Een te kleine blik: De toekomst van Israël

Meer dan 70 jaar zijn verstreken sinds de heroprichting van Israël in 1948. De meeste mensen die deze column lezen zijn niet oud genoeg om zich die vroege dagen levendig te herinneren. In de jaren zeventig begon er in christelijke kringen een theorie de ronde te doen dat het einde van het tijdperk binnen 40 jaar na de heroprichting van Israël zal plaatsvinden, met andere woorden vóór 1988 (zie noot 1). Toen 1988 kwam en ging, moesten veel christenen erkennen dat hun visie op de toekomst van Israël te klein was.

Ondertussen, sinds mijn eerste bezoek aan Israël in 1990, heb ik gezien hoe het volk van Israël zelf is gegroeid in vertrouwen en kracht met betrekking tot zijn eigen toekomst. Ik merkte niet bij elk bezoek een verandering op, net zoals we onze kinderen niet elke keer zien groeien als we naar hen kijken, maar na verloop van tijd is de verandering in Israël onmiskenbaar.

In dit artikel zullen we kijken naar twee grote veranderingen die aan de gang zijn in Israël, die wij christenen niet noodzakelijkerwijs opmerken: één seculier en één spiritueel.

De grote seculiere verandering

Om de bevolking van een land zonder immigratie stabiel te houden, moet het geboortecijfer ten minste 2,1 % bedragen, wat betekent dat er 2,1 kinderen worden geboren voor elke vrouw in het land. Israël heeft het hoogste geboortecijfer van alle westerse landen, volgens de Wereldbank met ongeveer 3,1 in 2016.

Maar de kritische statistiek waarvan de meeste christenen zich niet bewust zijn, is dat het geboortecijfer binnen de orthodoxe gemeenschap 3,5 is, wat betekent dat de niet-orthodoxe gemeenschap gemiddeld minder dan 3,0 bedraagt. En omdat de orthodoxe gemeenschap conservatiever is - d.w.z. dat zij op meer conservatieve partijen stemt, zoals Netanyahu's Likud - betekent dit dat de Israëlische gemeenschap in de loop der tijd conservatiever wordt! Deze situatie is anders dan in welke Westerse natie dan ook!

En nog verbazingwekkender is dat in de nationale verkiezingen van 2019 de jonge kiezers de meest conservatieve van allemaal waren! Dit is eveneens anders dan in welk Westers land dan ook!

Wat dit ook betekent, is dat Israël in de loop van de tijd meer religieus is geworden, niet minder. Het percentage mensen in Israël dat zegt in God te geloven, groeit. Het was ongeveer 80% tien jaar geleden, (wat toen hetzelfde was als in Amerika), maar het groeit, en kan vandaag de dag al bijna 90% zijn, terwijl het geloof in God in Amerika/Europa is afgenomen. Deze toename in Israël is anders dan in welk Westers land dan ook!

Dus als er genoeg tijd is, zou zelfs een volledig democratische natie als Israël in staat moeten zijn om de drang tot het legaliseren van activiteiten waar de orthodoxen zich tegen verzetten, zoals het homohuwelijk, van de hand te wijzen. Misschien zal op een dag zelfs abortus illegaal zijn.

Een andere interessante uitkomst van deze trend is dat het meer Joodse immigratie naar Israël geeft. Ik verbaas me erover als ik zie dat God twee tegengestelde groepen (Israëlische liberalen en Israëlische conservatieven) het eens laat worden met Zijn wil, om totaal verschillende redenen! Conservatieve, religieuze Joden willen dat alle Joden terugkeren omdat de Bijbel dit voorspelt en omdat "het voor Joden het juiste is om te doen". Liberale Joden willen meer Joodse immigratie om de conservatieve neigingen van hun eigen land in bedwang te houden!

Het toekomstige Israël is een meer Godvrezend Israël dan wij ons realiseren, een Israël dat steeds beter zal aansluiten bij de Bijbel, de Torah en een rechtvaardig wereldbeeld dat op natuurlijke wijze in de loop der tijd tot stand zal komen.

Dit brengt me bij iets vervelends dat ik wil stoppen en aanspreken. Christenen die met de vinger wijzen naar de gelegaliseerde abortus van Israël en waarschuwen dat God de Joden zal veroordelen voor het toestaan van abortus in Israël, geven geen eer aan de orthodoxen voor het opvolgen van Gods bevel om vruchtbaar te zijn, zich te vermenigvuldigen en de aarde te vullen. De orthodoxen gehoorzamen dat bevel, terwijl wij christenen dat niet doen. De meeste Christenen doen vandaag de dag aan zorgvuldige geboortebeperking en het beperken van kinderen, en dan zien we hoe onze totale bevolking afneemt in immoraliteit. Ondertussen legaliseren zowel Israël als andere christelijke landen abortussen. Welke natie zal volgens jou worden beloond als de natie die de talenten die haar zijn gegeven heeft genomen, en deze het meest vergroot? (Zie noot 2.)

De grote geestelijke verandering</p>

Tijdens mijn vele bezoeken aan Israël in de afgelopen jaren, begon ik iets op te pikken wat ik aanvankelijk niet helemaal begreep. Het jodendom in Israël is niet gefixeerd, maar zal de komende jaren veranderen.

