Gary - 11 juli 2019
Naarmate we dichter bij onze gezegende hoop komen, wordt het steeds noodzakelijker om op te treden en ons uit te spreken en de kudde te bewaken, nu er nog een paar magere momenten overblijven. Het is tijd om eenvoudig te zijn. Er is een bepaalde ketterse beweging die nu op gang komt terwijl de draak in zijn laatste minuutjes probeert te voorkomen dat het mannelijke kind wordt opgenomen. We hebben te maken gehad met verschillende vormen van afvalligheid, sommige links en andere rechts. Alle afvalligheid heeft één ding gemeen: het presenteert een vals evangelie waarin de verzoening wordt gepresenteerd als ofwel onnodig (liberale theologie), ofwel niet genoeg (legalisme).
De Hebreeuwse Terug naar de Torahbeweging is zo'n afvallige beweging (hoewel niet in alles, zoals ik hierna nog zal uitleggen). Maar het is zeker niet nieuw of innovatief. Het is gewoon een heropleving van de 1e eeuwse afvalligheid, gehuld in een pretentieus masker van "heiligheid", wat in werkelijkheid niets van dien aard is. Zelfrechtvaardiging en angst zijn wat eronder schuilgaat.
Als u leert dat het onderhouden van het gebod goed, juist en een zegen is - en een juist antwoord van dankbaarheid op wat God door Christus voor ons heeft gedaan - dan sta ik met u in dit geloof. Als u in plaats daarvan leert dat het houden van de Mozaïsche wet noodzakelijk is voor uw redding, dan sta ik niet naast u. U bent al veroordeeld: niet alleen door uw afwijzing van het bloed van Christus, maar ook door de immense huichelarij in uw boodschap.
'Noodzakelijk' is het sleutelwoord. Het is de boodschap van de noodzaak om de wet te handhaven die het evangelie vervangt door één die van Christus scheidt.
Disclaimer: Voordat ik verder ga, wil ik duidelijk zijn dat ik niemand in het bijzonder uitkies. Mijn toon zou er dan heel anders uitzien en ik zou hen direct in liefde willen confronteren. Maar ik heb te maken met een hele beweging, en dus zal ik eerlijk en to the point zijn. Ik bid dat u dit allemaal zullen ontvangen met het begrip dat mijn hart gebroken is voor hen die in deze demonische valstrik verstrikt zijn geraakt. Ik wil wanhopig graag dat ze er vrij van zijn, zodat ze gered kunnen worden (zo niet al), en stevig staan in de genade en kracht van onze HEER Jezus Christus. Ik verlang ernaar dat de schellen van hun ogen vallen, zodat ze in het licht van de waarheid van het evangelie kunnen komen. Ik probeer hen uit het vuur te rukken, zodat ze op hun beurt anderen eruit kunnen rukken.
Ik ben getuige van velen in deze beweging die lippendienst aan Christus bewijzen, maar met hand en tand strijden tegen elke vermelding van de evangelische boodschap. Er is een oprechte afkeer van het bijbelse concept van verzoening (wat in feite het centrale thema van de Bijbel is). De kern van de Hebreeuwse Terug naar de Torahbeweging is een mensgerichte, mens-verheerlijkende poging om naar Gods normen te leven, wat nooit succesvol kan zijn. Het heil is volledig afkomstig van de HEER.
Zoals ik eerder al zei, wil ik het Messiaanse Jodendom en alles wat met Hebreeuwse Wortels te maken heeft niet op één hoop gooien in dit weerwoord, omdat er echte Christenen in de beweging zijn die het evangelie begrijpen en geloven, maar toch hun geloof beleven door de Hebreeuwse fundamenten van het Christelijk geloof te onderzoeken. Daar zit schoonheid in. Het vieren van Sukkot, het hebben van je familie om te rusten op zaterdag, of het verwijzen naar Jezus in het Aramees is allemaal prima en goed. Maar zodra die dingen noodzakelijk worden, is je geloof ijdel en nutteloos geworden, en, zoals Jakobus zei, die schreef aan de verstrooide stammen van Israël die Christus grotendeels hadden verworpen (Jacobus 1:1) - dat geloof is dood. En dat dode geloof is ook voor anderen een struikelblok geworden (Rom. 14:1-23; Mat. 23:4; Luc. 11:46). Als u werkelijk gelooft dat Christus volledig, eens en voor altijd, uw zonden heeft verzoend en weer is opgestaan, zullen uw werken dat op een normatieve manier laten zien. En die normatieve werken worden het duidelijkst bewezen door de vrucht van de Heilige Geest in je leven. Liefde is het belangrijkste onder hen.
