www.wimjongman.nl

(homepagina)

 

 "Want de essentie van profetie is een duidelijk getuigenis voor Jezus te geven. Openbaring 19:10 (NLT)

De profetische gevolgen van een Amerikaanse terugtrekking uit Syrië

door Britt Gilette - 18 februari 2019  

Onlangs in december zei president Trump dat de Verenigde Staten binnenkort hun strijdmacht uit Syrië zal terugtrekken. In een videotweet kondigde hij aan dat Amerikaans militairen "allemaal terugkomen, en ze komen nu ." Hij heeft echter nooit een tijdlijn voor de terugtrekking verstrekt. Nochtans zeiden ambtenaren van het Ministerie van Defensie dat deze terugtrekking 30 dagen zou vergen. Een week later, veranderde President Trump de tijdlijn van 30 dagen naar 4 maanden. En sindsdien gaf John Bolton, de nationale de veiligheidsadviseur van President Trump, te kennen dat onder bepaalde voorwaarden Amerikaanse troepen Syrië in de komende maanden of jaren konden gaan verlaten. Niettemin trok de V.S. al wat materiaal terug medio januari. Wat is het dan nu? Zullen ze blijven of zullen ze gaan? Vanaf nu is het onduidelijk wanneer en of de Amerikaanse troepen zich volledig zullen terugtrekken. Maar als ze dat wel doen, zullen de gevolgen aanzienlijk zijn. Een Amerikaanse terugtrekking zal duidelijke winnaars en verliezers opleveren.

De winnaars

De Amerikaanse troepen en hun bondgenoten in Syrië controleren momenteel ongeveer een derde van het land. Hun aanwezigheid zorgt voor een controle op de acties van anderen in de regio. Als de VS zich terugtrekt, is het onzeker of hun huidige bondgenoten de controle over dat gebied kunnen behouden. Naar alle waarschijnlijkheid zal het worden verdeeld onder andere concurrerende belangen. Hier zijn de belangrijkste kandidaten:

Rusland - Als de VS zich terugtrekt uit Syrië, zal een van de grootste winnaars Rusland zijn. Rusland is een oude bondgenoot van de Syrische president Bashar al-Assad. De relatie van Rusland met de familie Assad gaat terug tot de tijd van de Koude Oorlog en de tijd van de Sovjet-Unie. Met vitale marine- en luchtmachtbases in Syrië kan Rusland het zich niet veroorloven om Assad ten val te zien komen. Daarom is Rusland in 2015 Syrië binnengekomen met duizenden grondtroepen en luchtsteun. De intrede van Rusland heeft het tij van de Syrische burgeroorlog gekeerd. Hieraan heeft Assad zijn overleven te danken, aan Rusland. Dit betekent dat zonder Amerikaanse invloed in Syrië, alleen Rusland over haar toekomst zal beslissen. De VS zal geen enkele invloed meer hebben als het gaat om het vormgeven van het naoorlogse Syrië. Dit zal van Rusland een grote winnaar maken in het Syrische conflict. Het heeft zijn enige zee- en luchtmachtbasis in het Middellandse Zeegebied veiliggesteld. Het heeft ook zijn rol in Syrië en zijn invloedssfeer in het Midden-Oosten uitgebreid.

Iran - Iran is een andere grote winnaar. Als de VS vertrekt, zullen Iran en Rusland de machtigste krachten zijn. Als twee naaste bondgenoten van Assad hebben ze de vrije hand om te doen en te laten wat ze willen. Iran heeft er lang naar gestreefd om de regio te domineren, zo niet direct, dan door het gebruik van proxy legers zoals Hezbollah. Een Amerikaanse terugtrekking geeft Iran een duidelijke weg naar de Middellandse Zee. Iran zal een corridor hebben om troepen en wapens te vervoeren naar regionale bondgenoten (zoals Hezbollah) in Libanon en Syrië. Dit geeft hen ook de mogelijkheid om hun eigen strijdkrachten en inlichtingendiensten aan de grens met Israël te plaatsen. Sinds de eerste binnenkomst in Syrië in 2015 heeft de VS zich ingespannen om de Iraanse activiteiten te verstoren vanuit gebieden die zij controleren (rechtstreeks of via bondgenoten). Als de VS Syrië verlaat, zullen deze activiteiten worden stopgezet. Dit zal de macht en invloed van Iran alleen maar vergroten.

