door Bassam Tawil - 12 februari 2019
Toen Hamas tien maanden geleden zijn wekelijkse demonstraties langs de grens tussen de Gazastrook en Israël lanceerde, stuurde het eerst de eigen mannen en hun familieleden om deel te nemen aan de protesten. Een paar weken later gaf Hamas hun mannen echter de opdracht om weg te blijven van de grens nadat veel van hen door het Israëlische leger waren ontdekt en gedood. De meeste Hamas-mannen die tijdens het geweld werden gedood, behoorden tot de militaire vleugel van de groep Izaddin al-Qassam. Anderen behoorden tot de militaire vleugel van een andere terroristische groepering, de Islamitische Jihad.
Opmerkelijk is dat de leden van Hamas en de Islamitische Jihad die werden gedood tijdens hun deelname aan het geweld bij de grens tussen Gaza en Israël niet in militaire uniformen of met hun wapens kwamen. In plaats daarvan namen de mannen van Hamas en de Islamitische Jihad deel aan de wekelijkse protesten in burgerkleding. Ze deden alsof het gewone en onschuldige burgers waren die protesteerden tegen de economische crisis in de door Hamas bestuurde Gazastrook.
Later moest Hamas echter toegeven dat in de eerste drie maanden van de protesten aan de grens tientallen van haar leden om het leven kwamen. Salah Bardaweel, een hoge Hamas-ambtenaar in de Gazastrook, onthulde in mei 2018 dat minstens 50 Hamas-leden werden gedood tijdens de gewelddadige demonstraties, die twee maanden eerder waren begonnen.
Hamas werd ook gedwongen om toe te geven dat de meeste slachtoffers "strijders" waren, nadat hun identiteit was onthuld door hun familie en door ziekenhuizen in de Gazastrook. Hamas hoopte waarschijnlijk dat de identiteit van zijn mannen geheim zou blijven, zodat de groep en andere Palestijnen Israël ervan konden beschuldigen onschuldige en weerloze burgers aan te vallen.
Nadat de Hamas-truc werd ontdekt, namen de groep en haar aanhangers in de Gazastrook hun toevlucht tot een andere tactiek: door kinderen en vrouwen naar de grens tussen Gaza en Israël sturen. Dit is natuurlijk een oude tactiek die Hamas en andere Palestijnse terroristische groeperingen al tientallen jaren gebruiken. De Palestijnse terroristische leiders weten dat wanneer vrouwen en kinderen gewond raken en gedood worden bij de grens, dat de aandacht trekt van de meeste buitenlandse journalisten en internationale mensenrechtenorganisaties. Hamas' doel: Israël afbeelden als een staat die zich bewust richt op Palestijnse vrouwen en kinderen.
In de afgelopen weken hebben Hamas, de Islamitische Jihad en andere Palestijnse terroristische groeperingen duizenden vrouwen en kinderen naar de grens met Israël gestuurd om deel te nemen aan het geweld. De groepen hebben de kinderen en vrouwen aangemoedigd om stenen, explosieven en vuurbommen naar Israëlische soldaten te gooien. Ze hebben de vrouwen en kinderen ook aangemoedigd om te proberen de grens te infiltreren door het veiligheidshek te beschadigen.
Het laatste slachtoffer van Hamas' cynische uitbuiting en hersenspoeling van kinderen vond plaats op 8 februari, tijdens gewelddadige demonstraties langs de grens tussen Gaza en Israël. Hassan Shalabi, een 14-jarige jongen uit de Gazastrook, was een van de duizenden Palestijnse kinderen en vrouwen die door Hamas naar de grens werden gestuurd om deel te nemen aan gewelddadige aanvallen tegen Israëlische soldaten.
Net als de duizenden andere Palestijnen die naar de grens werden gestuurd, kreeg Shalabi van Hamas te horen dat het doel van de zogenaamde "March of Return" is om de weg vrij te maken voor miljoenen Palestijnen om Israël binnen te trekken. De "Mars van Terugkeer" gaat niet over het verbeteren van de levensomstandigheden van de Palestijnen in de Gazastrook. Het wordt de "Mars van Terugkeer" genoemd omdat het hoofddoel ervan is om Israël te dwingen Palestijnse vluchtelingen en hun nakomelingen toe te laten en het te veranderen in een land met een moslimmeerderheid waar Joden slechts als een kleine minderheid onder islamitisch bewind zouden mogen leven.
