TOMMY ROBINSON EN DE DOOD VAN BRITTANNIË

Sharia-gerechtigheid in het Verenigd Koninkrijk.

15 juli 2019 - Robert Spencer

Toen Tommy Robinson donderdag naar de rechtbank ging als gevolg van zijn veroordeling, droeg hij een t-shirt met: "Veroordeeld vanwege journalistiek." En het is waar. Tommy Robinson gaat naar de gevangenis voor het doen van wat journalisten routinematig doen: het stellen van vragen aan gedaagden in rechtszalen. De journalisten van de gevestigde media, die Tommy zelf met vragen bestookten toen hij het hof binnenging, zijn niet gearresteerd.

De Britse autoriteiten beweerden dat Tommy Robinson bij het proces tegen een aantal leden van een moslimverkrachtingsbende de uitkomst ervan had beïnvloed. Dit is regelrechte onzin: het proces was afgerond en Tommy vroeg hen wat zij ervan vonden dat ze veroordeeld waren. Er was echter een bevel tot zwijgen in het proces opgenomen, en het was op basis van de bewering dat Tommy dit bevel tot zwijgen zou hebben geschonden, dat hij nu weer in de gevangenis zit.

Waarom is dit muilkorf-bevel in werking gesteld? De voor de hand liggende reden is dat de Britse regering en de wetshandhavingsautoriteiten zich ernstig schamen voor hun afschuwelijke staat van dienst in de omgang met moslimverkrachtingsbendes. In slechts één stad, Rotherham, beschreven Britse functionarissen "hun nervositeit over het identificeren van de etnische afkomst van de daders, uit angst om als racistisch te worden beschouwd. Anderen herinnerden zich duidelijke de aanwijzingen van hun managers om dit niet te doen".

Dit gebeurde ook niet alleen in Rotherham; maar overal in het land lieten de autoriteiten de moslimverkrachtingsbendes welig tieren uit angst voor de beschuldiging van "racisme" en "islamofobie" als ze er iets aan deden. Dat is precies wat er met Tommy Robinson is gebeurd toen hij de aandacht durfde te vestigen op deze bendes en de islamitische motivatie achter hun activiteiten. De moslimverkrachtingsbendes werden niet gerapporteerd, niet vervolgd, en in het algemeen niet gestopt vanwege zeer linkse organisaties zoals Hope Not Hate, Faith Matters, en Tell Mama, die een meedogenloze oorlog voerden tegen iedereen die zich over deze kwestie uitsprak. Zij demoniseerden het als "islamofoob", "haatdragend" en "onverdraagzaam" tegenover iedereen die zei dat er moslimverkrachtingsbendes waren en dat ze moesten worden gestopt. Zij leidden de campagne om Pamela Geller en mij te verbieden het land binnen te komen, toen een van de gebeurtenissen die we besproken hadden, een bijeenkomst tegen de moslimverkrachtingsbendes werd.

Hope not Hate schraapte het bewijsmateriaal bij elkaar, want het bleek mogelijk om te zoeken naar "kinderlokken" op de site van Hope not Hate (aangezien deze bendes gewoonlijk "kinderlokbendes" [grooming gangs] worden genoemd in de Britse media). Je zou hebben gezien dat de overgrote meerderheid van de artikelen waarin deze praktijk wordt genoemd, een aanval was op hen die de aandacht erop vestigden en ertegen protesteerden.

Het leven van tienduizenden Britse meisjes is vandaag de dag geruïneerd door de fascistische "antihaat" kruisvaarders Nick Lowles and Matthew Collins van Hope Not Hate, Fiyaz Mughal of Faith Matters, Tell Mama, en hun vrienden, supporters en bondgenoten. Toch is het Tommy Robinson die in de gevangenis zit. Als Groot-Brittannië vandaag de dag zelfs maar in de buurt van een gezonde samenleving zou komen, zouden Lowles, Mughal en hun bedrijf, en niet Tommy Robinson, worden onderworpen aan een verschroeiende kritiek, en zou er een grondige openbare herwaardering plaatsvinden van de mate waarin de linkse alliantie met haar islamitische overheersingsdrang en haar lastercampagne tegen de vijanden van de jihad-terreur de natie en haar bevolking schade heeft berokkend.

Maar Groot-Brittannië is vandaag de dag geen gezonde samenleving meer, en deze sinistere individuen - Lowles, Mughal en de rest van hen - blijven hun aanzienlijke macht en invloed in de Britse samenleving uitoefenen. Als Groot-Brittannië ooit wil herstellen en chaos wil voorkomen, dan moeten burgeroorlog en sharia, Lowles, Collins, Mughal, en anderen zoals zij, resoluut worden afgewezen en worden verwijderd uit alle posities van invloed, en hun organisaties vervolgens worden blootgelegd voor wat ze zijn.

In plaats daarvan is Tommy Robinson weer terug in de gevangenis, met een straf die een doodvonnis zou kunnen zijn als hij in de handen komt van moslimgevangenen die hem ook al bedreigden toen hij eerder in de gevangenis zat.

De Britse overheid maakt duidelijk een voorbeeld van hem, om te proberen meer Britten af te schrikken om te protesteren tegen hun beleid van massa-moslimimmigratie en het bedekken van de misdaden die door moslims in naam van het Mohammedanisme en in overeenstemming met zijn onderwijs worden begaan. Deze overtuiging en veroordeling toont niet de minachting van Tommy Robinson aan voor de rechtbank, maar de minachting van de Britse regering voor haar eigen burgers, en in het bijzonder voor de slachtoffers van de moslimverkrachtingsbendes.

Groot-Brittannië is een armzalige kleine politiestaat geworden waarin het illegaal is om de islam en de massale moslimmigratie in Groot-Brittannië vandaag de dag te bekritiseren. Haar dood als vrije samenleving is door eigen toedoen.

Bron: Tommy Robinson and the Death of Britain | Frontpage Mag