De vruchten van de afvallige elementen van de Hebreeuwse Terug naar de Torahbeweging lijken te bestaan uit woede, zelfrechtvaardigheid, huichelachtig oordeel, obsessie met het handhaven van de regels in plaats van God zelf, en, het meest veelzeggend, een afkeer van elke vermelding van het evangelie, de zekerheid van het heil, de volkomenheid van de verzoening, de gerechtvaardiging voor God, of de soevereiniteit van God in het heil.
Er is ook een sterke afkeer als Christenen het duidelijke feit neerzetten dat ons vlees noodzakelijkerwijs onvolmaakt zal blijven tot de verheerlijking. Gelovigen zouden de zonde moeten haten en streven naar volmaaktheid, maar 100% van de gelovigen die ooit hebben geleefd, hebben gezondigd in het vlees, zelfs nadat ze tot een verlossende kennis van de waarheid zijn gekomen. Petrus, Paulus, Jakobus en Johannes hadden allemaal 'een lichaam van zonde en dood', zelfs na het ontvangen van de Heilige Geest. Jij en ik zijn niet verschillend.
Voordat u met de wolven verdergaat, die de rooms-katholieke en sektarische praatjes over passages zoals Jakobus 2 en Hebreeën 10 weerkaatsen, vraag ik u dringend om eerst de mogelijkheid te onderzoeken dat deze passages het evangelie niet veranderen, maar juist versterken. Als u gelooft dat Jakobus 2 en Hebreeën 10 op de een of andere manier een beeld schetsen waarin werken nodig zijn voor de redding in plaats van, of in aanvulling op het verzoenende offer en de opstanding van Jezus Christus wat ons betreft, dan smeek ik u met heel mijn hart en ziel om deze twee studies te lezen:
Hebreeën 10: Het laatste offer - NL
Waarom liggen de islam en seculier links samen in bed? De meest totalitaire en wettische religie op de planeet en de wetteloze krachten op links worden gemakshalve samengevoegd, want de vijand van beide is de waarheid van God en de Kerk.
Ik heb in tal van artikelen uitvoerig gesproken over het belang van het onderscheiden van de vervorming van het evangelie van verlossing door zowel wettischen (vaak aan de rechterkant van het politieke spectrum) als wettelozen (vaak aan de linkerkant). Wettischen en wettelozen worden in het Nieuwe Testament getypeerd door de concurrerende kampen van de Farizeeën (de wettische zelfrechtvaardiging) en de Sadduceeërs (de wetteloze godverwerping). De mensheid is in 2000 jaar niet veel veranderd. Dezelfde demonen uit het verleden zijn vandaag de dag bij ons. De apostelen waarschuwden ons ijverig voor de misleiding uit beide kampen die, zonder het te weten, door Satan geïnspireerd zijn om mensen weg te leiden van de eenvoudige waarheid van het evangelie. Beide partijen vallen de waarheid aan en verdraaien woorden, waarbij ze regelmatig gebruik maken van strohalm-argumenten tegenover degenen die aan het kruis vasthouden. Beide kanten hebben het helemaal over zichzelf met de zelf-verheerlijking, terwijl het evangelie van Christus en Hem die gekruisigd is over God en Zijn heerlijkheid gaat.
Terwijl ik een aantal manieren heb beschreven om de leugen(s) van beide kanten te ontdekken, wil ik u graag deelgenoot maken van de eenvoudigste manier om hun onwaarheid te ontdekken:
Ze hebben allebei een gebrek aan duidelijkheid.
We weten niet zo veel als we vaak denken dat we weten, maar wat God heeft uitgekozen om het ons door Zijn woord te openbaren, is glashelder. Als je geloofssysteem niet duidelijk genoeg is over verlossing en de waarheid van God, dan kun je er zeker van zijn dat het uit de hel komt. Ren ervan weg. Satan is de auteur van de verwarring, niet onze almachtige, alwetende, perfecte hemelse Vader.
De Hebreeuwse Terug naar de Torahbeweging is hier een perfect voorbeeld van. Je zult nooit een duidelijk of consistent antwoord krijgen over deze dingen:
1. Verlossing: volbracht door Christus door Zijn dood en opstanding... of volbracht door onszelf, geheel of gedeeltelijk?
2. Behoud van het heil: Christus of wij?
3. Welke werken/opdrachten zijn nodig voor het heil?
4. Hoeveel werken/opdrachten moeten worden uitgevoerd om iemands verlossing te "bewijzen"?
5. Hoeveel zonden/handelingen van ongehoorzaamheid zijn er nodig om iemands verlossing te weerleggen of om als een gewone zondaar te worden beschouwd?
