Onlangs ontdekte pelgrimsweg in Jeruzalem

"In het belang van Tzion zal ik niet zwijgen, in het belang van Yerushalayim zal ik niet stil zijn, totdat haar overwinning opdoemt en haar triomf als een vlammende fakkel. Jesaja 62:1 (De Israëlische Bijbel™)

Een mijlpaal werd bereikt in de archeologie, die met grote fanfare de band tussen de V.S. erkende die verder gaat dan louter politieke opportuniteit. Amerikaanse hoogwaardigheidsbekleders werden uitgenodigd om deel te nemen aan het evenement, wat de boodschap onderstreepte dat de VS en Israël een band hebben die geworteld is in het Bijbelse Jeruzalem.

Op zondag was de stad van David gastheer van het evenement bij de opening van de Pilgrim's Road, de trap waarvan archeologen geloven dat het de belangrijkste doorgang was voor pelgrims als zij opgingen naar de Tempelberg. Oorspronkelijk gebouwd om van het Shiloah Bad naar de Tempel op te gaan, werd de trap verborgen en begraven onder een aardappelveld. Aanwijzingen van het bestaan van de stad David werden voor het eerst ontdekt door kapitein Charles Warren, een van de vroegste Europese archeologen van het bijbelse heilige land. In 1867 voerde Warren de eerste grote opgravingen van de Tempelberg van Jeruzalem uit. Hij ontdekte een verborgen doorgang naar de bijbelse waterbron van Jeruzalem, de Gihonbron. Hij ontdekte voorwerpen die dateren van voor duizenden jaren en die hij binnen de muren van de Oude Stad vond, wat hem deed geloven dat de oorspronkelijke stad Jeruzalem eigenlijk ten zuiden van de Tempelberg en de Oude Stad lag. Uitgebreid archeologisch werk op de plek heeft sindsdien zijn theorie bevestigd.

Zeev Orenstein, directeur internationale zaken van de stad van David, benadrukte de betekenis van de vondst.

"De stad van David is de historische plek van Jeruzalem", vertelde Orenstein aan Breaking Israel News. "Als mensen in de Bijbel aan Jeruzalem denken, koning David, de profeten als Jesaja en Jeremia, denken ze meestal aan het gebied dat momenteel wordt aangeduid als de Oude Stad van Jeruzalem, binnen de muren. Pas in de vorige eeuw ontdekten we dat de oorspronkelijke locatie van de stad Jeruzalem zich buiten de muren van de oude stad bevond, net ten zuiden van de Tempelberg. Dit is de meest archeologisch opgegraven plek in Israël, zo niet in de wereld, en dit is bevestigd."

Ondanks het feit dat het de meest intensief onderzochte archeologische plek in Israël is, werd de Pelgrimsweg per ongeluk ontdekt. In 2004 barstte een waterleiding en vanwege de gevoeligheid van het gebied werd de gemeentelijke onderhoudsploeg begeleid door een archeoloog. Tijdens de reparatiewerkzaamheden ontdekte de archeoloog een stenen trap. De acht meter brede trap leidt 600 meter vanaf het Shiloah Bad naar de Hulda Poort aan de zuidkant van de Tempelberg en werd door Koning Herodes in de eerste eeuw van de vorige eeuw gebouwd.

"De ontdekking van de trap geeft antwoord op de vraag hoe de honderdduizenden pelgrims vanuit het badwater van Shiloah, dat ze gebruikten als mikwe (ritueel bad) voor de zuivering, opgingen naar de Tempelberg," zo legde Orenstein uit. "Dit zijn de feitelijke stenen waar onze voorouders op liepen om bij de Tempel op de Tempelberg aan te komen. Langs de weg zijn de overblijfselen van winkels die deze pelgrims gebruikten voordat ze de weg naar de Tempel opliepen".

"Deze bevindingen tonen aan dat de verbinding tussen het Joodse volk en de oude stad Jeruzalem een feit is en geen kwestie van geloof," zei Orenstein.

Het is interessant om op te merken dat de trappen zijn gebouwd in een uniek repeterend patroon van twee treden, gevolgd door een lange overloop. Een ander interessant ding is dat archeologen de laatste acht jaar nauwgezet 250 meter van de trap vanaf de basis van de Shiloah (Siloam) Bad, oorspronkelijk gebouwd door koning Hezekiah [Hizkia], hebben blootgelegd. De toevallige ontdekking leidde ook tot de ontdekking van het Paleis van Koning David en vele oudheden, waaronder zegels met de Hebreeuwse namen van vele bijbelse figuren uit het Huis van David. Onderzoekers vonden ook een kleine gouden bel in een afvoergoot onder de weg, die volgens hen per ongeluk losgeraakt is van het tuniek van de hogepriester op weg naar de tempel.

"Dit is uniek in heel Jeruzalem", zei Orenstein. "Iedereen die een politieke of religieuze boodschap had, stond op het podium en richtte zich op de massa's die op weg waren naar de Tempel.

Naast het podium vonden archeologen de verbrande resten van een mannelijke palmboom, die geen vruchten afwerpt. Ze hebben de theorie dat de boom bedoeld was om schaduw te bieden aan de sprekers.

