Het Lam en de "Kosmos".... - deel 3

door: Gary Stearman op 5 april 2019....

 Deel 1 - Deel 2

Deze zin uit Johannes 1:29 benadrukt het feit dat het offer van het Lam tot in de hemel reikt. Het woord "wereld" komt van de Griekse kosmos, wat betekent: "de orde en ordening van het wereldsysteem". Voor de Grieken omvatte dit woord alles wat uit de waarneming kon worden waargenomen of afgeleid. Hetzelfde concept in de geest van de moderne mens zou hoogstwaarschijnlijk "universum" zijn.

Maar voor de leerling van de Bijbel omvat het Nieuw Testamentische concept van de kosmos zelfs de dingen die niet gezien worden. Zoals de Apostel Paulus het in Efeziërs 6:11,12 verwoordde:

"Bekleed u met de hele wapenrusting van God, opdat u stand kunt houden tegen de listige verleidingen van de duivel. Want wij hebben de strijd niet tegen vlees en bloed, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers van de duisternis van dit tijdperk, tegen de geestelijke machten van het kwaad in de hemelse gewesten." (Ef 6,11,12).

De bovengenoemde vier niveaus van autoriteit die tegen de christenen zijn gericht, opereren allemaal buiten het bereik van de menselijke visie. Toch hebben ze een radicale invloed op het dagelijks leven van de mensheid. Daarom moeten ze worden opgenomen in de definitie van kosmos. De dimensies van dit universum zijn veel groter dan de meesten zullen toegeven, maar bijbels gezien zijn de onzichtbare aspecten van het wereldsysteem net zo belangrijk - zo niet meer - als de zichtbare aspecten.

De door Paulus genoemde "vorstendommen" worden in de Griekse taal aartsvijanden genoemd. Zij zouden de bovenmenselijke wezens zijn die over het algemeen engelen worden genoemd, of ze nu trouw of gevallen zijn. Maar in de brief van Paulus wordt verwezen naar het eerste niveau van de boze macht, met inbegrip van Satan, en zijn gedelegeerde bevoegdheden. Ze zijn transdimensionaal, opereren buiten het natuurlijke domein van de mens, maar hebben een grote invloed in de kringen van de wereld, de politiek en de religie.

De "machten" die Paulus noemt worden in het Grieks van het Nieuwe Testament exousia genoemd. Dit zijn gedelegeerde autoriteiten die opereren onder het eerste niveau van macht dat zojuist is beschreven. Toch zijn ze nog steeds in staat om zelfstandig te handelen, ook al zijn ze onderworpen aan hun superieuren. Elders beschrijft Paulus ze als krachten op engelenniveau. Net als de eerste groep zijn ze in staat om zowel de onzichtbare wereld als onze eigen fysieke wereld te beïnvloeden.

Het derde niveau van macht - "..... heersers over de duisternis van deze wereld ..." - worden kosmokraters genoemd, in de oorspronkelijke taal van het Nieuwe Testament. In de literatuur van de oude Grieken zijn dit hooggeplaatste heersers, in de volgorde van een keizer, een wereldheer. Maar ook zij opereren buiten de invloed van de menselijke waarneming om. In de bekende passage uit het boek Daniël werd de hemelse bezoeker die tot hem kwam vertraagd in strijd met zo'n heerser:

"Toen zei hij tegen mij: Wees niet bevreesd, Daniël, want vanaf de eerste dag dat u zich er met heel uw hart op toelegde om inzicht te krijgen en om u te verootmoedigen voor het aangezicht van uw God, zijn uw woorden gehoord, en omwille van uw woorden ben ik gekomen. De vorst van het koninkrijk Perzië stond eenentwintig dagen tegenover mij, maar zie, Michaël, een van de voornaamste vorsten, kwam om mij te helpen toen ik daar achterbleef bij de koningen van Perzië." (Dan. 10:12,13).

