Het is zowel gemakkelijk als moeilijk om een Messiasbelijdende Jood in Israël te zijn.

Ishai Royel - 9 september 2019

Wanneer familieleden en vrienden mij in Israël bezoeken, zijn ze vaak verbaasd en verward over de tegenstrijdige realiteiten waar Messiasbelijdende Joden en Christenen hier mee te maken hebben. Sommige overheidsinstanties proberen de Messiasbelijdende Joden uit het land te houden, en soms worden extreme sekten van religieuze Joden agressief en vijandig - bijvoorbeeld door stenen naar onze bijeenkomsten te gooien. Aan de andere kant lijkt het dagelijkse leven volledig verstoken te zijn van vervolging, en de gemiddelde Israëli die je op straat tegenkomt, kijkt de Messiasbelijdende bevolking gunstig gezind aan, en het kan niemand iets schelen van wat zij gelooft. Dus wat is er echt aan de hand?

Eén ding waarmee veel Messiasbelijders hier hebben geworsteld, is dat ze te maken hebben met het Ministerie van Binnenlandse Zaken. Dit departement van de regering is belast met immigratie en het uitgeven van identificatiedocumenten, zoals paspoorten. Ze hebben bij veel gelegenheden, problemen veroorzaakt voor Messiasbelijdende Joden: het ontzeggen van hun immigratierechten, het niet toestaan dat echtgenoten van Israëlische Joden immigreren als ze Messiaans zijn, zelfs het weigeren om paspoorten af te geven en dreigen met het uitzetten van burgers uit het land (wat ze waarschijnlijk niet wettelijk kunnen doen).

De intensiteit waarmee dit bureau soms optreedt om Messiaanse immigratie te voorkomen, kan de indruk wekken dat het land zelf anti-Messiaans is. Immers, als iemand een immigratie wordt ontzegd omdat men Messiaans is, moet het land zelf (of tenminste de regering en haar afdelingen) dan toch in het algemeen anti-Messiaans zijn?

Nou, zo eenvoudig is het niet. Israël heeft een parlementair regeringssysteem. Elke burger stemt op een van de vele politieke partijen, en de gekozen leden van elke partij vormen samen een regering. Een partij heeft slechts 3,25% van de stemmen van de bevolking nodig om zetels te krijgen in de Knesset (het Parlement). De meest gestemde partij vindt bondgenoten van de andere partijen om de minister-president te kiezen. In ruil voor steun aan de minister-president van die ene partij zullen de kleinere partijen verschillende gunsten vragen; zoals wetgeving en controle over de ministeries.

Het eindresultaat van dit alles is dat een bepaald ministerie kan worden geleid door een partij die slechts een klein percentage van de stemmen van de bevolking heeft gekregen. In Israël zijn er twee grote orthodox-joodse partijen; Shas en United Torah Judaism. Samen ontvingen zij iets minder dan 11% van de totale stemmen van het volk bij de verkiezingen van 2015. De Shas-partij vroeg en ontving het ministerie van Binnenlandse Zaken in ruil voor steun aan Likud, de partij van premier Benjamin Netanyahu. Shas kijkt zeker veel minder gunstig naar Messiasbelijdende Joden dan de gemiddelde Israëli, en ook de vervolging van Messiasbelijders door het Ministerie van Binnenlandse Zaken is onder hun toezicht gebeurd. Het eindresultaat is dat een cruciaal aspect van het leven in Israël - de immigratie zelf - onder controle is van een kleine minderheid die over het algemeen, soms zelfs vijandig, tegenover de Messiasbelijdende bevolking is. Maar het is niet zo dat het land dit over het geheel genomen hetzelfde aanvoelt.

In feite is het helemaal niet moeilijk om in Israël in zijn algemeenheid Messiaans te zijn. We kunnen vrij openlijk met ons geloof leven zolang we niet in het immigratieproces zitten. We hebben gemeenten, hebben samen een gemeenschap, spelen luidruchtig in het openbaar worshipmuziek en kunnen vrijuit spreken over ons geloof op het werk en in onze gemeenschappen. De meeste mensen in Israël zijn helemaal niet vijandig tegenover de Messiasbelijdende bevolking.

In tegenstelling tot de meeste westerse landen staat de seculiere wereld zeer open voor het idee van geloof in God en ten opzichte van de Bijbel. De meeste seculiere Israëliërs hebben de Bijbel gelezen en beschouwen deze als een belangrijke pijler van het leven in Israël. Ze houden de feesten, gaan af en toe naar de synagoge en geloven zelfs in God, bidden en beschouwen spiritualiteit als een centraal onderdeel van hun leven.

Wanneer de kwestie van de Messiasbelijdenden aan de orde komt, zijn zij geïnteresseerd om te horen over een andere manier om het bijbelse geloof te interpreteren. Dus Israël is misschien wel het enige land waar je 's morgens de aanbiddingsliederen op het strand kunt zingen met een shirtloze cannabis rokende hippie die je vertelt dat Jezus een socialist was en dat we allemaal homo zouden moeten zijn, en dan ga je naar het aanvragen van je immigratiepapieren en dan wordt je gevraagd om de huwelijksakte van je grootmoeder te overleggen en op het bloed van al je familieleden te zweren dat je nog nooit het Nieuwe Testament hebt gelezen.

Bron: It is both easy and difficult to be a Messianic Jew in Israel » Kehila News Israel