www.wimjongman.nl
De opgetilde sluier
Gary - 12 augustus 2019
Bereid jezelf voor op dit somberste artikel dat ik ooit geschreven heb. Dit kan je uitdagen. Het kan je ongemakkelijk maken en je maag laten draaien, maar je moet het horen - zo niet voor jezelf, dan wel voor degenen die je kent en die ver van God verwijderd zijn. Ik heb de HEER opgeroepen om mij de woorden te geven die ik moet zeggen en ik heb het geloof dat Hij dat wil.
Er zullen geen oren worden gekieteld met dit artikel, maar er is zeker hoop voor hen die geloven.
Ik bid dat God mij Zijn woorden zal geven en dat we door Zijn woorden allemaal uit onze slaap mogen worden geschud. Ik bid dat alles wat ik nu ga delen, gebaseerd is op de waarheid van Gods woord. Ik ga heel eerlijk met jou en met mezelf zijn over de wereld waarin we leven. Er zal hier geen troost worden gevonden, tenzij je er persoonlijk van overtuigd bent dat Christus uit de dood is opgestaan en weer terugkomt.
Het christelijke leven is een soort raadsel. Aan de ene kant is het een extatische vreugde die zich vermengt met grote verwachtingen en de constante verwachting dat we snel de beloften zullen zien en ervaren die we in het geloof geloofden toen we Gods gave voor het eerst accepteerden. De levendige beschrijvingen in de Bijbel van Gods onthulde glorie en de grootsheid van de hemel wekken ons hart op en vullen ons met extreem verlangen. Om omringd te zijn door onuitsprekelijk licht, gekleed in onsterfelijkheid, en voor altijd vervolmaakt te worden in de aanwezigheid van God is te veel voor woorden. Eindelijk een einde maken aan alle angst en alle beproevingen van het leven, en nooit meer enige twijfel aan het geloof hebben, dat is waar wij christenen op hopen. Door het geloof weten we dat deze hoop echt tot stand zal komen. Ik weet waar ik naartoe ga, ook al heb ik het nog niet gezien. Ik zal, met mijn eigen ogen, de glorie van Christus aanschouwen.
Aan de andere kant, dat verlangen wordt dag na dag en week na week onvervuld gelaten. We zwoegen en koesteren ons in het dagelijks leven. Ziekte treft ons, onze geliefde familieleden verouderen en onze geliefden vergaan langzaam maar zeker tot stof. Onze geesten zijn gevuld met het dagelijkse nieuws van geweld, vroegtijdige sterfgevallen en een wereld die ver weg staat van een bijbelse moraal. Moordenaars en verraders rennen ongebreideld door elkaar, baby's worden uit elkaar gerukt, en ons geloof wordt voortdurend bespot. Gerechtigheid en bevrijding lijken er nooit te komen. En te midden van deze dood en verrotting verheffen we een lofzang voor God, in de hoop dat deze kortstondige bergtop-ervaring er eindelijk een zal worden die niet ophoudt. We knipperen onze oogleden en hopen dat wanneer we ze de volgende keer opendoen, we God op Zijn troon zullen aanschouwen.
Alsof deze duistere wereld niet uitdagend genoeg was, zoeken we gemeenschap met gelijkgestemde gelovigen, maar vinden we vaak alleen mensen die een religieus masker dragen. Zo vaak voelen ze zich niet betrokken, omdat ze hun strijd niet willen delen. Ze zullen je niet vertellen wie ze werkelijk zijn en hoe ze het echt doen. Van buitenaf gezien zijn ze als Jezus zelf, maar het woord van God waarin ze beweren te geloven zegt dat hun gerechtigheid slechts een vuil kleed is. Ze kunnen voor niemand een zalving zijn, omdat ze zeggen dat ze zelf nooit een zalving nodig hebben gehad. Ik vind het soort geloof dat ze uitdrukken, tot op zekere hoogte onwerkelijk. Maar ik zal je over mijn geloof vertellen.
Mijn geloof heeft me meerdere malen aan de rand van zelfmoord afgehouden, heeft me geholpen een gebroken jeugd en adolescentie te doorstaan, heeft me in staat gesteld om door te gaan met chronische ademhalingsproblemen, maagproblemen en klinisch gediagnosticeerde trauma's, depressies en ADHD in mijn jeugd. Het heeft de strijd van de zonde overwonnen en het heeft me in staat gesteld om te vechten tegen gebieden die nog steeds niet zijn overwonnen. Mijn geloof laat me bidden voor hen die ik liefheb die ver van God verwijderd zijn en nog steeds gevangen zitten in ketenen van duisternis.
