Graven, cubits, goud, het ontdekken van tempelschatten in de ruïnes van Qumran

Koning Salomo schreef: "Er is een vastgestelde tijd voor alles. En er is een tijd voor elke gebeurtenis onder de hemel". (Prediker 3:1)

Sinds Israël in 1948 weer een natie is geworden, heeft God het Joodse volk naar Zijn land vergaderd. Is dit nu Gods aangewezen tijd om Zijn Tempelschatten, misschien zelfs de Ark van het Verbond zelf, aan de wereld te openbaren?

Velen geloven dat een gepensioneerde Amerikaanse brandweerman die gespecialiseerd was in het onderzoeken van brandstichtingsmisdaden en daarvoor een internationale prijs won, een "woordelijke schatkaart" heeft ontcijferd die gevonden is in de grotten van Qumran nabij de Dode Zee.

In 1952, vijf jaar nadat de eerste Dode Zee Rollen werden ontdekt in de grotten van Qumran, gingen archeologen van de Israel Antiquities Authority (IAA) door met hun zoektocht naar meer literaire schatten.

Op hun laatste dag van het opgraven van wat bekend staat als Grot 3, ontdekten ze achter de potten en fragmenten van rollen een muur die een andere kamer verborg.

In de kamer op een plank rustten twee koperen rollen van ongeveer een voet breed.

Eeuwenlang blootgesteld aan het weer, waren de rollen enorm geoxideerd en bros aanvoelend, maar het meest ervan was intact. De woorden 'graven, kubus en goud' konden herhaaldelijk door de buitenste laag heen worden gezien.

In 1956 gaf de Israel Antiquities Authority technologieprofessor Henry Wright Baker in Engeland de opdracht om de rollen te openen. Hij bedacht een zaag uit oorlogsmateriaal en tandheelkundig schoolgereedschap en sneed met succes de twee fragiele rollen in drieëntwintig stukken, waarbij hij één document over een lengte van meer dan twee meter lang twaalf kolommen aan geschrift blootlegde.

Deze rol heeft geen literaire waarde zoals alle andere Dode Zee Rollen, die op papyrus en leer/perkament zijn geschreven.

De teksten op dit kopermetaal zijn gerangschikt in lijsten van goudstaven, zilveren vaten, schatten, tienden, priesterkleding, meer geschriften en vooral, waar ze te vinden zijn!

In totaal identificeren de Koperrollen 64 voorraden met items op 57 locaties, waaronder ongeveer 4.500 talenten aan edele metalen (dat is 168 ton, of 153.000 kilogram!).

Eén talent weegt 35 kilogram. Het was de grootste gewichtsmeting in het oude Israël in de Tanakh (Oude Testament), gebruikt om goud en zilver te wegen zoals in Exodus 38:24. Het was de grootste gewichtseenheid in het oude Israël van de Tania (Oude Testament), gebruikt om goud en zilver te wegen zoals in Exodus 38:24:

"Al het goud dat werd gebruikt voor het werk, in al het werk van het heiligdom, zelfs het goud van het beweegoffer, was 29 talenten en 730 sikkels."

In de Brit Chadasha (Nieuw Testament) verwees één talent naar de waarde van geld, dat volgens de NIV-bijbel ongeveer 20 jaar aan dagloon waard is.

(Sommigen geloven dat de notatie voor "talent" eigenlijk een symbool is voor het Perzische gewicht dat "karsh" wordt genoemd, wat een fractie van een talent is).

Bovendien is er veel discussie over de grenzen van de Vallei van Achor, maar volgens sommige schattingen kan deze zich uitstrekken van het noorden van Jericho tot aan Qumran.

De Amerikaanse onderzoeker naar brandstichting, Jim Barfield, gelooft dat Qumran in deze Vallei van de Achor is en dat het de meest waarschijnlijke ruïne is om er onder te kijken.

De tekst van de Koperrol gaat verder: "In de ruïne die zich in de Vallei van de Achor bevindt, bij de treden die zich naar het oosten uitstrekken, 40 kubussen lang zijn zilveren dienstvaten met een gewicht van zeventien talenten.

Bijbelgeleerden en archeologen hebben geloofd dat deze eerste locatie en de andere 56 locaties verspreid liggen over de Joodse heuvels en Jeruzalem.

Barfield gelooft echter wat anders, sinds de jaren negentig heeft hij duizenden uren en jaren doorgebracht met het bestuderen van de Dode Zee Rollen:

"Het bestuderen ervan werd een dwangneurose," zei hij. "Ik las het op de achterin de brandweerwagen onderweg, na de lunch, en in de pauzes van de training. Na het werk bleef ik tot laat in de nacht op, zittend in mijn luie stoel, waarbij ik heen en weer verwijzingen in de Bijbel en de rollen vergeleek." (The Copper Scroll Project, een boek van Shelley Neese, een boek van Shelley Neese)

In 2006, nadat hij met pensioen was gegaan en veel meer tijd om handen had, kwam een andere Dead Sea Scrolls liefhebber, Vendyl Jones en ontstak in Barfield een passie voor de Copper Scrolls.

