18 januari 2019
Zoals ik vorige week al opmerkte, is het aan het begin van elk jaar mijn gewoonte om op "The Hal Lindsey Report" het voorgaande jaar te beoordelen, en zowel grote als kleine gebeurtenissen of ontwikkelingen te belichten waarvan ik geloof dat ze profetische betekenis hebben.
Deze week zal ik het tweede en laatste deel presenteren van "2018: Het profetische jaar in een terugblik".
Op 14 mei 2018 vierde Israël de 70e verjaardag van haar wedergeboorte als natie. Op die dag deden de Verenigde Staten eindelijk wat hun presidenten al jaren hadden beloofd om te doen. Het verhuisde officieel zijn ambassade van Tel Aviv naar de werkelijke hoofdstad van Israël, Jeruzalem.
Sindsdien hebben verschillende andere landen het voorbeeld van Amerika gevolgd of zijn van plan dit te doen. President Trump zei dat de verhuizing alleen "de duidelijke realiteit erkende, dat de hoofdstad van Israël Jeruzalem is."
Maar aan het einde van het jaar kondigde president Trump nog een andere stap aan. Het is er ook een die een duidelijke profetische betekenis kan hebben.
Hij zei dat de Verenigde Staten hun strijdkrachten uit Syrië zullen terugtrekken. Het primaire doel van de VS was ISIS te vernietigen en de president is van mening dat dit grotendeels is bereikt.
Echter, door een Amerikaanse aanwezigheid terug te trekken, laat het Rusland, Iran en Turkije daar achter als de drie controlerende machten. Ezechiël 38 voorspelt dat deze drie machten een coalitie zullen vormen en op een dag Israël vanuit het noorden zullen binnenvallen. Syrië, en Libanon dat wordt gecontroleerd door Hezbollah, dat weer wordt gecontroleerd door Iran, staan dan voor de noordelijke drempel van Israël.
Door de steun van de Syrische president Bashar al-Assad heeft Iran die verwoestende burgeroorlog verlengd. Meer dan een half miljoen Syriërs zijn omgekomen en meer dan elf miljoen zijn hun huizen ontvlucht. Vijf miljoen Syriërs zijn het land ontvlucht. De meesten van hen zijn in Europa terechtgekomen, dat op de rand van de ineenstorting staat vanwege het gewicht van de migranteninvasie.
In 2018 had Israël betere relaties met verschillende Arabische moslimlanden dan ooit in de moderne geschiedenis. Maar aan het eind van het jaar werd die vooruitgang in gevaar gebracht door de moord op de Washington Post columnist Jamal Khashoggi.
Het lijkt erop dat hij stierf door de handen van Saoedische agenten. Zij kunnen op bevel van de Saoedische kroonprins Mohammad bin Salman gehandeld hebben.
Het is goed mogelijk dat de kroonprins deze man heeft laten vermoorden. Het is in overeenstemming met de filosofie en geschiedenis van zijn familie. En dat is een afschuwelijke daad.
Maar vanaf het begin hebben de reguliere media het publiek misleid over Jamal Khashoggi. Pas aan het einde van zijn leven schreef hij enkele columns voor The Washington Post. Maar de Amerikaanse media claimden hem als een van hun eigen media. TIME magazine maakte hem tot hun "Persoon van het Jaar" en noemde hem een "bewaker van de waarheid".
Maar ze bagatelliseerden het ongemakkelijke feit dat hij een oude vriend en medewerker van Osama bin-Laden was geweest. Hij gaf publiekelijk de schuld van de 9/11-aanvallen aan de Amerikanen omdat ze het lijden van de Palestijnen een halve eeuw lang verwaarloosd hebben".
Net als bin-Laden trad hij als jongeman toe tot de Moslimbroederschap. Gedurende zijn hele carrière was hij apoloog en pleitbezorger van de Broederschap. En net als Israël en Egypte beschouwt Saoedi-Arabië de Moslimbroederschap als hun vijand.