6. Belijdenis van individuele zonden: is het noodzakelijk voor het heil? Zo ja, hoe zit het dan met vergeten zonden? Hoe zit het met de zonden waarvan u zich niet bewust bent? En hoe speelt de verzoening hier een rol in? Is de straf voor de zonde betaald aan het kruis of wanneer men zijn/haar individuele zonden belijdt?
7. De Naam van God: Jahweh? Yehowah? Yehoweh? Yehowih? Yehova? Jehova? Jahua? Wat als je de verkeerde naam gebruikt? Moeten heidenen worden als Joden?
8. Het onderhouden van de Thora: welke van de 613 geboden? Allemaal? Sommigen van hen? Hoe beslis je welke te verwaarlozen en welke te bewaren? Hoe zit het met het principe dat Christus de Thora zelf voor ons heeft vervuld? Zijn wij vrij, of nog steeds gebonden aan de wet? Als we door de wet gebonden zijn, wat is dan de straf voor het overtreden van de wet? Als de straf toch weer het verlies van verlossing is, waar is Christus dan voor gekomen? Waarom is Hij gestorven?
Net als de Christusverwerpers rond 33 n.Chr. wiens getuigenissen het niet met elkaar eens waren - zo is het ook in 2019 met de naam-christenen, de verwerpers van het kruis.
“
Christus zei dat Hij niet kwam om de wet af te schaffen, maar om haar te vervullen. Paulus zegt dat we niet langer onder de wet vallen en dat de wet is voldaan. Wat is het? De Hebreeuwse Terug naar de Torahbeweging zal je ofwel deze waarheden laten vermengen en het water laten vertroebelen, of vasthouden aan wat Christus zei, maar negeren wat Paulus zei.
Integendeel, beide zijn waar en beide zijn duidelijk. Christus kwam om de Wet zelf te vervullen. Wat Hij deed. Volkomen. En Hij deed het omdat niemand het ooit zou kunnen vervullen, behalve Hij. Hij vervulde het voor ons, namens ons. Nu zijn we vrij. Nu zijn we niet langer onder de wet, maar onder de genade.
We staan nu onder een nieuwe wet. Een betere wet, die afwisselend de Wet van Christus (Gal. 6:2), de Wet van Vrijheid (Jak. 1:25; 2:12) en "een nieuw gebod" (Joh. 13:34-35) wordt genoemd. Wij zijn niet onder de wet, maar onder de genade (Rom 6:14). We hebben nu slechts één noodzakelijk "werk" te doen:
En één stel regels om te volgen:
Het eerste is noodzakelijk voor het heil. De tweede vloeit natuurlijk voort uit een persoon die oprecht in Christus heeft vertrouwd en de Heilige Geest heeft ontvangen. Er is geen ruimte voor fouten in het "werk". Christus is de enige weg. Maar wat de regels betreft, is er ruimte voor dwaling, want niemand van ons is volmaakt in het vlees. Toch zal een werkelijk door het bloed gekochte gelovige deze ultieme vervulling van alle wetten op een bepaald moment, op een of andere manier, laten zien als bewijs van geloof. En de verlossing rust volledig en zonder uitzondering op het werk van God, door Hem die onze gerechtigheid is, Jezus Christus.
Degenen die dit ontkennen, zijn ofwel niet in het huisgezin van het geloof, of zijn ernstig misleid en hun geloof is nutteloos en onproductief geworden - zelfs contraproductief - zoals de Hebreeuwse Terug naar de Torahbeweging, die tienduizenden mensen wegleidt van Christus.
Ik laat u nadenken over deze analogie: dit gemengde evangelie, de werk-gerechtigheidssystemen zoals de Hebreeuwse Terug naar de Torahbeweging en het Rooms-Katholicisme zijn als een paar kinderen die naar de maan proberen te springen. Ze zijn er allebei volledig van overtuigd dat ze het kunnen. En ze weten allebei niet hoe ver de maan werkelijk weg is. Het ziet er vanuit hun perspectief dichtbij uit, alsof je bijna naar boven zou kunnen reiken en het bijna zou kunnen grijpen. Toch kan het uiterlijk misleidend zijn. In werkelijkheid is het een kwart miljoen kilometer verderop. Niets anders dan een raket zal ze daarheen brengen.
