The Hal Lindsey Report - Klimaatverandering

22 februari 2019

Vorige week kwamen 4000 deelnemers uit 140 landen samen in Dubai voor de jaarlijkse Wereld Regering Top.

De top van 2019 was gericht op "klimaatverandering". Dat is de vernieuwde naam voor de "opwarming van de aarde". Ik neem aan dat ze het nodig vonden om de naam voor de crisis opnieuw vast te leggen toen de winters kouder werden en de hoeveelheid arctisch ijs toenam.

Een van de sprekers was de acteur Harrison Ford. Ik ben er niet zeker van of het zijn afbeelding van Indiana Jones in de "Raiders of the Lost Ark"-serie is of zijn optreden als Han Solo in de "Star Wars"-films is die hem hebben gekwalificeerd om de wereld toe te spreken over de opwarming van de aarde.

Ford heeft echter wel wat oogverblindende informatie geleverd in een video ter promotie van de top. Ik neem aan dat hij dit weet, omdat hij in sommige van zijn films deed alsof hij een man van de toekomst was. Hij heeft blijkbaar het gevoel dat hij de resultaten van de opwarming van de aarde uit de eerste hand heeft gezien. Hij zei: "Hoe ziet het leven in een 4-graden-warmere wereld eruit? Zoetwatertekorten..... Ongekende branden. Wereldwijde vernietiging".

Toen liet hij doorschemeren hoe het was te repareren. Hij zei: "Het is aan jou en mij om nu te handelen om de grootste morele crisis van onze tijd het hoofd te bieden.

Ik ben een beetje in de war. Jarenlang hebben de liefhebbers van de opwarming van de aarde geschreeuwd dat de "wetenschap het heeft vastgelegd"! Voormalig vicepresident Al Gore creëerde zelfs een diashow om ons ervan te overtuigen dat alle wetenschappers in de wereld het er volledig over eens waren dat we op de rand van een wereldwijde apocalyps staan.

Zijn de wetenschappers niet degenen die hebben geschreeuwd: "Het einde is nabij!" Dat is wat de heer Gore zegt. En nu onthult de heer Ford aan de wereld dat het tenslotte geen wetenschappelijke crisis is. Het is een MORELE CRISIS! Wel, nu we dat weten, kunnen we het zeker oplossen. Gewoon genoeg mensen met een goede moraal om bij elkaar krijgen en we kunnen de opwarming van de aarde verslaan! Eenvoudig toch.

Het probleem is dat "morele crisis" een uitdrukking is, die is ontleend aan religie. Dat zegt mij dat de voorstanders van de door de mens veroorzaakte 'klimaatverandering' het als een religie pushen. Ze verdelen de wereld in twee groepen: gelovigen en ongelovigen. Zij noemen de ongelovigen de "klimaatontkenners". (Eerlijk gezegd begrijp ik deze terminologie niet. Ik ken geen ongelovige die ontkent dat er een klimaat is! Bovendien ontkennen de meesten van ons niet eens dat het verandert. We geloven gewoon niet dat de mens dit aan het veranderen is en dat het verhogen van de belastingen en het aan het werk zetten van meer bureaucraten dit zal oplossen. Hoogstwaarschijnlijk is het de zon die het doet, hoe dan ook.)

Maar een paar gerenommeerde publicaties, zoals in Scientific American, beginnen een beetje kritisch te worden over deze beweging. Een recent artikel in dat tijdschrift merkte op: "Dit is hoe we soms praten over klimaatverandering: we zijn gedoemd, de apocalyps komt eraan, het einde van de wereld is nabij. Klinkt dat niet als een stereotiep van de hellevuur en zwavelprediker?"

Dus hoe moeten de mensen op aarde omgaan met deze snel opkomende mondiale apocalyps? Nou, de bureaucraten-denktank van Californië besloot om plastic rietjes te verbieden! Op een gegeven moment overwoog de California Assembly om obers en serveersters in de gevangenis te zetten als ze een rietje gaven aan een klant die er niet om vroeg.