En dit geloof, dat niet van mijzelf is, heeft mij, de meest onwaarschijnlijke en gebroken mens, in staat gesteld om aanvallen en kritiek van mensen binnen en buiten de kerk te verdragen die de spot drijven met God en wat Zijn woord duidelijk zegt. Ik ben een van de schichtigste en meest gedweeë mensen die je zou kunnen ontmoeten, maar toch heeft God mijn weg geleid naar kranten- en tv-interviews, het schrijven voor duizenden mensen en het delen van het evangelie met een groot aantal mensen. Ik heb niets om over op te scheppen. Eigenlijk is het ronduit schokkend voor mij dat God ervoor zou kiezen om met iemand zoals ik te werken wiens vlees net zo corrupt is. Ik ben nog meer geschokt dat, nadat ik Hem voortdurend in de steek heb gelaten, Hij me nog steeds terug zet op mijn voeten, mij herneemt en zegt: "Ga".
Dus ik ga.
En hier is de boodschap: als je niet gelooft dat Jezus de Christus, de Zoon van de Levende God is en dat Hij voor je zonden is gestorven en weer is opgestaan, dan zul je in je zonden sterven. En voor de meesten van hen die vandaag de dag leven, zal de dood niet zal plaatsvinden in het huidige tijdperk van genade. Dit is de generatie die getuige zal zijn van de zichtbare terugkeer van Christus naar de aarde en zij die geloven in Hem zullen al jaren eerder ontsnappen.
"Nog één keer." Deze drie woorden hebben zwaar op mijn hart gedrukt. Binnenkort zal de aarde zich nog een laatste keer om haar as hebben gedraaid voordat alles verandert. Nog een laatste zonsopgang. Een laatste nacht. En dan zal er geen weg meer terug zijn. Geen dagen van zalige onwetendheid meer. Geen momenten meer om God te negeren. Allen die overblijven zullen gedwongen worden om de beweringen van de Bijbel en de realiteit van een wereld waarin iedereen zijn eigen god is, met beide handen aan te pakken. Je hebt dan nog nooit zo'n duisternis en terreur gekend.
De meeste mensen sluiten hun oren voor slecht nieuws. Zelfs de meeste mensen die de naam van Christus aanroepen. Niemand wil de cynicus aanhoren. En als er een waarschuwing wordt gegeven, wordt er geen acht geslagen op de alarmbel. Erger nog, de geestelijke waarschuwingen die veel christelijke leiders hebben gegeven zijn fundamenteel gebrekkig: ze duwen mensen in de richting van een vertrouwen in zichzelf in plaats van vertrouwen in Degene die zelf de verlossing is. Deze waarschuwingen laten je gedesoriënteerd, verward en hopeloos achter. Niet zozeer de waarschuwing die ik op het punt sta te geven. Er is grote hoop en een duidelijke oplossing voor jezelf en je geliefden, maar we moeten eerst de duisternis van onze huidige realiteit inzien, zodat het licht van hoop wordt vergroot. De werkelijkheid is veel donkerder dan we ons kunnen voorstellen, maar het licht is oneindig veel helderder. Het doorboort heel de duisternis en staat op het punt door te prikken tot aan de dood. De duisternis zal voor het licht vluchten.
“
Vreugde en klaagzang
“
Dat is de boodschap van het moderne Therapeutische Moraal-Denken (ook wel het moderne progressieve Christendom genoemd). Het is ook de boodschap van de wereld. De wereld verlangt naar geestelijke waarheid. Mensen verlangen naar het goede om te winnen. Het punt is alleen, dat wat zij goed vinden, helemaal niet goed is. Wil je de waarheid als het nu pijn betekent? Of wil je de leugen als het nu troost biedt en later nog veel grotere pijn? De wereld is vol van de Ezau's die alles verloor voor een kom met stoofpot.
De wereld zoals wij die kennen zal eindigen in vuur en vlam. Je hebt vrienden, familie en collega's die gekweld zullen worden in de Grote Verdrukking en opgelost in het vuur van Gods toorn in het Gehenna. Sommigen zullen nu geen berouw hebben (b.v., en bekering) om te ontsnappen, maar zullen zich later bekeren nadat de kerk is verwijderd. De berouwvolle na de opname zal worden uitgehongerd, gedood door zwaarden en onthoofd. Zij zullen gered worden door geloof zoals wij, maar hun fysieke kwelling zal veel groter zijn.
Maar de niet-bekeerlingen zullen, net als nu, hun eigen illusies blijven najagen zolang ze nog ademen. Zelfs nadat de sluier begint op te lichten en miljoenen rechtstreeks naar de Troonzaal van God worden gebracht, zullen zij nog steeds elk excuus zoeken om te geloven dat het veroorzaakt is door iets anders dan een meest plausibele verklaring: een almachtige, soevereine God die precies doet wat Hij beloofd heeft in Zijn woord. Vreemdelingen of de Large Hadron Collider - zelfs het oordeel over de verdwijning - zullen allemaal als mogelijkheden worden aangeboden. Hun verontschuldigingen zullen de twee diepste bedoelingen van de mensen openbaren, die ervoor zal moeten zorgen dat zij niet erkennen dat 1. God de controle heeft en dat zij dat niet hebben, en 2. dat hun zonden gerechtigheid eisen.
