www.wimjongman.nl
Steeds veranderende politieke allianties in de zoektocht van Israëlische politici naar macht
Chava Stein - 29 juli 2019
Verschuivende stromingen maken deel uit van het normale Israëlische politieke landschap, maar in de wereld van de Israëlische politieke allianties heeft het een houdbaarheid van ongeveer een dag. Wat het ene moment zeker lijkt, wordt de volgende dag vaak al weer een mislukking.
Praktijkvoorbeeld - Ayelet Shaked. De 43-jarige politica maakte haar debuut rond 2006 toen ze de office director werd voor Benjamin Netanyahu. In 2010 vormden de voormalige minister van Onderwijs, Naftali Bennett en Shaked de partij Yisrael Sheli (Mijn Israël) in een buiten-parlementaire beweging. Later sloten zij zich aan bij de politieke partij HaBayit HaYehudi (Het Joodse Huis) en werden uiteindelijk de leiders van de partij.
Ayelet Shaked en Naftali Bennett van Nieuw Rechts (Foto: Facebook).
De rechtse Shaked schuwt de controverse niet. In 2014 schreef ze op Facebook: "Wie is de vijand? Het Palestijnse volk. Waarom? Vraag het hen, zij begonnen het." Daarvoor vergeleek de Turkse premier Recep Tayyip Erdogan Shaked met Adolf Hitler terwijl hij Israël beschuldigde van "staatsterreur" tegen de Palestijnen.
In de afgelopen jaren heeft ze dergelijke rollen op zich genomen als lid van de Commissie Economische Zaken, de Commissie van het Huis, de Commissie Buitenlandse Werknemers, de Commissie Financiën en zelfs het voorzitterschap van de Knesset-commissie voor de handhaving van de Wet op de Veiligheidsdienst. Van 2015 tot 2019 was zij minister van Justitie, aangesteld door Netanyahu als onderdeel van een nieuwe coalitieregering.
Toch waren die inspanningen maar van korte duur, deels vanwege, wat velen denken, de bezwaren die Sara Netanyahu had tegen Shakeds samenwerking met haar man. Dus in december vormden Shaked en Bennett weer een andere partij, genaamd HaYemin HaHadash (Nieuw Rechts). In de laatste verkiezingen slaagden de schijnbaar politieke grootmachten er niet in om voldoende mandaten te krijgen om zelfs maar de kiesdrempel te passeren in de 21e Knesset, wat resulteerde in Shakeds aankondiging dat ze een pauze zou nemen van de politiek.
Slechts zeven maanden later is Shaked al weer terug in het spel en verdeelt de taken en zet bepaalde sleutelfiguren onder druk om zich bij haar aan te sluiten of het risico te lopen in de kou te blijven staan. Met haar nieuw verworven macht heeft ze volgens recente peilingen al 10 zetels vergaard. Haar hoop is om alle rechtse religieuze partijen (recht van Netanyahu's Likud) samen te voegen en in een gezamenlijke lijst, haar Nieuw Rechts Partij, op te nemen. De verhoogde druk die zij aanwendt, komt voort uit de diepe vrees dat het geringste beetje verdeeldheid het streven om andere partijen buiten te sluiten in gevaar kan brengen. Zelfs het hoofd van Betzalel Smotrich van de Unie van Rechtse Partijen (URWP), die ooit had gezegd dat hij op geen enkele manier met Shaked in zee zou gaan, heeft zich nu verbonden tot een bondgenootschap met haar. Het hoofd van de partij Rafi Peretz kwam zelfs met Shaked overeen om haar de hoogste plek op hun gefuseerde lijst te geven.
Een fusie van partijen nog rechtser dan Likud zou een doodsklok voor Netanyahu kunnen zijn, en Likud (de partij van Bibi) zelfs achter de centrum partij Blauwe en Witte laten blijven.
Het spreekt voor zich dat oversized ego's erg in de mix zitten, omdat de meeste van deze politici een toppositie in een partij willen en meestal de hoogste bieder aansporen om de beste aanbieding te doen. Daarom zijn veel van deze politieke allianties van korte duur, omdat ze vaak worden ondermijnd door een ander aantrekkelijker aanbod op het laatste moment.
Ondertussen wil Labour Party leider Amir Peretz ook de kansen van zijn partij op de overwinning versterken. Hij probeert om een hogere veiligheidsfiguur aan te werven om meer gewicht en stabiliteit aan de partij te verlenen en kondigde in een schokkende beweging vorige week, een fusie aan met de rechtse Gesher partij van Orly Levy-Abekasis, een alliantie die schijnbaar een rechtse verschuiving in de linkse partij markeert!
Wat deze partijen nog niet zijn overeengekomen is of ze Netanyahu eenzijdig als eerste minister moeten steunen. Sommigen geloven dat zijn vele kwetsbaarheden, als gevolg van meerdere strafrechtelijke onderzoeken tegen hem, hun beste kans is om hem voor eens en voor altijd te verdrijven, terwijl anderen geloven dat hij nog steeds de beste kans is die Israël heeft voor een rechtse regering. In dat opzicht vecht Labor voor de portefeuille Justitie om "de ministeriële commissie voor de wetgeving te beïnvloeden." (JPost, 7/28/19)
Een andere bekende figuur die weer opduikt is voormalig premier Ehud Barak. Barak heeft zich opnieuw herpakt met de nieuw opgerichte Israëlische Democratische Partij, in de hoop een prominente plaats te krijgen in de volgende regering. Zijn tactiek is geweest om Netanyahu scherp te bekritiseren voor het proberen van allianties met extreme partijen om vervolging te vermijden terwijl ze proberen de huidige immuniteitswetten in zijn voordeel te veranderen. Barak heeft dit een alliantie tussen corrupte partijen genoemd. Echter, Barak zelf is verwikkeld in een onsmakelijke claim door een Britse krant die heeft laten doorschemeren dat hij onder de bezoekers kan zijn geweest van de seksuele delinquent Jeffrey Epstein voor een ontmoeting met jonge vrouwen in Epsteins New Yorkse herenhuis.
De deadline nadert snel voor alle partijen om hun verkiezingskeuzes te registreren voor de stemming in september. Met nog maar een week te gaan, is het zeker dat iedereen de zon, de maan en de sterren zal aanbieden om de felbegeerde partijen en individuen te verleiden om zich aan te sluiten bij hun rangen.
Nooit een saai moment in de Israëlische politiek.