Vanwege zijn dwangmatigheid om zich te richten op de schatinventarisatie, onderzocht Barfield de eerste locatie.

Hij vond een officieel onderzoek van de Instantie van de Oudheden van Israël die het oosten in Qumran onder ogen zag, dat 39.98 cubits (1.949.98 cm) meet. Dat is vrij dicht bij de 40 cubits (1.950,72 cm), die wordt genoemd in de tekst van de Koperrollen.

Nadat hij dit had ontdekt, heeft Barfield de ruïnes van Qumran doorzocht in het licht van zijn eigen vertaling van de Koperrollen.

Met de voornamelijk in het Hebreeuws geschreven, met wat Aramese tekst, pakte Barfield zijn Strong's Dictionary and Concordance en vertaalde elk woord op de Koperrol zelf. Deze aanpak heeft veel geleerden die het niet eens zijn met sommige van zijn vertalingen, boos gemaakt.

Toch was de directeur van de Israel Antiquities Authorities zo onder de indruk van Barfield's methode om de schatplaatsen te identificeren dat hij de hoofdarcheologen in de regio opdracht gaf om Barfield te helpen bij het graven naar de goudstaven.

In 2009, na het opgraven van slechts een meter, stopte een mysterieus telefoontje uit de Verenigde Staten de opgraving; waarna men het niet meer zou hervatten.

In 2014, vanwege de passie voor het Copper Scroll Project zoals Barfield het genoemd heeft, kocht hij een industriële metaaldetector die ferrometalen (die met ijzer) kan identificeren uit non-ferrometalen (goud, zilver, messing en koper) tot een diepte van 15 meter.

Omdat Qumran zich in gebied C bevindt, wordt het volgens de Oslo-akkoorden van 1993 beschouwd als "omstreden gebied". Terwijl Israël de site controleert en beweert dat deze van haar is, beweren Jordanië en de Palestijnen dat het land van hen is.

Barfield had het moeilijk om vergunningen te krijgen om zijn testen uit te voeren. Maar een Israëlisch Knesset-lid, een activist voor de wederopbouw van de Derde Tempel op de Tempelberg, Moshe Feiglin, bood zich vrijwillig aan om zijn politieke immuniteit te gebruiken als Knesset-lid om het onderzoek voor hem te doen. Barfield stond echter aan zijn zijde.

De resultaten van de scan wijzen erop dat er grote hoeveelheden goud en zilver wachten om te worden ontdekt op de vier locaties die hij testte.

Sommige geleerden die de koperen rollen hebben onderzocht, geloven dat de schrijvers een Joodse sekte waren, de Essenen, die in Qumran leefden in de tijd van Yeshua (Jezus).

Andere geleerden geloven dat ze geschreven zijn door volgelingen van Bar Kochba tijdens de tijd dat hij de Joodse opstand leidde tegen de Romeinen in de 2e eeuw na Christus.

Nog andere geleerden zeggen dat het anoniem geschreven is als folklore en legende.

In tegenstelling tot de meerderheid van de geleerden wijst Barfield op een Joods mystiek boek, Emek HaMelech (Vallei der Koningen) uit 1648, dat vijf mannen identificeert:

"Deze verslagen zijn geschreven door vijf rechtvaardige mannen: Sjamar haLevi, Hezekiah, Zedikiyah, Haggai de profeet en Zacharia, zoon van Ido de profeet.

"Zij verborgen de vaten van de Tempel en de rijkdom van de schatten die in Jeruzalem en op elke plaats waren, die pas in de dagen van de komst van de Messias, zoon van David, ontdekt zullen worden. Moge het snel zijn in onze tijd. Amen. En zo zal het ook zijn.

"Dit zijn de heilige vaten en de vaten van de Tempel die in Jeruzalem en in alle plaatsen waren. Ze werden gegraveerd door Sjamar HaLevi en zijn metgezellen op een koperen rol.

Dit schrijven is door Joodse geleerden bekritiseerd omdat het niet in de rij staat van het traditionele Joodse denken. Maar Barfield houdt eraan vast als een van zijn bronnen.

Als er enige waarheid in deze bewering zit, dan zijn de koperen rollen geschreven door bekende profeten en koningen over schatten uit Salomo's Tempel in de tijd van de verovering van Babel.

Minstens één van deze vijf mannen, Sjamar HaLevi, was een Leviet (een priester).

Alleen priesters zouden in staat zijn geweest om de tempelvaten en de priesterlijke kledij, zoals het efod of borstschild dat de hogepriester droeg, te hanteren.