Als christenen hebben wij momenten van vreugde. Wij lachen en zingen. Maar over het algemeen zijn we gebroken en hebben we berouw over de duisternis in de wereld en de duisternis die nog steeds aanwezig is in ons vlees. We verlangen ernaar om vrij te zijn van deze wereld (die voorbij gaat) en van deze lichamen van zonde en dood.
Overwonnen tot Hij komt, ja, absoluut. Maar dat zou alleen maar ondergeschikt moeten zijn aan het opkijken naar boven. En "overwonnen zijn" betekent niet dat je bezig moet blijven met je pleziertjes en plannen. Het betekent bezig zijn met Gods zaken. Over het geheel genomen is dit niet de tijd voor plezier en grote vreugde, maar toch denken zoveel christenen dat het wel zo is. Ze hebben het mis. Dodelijk verkeerd. Dit is de tijd voor geestelijke nuchterheid, jammerklacht en het trekken van je zakdoek (wat dat ook moge zijn). Dit is de tijd om alle mogelijke middelen te gebruiken om iemand de boodschap van goede nieuws te vertellen die we verkondigen. Vertel het iemand via mond-tot-mondreclame, sociale media, brief, radio, of op een andere manier, maar vertel het iemand. Denk aan de verlorenen en scheur je hart en niet je kleren voor hen. De mensen om je heen zijn aan het vergaan.
Zoals Prediker ons vertelt, is er een tijd voor alles onder de hemel: "Een tijd om te huilen, en een tijd om te lachen; een tijd om te rouwen, en een tijd om te dansen..." Ik heb nu wel momenten van vreugde, grote vreugde in feite, maar nu is het mijn tijd om te huilen en te rouwen. Ik zal lachen en dansen in de hemel.
Iedereen wil nu alles wat zijn hartje begeert (en ik ben niet anders), maar zo werkt het gewoon niet. Ik kan dit niet genoeg benadrukken: de Hemel is de allerbeste. Je kunt niet alles hebben wat je wilt, maar je kunt alles hebben wat God belooft, wat je nu niet kunt begrijpen of voelen, maar wat je ook denkt dat je van deze duistere wereld wilt, het zijn dingen die zo veel prettiger en begeerlijker zijn dan wat je denkt dat je wilt. Vertrouw op God. Denk aan je pijnlijke en verlangende hart. Verberg je niet voor de realiteit. De dingen zijn nog niet zoals ze zouden moeten zijn. Je zult jezelf in de war brengen en nooit tot tevredenheid vullen, als je op de aarde mikt. Maar streef naar de Hemel, en je zult vreugde in de Hemel ervaren waarvan de door God geïnspireerde Schrift zegt dat het onbegrijpelijk is en dat je nooit meer honger zult lijden.
Een wereld in het donker
Deze wereld is niet de Hades, maar het is ook niet veel beter. We vangen nog steeds kleine glimpen op van Gods glorie. Zijn licht schijnt nog steeds erdoorheen als speldenprikken in een gordijn, maar sinds de tijd dat Satan onze eerste ouders uit hun heerschappij over de aarde heeft verdreven, heeft een geestelijke sluier onze werkelijkheid bedekt. We kunnen niet verder kijken dan dat. Metafysica verzamelt bewijs dat we in een 10, 11 of 26-dimensionaal universum leven, maar onze huidige ervaring is beperkt tot slechts hoogte, breedte, diepte en tijd.
Ongeveer 6000 jaar geleden gebeurde er iets verschrikkelijks om onze toegang tot het geheel helemaal af te breken - en zo verloren we de persoonlijke toegang tot God. De hemel lijkt nu zo ver weg. Wat 'echt' en altijd aanwezig lijkt, is deze schemerige en zanderige 'natuurlijke' wereld. Maar het is nu veel minder dan wat het was. Dit is een wereld in duisternis:
Een veelheid aan kinderen worden gedood in de baarmoeder, supermarktklanten worden neergemaaid door geweervuur, boze huichelaars controleren de teugels van de macht, en de meesten moeten werken voor hun brood. De gelovigen worden bespot, belasterd en vervolgd, en de smerigheid lijkt zich alleen maar meer en meer te verzamelen. Kinderen worden gepest en uitgescholden, vrouwen worden verkracht en mannen worden beschaamd vanwege het man zijn. Zelden dat het goede gaat winnen.
Velen sterven jong. De meesten zwoegen door in school en carrière, sparen alleen maar om een materiële zegen te hebben, terwijl ze ouder en armer zijn. Kanker, hart- en vaatziekten, oorlog en dood. Geliefden die verloren zijn gegaan, vrienden die het opgeven. Dit is geen oogst in het slechte, dit wijst erop wat iedereen op een bepaald moment in dit leven zal ervaren. Deze duistere wereld is niet de plaats waar men zijn Hemel zou moeten vinden. Als dit je Hemel is, dan is het de enige Hemel die je ooit zult kennen, maar als dit je hel is, dan is het de enige hel die je ooit zult ervaren. Kies verstandig. De keuze is gemakkelijk. De prijs werden door God zelf betaald. Adam en Eva hebben ons in deze puinhoop gebracht door één slechte keuze, en je kunt er met één goede keuze er weer uitkomen.
