Belangrijke profetische mijlpalen

We leven in de laatste dagen, weken, maanden en jaren van een tijdperk. Er is gewoon geen twijfel mogelijk. Als je niet met je hart kunt geloven, geloof dan tenminste wat je eigen ogen zien. Alles is samengekomen naar dit top-moment. Dit artikel is een overzicht van enkele van de belangrijkste momenten die ons hebben geleid tot naar de afgrond waar we nu staan.

De Reformatie zet de laatste grote golf van zendingsactiviteiten in gang, wat leidt tot het einde van het tijdperk en de vervulling van Christus' profetie dat het evangelie eerst als een getuige zou komen voor alle volkeren voordat het einde komt (Mat 24,14; Marcus 13,10). In het laatste kwart van de twee millennia sinds Christus, heeft het evangelie elke natie op aarde bereikt en honderden miljoenen mensen zijn tot een reddende kennis van de waarheid gekomen. In feite is het christendom nu meer Afrikaans en Aziatisch, dan Europees en Amerikaans. Ook in 1517 neemt het Ottomaanse Rijk de controle over van Jeruzalem en het Heilige Land.

De oude Hebreeuwse taal wordt nieuw leven ingeblazen en is de eerste echte dode taal die ooit weer gesproken werd, en de enige overgebleven taal uit het oude Kanaän.

De Joodse leiders van de wereld zetten zich in voor de oprichting van een vaderland in het Midden-Oosten en de moderne zionistische beweging is geboren.

Tijdens de Slag om Jeruzalem verliest het Ottomaanse Rijk de controle over Israël, waarbij het Heilige Land voor het eerst sinds de kruistochten weer in handen van het christendom valt. Slechts enkele weken daarvoor zegt de Balfour-verklaring dat de Britten van plan zijn een Joods vaderland op te richten. En de Eerste Wereldoorlog, de eerste wereldoorlog in de geschiedenis van de mensheid, leidt tot het uiteenvallen van het laatste islamitische kalifaat.

Het Britse Mandaat voor Palestina treedt in werking op 29 september 1923, waardoor de Joden op grote schaal kunnen beginnen met de vestiging en massale immigratie naar hun oude vaderland. De vierde Aliyah begint.

Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog vormen de wereldleiders de eerste model-globalistische regering in de vorm van de Verenigde Naties.

De Verenigde Naties neemt de resolutie 181 aan, een internationaal verdelingsplan dat de verdeling van het Heilige Land tussen een Joodse staat en de "Palestijnen" vereist. De volgende dag brak er een burgeroorlog uit tussen de Joden en de Arabieren, en het plan werd nooit uitgevoerd (d.w.z. het land werd niet verdeeld).

Israël verklaart eenzijdig de onafhankelijkheid op 14 mei 1948, en de staat Israël is geboren (er was geen natie met de naam Israël sinds 722 voor Christus); de Onafhankelijkheidsoorlog begint.

Israël verzekert zich van de overwinning in de Onafhankelijkheidsoorlog, waardoor het jonge land nu stevig geworteld is en ook de erkenning van talrijke naties heeft gekregen.

De Joden nemen de controle over van Jeruzalem en de Tempelberg voor het eerst sinds het Hasmoneese Koninkrijk in 63 voor Christus - ongeveer 60 jaar voor Christus. Dit kan ook de profetische vervulling van Psalm 83 zijn geweest.

Israël wint een zwaar bevochten overwinning tijdens de Jom Kippur-oorlog, de laatste grote oorlog van het land tegen een coalitie van Arabische vijanden. De kleine natie Israël komt naar voren als de enige supermacht van het Midden-Oosten.

De onthulling en inwijding van de eerste hoeksteen van de Derde Tempel. Daarna zijn er meer gebouwd.

Er wordt met succes een genetische test ontwikkeld die de Kohanim (afstammelingen van Mozes' broer Aaron) nauwkeurig identificeert.

De herbouwde Gouden Menora (nu te bezichtigen in de Joodse wijk van de Oude Stad, tot hij kan worden verplaatst naar de Derde Tempel). Het is bedekt met 100 pond (45 kg) puur goud.