Gelukkig worden restauranteigenaren nu alleen nog maar geconfronteerd met kleine boetes als hun personeel zo schurkachtig de wet overtreedt door een klant ongevraagd een plastic rietje te geven.

De twijfelachtige logica, die deze wet inspireerde, was dat door het gebruik van plastic rietjes in Californië te beperken, voorkomen zou worden dat door de rietjes de Stille Oceaan verstopt zou raken.

Het probleem met deze redenering lijkt me, dat het, nou ja, gewoon dom is! In de Verenigde Staten belanden de meeste plastic rietjes op stortplaatsen, niet in de oceaan. En van die rietjes die wel in het water terechtkomen, komen de meeste uit fastfoodrestaurants. En de Californische wet biedt geen oplossing voor het probleem voor de fastfoodrietjes.

Voor mij is dat een beetje als het arresteren van de bankmedewerker in plaats van de bankrover.

Bovenop dat alles blijkt dat de statistieken die werden gebruikt om de rommel aan te wakkeren - dus dat Amerikanen meer dan 500 miljoen rietjes per dag gebruiken - was gebaseerd op de onwetenschappelijke, ongecontroleerde, maar een vaak herhaalde gok van een 9-jarige in 2011! Als u me niet gelooft, vraag het gewoon aan The New York Times. Die besloot uiteindelijk om de claim te onderzoeken en ontdekte deze pijnlijke waarheid.

Maar ik neem aan dat het hele punt van de wet vergelijkbaar is met het punt van veel van onze zinloze wetten: het lijkt erop dat onze overheden dan iets doen. Zelfs als het echt "niets" is, vermomt het dat als "iets".

Maar irrationele angst voor plastic rietjes is niets vergeleken met de angst voor de opwarming van de aarde. In 2008 waarschuwde mediamagnaat Ted Turner ons (wat hem kwalificeert als een klimaatdeskundige, denk ik): "Het zal over 30 of 40 jaar acht graden warmer zijn, en in principe zal geen van de gewassen meer groeien... De meeste mensen zullen zijn gestorven en de rest van ons zullen kannibalen zijn".

Misschien zijn die wandelende doden-shows niet zo ver gezocht, toch!

Maar het wordt erger. USA Today meldde vorig jaar dat "de opwarming van de aarde twee keer zo warm zou kunnen zijn als de huidige klimaatmodellen voorspellen". Ik denk dat dit betekent dat we op de helft van de voorspelde tijd al kannibalen zullen worden, zo voorspelde mijnheer Turner!

De Club van Rome is een milieu-denktank en belangenbehartigersgroep. Het is een van de belangrijkste organisaties waarvan de Verenigde Naties van afhankelijk is voor hun informatie over klimaatverandering.

In 1972 publiceerde de Club van Rome een boek, Limieten aan Groei, dat de benarde situatie van de wereld schetst. Het boek populariseerde de angst voor overbevolking en was zeer invloedrijk in bureaucratische kringen.

Zeventien jaar later, in 1989, evalueerde Ronald Bailey, de wetenschapsredacteur van Forbes Magazine, de nauwkeurigheid van die voorspellingen. Hij schreef dat het boek "zo verkeerd was als het maar mogelijk is, omdat..... de Limieten aan Groei voorspelden dat bij die groeisnelheid gezien vanuit 1972, de wereld in 1981 zonder goud, in 1985 zonder kwik, in 1987 zonder tin, in 1990 zonder zink, in 1992 zonder aardolie, in 1993 zonder koper, lood en aardgas zou zitten."

Het is nu 47 jaar geleden dat de Club van Rome deze dramatische voorspellingen deed. We moeten nu groot gebrek aan deze dingen hebben. Zijn we nu dan zelfs bijna zonder die dingen komen te zitten? Nee. Toch plegen de Verenigde Naties nog steeds overleg met de Club van Rome over milieukwesties.

In 2015 onthulde de Europese Ruimtevaartorganisatie (ESA) dat het poolijs in 2013 en 2014 met maar liefst 33% is toegenomen. Hoorde u dat in de reguliere media? Of hebt u juist het tegenovergestelde gehoord, namelijk dat het poolijs in een alarmerend tempo smelt?