Men springt eerst. "Kijk, ik ben dichterbij dan jij", zegt hij als hij een hand naar de hemel reikt. De andere springt als tweede en stijgt slechts een paar centimeter hoger dan de eerste. Met een extra uitbarsting van strijdend enthousiasme, buigt de eerste zijn knieën zo veel mogelijk en springt hij nog hoger dan zijn metgezel. De concurrentie bouwt zich alleen maar van daaruit op, maar een nauwkeurig begrip van de werkelijkheid zou aantonen dat geen van beide dichterbij was dan toen ze voor het eerst begonnen. Hun prestaties waren minuscuul en nutteloos om naar de maan te komen.
Verlossing is net zo, maar nog meer. Veel meer nog, in feite. We proberen niet alleen op kijkafstand tot een fysiek object te komen, maar tot een heel ander gebied in een andere dimensie waar een volmaakt heilige God in ongenaakbaar licht woont. Zondaren die naar de hemel reizen zijn als muggen die naar een vliegenmepper vliegen.
Wat deze kinderen moeten begrijpen is dat geen enkel springtalent, ongeacht hoeveel moeite en toewijding ze er ook in steken, hen naar de maan zal brengen. De enige manier voor hen om naar de maan te komen is iemand om ze daarheen te brengen. Ze hebben dat ruimtevaartuig nodig en een piloot met de vaardigheden om ermee te vliegen.
Ons ruimtevaartuig is het kruis en onze piloot is de HEERE Jezus Christus, Jesjoea HaMasjach. Hij zal ons zeker brengen waar we naartoe gaan, maar we moeten Hem wel genoeg vertrouwen om in het schip van verlossing te komen, net zoals Noach genoeg op God moest vertrouwen om de ark te bouwen en er in te gaan voordat het water kwam. Er zijn veel "Christenen" die onophoudelijk praten over hoe groot het wel is, maar nooit aan boord van het schip gaan - ze doen nog steeds hun uiterste best om naar de maan te springen.
De bijbelse standaard van gerechtigheid is perfectie. Dat betekent perfecte gedachten, perfecte bedoelingen en perfecte handelingen. En niet alleen voor een dag of een week of een maand, maar voor altijd. Die standaard is van dien aard dat het precies nul mensen in de geschiedenis kwalificeert om naar de maan te vliegen, behalve die Ene: Jezus Christus. De Bijbel kan niet duidelijker zijn over hoe volledig gediskwalificeerd we zijn (Pred. 7:20; Rom. 3:10). Wij zijn lopende dode mensen (Efeze 2:1 en 5). De beste dingen die we ooit hebben gedaan en onze grootste prestaties zijn als vuilnis (Jes. 64:6). Zo waar.
Dit is de reden waarom elk ander geloofssysteem dan alleen het geloof in Christus, slechts een godslasterlijke vernedering van Gods standaarden en Wet is. Degenen in de Hebreeuwse Terug naar de Torahbeweging, die het sola fide afwijzen, zijn niet dichter bij de vervulling van de Wet, maar juist verder weg - veel verder weg - omdat de Wet in Christus al perfect vervuld is. En zij die geloven dat Christus' perfecte staat van dienst van wetshandhaving alleen door geloof op hen kan worden toegepast, zijn in de ogen van de Almachtige God perfecte wetshandhavers geworden. Zij zijn aan boord van het ruimteschip gegaan en zijn op weg naar iets veel, veel grootsers dan de maan.
We moeten misschien het verhaal van een farizeeër of leraar van de Wet uit de 1e eeuw vergelijken met dat van een Hebreeuwse Terug naar de Torah-aanhanger. De Farizeeën waren een bende van nauwgezette [externe] wetshandhavers. In feite voegden zij ontelbare extra regels toe rond elke mitswa om ervoor te zorgen dat het gebod zou worden nageleefd. In hun verschijningen waren ze bijna perfect. Toch openbaarde Jezus dat het uitgaan boven hun wetshandhavingsvermogen de enige weg naar het Koninkrijk van God was (Matt. 5:20). Dat is natuurlijk, door een vervanger.
In het belang van uw ziel, en van allen die geestelijke aanwijzingen van u afnemen, smeek ik u om alleen op Christus te vertrouwen voor uw verlossing en niet op uzelf. Het is gemakkelijk om te zeggen dat Christus de enige weg is in de context van niet-christelijke godsdiensten, maar er zijn er velen die deze vooronderstelling erkennen, maar zich er niet van bewust zijn dat "geen enkele andere naam is onder de hemel" (Handelingen 4:12) noodzakelijkerwijs ook hun eigen naam betreft.
Bron: The Hebrew Roots Movement - UNSEALED - World News | Christian News | Prophecy Updates