Turkije - Turkije wint ook groots in een Amerikaanse terugtrekking. Turkije controleert al het grondgebied in het noorden van Syrië. In Syrië heeft de VS zich verbonden met Turkije's oude vijand, de Koerden. Koerdische troepen controleren grote delen van het Syrische grondgebied, waaronder gebieden langs de Turkse grens. De Turkse president Recep Tayyip Erdogan zou ze graag verwijderen, maar de aanwezigheid van de VS in Syrië heeft hem tegengehouden. De risico's verbonden aan een aanval op de Koerden zijn te groot. Elk incident tussen Syrische en Amerikaanse troepen zal een crisis veroorzaken. Maar als de VS weggaat, verandert dat allemaal. Het risico van een toevallig militair conflict met de VS verdwijnt. Turkije zal vrij zijn om Koerdische troepen aan te vallen.

De verliezers

Rusland, Turkije en Iran zijn de duidelijke winnaars. Maar een Amerikaanse terugtrekking zal ook verliezers veroorzaken. Twee in het bijzonder opvallen:

De Koerden - De Koerden zijn een etnische groep uit het Midden-Oosten die in een gebied wonen dat delen van Noord-Iran, Noord-Irak, Noord-Syrië en Zuidoost-Turkije omvat. Elke natie ziet de Koerden al lang als een bedreiging om zich af te scheiden en hun eigen natie te vormen. Door een lange geschiedenis van conflicten ziet Turkije de Koerden als een terroristische groepering en een bedreiging voor de Turkse nationale veiligheid. Ondanks protesten uit Turkije hebben de Verenigde Staten zich verbonden met de Koerden om islamitische staatsterroristen te bestrijden. Tot op heden is de alliantie succesvol geweest. Het heeft de aanwezigheid van de islamitische staat in Syrië sterk verminderd. De alliantie heeft ook de Koerden beschermd tegen een Turkse aanval. Dit alles zal veranderen als de VS zich terugtrekt uit Syrië. In de steek gelaten zullen de Koerden vrijwel zeker geconfronteerd worden met een Turkse invasie.

Israël - Terwijl de Koerden geconfronteerd worden met een mogelijk conflict met Turkije, is Israël verreweg de grootste verliezer als het gaat om de terugtrekking van de VS uit Syrië. Het verwijderen van Amerikaanse troepen uit Syrië zal enorme gevolgen hebben voor de Israëlische veiligheid.

Een Amerikaanse terugtrekking betekent een permanente aanwezigheid van Iraanse troepen aan de grens met Israël. Dit betekent dat Iran de Hezbollah en andere terroristische groeperingen rechtstreeks kan voorzien van geavanceerde wapens en raketten die tot diep in Israëlisch grondgebied kunnen reiken. De aanwezigheid van Iran en zijn volmachtgroepen in Syrië vormt een dodelijke bedreiging voor Israël. Terwijl Iran nu direct Israël zou kunnen aanvallen, zou het vrijwel zeker worden vernietigd door een Israëlische tegenaanval. Maar als Iran Israël aanvalt via volmachtgroepen zoals Hezbollah, kan het beweren dat het geen hand in de aanval had. Dit verhoogt alleen maar de kans op oorlog.

Rusland is ook geen vriend van Israël. Rusland heeft een geschiedenis van antisemitisme en sluit zich aan bij de vijanden van Israël. Als enige nucleaire macht in de regio is Israël het belangrijkste obstakel voor Rusland om de controle en invloed over het olierijke Midden-Oosten te verspreiden.

Ondertussen verbreekt de oude bondgenoot van Israël, Turkije, de banden met zijn seculiere verleden. Erdogan duwt Turkije naar een meer antagonistische houding als het gaat om de VS en Israël. Kortom, het naoorlogse Syrië is meer een bedreiging voor Israël dan het vooroorlogse regime van Assad. Het is niet moeilijk om je voor te stellen dat alle drie de landen - Rusland, Iran en Turkije - zich gaan verenigen in verzet tegen Israël. En op dit moment consolideren alle drie hun macht aan de noordelijke grens van Israël. Daarmee zetten ze de basis voor de vervulling van een 2.600 jaar oude profetie.