Maar dat is voor de echte gelovigen niet van belang.

Een van hen, de Amerikaanse volksvertegenwoordiger Alexandria Ocasio-Cortez (D-NY), verklaarde onlangs: "De wereld komt over 12 jaar aan haar einde als we de klimaatverandering niet aanpakken. (Ik weet niet zeker welke kalender ze gebruikt. Misschien is ze nog steeds die oude Mayakalender aan het raadplegen is!)

Presidentskandidaat Senator Cory Booker (D-NJ) is zover om koeien te verbieden. Hij zei onlangs: "Deze planeet kan eenvoudigweg geen miljarden mensen bevatten die vlees consumeren op dezelfde manier als Amerika..."

Als u zich nog herinnert, Senator Booker is beroemd om zijn "Ik ben Spartacus"-moment op de Brett Kavanaugh hoorzittingen. Misschien heeft hij nu zijn "Ik ben een kuikentje"-moment!

Het punt waar dit alles om draait, evenals mijn duidelijke cynisme, is dat deze bijna-hysterie, waarvan veel volledig ongegrond is, en waarover de meesten slecht geïnformeerd zijn, ons openstelt voor overhaaste oplossingen die drastisch, draconisch en, uiteindelijk, een zeer onaangename dystopische samenleving.

Als we ervan overtuigd zijn dat de aarde op het punt staat om in een vuurbal te ontbranden als we niet snel iets doen, dan grijpen we naar handige, slecht doordachte "oplossingen" die niets meer zijn dan verkapte machtsgrepen.

Neem bijvoorbeeld volksvertegenwoordiger Alexandria Ocasio-Cortez met haar "Green New Deal". Na ons te hebben gewaarschuwd dat de wereld over een dozijn jaren ten einde loopt, geeft ze haar voorgestelde "oplossing", die in wezen door de Democratische Partij wordt onderschreven, welke inhoudt dat we deze dreigende vernietiging kunnen vermijden als slechts de Amerikaanse regering wil voorzien in kostenloos vestrekken van banen, gezins- en medisch verlof, vakanties, pensioenzekerheid, onderwijs van hoge kwaliteit, schone lucht en water en toegang tot de natuur, hoogwaardige gezondheidszorg, gezond voedsel, betaalbare huisvesting, een economisch milieu zonder monopolies, en economische zekerheid voor iedereen die niet kan of wil werken. (Dat laatste is overigens geen typefout. Ze wil dat de overheid economische zekerheid biedt aan mensen die niet willen werken.)

Nu ben ik geen milieuwetenschapper, maar ik zie niet veel dingen op die lijst staan die daadwerkelijk de klimaatveranderingsproblemen aanpakken.

Maar volksvertegenwoordiger Ocasio-Cortez doet daar wel voorstellen voor. Ze stelt voor om binnen tien jaar een einde te maken aan het gebruik van fossiele brandstoffen. Dat betekent het einde van de aardolie- en steenkoolindustrie. Ze stelt voor om elk gebouw in de Verenigde Staten opnieuw op te bouwen of volledig te renoveren om het groener te maken. "Elk gebouw" omvat ook uw huis. Ze wil een einde maken aan vliegreizen. Haar oplossing is om " hogesnelheidslijnen uit te bouwen op een schaal waarop het reizen per vliegtuig niet meer nodig is". (Ik weet zeker dat de cruise-industrie daar dol op is. Misschien stijgen de aandelen van de Greyhound busmaatschappij nu wel. Maar als je naar Hawaï, Europa, Azië, eigenlijk overal in het oosten, westen, noorden of zuiden van de VS gaat reizen, dan moet je je baas wel om veel meer vakantietijd vragen!)

Sinds de aankondiging van de Green New Deal heeft Californië besloten om een einde te maken aan zijn eigen hogesnelheidstrein. Het bouwde een hogesnelheidslijn tussen Los Angeles en San Francisco, maar het werd gewoon te duur. Oorspronkelijk werd verwacht dat het minstens 77 miljard dollar zou kosten, maar het bleek veel meer te zijn. En wanneer een gouverneur van Californië besluit dat iets nutteloos te duur is, dan moet het ook absoluut onmogelijk zijn om te rechtvaardigen.