Canada Free Press noemde Khashoggi "een cynische en manipulatieve apoloog voor islamitisch terrorisme, dus niet de mythische gemartelde dissident aan wiens verdwijning de media een groot deel van een week aandacht heeft besteed. ... Hij was niet een gematigde".
Ook al werkte hij als journalist in het Midden-Oosten, Khashoggi was geen voorstander van een vrije pers. Volgens Canada Free Press klaagde hij luidkeels dat de Saoedische regering toestond dat "sommige journalisten positief over Israël berichten".
Dat betekent niet dat hij vermoord had moeten worden, maar het is een belangrijk onderdeel van het verhaal, en het had vermeld moeten worden.
En het is veelzeggend dat de westerse pers waarde hecht aan het woord van de Turkse president Recep Tayyip Erdogan. Hij was de eerste die met de vinger wees naar de Saoedische regering. Erdogan is een bekende leugenaar en despoot. Na een vermeende en mislukte staatsgreep heeft hij meer dan 180.000 Turken gevangen gezet. Hij beweert dat hij voorstander is van een vrije pers, maar meer dan 170 journalisten zitten in Turkse gevangenissen, op bevel van Erdogan.
Helaas doen sommige nationale leiders in onze wereld de hele tijd verachtelijke dingen. Waarom zijn de Amerikaanse media zo fel tegen prins Mohammad, maar sluiten ze de ogen voor andere mondiale schurken, zoals de Chinese communistische regering of de mullahs in Teheran? Misschien komt het omdat de prins in april 2018 als eerste Saoedische koninklijke prins publiekelijk zei: "De Israëli's hebben het recht om hun eigen land te hebben".
Maar Syrië en Libanon zijn niet de enige plaatsen waar Iran een controlerende invloed uitoefent. Volgens de Verenigde Naties wordt, als de burgeroorlog in Jemen voortduurt, dat land geconfronteerd met de "ergste hongersnood in 100 jaar".
De media wijten deze ramp uitsluitend aan Saoedi-Arabië. Maar de Saoediërs hebben de burgeroorlog in Jemen niet veroorzaakt, Iran wel, via hun gevolmachtigde, de Houthi-rebellen.
Iran wil Jemen onder controle krijgen vanwege de strategische ligging van het land. Het grenst aan de Straat Bab-el-Mandeb tussen het Arabische schiereiland en de Hoorn van Afrika. Dat verbindt de Golf van Aden en de Rode Zee. Dagelijks passeren vijf miljoen vaten olie door deze smalle zeestraat.
Iran zelf ligt naast de Straat van Hormuz aan de monding van de Perzische Golf, waar dagelijks nog meer olie naar de wereld toe gaat.
Met tenminste een gedeeltelijke controle over beide zeestraten zou Iran een groot deel van de olievoorziening in de wereld kunnen verstoren. Dat zou de economie van Saoedi-Arabië, de doodsvijand van dat land, kunnen vernietigen. Het zou het westen in een diepe depressie kunnen storten.
Met andere woorden, door de overname van Jemen door Iran te bestrijden, beschermen de Saoediërs de wereldeconomie. Maar je zou het nooit weten als je alleen maar de informatie van de westerse mainstream media zou krijgen.
In 2018 intensiveerde Hamas zijn inspanningen in Gaza om een oorlog met Israël uit te lokken. Het overtuigde de Gazanen om deel te nemen aan de "Mars van Terugkeer". Hamas verzekerde de Gazanen dat de mars het begin zou zijn van de "bevrijding van heel Palestina, van de Middellandse Zee tot aan de Jordaan". Met andere woorden, het begin van de vernietiging van Israël.
Duizenden Palestijnen verongelukten dag in dag uit bij het Israëlische grenshek. Ze verbrandden duizenden autobanden en creëerden enorme wolken gevaarlijke rook. Ze gooiden molotovcocktails naar Israëlische soldaten en plaatsten explosieven langs het grenshek.