Waar we naartoe gaan

Lang geleden beschreef de profeet Ezechiël een invasieve strijdmacht die zich in de laatste dagen zal vormen. In Ezechiël 38-39 beschrijft hij deze macht in detail. Ezechiël zei dat indringers uit het noorden van Israël zullen komen, en een man genaamd Gog zal hen leiden (Ezechiël 38:2-6). Hier worden de naties die zich bij Gog zullen aansluiten, gevolgd door hun moderne namen:

Ros = Rusland
Magog = Kazachstan, Oezbekistan, Turkmenistan, Kirgizië, Kirgizië, Tadzjikistan en Afghanistan
Perzië = Iran
Cush = Soedan
Put = Libië
Meshech, Tubal, Gomer en Beth-togarmah = Turkije

Merk je iets op? Dat klopt. De drie machtigste landen op de lijst - Rusland, Iran en Turkije - zijn nu in Syrië. Als de Amerikaanse troepen zich uit Syrië terugtrekken, zal hun afwezigheid de weg vrijmaken voor verdere invloed in Syrië van deze drie landen. Zij zullen hun macht consolideren totdat elke vierkante centimeter van de natie de facto een provincie wordt van een van de drie landen. Op 14 februari kwamen de leiders van Rusland, Iran en Turkije bijeen in Sotsji, Rusland, om een gezamenlijk plan op te stellen om de terroristen in Syrië uit te roeien. Hun strijdkrachten werken nu samen in Syrië. Dit brengt hun gezamenlijke strijdkrachten tot aan de grens van Israël. En niet zómaar een grens - de noordelijke grens van Israël. Ezechiël zei dat deze invasiemacht uit het noorden zal komen (Ezechiël 38:15; Ezechiël 39:2). Dus nu hebben we de drie machtigste naties in Gogs invasiemacht die met elkaar samenwerken en gestationeerd zijn aan de noordelijke grens van Israël. Is dit slechts toeval? Ik denk van niet.

Nooit eerder waren de strijdkrachten van deze drie landen tegelijkertijd aan de noordelijke grens van Israël. En nooit in de geschiedenis van de wereld hebben de drie landen militair samengewerkt. Tot nu toe... De Bijbel zei dat dit zou gebeuren, en op dit punt zijn we nu aangekomen.

Het podium is nu klaar voor de vervulling van de Ezechiël 38-39 profetieën. Uiteindelijk zullen Rusland, Iran, Turkije en de andere landen in de Gog van Magog alliantie, een overweldigende invasiemacht tegen Israël sturen (Ezechiël 38:8-9). De wereld zal niet ter verdediging van Israël komen (Ezechiël 38:15-16). Maar God zal dat wel doen. Hij zal Zijn volledige macht tonen en bovennatuurlijk de indringers van Israël vernietigen (Ezechiël 38:18-23). Wat betekent dit dan? Het betekent dat je meer en meer gebeurtenissen in Syrië moet verwachten die passen in het verhaal van Ezechiël. Verwacht dat deze alliantie sterker komt. Verwacht dat Israël meer geïsoleerd raakt. En verwacht dat de andere genoemde naties die Ezechiël noemt, zich aansluiten bij Rusland, Iran en Turkije. Erken vooral dat we in de laatste dagen zijn (Ezechiël 38:8; Ezechiël 39:25-29), en leef je leven in afwachting van de spoedige terugkeer van Jezus Christus.

Wat denk je? Zijn de huidige gebeurtenissen in Syrië het toneel voor de vervulling van Ezechiël 38-39?

Over de auteur

Britt Gillette is een toegewijde volgeling van Jezus Christus, echtgenoot van Jen, en vader van Samantha en Tommy. Hij en zijn gezin wonen in het zuidoosten van Virginia. Britt is de oprichter van End Times Bible Prophecy, een website gewijd aan het helpen van mensen om meer te leren over de honderden profetieën in de Bijbel.

Bron: The Prophetic Impact of a U.S. Withdrawal from Syria