Wacht maar af, zegt u! Is het jodendom niet meer doordrenkt met traditie dan welke andere religie ter wereld dan ook? Is het respect voor vroegere praktijken in het jodendom niet zo groot dat veranderingen bijna onmogelijk zijn? En terwijl de gereformeerde en conservatieve bewegingen in de loop van de tijd wel een aantal dingen veranderen, is het niet een feit dat de religieuze Joden in Israël bijna volledig orthodox zijn, waardoor er nog minder plaats voor verandering mogelijk is? Hoewel dat alles waar is, is er één teken dat al het andere omver gaat werpen!

Dat teken is "het land Israël"!

Het was nodig. Het was een kwestie van overleven. Daarom lag de nadruk van het Rabbijnse Jodendom op die dingen die voor Joden universeel waren, die dingen die hen als volk onderscheidend konden houden!

Maar nu er meer Joden naar Israël terugkeren, in vergelijking met het aantal Joden in de rest van de wereld, zullen de geboden die geassocieerd worden met het land Israël (en dat zijn er veel), in belang toenemen. Bovendien zullen er honderden geboden geactiveerd worden als er een tempel zou worden gebouwd. Omdat de mondelinge tradities voor zaken met betrekking tot het land Israël beperkt zijn, staat dan het landschap wijd open voor verandering. De Joden van Israël zullen de Torah moeten raadplegen en samen moeten uitzoeken hoe zij dergelijke zaken gaan vervullen. De aandacht zal van de lokale rabbijn afdwalen naar de Torah zelf! Niet dat rabbijnen gedegradeerd zullen worden, maar zulke beslissingen kunnen niet op Rabbijns niveau genomen worden, ze moeten op nationaal niveau genomen worden. (Zie noot 3.)

Een voorbeeld dat ons erbij betrekt!

Laat me je een voorbeeld geven van de veranderingen in het jodendom die aan de gang zijn.

Rabbi Yitzchak Ginsburgh publiceerde onlangs een artikel getiteld: De Vierde Revolutie in het Torah Leren. Daarin legde hij uit dat Joden elke keer op een bepaald moment de Torah moeten overtreden.

Zijn eerste voorbeeld was Rabbi Yehudah HaNasi, die vaststelde dat om het jodendom in de ballingschap te redden, het nodig zou zijn om "de mondelinge wet op te schrijven". Om dit duidelijk te maken, toen Ginsburgh het had over het overtreden van de Torah, bedoelde hij de mondelinge Torah, niet de geschreven Torah.

Na het geven van twee andere voorbeelden in de eeuwen die volgden, verkondigt de Rabbi vervolgens dat het tijd is voor een 4e revolutie van de Torah.

"We worden geroepen om de Torah aan niet-Joden aan te bieden..."

Zie de volledige tekst van dat artikel Revealing the Torah's Inner Dimension.

Ik wil er ook graag aan toevoegen dat Rivkah Adler van Breaking Israel News al heel snel een artikel schreef over deze nieuwe ontwikkeling toen het gebeurde, maar later stelde Gidon voor om Ginsburghs artikel in deze specifieke columnserie op te nemen.

OK, Gidon, ik heb het gedaan! Dit artikel is het meest relevante voorbeeld voor onze lezers om aan te tonen dat het jodendom aan het veranderen is!

Rabbijn Ginsburgh heeft een grote vooruitziende blik om dit standpunt in te nemen. Ik herinner me dat ik hem met genegenheid ontmoette in 2014. Vroegere columns hebben zelfs enkele van zijn muzikale composities behandeld. Maar dit artikel over de vierde revolutie is naar mijn mening zijn allerbeste compositie tot nu toe!

Maar met de Joden weer in het land Israël zou ik zeggen dat er nog diepgaandere veranderingen op komst zijn, en ik wed dat we niet eens 40 jaar op een aantal ervan hoeven te wachten!

De toekomst van Israël is veel groter dan we denken.

Shalom.

Noot 1. Dit was een verkeerde interpretatie van Matteüs 24:34, waarin Jezus in de gelijkenis van de vijgenboom wordt geciteerd toe Hij zei: "Dit geslacht zal niet voorbijgaan voordat al deze dingen plaatsvinden". De twee gemaakte fouten waren (a) het definiëren van een generatie als precies 40 jaar, aangezien er ten minste vijf definities van een generatie zijn: 20, 40, 70, 80 en 120 jaar, en (b) het woord "generatie" (Grieks: genea) net zo gemakkelijk vertaald kan worden als ras of familie of geslacht. Met andere woorden, het Joodse volk zal niet verdwijnen voordat al deze dingen zich afspelen. Ik zie dit vers als een nadrukkelijke uitspraak van God, zoals in Amos 9:14-15, dat het Joodse volk nooit meer uit Israël zal worden verdreven.

Noot 2: Die laatste zin is een verwijzing naar de gelijkenis van de talenten in Matteüs 25:14-30. Trouwens, we hebben ons gezin opgevoed in het tijdperk van de geboortebeperking, misschien net als jij. Blijkbaar staat er geen terugspoelknop op die tape. Het enige wat velen van ons nu kunnen doen is jongere echtparen aanmoedigen om meer kinderen te krijgen dan wij - om erop te vertrouwen dat God voor hen zal zorgen, als zij het geloof hebben om meer kinderen te krijgen.

Noot 3: Ik ben me niet bewust van veel middelen die christenen in het Engels hebben om hier meer over te leren. Af en toe gaan sommige podcasts van Eva Harow uit The Land of Israel Network in op deze onderwerpen.

Bron: Studio See: 049 – A View too Small: The Future of Israel