De door de mens veroorzaakte catastrofe
Spotters die routinematig vraagtekens zetten bij de bijbelse moraal wijzen vaak op de Wereldwijde Vloed als bewijs van Gods schijnbare gebrek aan gerechtigheid. Hoe kan God zonder onderscheid iedereen op de planeet doden? Het antwoord is eigenlijk heel eenvoudig: zij waren niet Gods kinderen omdat zij niet in Hem geloofden. Het waren gewelddadige, boosaardige indringers die een plaats waren binnengedrongen die God zelf exclusief voor Zijn kinderen had geschapen. Zij waren degenen die in feite het lukraak doden deden, en nog erger het verdringen en doden van de rechtvaardigen. De rechtvaardigen zijn degenen die in God geloven en dus Zijn kinderen zijn. In tegenstelling tot de mening van die wolf uit Rome, is niet iedereen Gods kind. De Bijbel kan op dit punt niet duidelijker zijn. De kinderen van God zijn zij die in Hem geloven en dus Zijn Heilige Geest hebben. Het is zoals Paulus aan de Romeinen schreef: "Want allen die geleid worden door de Geest van God zijn de zonen van God.
Uit het Genesis-verslag van de zondvloed leren we dat de harten van de mensen die God vernietigde "voortdurend slecht" waren (Gen.6:5) en dat de aarde door hen "verdorven" was geworden en "met geweld was vervuld" (Gen.6:11). Deze dieven hadden in Gods huis ingebroken. Zij hadden de deur ingetrapt om te plunderen, te verkrachten en te vernietigen. Zij waren schuldig en verdienden de dood en God stond volledig in zijn recht om te doen wat Hij deed. In feite heeft Hij bewezen dat Hij rechtvaardig was, omdat Hij de schuldigen niet ongestraft liet gaan. Hij bevrijdde ook de rechtvaardigen (Noach) en redde hem en zijn familie van de ondergang. Hij werd in veiligheid gebracht in een houten kist, toen hij door een deur naar binnen ging. In onze tijd is de houten kist het kruis, waaraan gelovigen zich vastklampen om vergeving, en de deur is Christus, door wie wij toegang hebben tot onze Vader in de hemel (Joh 10:9; Openb. 4:1).
In de Bijbel wordt ons niet verteld hoeveel doden er zijn gevallen tijdens de zondvloed. Het zou een miljard, of meer, kunnen zijn geweest. Apocriefe bronnen stellen het veel lager voor en suggereren dat er misschien minder dan een miljoen mensen in leven waren op dat moment, om welke reden dan ook (geweld? abortus? de Nephilim?). Hoe dan ook, we kunnen alleen maar raden.
Maar hier is iets wat we kunnen weten: juist de mensen die God belachelijk maken om Zijn rechtschapen oordeel, verdedigen actief een even destructieve wereldwijde catastrofe wat geen enkele rechtvaardiging heeft voor hun eigen handelen. Het heet abortus. De gewelddadige moord op miljarden onschuldige baby's door vergiftiging, onthoofding, in stukken te worden gehakt en verpletterend.
Historici zeggen dat abortus en kindermoord altijd al hebben plaatsgevonden, en ik twijfel daar niet aan, maar wat nu een onbetwistbaar feit in de geschiedenis is, is dat de menselijke verdorvenheid in de 20e eeuw via de eugenetica-beweging dit met veelvoud heeft vergroot. Wat ooit een ongewone tragedie was, is een routinematige gebeurtenis geworden, een holocaust die de hele Tweede Wereldoorlog verbleekt.
In de VS worden jaarlijks een miljoen mensen via abortus vermoord. 50 miljoen over de hele wereld. Sinds Roe v. Wade in 1973 zijn er wereldwijd meer dan twee miljard mensen afgeslacht. Deze slachting kan het verlies aan mensenlevens tijdens de wereldwijde zondvloed zelfs overtreffen. Alleen is het opnieuw een verlies van onschuldig leven, terwijl de zondvloed werd gestuurd om schuldige, gewelddadige, ongelovige indringers te vernietigen.
Overal wolven
De hoofdletter 'V', Verdrukking, moet nog komen, maar de gelovigen volharden al in hun geloof temidden van veel beproevingen en verdrukking. Of het nu gaat om vervolging te midden van de duivelse moraal van de wereld of om ziekte, verlies, twijfel en dood - we blijven doorgaan. Maar de grootste strijd is niet met de zonde buiten, maar de zonde die nog steeds binnen is, in ons vlees, en met de wolven onder ons die zich in onze gelederen verschuilen. Er zijn twee soorten wolven in schaapskleren in ons midden: de legalisten en de wettelozen. Deze worden in de evangeliën getypeerd door Farizeeën en Sadduceeën.