Oude Israëlische palmzaden uit de tijd van Christus worden met succes ontkiemd. De Methusalemboom blijft groeien in Israël en nu groeien er meer van zulke palmen.

Ook de mantel, tulband en prachtige kleding voor de hogepriester zijn voltooid en onthuld.

De productie begint van de linnen kledingstukken voor de Aäronische priesters. Sindsdien zijn er 120 voltooid - allemaal noodzakelijk voor de dienst in de Derde Tempel.

Het Tempelinstituut begint met crowdfunding om de blauwdrukken voor de Derde Tempel te financieren. Het geld is veiliggesteld en de ontwikkeling begint kort daarna. Het jaar daarop worden de blauwdrukken onthuld.

De legers van twee van de vijf moderne naties die betrokken zijn bij de profetie van Ezechiël 38 komen de bijbelse grens van Noord-Israël (zuidelijk Syrië)-Rusland en Iran binnen; de laatste bloedmanen in de 2014-15 bloedmaan-tetrad gebeuren op Pascha en Loofhutten.

Terwijl de technologie die waarschijnlijk gebruikt zal worden voor het merkteken van het beest al lang in ontwikkeling is, is de voorlopertechnologie voor het merkteken uiteindelijk in 2015 in een stroomversnelling terechtgekomen, toen duizenden Zweden een microchipimplantaat in hun hand kregen. De technologie heeft zich sindsdien verspreid naar andere landen, waaronder de Verenigde Staten, waaruit blijkt dat er nu weinig maatschappelijke weerstand is tegen iets wat in de Schrift duidelijk wordt veroordeeld (Openb. 13:16-17).

Baruch Kahane wordt benoemd tot eerste hogepriester van Israël sinds Phannias ben Samuel in 70 na Christus.

Jacobs schapen - het oude schapenras uit Israël - keren terug naar hun oude vaderland.

Het Tempelinstituut begint met het registeren van Aäronische priesters gebruikmakend van de genetische ontdekking in 1997.

Het eenmalige historische teken van Openbaring 12:1-2 verschijnt op 23-24 september 2017, naast tientallen andere vreemde gebeurtenissen met een boodschap die aangeeft dat de opname van de Kerk nabij is en dat de tijd van Jakobs benauwdheid nabij is (bijv. hier, hier, hier, hier, hier en hier).

De Bijbelse identiteit van Israël als Joodse staat met Jeruzalem als hoofdstad wordt hersteld, samen met de nationale erkenning van de Sabbat, bijbelse feesten en het profetische doel van het land om de ballingen te verzamelen.

Turkse troepen komen Syrië binnen en brengt het aantal op drie van de vijf moderne landen die in Ezechiël 38 worden genoemd en die tegen Israël oplopen, als het land onmiddellijk uit het noorden (de richting van waaruit de aanval wordt voorspeld). Dit zijn Rusland, Iran en Turkije. Volgens sommige interpretaties blijven alleen Libië en Soedan over.

Een mogelijke vervulling van het teken Openbaring 12:3-4 vond plaats op 8 oktober 2018, toen de Draconiden meteorenregen onverwacht vallende sterrenregen produceerde, wat ongeveer gelijk is aan een derde van het aantal zichtbare sterren aan de hemel, allemaal langs het pad van de draak.

De zilveren halve shekel, een vereiste offerande voor de HEER voor elke Israëliet (Ex. 30:11-16), werd heringevoerd, met de afbeelding van president Trump en Cyrus op de voorkant en aan de achterkant de derde tempel.

Een teken in de zon, maan en sterren komt voor (respectievelijk op 1, 20 en 22 januari), waarbij het geboorteverhaal wordt herhaald en opnieuw wordt gewezen op de nabijheid van de opname.

Dit kan als een verrassing komen, maar Israël is nooit echt verdeeld door externe krachten (de naties/heidenen). Het oude Israël was verdeeld van binnenuit toen de Efraimiet Jeroboam in opstand kwam tegen Salomo's zoon Rehabeam in de late 10e eeuw voor Christus. Uiteindelijk kreeg Assyrië het noordelijke koninkrijk in handen en viel later heel de noordelijke en zuidelijke koninkrijken in handen van de Babyloniërs, Perzen, Grieken, Ptolemieën, Seleuciden, Romeinen, en uiteindelijk islamitische en kruisvaardersstaten.