Net als de meeste Palestijnse groeperingen en leiders loog Hamas tegen de jongen toen men hem vertelde dat het gooien van stenen en vuurbommen naar Israëlische soldaten het "recht op terugkeer" zou vergemakkelijken voor miljoenen Palestijnen om terug te keren naar hun huizen waaruit ze zouden zijn gevlucht nadat vijf Arabische legers op 14 mei 1948 de nieuw geboren staat Israël hadden aangevallen.
De jongen geloofde dat hij en zijn vrienden de Palestijnen hielpen om hun "recht op terugkeer" te bereiken door te proberen het veiligheidshek te vernietigen en in Israël te infiltreren.
De naïeve vrouwen en kinderen wisten niet dat een leger dat geconfronteerd wordt met duizenden relschoppers die de grens proberen te infiltreren, gedwongen zou worden om alle beschikbare middelen te gebruiken om soldaten en burgers te verdedigen. Men kan zich alleen maar voorstellen wat er gebeurd zou zijn als duizenden Palestijnse relschoppers erin geslaagd waren om de grens over te steken en een van de nabijgelegen Israëlische steden te bereiken.
Vorige week werd ook een 43-jarige vrouw, Amal al-Taramsi, het slachtoffer van de uitbuiting van vrouwen en kinderen door Palestijnse terroristische groeperingen. De vrouw, die behoorde tot de duizenden Palestijnen die door Hamas naar de grens werden gestuurd om een gewelddadige confrontatie aan te gaan met Israëlische soldaten, werd ook gedood toen relschoppers probeerden te infiltreren door het veiligheidshek.
Palestijnen in de Gazastrook zeiden dat ze de afgelopen maanden hebben gemerkt dat Hamas en de Islamitische Jihad hun mannen niet langer naar de plaatsen van de botsingen stuurden. De terroristen houden liever een veilige afstand uit het zicht van de Israëlische soldaten en verschuilen zich blijkbaar liever achter vrouwen en kinderen. Ook de leiders van de terroristen zijn lafaards. Ze komen vaak kortstondig op de plaats van de demonstraties opdagen om verklaringen af te leggen aan de journalisten, voordat ze weer onderduiken in hun villa's en kantoren.
Toen Shalabi afgelopen vrijdag werd gedood, bezochten de leiders van Hamas en de Islamitische Jihad Cairo, waar ze altijd in vijfsterrenhotels verblijven. Zij zijn in Caïro om met Egyptische inlichtingendiensten te praten over het bereiken van afspraken met Israël over een langdurige wapenstilstand langs de Israëlisch-Gaza-grens. Terwijl ze in Caïro zijn, blijven de leiders van Hamas en de Islamitische Jihad duizenden vrouwen en kinderen sturen voor gewelddadige aanvallen op Israëlische soldaten. Deze leiders geven niet om de veiligheid of het welzijn van hun vrouwen en kinderen. Integendeel, hoe meer dode vrouwen en kinderen, hoe beter. Op die manier kunnen ze Israël de schuld geven van het doden van onschuldige burgers en meer Palestijnen ertoe aanzetten zich aan te sluiten bij de jihad tegen Joden.
Uiteraard zorgen deze leiders er altijd voor dat hun eigen vrouwen en kinderen uit de gevechtszone blijven.
Wat verontrustend is, is niet alleen dat Hamas en de Islamitische Jihad vrouwen en kinderen uitbuiten als menselijk schild, maar wat echt schandalig is, is de voortdurende stilte van de media en de internationale gemeenschap. Internationale mensenrechtenorganisaties en journalisten trappen in de val van de terroristen in het verhaal van het bloedvergieten door Israël dat "opzettelijk onschuldige burgers, met name vrouwen en kinderen, zou aanpakken".
Als er iemand veroordeeld moet worden, zijn het degenen die vrouwen en kinderen sturen om te sterven aan de grens met Israël.
Degenen die vrouwen en kinderen aanmoedigen om deel te nemen aan een gewelddadige confrontatie met het Israëlische leger moeten verantwoordelijk worden gesteld voor oorlogsmisdaden. Het is tijd voor de internationale gemeenschap om Hamas en de Islamitische Jihad en de andere terroristische groeperingen in de Gazastrook op te roepen om zich niet langer te verschuilen achter vrouwen en kinderen en hen niet langer te gebruiken als menselijk schild in hun jihad om Israël uit te schakelen.
Bassam Tawil is een Arabische moslim uit het Midden-Oosten.
Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster
© 2019 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.
Bron: Hamas, Islamic Jihad War Crimes Against Children and Women