De Farizeeën waren de trotsen en zelfingenomenen, die de wet aanbaden in plaats van Christus. Zij dachten dat het doen van de juiste dingen hen goed maakte voor God en toen Jezus hen vertelde dat de enige manier om het leven te vinden was door in Hem en Zijn boodschap te geloven, veroordeelden zij Hem en lieten zij Hem ter dood brengen.
De Sadduceeërs ontkenden de waarheid van de Schrift en verdraaiden haar om ze aan te passen aan hun hedendaagse, gehelleniseerde levenswijze - net als veel van de huidige christenen, die alle overtuigingen en gedragingen willen rechtvaardigen door de Schrift te verdraaien. Zij geloofden Gods woorden niet.
"Nauw is de weg" betekent niet dat het "moeilijk is om de weg te volgen". Jezus zei dat Zijn juk gemakkelijk is en Zijn last licht en dat we in Hem rust vinden voor onze vermoeide zielen (Matt 11:28-30, Hebr. 4:9-11). Het christelijke leven heeft zijn ontberingen en moeilijkheden, maar de verlossing zelf is daar niet één van. Jezus betaalde de volledige prijs voor onze verlossing. Hij stierf niet alleen voor sommige van onze zonden, maar voor al onze zonden (Rom. 4:25; 1 Petrus 2:24; 3:18; Kol. 2:13; Hebr. 10:11-12). Wij zijn gerechtvaardigd voor God alleen door geloof in Christus, dat alleen. "Nauw is de weg" betekent dat de weg exclusief en gericht is. Jezus zelf is de Weg (Joh. 14:6). De weg is smal omdat de leer van verlossing door Christus alleen al beperkt is. Er zijn er maar weinig mensen die het vinden. De enige weg naar de hemel en het eeuwige leven is door geloof in Christus en de toereikendheid van zijn verzoening en opstanding.
In een notendop is de geschiedenis van de Kerk het verhaal van gelovigen die de hoop op het evangelie levend houden en tegelijkertijd voortdurend strijden tegen de bedrieglijke geesten die zijn geïnfiltreerd in de gelederen ervan. Deze bedriegende geesten onderwijzen ofwel de wet zonder genade (legalisme) ofwel de genade zonder geloof (wetteloosheid).
De legalisten (belichaamd door de Farizeeën) bewijzen lippendienst aan het evangelie, maar ontkennen in feite de verzoening. Ze maken gelovigen belachelijk die de eenvoudige evangelische boodschap verkondigen en oefenen druk uit op christenen om de genade te verlaten en terug te keren naar de Wet (Gal. 5:3-4). Zij leggen hun broeders lasten op die niemand kan dragen en willen hen aan normen houden die zij zelf schenden. En wat de ongelovigen betreft, sluiten legalisten de deur van het heil in hun gezicht.
De wettelozen (belichaamd door de Sadduceeërs) bewijzen lippendienst aan Christus, maar ze verdraaien het evangelie op vele manieren omdat ze het niet echt geloven. Vaak ontkennen zij de letterlijke opstanding van Christus, wat voor een verlossing moet worden geloofd (Rom. 10:9). Zij rennen achter de wereld aan en de begeerten van het vlees en verdraaien de Schrift om zichzelf te rechtvaardigen. Zij beschouwen de zonde niet als een echte overtreding tegen God en erkennen daarom niet hun persoonlijke en wanhopige behoefte aan vergeving en verzoening. Vaak geloven zij zelfs dat Jezus slechts één van de vele manieren is om naar de hemel te gaan.
Wat ik geloof dat God mij in de loop der jaren heeft laten zien, is dat de legalisten het evangelie haten vanwege de excessen van de wettelozen, die zij zien als bewijs tegen de genade. De wettelozen haten het evangelie vanwege de haat, het vitriool en de veroordeling van de legalisten. Zij vergissen en missen allebei de waarheid, omdat zij de waarheid met de andere kant associëren.
Wat beide partijen gemeen hebben is dat ze een vorm van godsvrucht hebben, maar de kracht ervan ontkennen. Zij geloven delen van de Schrift, maar niet de hele Schrift.
Zie je, er zijn twee kanten aan de ongelovige munt. Twee rijstroken op de brede weg naar de Gehenna. De ene kant wordt bevolkt door legalisten die vertrouwen hebben in zichzelf. Het zijn dieven en dieven die proberen de hemel binnen te sluipen in plaats van door de poort te gaan, die Christus is (Joh. 10:1). De andere kant is gevuld met atheïsten en de genadelozen, wettelozen, met hun genadeloosheid. Ongelovigen van de wetteloze kant van de weg verwerpen de waarheid van de opstanding, maar velen van beide kanten van de weg, die beweren religieus en zelfs "christelijk" te zijn, verwerpen het evangelie door het verzoenende aspect ervan te verwerpen. Zij beweren te geloven dat Jezus stierf en weer opstond, maar ze begrijpen of geloven niet dat Zijn dood hun enige verzoening is.