En alleen priesters (van Cohen afkomst, zoals degenen die in samenwerking met het Tempelinstituut in Jeruzalem worden opgeleid) zullen in staat zijn om met deze voorwerpen om te gaan als ze uit de grond komen.

De meeste experts zijn het erover eens dat als deze inventarisatie van de schat echt is, dan ze waarschijnlijk van een van de Heilige "Huizen" van God komen.

De Tweede Tempel werd later uitgebreid door Koning Herodes, die hij financierde met Romeinse rijkdom en Joodse belastingen.

Barfield verwijst naar het Tweede boek van de Makkabeeën voor een mogelijke aanwijzing wie welke schatten en wanneer verborgen heeft:

"De profeet [Jeremia], die een Godspraak had ontvangen, beval dat de tent en de ark met hem mee moesten gaan, en dat hij naar de berg ging waar Mozes was opgegaan en de erfenis van God had gezien. En Jeremia kwam en vond een grot, en hij bracht de tent en de ark en het reukofferaltaar daarheen, en hij verzegelde de ingang.".

"Jeremia zei ook dat 'de plaats onbekend zal zijn totdat God Zijn volk weer bij elkaar brengt en Zijn barmhartigheid toont.' (2 Makkabeeën 2:4-8)

Hoewel de koperen rol de Ark van het Verbond niet direct vermeldt, gelooft Barfield dat dit indirect gebeurt en dat Jeremia, samen met de Ark en de tent, andere schatten die in de tent stonden, verborgen heeft.

Slechts 71 jaar geleden, in 1948, toen Israël een natie werd en de Dode Zee Rollen werden ontdekt, waren er 600.000 Joden in Israël. Tegenwoordig leven er 6,7 miljoen Joden in het Heilige Land!

In navolging van zijn theorie dat Jeremia de schatten verborg die op de Koperrol vermeld staan, vond Barfield uit Jeremia's tijd een kaart van Jeruzalem. (Als voormalig Amerikaans legerpiloot was hij zeer geïnteresseerd in kaarten.)

Hieronder blijkt dat Qumran precies zoals Jeruzalem in Jeruzalem's tijd is neergelegd, maar dan ondersteboven!

Dit idee dat Qumran een "Jeruzalem in de woestijn" zou kunnen zijn, zoals Barfield het beschrijft, ondersteunt zijn theorie dat alle Tempelschatten die op de Koperrol staan vermeld, zich in Qumran bevinden.

Hoewel hij veel wetenschappelijke kritiek heeft gekregen voor zijn theorieën en bronnen, bevestigen de Israel Antiquities Authority en andere Israëlische archeologen dat Barfield's onderzoek serieuze mogelijkheden heeft, maar ze staan voor een politieke muur als het gaat om het graven naar goudstaven of andere schatten van de Tempel.

Een van de redenen is het feit dat Jordanië van 1948 tot 1967 het Bijbelse Judea en Samaria bezette, inclusief de Qumran grotten. Hoewel Israël het gebied in de Zesdaagse Oorlog van 1967 heroverde, werd het in de Oslo-akkoorden van 1993 aangeduid als Gebied C of "omstreden gebied."

Jordanië gelooft dat het land nog steeds van hen is, of tenminste van de Palestijnen, en heeft een klacht ingediend bij UNESCO om de eigendom van alle Dode Zee Rollen die Israël bezit te verkrijgen.

Jordanië zou zeker proberen om elke schat die in Qumran is opgegraven op te eisen. Stel je voor dat het Arabische volk van Jordanië Tempelvaten en Joodse priesterkleding zou bezitten!

Bovendien zou het vinden van Tempelschatten een gewelddadige heilige oorlog door Arabische naties tegen Israël kunnen ontsteken, aangezien activisten nog harder zullen aandringen op de wederopbouw van de Tempel. De laatste jaren veroorzaakt zelfs het geringste gerucht dat Israël op het punt staat een Derde Tempel op de Tempelberg te herbouwen al rellen.

Aan de andere kant hopen het onofficiële Sanhedrin hof en Jim Barfield dat de Amerikaanse president Trump het Joodse volk zal helpen om alle schatten van de Tempel die onder Qumran bestaan terug te vinden. Zij zeggen dit omdat veel Joodse en christelijke leiders hem hebben bestempeld als een gezalfde bevrijder voor het Joodse volk en voor Jeruzalem, in de lijn van Koning Kores.

Als de Tempelschatten inderdaad onder Qumran liggen en op een dag worden opgegraven, zegt Barfield: Wil ik deze voorwerpen teruggeven aan Israël en wat zij ermee doen vanaf dat moment is aan hen.

Wat er uiteindelijk met alle voorwerpen uit de Tempel zal gebeuren, zal aan God worden overgelaten in Zijn timing en Zijn grote plan van verlossing voor de mensheid als we dichter bij de afgesproken tijd komen wanneer Yeshua (Jezus) terugkeert.