Te kleine visie op de Torah

Door Bob O'dell - 18 maart 2019

Vandaag gaan we verder met de mini-serie over onderwerpen waar we (als christenen) in geloven en waar we niet helemaal verkeerd zitten, maar waar onze huidige visie gewoonweg te gering is. Ik geloof ook dat onze visie op de Torah te klein is.

Zoals gebruikelijk wil ik deze discussie beginnen met een verhaal.

Wat maakt iets een grote zaak?

Mijn vrouw vertelde me onlangs over een lokale oefenstudio die verkocht werd en hoeveel het veranderd had. Op het eerste gezicht leek het alsof er niets veranderd was! Het gebouw was precies hetzelfde. De prijzen waren niet veranderd. Maar na verloop van tijd begon de betrokkenheid af te nemen met het vertrek van een deel van het personeel. Waarom? We waren het erover eens dat de verandering moest worden toegeschreven aan de nieuwe eigenaar.

Dit deed me denken aan een aantal van mijn eigen ervaringen uit het verleden in de wereld van de high-tech-startups in plaatsen als Silicon Valley, Californië en de verschillende startups in Israël. Het is bekend dat er in de allerbeste startups een bepaalde cultuur aanwezig was, een cultuur die ik in deze column zou willen laten neerkomen op slechts twee aspecten met betrekking tot "hoe het is om daar te werken".

1. Betrokkenheid. De leiding betrekt de medewerkers waar mogelijk bij de werking van het bedrijf. Medewerkers voelden zich aangemoedigd om hard te werken en te innoveren en vroegen zich voortdurend af: "Is er een betere manier om de dingen te doen?" Als zodanig voelden medewerkers zich onderdeel van een grote familie. Ze voelden zich betrokken bij de discussies, dat ze een stem hadden en dat hun stem in ieder geval gehoord zou worden, zelfs als hun suggesties uiteindelijk niet zouden worden opgevolgd. Met andere woorden, er zouden bedrijfsbeslissingen moeten worden genomen, maar het was vaak geven en nemen, maar werknemers konden deel uitmaken van het proces. Natuurlijk, hoe eerder je bij het bedrijf kwam, hoe meer invloed je eigen stem zou kunnen hebben. Na verloop van tijd stolt de bedrijfscultuur van een bedrijf en wordt deze op alle niveaus gevestigd. Desalniettemin kan de kans om deel uit te maken van zo'n bedrijf in de beginjaren een spannende ervaring zijn, zelfs als je niet in het leiderschap zit. Zulke mensen voelen zich intensief onderdeel van de gemeenschap.

2. Visie. Door middel van veel verschillende soorten interacties en vormen van communicatie, geloofde het leiderschap erin en gaf de medewerkers een gevoel van visie en doel van de richting van het bedrijf. Het leiderschap zou vaak spreken over hoe hun bedrijf op een missie is om de wereld te veranderen, of op zijn minst de wereld te verbeteren. Werknemers stapten in op de visie en werkten lange uren, zowel op kantoor als thuis, en waren vaak zo betrokken bij de visie en het doel van het bedrijf dat ze zelfs 's nachts en in het weekend bleven nadenken over de producten en de problemen waarmee ze werden geconfronteerd. Soms kwamen de beste ideeën op de meest onverwachte momenten bij de medewerkers terecht.

Geen enkel bedrijf is perfect, maar in bedrijven die passen bij wat ik hierboven beschrijf, kan ik u verzekeren dat dergelijke bedrijven mensen krijgen die zich graag bij hen willen aansluiten.

Dus waarom verloor een vrij jonge oefenstudio dan opeens zijn zaken? Want terwijl de eerste eigenaar (1) en (2) goed deed, zag de tweede eigenaar het bedrijf als "iets om te managen". In de woorden van mijn vrouw: "De ondernemersgeest is in dat bedrijf verloren gegaan."

Een te kleine visie op de Torah

Wat heeft dit te maken met de stelling dat onze visie op de Thora te gering is?

Terwijl veel christenen het Oude Testament als absoluut noodzakelijk zien, en terwijl velen van ons de Torah als absoluut waardevol zien om ons te helpen onze Joodse wortels te begrijpen, en terwijl ook veel christenen hebben geleerd dat de Torah niet eens 'wet' betekent, maar onderwijs of instructie, denk ik toch dat wij christenen de Torah nog steeds zien als een manier om "een volk te leiden", in plaats van het te zien als een "ondernemersgeest"!