Er was geen verenigd Israël sinds het midden van de 10e eeuw voor Christus... dat wil zeggen, tot 1948. Hoewel nog steeds niet ten volle, in de Bijbelse omvang, in het moderne grondgebied van zowel de oude noordelijke als zuidelijke koninkrijken. En wat het volk betreft, hoewel het woord "Jood" een anglicanisme is van "Judea" en dus "Juda", zijn de mensen die we Joden noemen eigenlijk een mengeling van alle twaalf van de oude stammen van Israël. Zijn er nog meer etnische Israëlieten om terug te keren naar het land? Misschien, maar het zou onjuist zijn om te zeggen dat alleen Judaïeten zijn teruggekeerd.

Israël en de etnische Israëlieten zijn teruggekomen in het Beloofde Land, en zoals zojuist vermeld, hebben de naties zelf nooit Israël verdeeld, hoewel ze in 1947 in de buurt kwamen. Dit brengt de volgende profetie van Joël in het middelpunt van de belangstelling, want het is de vervulling van deze profetie die Gods oordeel over alle naties (ook wel de Dag van de HEER genoemd) triggert:

Ik zal alle heidenvolken bijeenbrengen en naar de vallei van Josafat doen afdalen. En ik zal met hen daar een rechtszaak voeren, uit naam van mijn volk en mijn eigendom Israël, omdat zij hen over de volken hebben verspreid en Mijn land hebben verdeeld....

- Joël 3:2

1. Ten eerste, de directe context is het begin van de Dag des HEEREN, die begint met, of kort daarna, de verwijdering van de Kerk van de aarde, die momenteel de geest van wetteloosheid nog weerhoudt van een wereldwijde overheersing (2 Thess. 2).

Joël 2:28-32 beschrijft gebeurtenissen die zich ontvouwen tijdens het kerktijdperk voorafgaand aan de dag des HEEREN (b.v. Handelingen 2:17-21; Rom. 10:13; zie ook dit artikel).

Dan, in de laatste dagen, wanneer God eindelijk "het geluk van Juda en Jeruzalem [herstelt]" (Joël. 3:1), wat in ons leven gebeurt. Daarop zal God het tweede wereldwijde oordeel laten beginnen. Vergeet niet, ongeveer een eeuw nadat Joël zijn profetie had uitgesproken, werd Israël veroverd door de Assyriërs en meer dan een eeuw later verloren de Joden de controle over Jeruzalem. De voorspoed van Juda en Jeruzalem zou pas in respectievelijk 1948 en 1967 na Christus worden hersteld. Deze profetie wijst op hen die onder ons zijn nu, in de 21e eeuw, en nog in leven zijn.

2. Dit laatste oordeel van de naties zal plaatsvinden in de Vallei van Josafat, waarvan algemeen wordt aangenomen dat dit de Kidron Vallei is die de Tempelberg in Jeruzalem scheidt van de Olijfberg. Ongetwijfeld is dit het gebied waar Christus, in de terugkeer naar de Olijfberg (Zach. 14:2-4; Handelingen 1:9-12), de wijnpers van Gods toorn zal treden en de verzamelde legers van de naties in een rivier van bloed zal verpletteren aan het eind van de Grote Verdrukking.

3. Dit oordeel zal plaatsvinden omdat de naties de Joden hebben verstrooid (iets wat in de loop van de afgelopen 2740+ jaar is doorgegaan) en Gods land hebben verdeeld (iets wat nog niet gebeurd is, maar op het punt staat om te gebeuren).

Joël heeft ons geholpen bij het beantwoorden van de "blunders" en "om welke redenen", maar waarom? Waarom gaat God alle naties oordelen vanwege het verdelen van Israël?

