza Problem | Abu Yehuda