Wij leven in een verduisterde, met een mantel bedekte wereld en het kan buitengewoon moeilijk zijn om de waarheid uit de fictie en de realiteit uit de leugens te halen, maar de christenen moeten deze aanvallen doorstaan en leren deze wolven te onderscheiden en de valkuilen die ze zetten.
Getto afval
Ik twijfelde altijd aan Gods liefde voor mij toen ik me afvroeg hoeveel mensen er hebben geleefd. Er zijn door de geschiedenis heen tientallen en tientallen miljarden mensen geweest, dus hoe bijzonder ben ik? Er zijn miljarden christenen geweest sinds het begin van de kerk. Hoe kan iemand van ons een bijzonder en uniek geliefd kind van God zijn, die zelf een Vader van miljarden is?
Toch is Gods woord duidelijk: Hij houdt inderdaad van ieder van ons met een ultieme liefde - een liefde die de 99 overlaat om hem, die ene, te redden. Een liefde die de minnaar ertoe heeft gebracht om Zijn leven neer te leggen. Jezus zou sterven voor slechts één zondaar.
Hoe kan dit? We kunnen nooit Gods liefde meten of begrijpen, maar twee dingen hebben me geholpen om Zijn liefde een beetje beter te begrijpen:
Ten eerste, de geboorte van mijn tweede kind. Uit persoonlijke ervaring ben ik me gaan realiseren dat de aandacht en de focus zeer zeker verdeeld zijn omdat ik een eindig mens ben en slechts enige dingen tegelijk met mijn kinderen kan doen. Er is maar zo veel van mijn aandacht om mee rond te gaan. Maar de liefde is zeker niet verdeeld. Ik houd niet minder van mijn eerstgeborene, ook al heb ik nu twee kinderen. Gods liefde is niet verdeeld, ook al heeft Hij een heel, heel groot gezin. Bovendien is God alomtegenwoordig en zijn middelen zijn onbegrensd, dus zijn aandacht is niet verdeeld zoals de onze.
Ten tweede, als je je niet erg speciaal voor God voelt, denk hier dan eens over na: God is oneindig en Zijn kracht is onbegrensd. Als Hij dat zou doen, zou Hij een oneindig aantal kinderen kunnen scheppen, maar dat is niet wat Hij heeft besloten te doen. Enkele miljarden kinderen lijken misschien veel, maar dat aantal zal altijd oneindig veel lager zijn dan het aantal dat Hij had kunnen creëren. Wat dat praktisch betekent, is dat toen Hij je in de schoot van je moeder vormde, er een oneindig aantal andere mogelijke personen waren die Hij had kunnen maken die Hij nooit gemaakt zou kunnen hebben, omdat Hij ervoor koos om jou te maken. Je zult altijd oneindig bijzonder voor Hem zijn. Dat betekent onbetaalbaar en onvervangbaar, en daarom stuurde Hij Zijn eniggeboren Zoon om in jouw plaats te sterven.
Maar Gods onschatbare en onvervangbare kinderen worden momenteel bespot, vervolgd, verleid en vermoord. Waar de Joden in de jaren dertig en veertig van de vorige eeuw de ongelukkigen van de wereld waren en gekweld werden, zijn het vandaag de dag de christenen in de wereld - vooral overtuigde, evangelische christenen. De politieke en maatschappelijke macht van de wereld is grotendeels tegen ons gekeerd.
Elk jaar worden meer christenen vervolgd en gemarteld om hun geloof meer dan welke andere religieuze, etnische of minderheidsgroep dan ook. Door sommige maatregelen (bijvoorbeeld de Voice of the Martyrs) worden meer dan 100.000 christenen per jaar in het martelaarschap gedood. Een veel groter aantal wordt in de gevangenis gegooid en een nog groter aantal wordt vervolgd door werkgevers, scholen en overheden; miljoenen worden in de steek gelaten door ongelovige families; tientallen miljoenen worden bespot, belachelijk gemaakt en gemeden vanwege hun religieuze opvattingen.
Ik verzeker u dat God dit niet eeuwig zal laten voortduren voor zijn dierbare kinderen. Zijn gerechtigheid zal snel komen. "De Heere vertraagt de belofte niet (zoals sommigen dat als traagheid beschouwen), maar Hij heeft geduld met ons en wil niet dat enigen verloren gaan, maar dat allen tot bekering komen." (2 Petrus 3:9)
Na de weldra naderende verdrukking zal de vervolging van de gelovigen in een grote stroomversnelling komen. Deze nieuwe oogst van Christenen zal "gemerkt" worden door het niet aannemen van het merkteken. En zij zullen gedwongen worden om in smerige, getto-achtige omstandigheden te wonen, terwijl zij uitgehongerd en gedood worden. Ik moet denken aan een scène uit Schindler's List die voor altijd zit geschroeid in mijn herinnering aan een klein Joods jongetje dat zich verstopt in een latrine voor de nazi's. De nazi's hadden hun stempel - het hakenkruis - en ongelovigen tijdens de Verdrukking zullen hun stempel hebben. En wie het merkteken niet aanneemt, zal zwaar, zeer zwaar vervolgd worden.