Als, zoals wij geloven, het de Heer zelf was die tot Daniël kwam, werd hij gedwongen een omweg te nemen om de bestaande wereldgrens van een of andere aard te erkennen. Blijkbaar staat de Heer veel van deze gebieden van heerschappij in de kosmos toe.

Maar we moeten ook opmerken dat de uitdrukking "duisternis van deze wereld" een ander woord gebruikt voor "wereld". Hier is het een vertaling van het Griekse aion, die een leeftijd of periode aangeeft, waarschijnlijk overeenkomend met de periode van de heidense heerschappij die begon met Nebukadnesar, en eindigt onder het bewind van de antichrist.

Tot slot beschrijft Paulus de laagste en meest verspreide van de transdimensionale krachten. Hij noemt ze in het algemeen "geestelijke boosaardigheid op hoge plaatsen". Een letterlijke lezing van de Griekse tekst vertelt ons dat dit geestelijke krachten van het kwaad in de hemel zijn. Ze komen en gaan met boodschappen van onheil en boosaardigheid, volgens de dictaten van de boze machten boven hen. Hun belangrijkste werk is het bederven van de vooruitgang van het evangelie en het vernietigen van de eenheid en de reddende genade van het lichaam van Christus.

De onderwerping van het Lam aan de zaak van de verlossing (Zijn bereidheid om Zichzelf op te offeren) was het mechanisme dat het einde van hun systeem inluidde. Vanaf het moment van Zijn offer waren hun dagen geteld.

Voor ons, die in de tijdschaal van de planeet aarde opereren, lijkt de tijd vanaf dat moment tot nu inderdaad erg lang. Vanuit het perspectief van het Lam is er geen twijfel mogelijk dat de schaal van waarneming heel anders is. Oorzaak en gevolg kunnen alleen echt gezien worden vanaf Zijn troon.

We kunnen een idee krijgen van dit gezichtspunt door te herinneren aan Jezus' moment van verleiding. Vlak voor Zijn publieke bediening, en na de doop door Johannes van het Lam, nam Satan Hem mee naar een plaats waar de kracht en glorie van de kosmos in een enkel, allesomvattend beeld kon worden bekeken:

"Opnieuw nam de duivel Hem mee, nu naar een zeer hoge berg, en hij liet Hem al de koninkrijken van de wereld zien, met hun heerlijkheid, en zei tegen Hem: Dit alles zal ik U geven, als U knielt en mij aanbidt." (Matth. 4:8,9).

Hier wordt het Lam de kosmos aangeboden, in al zijn glorie. Omdat Jezus elk afzonderlijk koninkrijk zag en de heerlijkheid van elk koninkrijk, moet het voor Hem noodzakelijk zijn geweest om het verleden, het heden en de toekomst in één oogopslag te zien. Bovendien is er geen enkele plaats binnen deze aardse dimensie die een uitzicht op de wereld biedt zoals hierboven beschreven. De verzoening van Christus was bedoeld om helemaal tot in dit boze rijk door te dringen.

Als Satan en zijn onderdanen dit soort macht hadden, is het gemakkelijk te zien dat geen enkele gewone uitdaging hen kon verslaan. Het was noodzakelijk voor de Heer om een verbluffend offensief voor te bereiden, met één enkele krachtige slag die door het hele universum (of universa) sneed.

In feite keerde het bloedoffer van het Lam de eigen middelen van Satan tegen hem. Ooit dominant onder de hemelse schepselen, Hij vol was van wijsheid en schoonheid als de primaire vrucht van het bestaan. Maar hij verwierp de heiligheid, evenals de aanbidding van God, Schepper en Koning. Het was heiligheid ... toewijding aan Gods wil .... gepersonifieerd in het bloed van het Lam dat hem omverwierp.

Het wereldsysteem is gedoemd om tot een ruïne ineen te storten, terwijl het werk van het Lam eindelijk geheiligd is in de formaliteit van een hemelse protocol dat voor een bepaald moment in de geschiedenis is bedacht.