Simpel gezegd, we zien de Torah als een manier waarop God (de Commandant) zijn wil op aarde gedaan krijgt (de controle).

Deze visie is te klein!

God is de grootste ondernemer die ooit heeft bestaan, of ooit zal bestaan, en de Torah is vol van ondernemingsgeest!

Laten we nog eens kijken naar de twee vorige items, deze keer met de berg Sinaï in ons achterhoofd.

God is de grootste ondernemer die ooit heeft bestaan, of ooit zal bestaan, en de Torah is vol ondernemersgeest!

1. Betrokkenheid. God heeft de Tien Geboden niet zomaar op steen afgeleverd, alsof het een operationele handleiding was van de afdeling Personeelsbeleid, maar Hij heeft het direct aan de mensen gepresenteerd! Verbazingwekkend genoeg zagen en hoorden ze allemaal de woorden persoonlijk, en de Joden zeiden dat iedereen de commando's in zijn eigen taal hoorde. Het feit dat ze doodsbang waren, toont aan dat dit waarschijnlijk de grootste, meest geweldige "geluids- en lichtshow was, ooit gemaakt" om te onthullen wat de Grote Ondernemer in gedachten had! Inderdaad, zelfs nadat Mozes de primaire rol van boodschapper tussen het volk en God op zich nam, was God nog steeds in interactie met het volk via Mozes. Individuen en de problemen die zij bij Mozes brachten, zouden helpen om de details te verfijnen van hoe de Torah in de grotere gemeenschap zou moeten worden gehouden. Af en toe voegde God zelfs nieuwe componenten toe aan de geschreven Torah op basis van hun observaties en vragen, zoals toen de dochters van Zelaphehad de mannelijke erfelijkheidsregel in twijfel trokken.

2. Visie. Het geven van de Torah ging niet over commando en controle, om maar te voorkomen dat de mensen te weerbarstig zouden zijn in de woestijn. De Torah ging over het creëren van een gloednieuwe cultuur op aarde. We denken aan een "Joodse cultuur" en "Joodse praktijken", maar deze dingen die we vandaag de dag zien, zijn direct door God uitgevonden. Ze zijn een uitdrukking van niets minder dan Gods cultuur en Gods voorkeurspraktijken. De eerste grote mijlpaal van het visioen was het vervullen van wat Mozes beloofd was, namelijk dat de mensen naar de berg zouden komen waar de brandende struik had gestaan. De volgende grote mijlpaal was om de mensen klaar te krijgen om het Beloofde Land binnen te gaan - niet alleen om het binnen te gaan, niet alleen om het te veroveren, maar om daar een nieuw soort gemeenschap in op te bouwen, verschillend van elk ander land op aarde, met de potentie om de tand des tijds te doorstaan. Deze gemeenschap had de potentie om daar voor altijd te leven en niet in te storten zoals rijken dat doen wanneer ze naar het beeld van de mens geschapen werden.

Te weinig visie - Twee voorbeelden

Laten we nu eens kijken naar twee voorbeelden van fouten die christenen kunnen maken als we de Thora niet belangrijk vinden.

Het eerste voorbeeld betreft de perceptie van God in het traditionele christendom. Als we God op de berg Sinaï zien als een soort "commando en controle"-God, en we lezen dan over de genade en barmhartigheid van Jeshua zoals in het Nieuwe Testament, dan doen we onbedoeld alsof God veranderd is, ook al zegt de Bijbel duidelijk dat Hij dat niet is! (Maleachi 3:6; Hebreeën 13:8). Dit zaad van denken wordt uiteindelijk als axiomatisch onderwezen met behulp van formele theologische labels, zoals "Het Tijdperk van de Wet" versus "Het Tijdperk van Genade".

Maar ons tweede voorbeeld betreft de volgelingen van Jeshua in de Hebreeuwse Roots beweging. Sommige volgelingen van Jeshua vieren de feesten van de Heer op dagen die niet in overeenstemming zijn met de Hebreeuwse kalender die de Joden gebruiken. Hoe is dit gebeurd? In de afgelopen decennia hebben bepaalde volgelingen van Jeshua de geschiedenis van de Joodse kalender en elke vermelding van de kalender in de Torah bestudeerd en de manier waarop het Joodse volk de bevelen van de Torah uitvoert ter discussie gesteld. De Joden, zeggen ze, zijn in de fout gegaan, en om het probleem te corrigeren wachten ze nog een maand om de feesten te vieren.