De kern van dit alles is dat bijna alle door de mens veroorzaakte klimaatveranderingspaniek een strategie is en ontworpen is om de opkomst van supranationale overheden te vergemakkelijken. Paus Franciscus begon het spelletje toen hij opriep tot "wereldwijde reguleringsnormen... om verplichtingen op te leggen en onaanvaardbare acties te voorkomen".

Maar hij realiseerde zich dat de globalistische elite niet afhankelijk kon zijn van individuele regeringen om te gebieden. Daarom riep hij op tot een "hogere instantie". Paus Franciscus zei: "Continuïteit is essentieel, omdat het beleid met betrekking tot klimaatverandering en milieubescherming niet bij elke regeringswisseling kan worden gewijzigd."

In democratieën betekent een "regeringswisseling" meestal een verkiezing. Maar voor globalisten kunnen verkiezingen gevaarlijk zijn. De mensen gaan misschien niet mee met hun plannen om de naties te ondermijnen en hun burgers tot slaaf te maken.

Hij heeft zich natuurlijk aangesloten bij dit complot van de Verenigde Naties, die de beruchte "Agenda 2030" van de Verenigde Naties blijft pushen. Het stelt prijzenswaardige doelen voor, zoals "Einde armoede in al zijn vormen overal". Maar het stelt dubieuze oplossingen voor: "Zorgen voor duurzame consumptie- en productiepatronen". Dat betekent dat de overheid de consumptie onder controle moet houden, zoals wat we kopen, eten, dragen, rijden, waar we wonen, zelfs de temperatuur waarop we onze thermostaten instellen.

Pogingen om een einde te maken aan de armoede door de overheid in staat te stellen de consumptie te beheersen, noemen we 'communisme'. En dat is wat een groot deel van de milieubeweging wil bereiken.

Simpel gezegd, de aarde zal niet gered worden van de vernietiging van het milieu door de macht van een grote sterke overheid. In feite zijn en blijven de ergste vervuilers op aarde de socialistische en communistische regeringen. Respect voor privé-eigendom en Gods schepping zijn essentiële elementen voor het behoud. Die elementen ontbreken in de milieubeweging vanwege het integrale partnerschap met socialisten. Nu is dit het laatste excuus geworden om eigendommen in beslag te nemen, rijkdom te herverdelen en de overheid te machtigen.

Seculiere humanisten beloven utopieën, maar ze leveren alleen maar een onaangename dystopische samenleving. En al die tijd bespotten ze christenen omdat zij geloven in "luchtkastelen" als belofte.

En hoewel het waar is dat sommige predikanten en spirituele leiders de belofte van een hemel hebben misbruikt, doet dat niets af aan de realiteit ervan. Gods belofte blijft waar.

In Johannes 14:1 zei Jezus: "Laat uw hart niet ontroerd worden; u gelooft in God, geloof ook in Mij. (NKJV)" Bijna 90% van de Amerikanen gelooft in God.

Maar Jezus zei dat men daar niet moest stoppen. "Jullie geloven in God," zo zei Hij, "geloof ook in Mij."

Als je Jezus kent, en als je Hem vertrouwt, denk dan aan het volgende vers. Hij zei: "In het huis van mijn Vader zijn vele woningen; als dat niet zo was, zou Ik het u verteld hebben." (Johannes 14:2 NKJV)

Hier verzekert Jezus ons van de realiteit van de hemel. In feite gaf Hij ons zijn persoonlijke garantie: "Als dat niet zo was, zou ik het u gezegd hebben."

Als je Jezus vertrouwt, dan kun je op de hemel vertrouwen. Als het niet de glorieuze, fantastische plek was waar we over gehoord hebben, zegt Hij dat Hij ons dat zou hebben verteld. Hij zou ons niet toestaan om ons leven op een valse hoop te bouwen.

Gods Zegen, Hal Lindsey

Bron: Hal Lindsey