Omdat God een eeuwig verbond heeft gesloten met de aartsvader Abraham en hem en zijn nakomelingen via Izaäk het Heilige Land geschonken heeft. Gods verbonden kunnen niet worden verbroken en een eeuwig verbond gaat niet voorbij. Dus, wanneer de volken zelf Israël en Jeruzalem verdelen, moet God, die niet kan zondigen of een belofte kan breken, de volken oordelen om Zijn Naam te rechtvaardigen. Dit is de reden waarom zoveel natuurrampen de naties de afgelopen 70 jaar in verband met Israël zijn overkomen. Het waren echter geen oordelen, het waren waarschuwingen. Wanneer het eigenlijke oordeel komt over degenen die de overeenkomst ondertekenen om het land te verdelen, zal er geen misverstand over bestaan. Die naties zullen worden vernietigd.

Dit is de reden waarom zij die de Bijbelse profetie bestuderen altijd zo gefocust zijn op de voortdurende inspanningen voor een alomvattend vredesplan voor het Midden-Oosten. Alle voorgestelde plannen omvatten het verdelen van zowel Israël als Jeruzalem en het creëren van een nieuwe natie genaamd "Palestina" binnen het land dat verbonden is met Abraham, Isaak en Jakob. De aard van het streven naar een "tweestatenoplossing" dat schreeuwt de volgende profetie uit:

1. Het zou Israël verdelen en een "Palestina" creëren. Palestina is op dit moment geen natie, en er is ook nooit een land geweest dat Palestina heet, dus Israël is op dit moment niet verdeeld (zoals blijkt uit nederzettingen over heel Judea en Samaria en de Israëlische controle over de Westelijke Jordaanoever).

2. Het zou een overeenkomst zijn, die in de oudheid een verbond zou worden genoemd. Dit verbond zou betrekking hebben op de "vele" - dat zijn alle naties van de wereld, iets wat nog nooit eerder is gebeurd. Dit maakt dat een definitief "vredesakkoord" meteen de belangrijkste kandidaat is voor het zevenjarige verbond dat door de antichrist in Daniël 9:27 wordt bevestigd.

3. Het zou in strijd zijn met het eeuwige verbond met Abraham, waardoor Gods tussenkomst tegen alle daders nodig zou zijn, wat in dit geval alle naties van de wereld zou zijn (een werkelijk wereldwijde catastrofe, niet alleen individuele oordelen tegen specifieke naties zoals in vroegere tijden zoals Assyrië en Babylon).

Nu hebben we de verdeling van het land en het eeuwige verbond besproken, maar er is nog een ander verbond dat een rol lijkt te spelen als katalysator voor de Verdrukking: het Mozaïsche verbond. Dit verbond werd gesloten op de berg Sinaï om de hele wereld onder de zonde te veroordelen totdat het aan Abraham beloofde Zaad zou worden onthuld (Christus). Nu het beloofde Zaad is gekomen, heeft de hele wereld, onder de veroordeling door de zonde, maar één enkele keuze: Christus aannemen of Hem afwijzen (Joh 3:18).

De wetten van het Mozaïsche verbond vergeven niet. Een enkele schending maakt iemand schuldig aan het verbreken van het verbond in zijn geheel, dus het is een vloek en veroordeelt iedereen die eronder valt, omdat niemand het kan houden (behalve Christus die het voor ons heeft gehouden). Deze wet is heilig en rechtvaardig en goed (Rom. 7:12) en haar standaard staat nog steeds voor degenen die eronder vallen (Rom. 3:31), maar degenen die Gods Messias accepteren - die de wet namens hen vervulde - staan er niet onder (Rom. 6:14). De Wet is niet afgeschaft, maar vervuld door Jezus Christus, en zij die in Hem geloven erkennen dat Hij aan al de vereisten voor hen heeft voldaan.