We hebben de neiging om toekomstige gebeurtenissen te romantiseren, zelfs vreselijke dingen zoals de Verdrukking. We praten erover en over dat wat er gebeurt tijdens de zegels, de trompetten, en schalen, engelen, demonen en plagen - alsof het een fictie roman is. Maar dat is het niet. Het is een snel opkomende realiteit die miljarden zeer echte individuen zal treffen, als het meest angstige en verwarde. Niets dat eerder is geweest, zal vergelijkbaar zijn met de kwelling in die periode. Het zal de grootste wereldwijde ramp in de geschiedenis zijn.
Geen aarzeling
Christenen waarschuwen al generaties lang voor het komende teken van het beest en nu is het bijna zover. Ik herinner me dat ik in 2015 video's uit Zweden zag waarin een heel bedrijf zijn werknemers in hun handen liet chippen. Ik kon toen al zien dat het publieke verzet tegen de voorlopertechnologie van het merkteken snel verdween. En nu is de wereldlijke wereld het helemaal aan het omarmen - zelfs tot aan het punt van chipimplantaten in de rechterhand.
Via bedrijfsinitiatieven en private bio-hacking worden steeds meer mensen volledig genormaliseerd tot het idee om hun hand of hoofd te markeren om te kopen en te verkopen. De normalisatie is zo ver doorgedrongen dat slechts weinigen tegenwoordig, behalve de christenen, zich daartegen willen verzetten.
We zien nu al de decoraties voor mid-Tribulation-evenementen opkomen. Hoe dichtbij moeten we dan al niet zijn?
Wat is liefde?
Deze vraag is nu belangrijker dan ooit. Christenen, inclusief ikzelf, worden nu routinematig haatdragend en onverdraagzaam genoemd als we het over ons geloof en onze overtuigingen hebben. Waarom? Omdat de wereld liefde wil, maar niet weet wat liefde is. Ze hebben een verkeerde definitie.
Voor de wereld is liefde tweeledig: het is iemands passie/wensen en het is acceptatie van andermans passie/wensen. "Volg je hart", de mantra die je vindt in zowat elke Disney-film die ooit gemaakt is, dat is wat liefde betekent voor de wereld.
Maar dat is helemaal geen liefde - het is gewoon een emotie. Het is gewoon een vluchtige drang. In feite is de grote ironie dat wat de wereld definieert als liefde (je hart volgen en je niet bemoeien met iemand anders die hetzelfde doet) letterlijk precies het tegenovergestelde is van ware liefde.
Ware liefde is geen gevoel, het is een opofferingsbeslissing om voor een ander te zorgen ten koste van zichzelf. Je gevoelens zullen je bijna altijd van de liefde wegleiden in de richting van zelfbehoud. Maar ware liefde zal je altijd leiden om hemel en aarde te bewegen voor het welzijn van je geliefde. Liefde is geen tolerantie, maar intentie. En het is geen verlangen, het is opoffering.
Liefde is de man die zorgt voor de hulpeloze, door Alzheimer geplaagde vrouw die er niets voor terug kan geven en zelfs zijn naam niet meer weet. Hij blijft bij haar door dik en dun in plaats van haar op te sluiten.
Liefde is de moeder die de hele nacht lang, nacht na nacht, een pasgeboren tweeling borstvoeding geeft, terwijl ze worstelt met een postnatale depressie. Wat ze echt wil is slechts één nacht van goede slaap en een douche, maar haar liefde gaat boven dat verlangen uit.
Liefde is de vader van de verloren zoon, die dag na dag hoopt en bidt dat zijn zoon tot bezinning komt en terugkeert naar huis - zijn leven van zonde achterlatend.
En liefde - ware liefde - is de God die meer dan 30 jaar lang voortdurend lijden en verleiding zou verdragen, net zoals wij lijden, maar zonder zonde voor ons en die een buitengewoon brute dood zou sterven om onze zielen van de ondergang te redden. "Niemand heeft een grotere liefde dan deze, namelijk dat iemand zijn leven geeft voor zijn vrienden." (Joh.15:13).
In termen van ons getuigenis tegenover de spotprenten die ons "haters" noemen, is de praktische toepassing van onze liefde dat we de waarheid met de nodige vriendschap blijven spreken, iedereen tot bekering oproepen en de andere wang toekeren. Het spreken van de waarheid is een liefdevolle zaak om te doen. Iemand aansporen om een zonde te verzaken is medelevend. Het delen van het evangelie en iemand waarschuwen voor de realiteit van Gods komende gerechtigheid is inderdaad liefde.
“
Liefde eindigt nooit.- 1 Korintiërs 13:4-8a.
