Jeshua verrees uit de dood op een Joodse feestdag en niemand praat erover!

Door Ron Cantor - 16 april 2014

Er is een samenzwering geweest! Of het nu aards is of in de geestenwereld, ik weet het niet. Maar nog maar een paar dagen geleden, in ieder geval in de hemel, herdachten ze de grootste van alle Joodse feestdagen (of Bijbelse Feesten) - en het wordt geen Pasen genoemd. Er is een geheime Joodse feestdag waar niemand over wil praten. Nou ja, misschien ben ik een beetje dramatisch, maar het feit is dat Jeshua uit de dood is opgestaan op een Bijbelse feestdag. Als je in Leviticus 23, verzen 10 en 11, kijkt, staat er...

"Spreek tot de Israëlieten, en zeg tegen hen: Wanneer u in het land komt dat Ik u geven zal, en u de oogst ervan binnenhaalt, dan moet u de eerste schoof van uw oogst naar de cohen brengen. Hij moet de schoof voor het aangezicht van de Adonai bewegen, opdat Hij een welgevallen in u vindt. Op de dag na de sabbat moet de cohen de schoof bewegen." (Lev. 23:10-11)

In deze verzen staat duidelijk dat de Eerste Vrucht (Schoof) aangeboden moet worden op de eerste zondag, na de eerste Sabbat, na het Pascha. Toch? Niet zo snel - de Farizeeërs en de Sadduceeërs hadden hier een meningsverschil over. De Farizeeën beweerden dat, aangezien Pesach zelf een rustdag was, het een speciale sabbat was - dus de Eerste Vrucht zou de dag na Pesach zijn.

De Sadduceeën beweerden echter dat de sabbat verwees naar een echte zaterdag - niet een speciale Joodse feestdag. Eerste Vrucht zou dus altijd op een zondag vallen, omdat het de dag na de sabbat was. Toch horen we niet veel van de Sadduceeën na de verwoesting van de Tempel in 70 n.Chr. Zo werd de farizeïsche visie de dominante visie in het jodendom. In feite verwarren heden ten dage veel Joden de dag van deze Eerste Vrucht uit Leviticus 23 met de Eerste Vrucht tijdens Sjawoe-ot (Num. 28:26). Het Hebreeuws voor Leviticus 23 is anders dan in Numeri 28. In Leviticus 23 zijn de woorden Reshit Katzir (wat "hoofd van de oogst" betekent), waar in Numeri 28 Bikurim wordt gebruikt - maar beide verwijzen naar een Eerste Vrucht offer.

Ik denk dat de Schrift duidelijk maakt dat de Sadduceeën dit goed hebben gehad. Hoe weet ik dat? Ons wordt opgedragen om in de volgende passage zeven Sabbatten te tellen vanaf Eerste Vrucht tot het feest van Sjawoe - of Pinksteren.

"U moet dan vanaf de dag na de sabbat gaan tellen, vanaf de dag dat u de schoof van het beweegoffer gebracht hebt. Zeven volle weken zullen het zijn. Tot de dag na de zevende sabbat moet u vijftig dagen tellen. Dan moet u de HEERE een nieuw graanoffer aanbieden." (Lev. 15-16)

Indien de Eerste Vrucht, of het brengen van de Reshit Katzir, niet begon op een echte zondag ("op de dag na de Sjabbat"), kun je niet rekenen met zeven Sabbatten. De Heer zei dat het precies 50 dagen moet zijn, eindigend "de [zondag] na de zevende sabbat". Met andere woorden, terwijl Pesach-dag wordt beschouwd als een dag van totale rust - dan zou een sabbat - de dag die viel 49 dagen daarna, niet noodzakelijkerwijs een sabbat zijn, omdat de dag van de week elk jaar zou veranderen.

Waarom is dit zelfs belangrijk?

Oké... hopelijk verveel ik je niet - er is een krachtige reden dat ik dit deel. Als de offergave van de Eerste Vrucht op de zondag is na de zaterdag na het begin van het Pesach, dan betekent dit dat Jeshua niet alleen stierf op een Joodse feestdag (Pesach), maar ook opstond uit de dood op een Joodse feestdag - de Eerste Vrucht! Paulus begreep dat Jeshua uit de dood opstond op de Eerste Vrucht (ondanks het feit dat hij een Farizeeër was), want hij zei in zijn beroemde verhandeling over de opstanding van Jeshua in 1 Korintiërs 15:

Maar nu, Christus ís opgewekt uit de doden en is de Eersteling geworden van hen die ontslapen zijn. Want omdat de dood er is door een mens, is ook de opstanding van de doden er door een Mens. Want zoals allen in Adam sterven, zo zullen ook in Christus allen levend gemaakt worden. Ieder echter in zijn eigen orde: Christus als Eersteling, daarna wie van Christus zijn, bij Zijn komst. Daarna komt het einde, wanneer Hij het koningschap aan God en de Vader heeft overgegeven, wanneer Hij alle heerschappij en alle macht en kracht heeft tenietgedaan. (1Kor.15:20-24)

Ja, Yeshua - de eerste onder de herrezen zonen van God zijnde God in de mens - verrees in het nieuwe leven op eerstelingen dag. Maar is werkelijk daarmee de grootste van alle Joodse feestdagen? Als je bedenkt dat het verwijst naar de opstanding van de Messias, denk ik dat het veilig is om het naar de top te laten stijgen - maar dat is slechts de mening van één man. Zorg er vandaag de dag voor dat je je vrienden (in een geest van nederigheid) er aan herinnert dat het het Joodse feest van de Eerste Vrucht is, toen de Messias de dood, de hel en het graf veroverde! De waarheid is dat, ongeacht hoe je het vandaag de dag ook noemt, laten we ons allemaal concentreren op het prachtige geschenk van het leven dat Jeshua voor ons verzekerd heeft toen hij uit de dood opstond.

Voetnoot: Wat zijn de kansen dat de dood en opstanding van Jeshua en de uitstorting van de Heilige Geest in Handelingen 2 allemaal zouden gebeuren op de drie belangrijkste dagen in de lente? Ik heb berekening gemaakt en het is 1 op de meer dan 48 miljoen! Iemand heeft het duidelijk zo ontworpen!

Bron: Yeshua Rose from the Dead on a Jewish Holiday and No One is Talking About It! | Messiah's Mandate