Het Lam en het Boek

Zoals eerder opgemerkt, wordt het Lam buiten het boek Openbaring slechts vier keer genoemd in het hele Nieuwe Testament. Maar het is verbazingwekkend om te zien dat in de bladzijden van de Openbaring, zelf, het eigenlijke, met hoofdletters geschreven zelfstandig naamwoord, "Lam", zesentwintig keer wordt gebruikt!

Dit dient om een fundamentele waarheid te benadrukken. Hoewel volbracht op aarde, kan de ware omvang van het offer van het Lam alleen worden waargenomen op hemels niveau. Dit brengt ons terug bij de vraag die we aan het begin van deze studie stelden: Waarom verschijnt Jezus als een Lam in de hemel? Deze vraag raakt de kern van de actie die we waarnemen wanneer we in de Openbaring een formele vraag horen van een engel, die bijna lijkt te handelen in de rol van een juridisch adviseur:

"En ik zag in de rechterhand van Hem Die op de troon zat, een boekrol, vanbinnen en vanbuiten beschreven, verzegeld met zeven zegels. En ik zag een sterke engel, die met luide stem uitriep: Wie is het waard de boekrol te openen en zijn zegels te verbreken? Maar er was niemand in de hemel en ook niet op de aarde of onder de aarde die de boekrol kon openen of hem inzien. En ik huilde erg, omdat er niemand werd gevonden die het waard was die boekrol te openen, te lezen of in te zien. En een van de ouderlingen zei tegen mij: Huil niet. Zie, de Leeuw Die uit de stam van Juda is, de Wortel van David, heeft overwonnen om de boekrol te openen en zijn zeven zegels te verbreken. En ik zag, en zie: te midden van de troon en van de vier dieren en te midden van de ouderlingen stond een Lam als geslacht, met zeven hoorns en zeven ogen. Dat zijn de zeven Geesten van God, die uitgezonden zijn over heel de aarde. En Het kwam, en heeft de boekrol genomen uit de rechterhand van Hem Die op de troon zat." (Openb.5:1-7).

De vraag van de "sterke engel" is een onmiskenbare uitdaging die als een machtige stoot door de gewelven en bogen van de hemel klinkt. Het is een oproep voor aandacht, die oproept om de volle aandacht van elk schepsel te krijgen. Een monumentale juridische vraag als deze vraagt om een antwoord.

Satan en zijn gevallenen moeten ook de woorden van de engel horen. Zij hopen toch dat niemand gehoor zal geven aan de oproep, want zij moeten weten dat als het boek wordt ontgrendeld, het voor hen een zekere ondergang betekent.

Het boek is een rol. Johannes beschrijft zorgvuldig het uiterlijk van het boek. Hij ziet het als aan beide zijden bedekt met een geschreven tekst. Blijkbaar zou het, als het volledig uitgerold zou zijn, vol zijn met een lijst van schriftelijke beschuldigingen. Met andere woorden, de aanklachten tegen het wereldsysteem zijn allesomvattend, absoluut en volledig. De rol is een juridische aanklacht, zonder mazen in de wet of ontsnappingsclausules. Het lijkt duidelijk dat de aanklachten door God zelf zijn samengesteld.

Maar er is een addertje onder het gras .... een wettelijke verplichting van de eerste orde. De ingeschreven beschuldigingen moeten worden uitgevoerd door iemand die voldoende gekwalificeerd is. Vandaar de vraag: Wie is waardig?

Op de luide vraag van de engel weerklinkt de stilte, zo merkt Johannes op en dat geen enkel geschapen wezen in de hele hemel in staat leek te zijn om de oproep te beantwoorden. Merk op dat de vraag wordt gehoord "in de hemel", "op aarde" en "onder de aarde". In elke dimensie van de schepping klinkt de vraag. Aartsengelen staan stil en engelen kijken toe en durven geen enkel woord te zeggen. De opstandige volgelingen van de Oude Slang, engelen en demonen wachten trillend, terwijl hun lot op het spel staat.