De klacht van deze volgelingen tegen de Joden is dat zij niet langer vertrouwen op menselijke waarnemingen van de maan voor hun kalender, zoals in de Torah en in de Tempelperiodes. Rabbi Hillel II en anderen die hem volgden berekenden een formule voor de Joodse kalender in ongeveer 358 voor Christus. Dit stelde Joden over de hele wereld in staat om overal ter wereld dezelfde kalender aan te houden zonder een gecentraliseerde autoriteit in Jeruzalem - een ingenieuze oplossing tijdens ballingschap. Maar ook al was het een briljante zet, in de loop van de tijd is het enigszins afgedreven. Ja, joodse geleerden weten van dit afdrijven, maar de meeste Joden merken het niet eens op, en nog minder Joden dringen aan op een wereldwijde verandering!

Maar om de manier waarop de Joden de Hebreeuwse kalender volgen aan de kaak te stellen, is op zich al een vergissing. Het laat zien dat wij als volgelingen van Jeshua de Thora op minstens twee niveaus verkeerd begrijpen. Ten eerste, begrijpen zij niet goed hoe God zijn volk betrekt bij de ontwikkeling en interpretatie van de Torah. Voor een dieper begrip van dit principe stel ik een Tora-onderricht voor van Gidon Ariel: YouTube (Engelstalig). Gidons allereerste voorbeeld in die leer onthult een gedeelde verantwoordelijkheid tussen God en de mens, met betrekking tot het bijhouden van de Hebreeuwse kalender! De implicatie is duidelijk: God past zich aan bij de beslissing van het volk, maar Hij past zich niet aan bij de beslissing van ieder mens! Met andere woorden, God verwacht dat de mensen samenkomen als een gemeenschap', en samenwerken en samenleven onder één kalender.

Dus als vrienden van mij vandaag de dag de Joodse kalender in twijfel trekken en volgens een gecorrigeerde kalender willen leven, dan is mijn antwoord naar hen dit: "Zelfs als je gelijk hebt, heb je het mis."

Ik vertel ze: "Je hebt ongelijk omdat je jezelf afscheidt van de kalender die het Joodse volk gekozen heeft". Het maakt niet uit of het huidige systeem een beetje uit de pas is - God past zich aan aan hun gemeenschapsbesluit. Twee concurrerende kalenders dat zal God niet bevallen en het schept een scheiding tussen de volgelingen van Jeshua en het Joodse volk. Wanneer het Joodse volk bereid is om een gemeenschapsbesluit te nemen om het te veranderen, dan moeten we op dat moment met hen mee veranderen.

Je kunt er individueel voor kiezen om bepaalde dagen niet op de Hebreeuwse kalender te vieren. Dat is prima. Maar als je een dag aanhoudt, scheid jezelf dan niet af van de beslissing van de gemeenschap.

Samenvatting

Ik denk niet dat de mensen in deze voorbeelden bewust proberen de Joden te kwetsen. We begrijpen de Torah gewoon niet. Tenzij we rechtstreeks van de Joden leren, wat het hele idee achter Root Source is, zullen we naast de Joden ook de Torah lezen en proberen om de regels juist te interpreteren. Maar dat is een visie die te smal is. We missen het grotere punt:

1. Gods betrokkenheid met Zijn volk bij de interpretatie van de Bijbel.
2. Gods visie om een nieuwe cultuur te creëren die de wereld zou inspireren.

God is een vrij goede zakenman! Ik zou zeggen dat Hij goed werk heeft verricht om een nieuwe ondernemerspoging van de grond te krijgen en de mensen te inspireren om het Beloofde Land in te nemen en een gemeenschap op te bouwen welke een duurzaam potentieel heeft. Inderdaad, de Joodse mensen hebben 3500 jaar met deze cultuur geleefd, en nu zijn ze terug in het Land.

Silicon Valley heeft de afgelopen vijftig jaar een aantal geweldige bedrijven voortgebracht en ook het land Israël staat bekend om zijn cultuur, die vele succesvolle starters stimuleert.

Maar het is tijd voor ons om te vieren dat ongeveer 3500 jaar geleden God een eigen startup heeft opgericht.

De Israëlieten die Egypte verlieten vormden de oorspronkelijke startnatie!

Shalom.

Bron: Studio See: 041 – A View Too Small: Torah