Toch zien we in de Verdrukking dat Israël is teruggekeerd naar het Mozaïsche verbond in zijn volheid, compleet met Tempel en dagelijkse offers. Slechts anderhalve maand geleden wijdde het Aäronisch priesterschap het hoofdaltaar in voor de Derde Tempel in, door het hardop te zeggen. Door de Tempel te herbouwen en offers te brengen, verwerpt de natie formeel Christus en plaatst het zichzelf onder een vloek. En de vloek van het verbreken van het verbond is een ernstige verdrukking (Lev. 26:14-46). God is tegen deze pogingen om mensen onder de Wet te brengen, of het nu in de vorm van de Hebreeuwse Wortel Beweging binnen het christendom is (Gal. 2:21; 5:4; Openb. 2:9), of dat het Israël is dat de Tempel herbouwt (Jes. 66:1-6). Beiden zullen een vloek en oordeel brengen.

Het probleem dat Israël op het punt staat om onder ogen te zien is dus tweeledig: het zal een verbreking van het eeuwige verbond met Abraham (het verdelen van het land) gaan ondertekenen, om zo het eeuwige verbond met Abraham te verbreken, maar tegelijkertijd zal het zichzelf vervloeken door de hele natie onder de Mozaïsche wet te brengen, die zelf weer een afwijzing is van het tweede deel van Gods eeuwige verbond met Abraham: een Zaad dat beloofd is om allen die op de HEER vertrouwen (oftewel Christus via het evangelie) te verlossen.

Deze tweeledige afwijzing van Gods beloften versnelt de Dag des HEEREN, ook wel bekend als de Verdrukking, of de Tijd van Jakobs benauwdheid. Dit zijn de geboortepijnen beschreven in de Schrift (Jes. 66:7-9; Jer. 30:1-7; Matt. 24:1 Thess. 5:3) en Israël is de vrouw die baart.

Maar toch doet God iets wonderbaarlijks om Israël te redden. Hij zorgt ervoor dat er een natie uit haar geboren wordt voordat haar werk begint (Jes. 66:7-9). Deze hemelse natie is van de aarde verwijderd voorafgaand aan de benauwdheid (Jes. 26:19-21; Openb. 3:10; 12:3-5). Deze natie, dwaas in de ogen van Israël, is niemand anders dan de Gemeente (b.v. Deut. 32:20-22; Rom. 10:19), die naar de hemel wordt opgenomen. Als we weg zijn, zal Israël jaloers worden, wat er uiteindelijk toe zal leiden dat ze ten slotte zullen inzien dat hun Messias niemand anders is dan Jeshua - Degene die de Wet voor hen vervulde. En wanneer ze eindelijk geloof in Hem hebben, worden alle geestelijke vloeken verwijderd en bemiddelt Hij om hen te redden van hun vijanden.

De opname, het zevenjarige verbond en de wederopbouw van de Tempel. Voor zover ik het kan zien, staat elk stuk, dat ik al vele jaren zoek, op zijn plaats en staan we op het punt om te vertrekken. Ik kan niets meer aan de horizon zien wat de wereld nog meer tijd zou geven, behalve dat onze liefhebbende Schepper geduldig is en traag tot toorn. Hij kent al degenen die de Zijnen zijn en er zijn blijkbaar nog een paar achterblijvers die aan boord van de ark moeten komen.

We leven in een intrigerende, spannende, maar ook verontrustende tijd. Het is net als toen Johannes de boekrol opat, en hij was zoet in zijn mond, maar bitter in zijn maag. We zien de triomf die zo ongelooflijk dichtbij is voor degenen onder ons die geloven, maar we worden ook gekweld in een wereld die steeds meer gevuld wordt met onuitsprekelijk geweld en zonde. En we schreeuwen om hen die we liefhebben en die ver van God af staan, wanhopig verlangend dat ze eindelijk gaan zien.

Er is weer een Israël met Israëlieten en het grootste hemelse teken is weer opgedoken voor zowel de Gemeente als de Joden. We leven echt op de kruising van de bedelingen, maar hoe groot is die kruising? Het lijkt erop dat er niets meer hoeft te gebeuren tussen nu en de dag dat we Zijn gezicht zien.

Wanneer O HEER? We kunnen Uw gezicht nog niet zien, maar zijn aan het einde van de tunnel gekomen en zien de stralen van het licht komen. Licht voor ons, maar meer duisternis voor hen die weigeren in Hem te geloven.