Op dit moment is de gemeente al binnen gehaald, ook al is de Verdrukking periode nog niet begonnen. Het eigen volk van de Heer moet dit drama dus ook vanuit een hemelse invalshoek bekijken. Stelt u zich hun grote nieuwsgierigheid voor, als de laatste daad van het drama begint.

Degenen van het lichaam van Christus die de Schrift bestudeerden terwijl ze op aarde waren, moeten van tevoren zeker weten dat het Lam zal verschijnen om de rol op zich te nemen, maar ze durven geen woord te spreken. Zij kijken in respectvolle stilte toe, in afwachting van de komst van de grote dag des Heren, waarin de Rechter van de Rechtvaardige eindelijk alle boosaardigheid zal weerleggen en Zijn Koninkrijk zal vestigen.

Zij herinneren zich de woorden die Hij tot de Joodse leiders sprak tijdens Zijn bediening op aarde. Na de genezing van de verlamde man die hulpeloos bij het bad genaamd Bethesda lag, gaf hij de man de opdracht om zijn bed op te pakken en te lopen, een overtreding van het dragen van een last op de sabbat.

In plaats van Hem als Messias te ontvangen, beschuldigden de Farizeeën Hem van een zondig en opzettelijk breken van de Wet van Mozes. Hij antwoordde door Zichzelf gelijk te verklaren met God de Vader in macht en gezag. Zijn klinkende antwoord op hen is een verklaring van absolute autoriteit: "Want de Vader veroordeelt niemand, maar heeft alle oordeel aan de Zoon gegeven" (Johannes 5:22).

Een wettelijke techniciteit

Terwijl de woorden van de sterke engel tot zwijgen komen, wordt Johannes getroffen door het besef dat niemand heeft geantwoord. Hij moet zich afvragen of de koninkrijken van het kwaad toch de strijd zullen winnen. Hij begint te denken dat niemand de oproep kan beantwoorden. Stelt u zich eens voor hoe u zich zou voelen als u dacht dat Satan en zijn volgelingen absoluut vrij zouden komen vanwege een juridisch-technisch aspect. Je zou er kapot van raken. Je zou toch zeker bij jezelf denken dat iemand toch in staat zou moeten zijn om effectief een aanklacht in te dienen tegen de volgelingen van Satan .... voor eens en voor altijd. Toch lijkt niemand gekwalificeerd.

Johannes wacht ongetwijfeld op iemand die het boek gaat ontzegelen en de beschuldigingen voorleest die de uitvoering van het definitieve vonnis mogelijk maken. Blijkbaar is er op dit moment enige tijd verstreken. Johnannes gelooft dat niemand bevoegd is om het oordeelswerk te doen. Hij huilt verbitterd over het besef dat de misdaden van Satan ongestraft kunnen blijven.

Hij lijdt zwaar totdat hij getroost wordt door een van de oudsten die hem komt vertellen dat de Leeuw van Juda het wereldsysteem heeft overwonnen.... de zonde die de kosmos heeft verwoest. Zijn handelen heeft Hem gekwalificeerd om de rol te ontvangen en te openen.

En dan, in wat een van de grootste en meest dramatische intrede aller tijden moet zijn, komt het Lam tevoorschijn om de rol van God de Vader te ontvangen. Het is waar, zoals Jezus die Farizeeën al die jaren geleden vertelde, heeft de Vader alle macht van oordeel aan de Zoon gegeven.