Een andere vondst met meer nationalistische betekenis waren duizenden munten uit de periode van de opstand tegen de Romeinen uit 66-70 n.Chr.

"Waarom zouden ze deze munten maken?" vroeg Orenstein. "Het was in die tijd vrij duidelijk dat de Romeinen Jeruzalem zouden vernietigen en de munten waren vrijwel waardeloos. Het lijkt een verspilling van metaal".

Op de munten stonden zinnen als: "Voor de vrijheid van Sion", zo legde hij uit. "Hoewel de strijd tegen Rome destijds hopeloos leek, geloofden, hoopten en baden de Joden dat hun nakomelingen op een dag naar Jeruzalem zouden terugkeren en deze munten zouden vinden. Zij wilden ons laten weten dat zij voor Jeruzalem leefden en stierven. 2000 jaar later werden hun gebeden eindelijk verhoord en vandaag de dag is er een soeverein Joods Jeruzalem is."

De opgraving werd nog moeilijker gemaakt omdat het Arabische dorp Silwan bovenop de plek werd gebouwd. Archeologen moesten horizontaal graven, met behulp van stalen balken om de grond erboven te ondersteunen.

Doron Spielman, vicepresident van de City of David Foundation, schreef afgelopen zondag een Times of Israel-opinieartikel, waarin hij de unieke operatie beschreef om de plek te ontdekken.

"De ontdekking van de pelgrimsweg was een ongekend wetenschappelijk wapenfeit van bijbelse proporties," schreef hij. "In tegenstelling tot de meeste archeologische opgravingen die bovengronds beginnen, werd deze opgraving ondergronds gedaan, onder de drukte van het moderne Jeruzalem. Tientallen glasvezelkabelcamera's werden gebruikt om te ontcijferen waar de opgravingen moesten worden uitgevoerd, terwijl kaarten en diagrammen die door archeologen in de afgelopen anderhalve eeuw werden gemaakt, de weg vooruit plaveiden," zo voegde Spielman eraan toe.

De Amerikaanse ambassadeur David Friedman, en speciale vertegenwoordiger van het Witte Huis voor internationale onderhandelingen, Jason Greenblatt, en een reeks Israëlische ministers en leden van de Knesset werden uitgenodigd voor het evenement.

In zijn opnieartikel benadrukte Spielman de relevantie van de oude stad van David voor de V.S.

"Twee millennia nadat de laatste Joden van Jeruzalem hun boodschap aan de mensheid hebben achtergelaten, wordt er een andere in ons geheugen geschreven. Het volk van Israël is teruggekeerd naar Jeruzalem, en de stad David is ook teruggekeerd als een anker van de westerse beschaving."

"Op deze oude stenen brachten de bijbelse profeten revolutionaire boodschappen van vrede, vrijheid en rechtvaardigheid voor iedereen. Deze waarden zijn de gedeelde wortels waarop de Verenigde Staten van Amerika en de westerse beschaving zijn gegrondvest en zij blijven het leven van miljarden mensen verbeteren.

"De Stad van David brengt waarheid en wetenschap in een debat dat te lang door mythen en misleidingen is ontsierd", vertelde de Amerikaanse ambassadeur Friedman aan het JPost Magazine. "De bevindingen, in de meeste gevallen door seculiere archeologen, maken een eind aan de ongegronde pogingen om het historische feit van Jeruzalems oude band met het Joodse volk te ontkennen.

"Er is een enorme steun voor de stad van David geweest door het Amerikaanse publiek," zei hij. "Dit is weer een voorbeeld - een groot voorbeeld - van de erkenning van de joods-christelijke waarden waarop beide naties zijn gegrondvest.

Orenstein was het daarmee eens en merkte op dat de rol van Jeruzalem anders is dan welke andere stad ook en een bijzondere betekenis heeft voor haar bondgenoot aan de andere kant van de wereld.

"De Amerikanen begrijpen dat de fundamenten waarop de Verenigde Staten zijn gebouwd, het joods-christelijke erfgoed is waarvan de wortels in Jeruzalem liggen," zei Orenstein. "De stad van David is niet alleen een Joodse of Israëlische erfgoedsite, maar het is in feite ook een Amerikaanse erfgoedsite, net zoals Valley Forge Amerikaans is. Wij zien onszelf als de stewards, niet alleen voor het Joodse volk, maar voor alle mensen."

Hij benadrukte dat dit in overeenstemming is met en impliciet deel uitmaakt van de rol van Jeruzalem als gastheer van de Tempel.

Ik zal ze naar mijn heilige berg brengen en laat ze zich verheugen in mijn huis van gebed. Hun brandoffers en offers zullen welgevallig zijn op Mijn mizbayach; (altaar) want Mijn Huis zal een huis van gebed worden genoemd voor alle volkeren. Jesaja 56:7

Verwacht wordt dat de site over een paar maanden open zal zijn voor het publiek.

Onlangs ontdekte pelgrimsweg in Jeruzalem "brengt waarheid en wetenschap naar een debat dat door mythen is ontsierd".