Ze lieten vliegers en ballonnen op met brandgevaarlijke apparaten die dreven door de lucht boven Israël, waardoor er bosbranden ontstonden en duizenden hectaren grasland in brand werden gestoken. Ze vuurden bijna 400 raketten en granaten af op bevolkingscentra in het zuiden van Israël.
Belaagde Israëlische soldaten die de grens van het land met Gaza bewaakten, reageerden met opmerkelijke terughoudendheid. Toch gaven de media Israël de schuld van alles.
Het Israëlische Ministerie van Buitenlandse Zaken bracht een verklaring uit die het kort en bondig verwoordde: "Het grenshek tussen Israël en de Gazastrook scheidt een soevereine staat en een terroristische organisatie."
Maar de Israëlische defensiemacht was niet de enige die in 2018 werd aangevallen. Premier Benjamin Netanyahu zag ook een reeks stormen onder ogen. Hij werd beschuldigd van misdaden. (Klinkt bekend?) Zijn vrouw werd beschuldigd van misdaden. Zijn regeringscoalitie viel later in het jaar uiteen. Het brokkelde niet af omdat de liberale leden van de Knesset ontevreden waren. Het viel omdat de zeer conservatieve Netanyahu niet conservatief of agressief genoeg was voor sommige leden van zijn coalitie.
Nu staat Israël voor nieuwe verkiezingen in april 2019.
In oktober 2018 ging een gewapende man de Tree of Life Synagoge in Pittsburgh in Pennsylvania binnen. Hij schreeuwde antisemitische kreten en begon te schieten. Hij doodde 11 mensen en er raakten er zeven gewond. Het was de dodelijkste aanval op de Joodse gemeenschap in de Amerikaanse geschiedenis. Maar het was slechts één van steeds meer aanvallen op Joden wereldwijd.
In november twitterde Nation of Islam leider Louis Farrakhan een video van zichzelf van een paar jaar geleden. Daarin lachte hij de mensen uit omdat ze hem een antisemiet noemden. Hij zei: ...[als ze] mij antisemiet noemen, stop maar! Ik ben een anti-termiet! De menigte brulde van het gelach.
Chelsea Clinton stelde hem publiekelijk aan de kaak. Zij tweette: "Joden vergelijken met termieten is antisemitisch, verkeerd en gevaarlijk. Van het ontvankelijke gelach krijg ik kippenvel."
De ergste agressor ter wereld tegen de Joden bleef echter de Verenigde Naties. In 2018 zette de VN haar eindeloze aanval van anti-Israël en antisemitische acties voort.
Maar misschien gaf een kop van 2018 in de Jeruzalem Post een glimp van een toekomstig geestelijk ontwaken onder de Joden dat in Openbaring 7 wordt voorspeld. Het scheef: "Studie: Een vijfde van de Joodse millennials gelooft dat Jezus de zoon van God is".
Openbaring 7:4 noemt de komst van 144.000 Joden die, tijdens de Verdrukking, over de wereld zullen uitgaan en het Evangelie prediken. Zij zullen uit alle stammen van Israël zijn.
Uiteraard zijn deze openbaringen uit 2018 geen vervulling van Romeinen 11, maar het geeft wel aan dat er onder sommige Joden een groeiend besef is dat er meer te zeggen is voor beweringen over Jezus Christus om tot geloof te leiden. En dat kan een voorloper zijn van de vervulling ervan. Het is misschien wel een van de duidelijkste tekenen dat we het einde van dit tijdperk naderen.
Zoals ik vorige week al zei, het is tijd om klaar te zijn om deze wereld achter ons te laten!
Gelukkig Nieuwjaar!
Gods zegen, Hal Lindsey
Bron: The Hal Lindsey Report | Hal Lindsey
Het duurt enige minuten voor de video begint.