Dankzij Johannes de Doper zullen christenen die vandaag de dag nog leven de woorden van de Openbaring lezen en zich bewust zijn van iets dat veel van de burgers van de hemel op dat moment nog niet zullen weten. We weten van tevoren dat het Lam zijn werk heeft gedaan heeft en dat het op het juiste moment naar voren zal komen om de verzegelde rol te openen. Waarom? Omdat Hij Zichzelf aan de dood heeft overgegeven en de vrijheid heeft gekocht van hen die onderdrukt worden door het boze regime van Satan. Hij is de enige die zich ooit voor deze kritische missie had kunnen kwalificeren.

Het Lam en ons huis

Als het Lam de rol opent, ontvouwt zich de gebeurtenis van een Verdrukking in een reeks ongekende catastrofes. Israël is verzegeld in de kracht van de Geest en wordt vervolgd door de krachten van de antichrist. Israël wordt gedwongen om de woestijn in te vluchten en wordt dan gered. De boze machten van de wereld, onder leiding van de antichrist, worden omvergeworpen. Israël staat op om het Koninkrijk te ontvangen. De koning neemt zijn troon in ontvangst.

Nadat het Lam is geïntroduceerd in de Openbaring, wordt het Lam nog vijfentwintig keer bij naam genoemd voordat we aan het eind van het boek aankomen. Het is niet de bedoeling van dit artikel om al Zijn activiteiten in de Verdrukking in detail te beschrijven. Maar we moeten altijd in gedachten houden dat Jezus eeuwig de titel "Lam" zal blijven dragen.

Zoals we hebben gezien, staat Hij op in de eindtijd als Rechter. Maar in het toekomstige tijdperk van het Nieuwe Jeruzalem wordt het Lam volledig geïdentificeerd in de Godheid. In deze context is het spannend om na te denken over ons eeuwig thuis, dat het Lam beloofde om ons voor te bereiden voor degenen die Hem zouden volgen.

In de Openbaring is Zijn laatste verschijning als Lam absoluut boeiend:

"Ik zag geen tempel in haar, want de Heere, de almachtige God, is haar tempel, en het Lam. En de stad heeft de zon en de maan niet nodig om haar te beschijnen, want de heerlijkheid van God verlicht haar, en het Lam is haar lamp." (Openb.21:22,23).

Stel je het zuivere licht voor dat het nieuwe Jeruzalem verlicht. Zijn levende uitstraling overstijgt alles wat de mens heeft gezien of zich ooit kan voorstellen. Gods eigen stad zal de bron worden van alles wat zuiver en eeuwig is.

"En hij liet mij een zuivere rivier zien, van het water des levens, helder als kristal, die uit de troon van God en van het Lam kwam. In het midden van haar straat en aan de ene en de andere zijde van de rivier bevond zich de Boom des levens, die twaalf vruchten voortbrengt – van maand tot maand geeft Hij Zijn vrucht. En de bladeren van de boom zijn tot genezing van de heidenvolken. En geen enkele vervloeking zal er meer zijn. En de troon van God en van het Lam zal daar zijn, en Zijn dienstknechten zullen Hem dienen," (Openb. 22:1-3).

De Heer is deze wereld in Bethlehem binnengegaan als een wezen van vlees en bloed, zonder vlek of smet. Voor Zijn aankomst hier, was Hij al veel geweest, maar nooit het Lam! Op dat moment begon het Lam te bestaan. De Heer nam een nieuwe identiteit op zich, die Hij tot op de dag van vandaag behoudt.

Hij is het perfecte voorbeeld van het eeuwige leven. De kleine baby geboren onder de herders was het volmaakte Lam. Breekbaar, delicaat en schijnbaar kortstondig, tartte hij de dood en nodigde ons uit om zijn stappen te volgen en zich te koesteren in zijn glorie.... voor altijd!

Hij kwam de wereld binnen niet om deel te nemen aan het Pesach, maar om het Pesach te worden. Op het moment van offering sprong het Lam van het eindige naar het oneindige. En Hij neemt ons met zich mee!

Bron: When the Lamb of Passover Opens the Scroll - The Prophecy Watchers