Paulus definieert voor ons wat liefde is:
De wereld zegt dat het volgen van je hart liefdevol is en dat het tegenhouden van iemand om die van hen te volgen niet liefdevol is. De Bijbel zegt dat liefde "niet aandringt op haar eigen weg".
De wereld zegt dat het niet liefdevol is om de zonde te oordelen. De Bijbel zegt dat liefde "zich niet verheugt over het verkeerde doen".
De wereld zegt dat je verliefd kunt worden en eruit kunt vallen en dat je niet van iemand hoeft te houden die niet van jou houdt in ruil daarvoor. De Bijbel zegt dat liefde "alle dingen draagt... alle dingen hoopt..." [en] nooit eindigt."
Dit kleine licht van mij
We leven te midden van veel lawaai en verwarring en vrijwel iedereen die je tegenkomt, beseft dat de dingen niet zijn zoals ze zouden moeten zijn. Het lijkt er zelfs op dat veel ongelovigen zich realiseren dat de wereld tot een soort apocalyptische confrontatie komt. De rij van apocalyptische films en tv-shows, in combinatie met de onophoudelijke fixatie van de media op de catastrofale opwarming van de aarde, leggen deze angst bloot die inherent is aan de harten van degenen in de wereld die geen vertrouwen hebben in de God die de angst verdrijft. Maar ondanks hun erkenning dat er een goed en een fout is en dat de dingen nog niet goed zijn, verwerpen ze toch God. En velen doen het omdat ze niet willen dat hun daden blootgelegd worden. Vele anderen wijzen Hem af omdat het moeilijk te verzoenen is hoe een almachtige, alwetende, alles minnende en liefhebbende God zo'n ongelooflijk en afschuwelijk kwaad en lijden zou kunnen toestaan. Theodicee zal altijd de grootste bron van twijfel blijven voor hen die zowel binnen als buiten de Kerk zijn - totdat God alle dingen herstelt en verzoent.
Gelovigen moeten uitleggen hoe een liefhebbende God kwaad en lijden kan toestaan, maar atheïsten moeten al het andere uitleggen, omdat het bewijs van Gods bestaan en de bijzonderheden van Zijn bijbelse openbaring onweerlegbaar zijn.
Te midden van deze kromme en perverse generatie moeten we het zout en licht blijven. De tijd is buitengewoon kort. We zullen niet veel langer het licht op de aarde blijven. De duisternis komt eraan. En totdat de duisternis komt, hebben we een unieke en vluchtige gelegenheid om de grote hoop die in ons is te delen en wanhopig met de wereld te smeken om met God verzoend te worden.
- - -
Conclusie
Als we dichter bij Gods dag van afrekening komen en nog dichter bij onze eigen dag van verlossing (voor degenen onder ons die in Hem geloven), laten we dan nuchter en geconcentreerd zijn en ons niet laten afleiden van de zending die voor ons ligt. Heb je gemerkt hoeveel van de goddeloosheid die al tientallen jaren onder een dekmantel ligt, nu geopenbaard wordt voor wat het is? Of het nu gaat om de geheime opnames van Planned Parenthood-arbeiders of het nieuwe proces van Jeffrey Epstein, er komen er steeds meer en meer naar boven. En heb je ook gemerkt dat er steeds minder christenen aan het front staan? Ze zijn gedwongen om ofwel allemaal mee te doen aan de progressieve, pseudo-universele evangelietheologie en welvaartsstaatstheologie, ofwel terug te keren naar het evangelie. Deze dingen onthullen dat God het gordijn begint terug te trekken en de sluier begint op te heffen. Alles wat verborgen was, zal aan het licht komen. In het begin zal dit zeer pijnlijk zijn voor de bewoners van de aarde, maar wanneer Christus met zijn Kerk terugkeert, zal het paradijs van de Edense Kerk worden hersteld en zal de gerechtigheid heersen.
“
de sluier waarmee het gezicht van alle volken omsluierd is,
en de bedekking waarmee alle naties bedekt zijn.
Hij zal de dood voor altijd verslinden,
de Heere HEERE zal de tranen van alle gezichten afwissen
en de smaad van Zijn volk wegnemen van heel de aarde,
want de HEERE heeft gesproken.
Op die dag zal men zeggen:
Zie, Dit is onze God;
wij hebben Hem verwacht, en Hij zal ons verlossen.
Dit is de HEERE, wij hebben Hem verwacht,
wij zullen ons verheugen en verblijden in Zijn heil. - Jesaja 25:7-9
Ga door, mijn lieve broeders en zusters in Christus. En zij die nog niet kunnen geloven in de hoop die we hebben: het is nu de dag van het heil. Geloof in de HEERE Jezus Christus en u zult zeker gered worden. Houd deze overtuiging heel, heel stevig vast en laat het nooit los. De tijd is nabij.
Bron: The Lifted Veil - UNSEALED - World News | Christian News | Prophecy Updates