Het is geen zonde, maar.....

Door Aaron Hecht - 15 januari 2019

Onlangs heeft Pastor Howard Bass bij het KNI een blog geplaatst met de titel "Valse leraren en ketterijen", waarin hij enkele van de meest ernstige fouten opsomt die worden onderwezen en beoefend door een tragisch hoog percentage van gelovigen in deze periode van de geschiedenis en die verbonden zijn met Israël. Ik wil graag reageren op dat blog.

Allereerst wil ik Howard bedanken voor het ter sprake brengen van dit onderwerp. Eerlijk gezegd is het hoog tijd dat het leiderschap van het Lichaam van de Messias in Israël gaat beginnen met het vergroten van het bewustzijn en het terugdringen van deze valse leerstellingen. Ik wil ook ingaan op enige feedback die Howards blog genereerde omdat hij "Torah Observatie" noemde onder de ketterijen en fouten die door velen in de Hebreeuwse Roots beweging worden gepromoot. Ik denk dat Howard vrij goed werk heeft gedaan om uit te leggen wat hij daarmee bedoelde, maar natuurlijk waren er mensen die vonden dat hij zijn punt miste en/of er aanstoot aan namen.

Er zal waarschijnlijk een gelijksoortige reactie op deze blog zijn, maar na drie jaar bloggen hier bij KNI heb ik geleerd dat dit echt niet te vermijden is.

Daar gaan we dan.

De apostel Paulus zegt in 1 Korintiërs 10:23 dat "alle dingen legaal zijn, maar niet alle dingen winstgevend. Alle dingen zijn geoorloofd, maar niet alle dingen bouwen op".

Naar mijn bescheiden mening/observatie is het naleven van de Torah geen zonde voor gelovigen in Jezus, maar het leidt wel vaak tot een zeer ernstige zonde: de zonde van trots. De geestelijke trots en zelfingenomenheid die bijna onvermijdelijk voortkomt uit het "houden van de Torah" leidt tot vele smarten, waaronder splitsingen en verdeeldheid binnen denominaties, gemeenten en zelfs families, eindeloze ruzies en twisten, het afsnijden van gemeenschap, bitterheid, gekwetste gevoelens en beschadigde mensen.

Met andere woorden, het is misschien legaal, maar het bouwt niet op. Integendeel, het vernietigt de relaties, het veroorzaakt chaos, verwarring en disharmonie in het Lichaam en het creëert verdeeldheid en bitterheid die absoluut NIEMAND zal helpen, behalve de Vijand.

Sommige mensen zeggen dat ze het gevoel hebben dat ze dichter bij Jezus komen door "de Torah te houden" zoals Hij dat deed.

Echter, Jezus hield de Torah perfect om een zeer specifieke reden die geen enkele relevantie heeft voor mij en jou, tenzij iemand zich geroepen voelt om een perfect leven te leiden, zodat ze gekwalificeerd zullen zijn om te sterven als een offer voor de zonden van de hele mensheid zoals Hij dat deed. Zo niet, dan moet je jezelf afvragen wat goed het doet om een gevoel van verbondenheid met Jezus van Nazareth te ontwikkelen als je tegelijkertijd zoveel onnodige, nutteloze en onrendabele afstand creëert tussen jezelf en de rest van het Lichaam van Christus. Zelfs een zeer nonchalante lezing van het Nieuwe Testament, in het bijzonder in het boek Handelingen, zal aantonen dat dit niet iets is wat Jezus wil dat Zijn volgelingen doen.

Een andere kwestie die Howards blog aan de orde stelde was de valse leraren die zeggen dat "Torah-observatie" geen verlossingskwestie is, maar het is nog steeds noodzakelijk en goed.

Daar zou ik op willen reageren: als het geen verlossingskwestie is, waar gaat het dan over? Welk goed doet het en welke vruchten levert het op?

Nogmaals, de vrucht die het meestal produceert is trots, argumenteren, bitterheid en verdeeldheid.

Met dat in gedachten, als je merkt dat je meer tijd doorbrengt met christenen te argumenteren over de noodzaak van "Thora-observatie", dan dat je het Evangelie deelt onder niet-gelovigen, dan heb je een verkeerde wending genomen. Als je het gevoel hebt dat je "geroepen" bent om de confrontatie aan te gaan met eigenzinnige voorgangers en oudsten van de lokale kerken in jouw stad over het gebrek aan "Torah-observatie" in hun gemeenschap, dan maak je een extra-speciale fout en ben je eigenlijk een obstakel voor het Koninkrijk geworden in plaats van een dienaar ervan. Als je merkt dat je gemeenschap met christenen over deze kwestie uit de weg gaat en op zoek gaat naar spirituele gemeenschap elders, dan loop je eigenlijk een zeer ernstig geestelijk gevaar.

Nu wil ik even stilstaan bij iets wat men vaak hoort van de "Torah-observerende" menigte, namelijk dat ze "niemand veroordelen", maar dat ze slechts een voorbeeld stellen waarvan ze hopen dat anderen het zullen volgen, omdat ze hopen dat ze hun broeders en zusters in het geloof kunnen verheffen tot ware gehoorzaamheid, rechtschapenheid, enz.

De pure absurditeit, arrogantie en oneerlijkheid van dit verhaal is onthutsend.

Om Jezus' gelijkenis van Lucas 18 te parafraseren: "Heer, dank U dat U mij de Torah in acht heb laten nemen, ik houd alle geboden en ik schuw het heidendom, niet zoals die "christelijke" man daar met zijn ellendige kerstboom en het spek dat hij eet. Ik hoop dat hij mij hier ziet staan met mijn "Torah-observerende" levensstijl, zodat hij dat alles achter zich laat en rechtvaardig leeft zoals ik dat doe. Weet u, ik kan beter die kans maar niet nemen, ik kan hem er maar moeilijk eindeloos mee lastig vallen (op een niet-oordelende manier natuurlijk), totdat hij zelf de fout van zijn weg inziet, berouw toont en begint te leven zoals ik het doe, zodat hij rechtvaardig kan zijn zoals Ik ben."

Broeders en zusters, hier is de grondlijn.

Jezus' levensstijl over "Torah-observatie" wordt nauwelijks genoemd in de evangeliën. Naar mijn bescheiden mening is dit om de uitstekende reden dat het gewoon niet erg belangrijk is. In dit opzicht is het vergelijkbaar met zijn moeder Maria, die ook nauwelijks wordt genoemd in de evangeliën. De manier waarop sommige mensen Jezus' "Torah-observatie" tot een belangrijk theologisch punt maken is vergelijkbaar met de manier waarop de Rooms-Katholieke Kerk veel van Maria maakt ten koste van wat echt belangrijk is.

Wat is het dan wat je vraagt?

Het belangrijkste wat Jezus ooit heeft gedaan was sterven aan het kruis als een offerande voor de zonden van de mensheid. In de drie jaar voorafgaand aan die gebeurtenis predikte hij een Evangelie van vriendelijkheid, nederigheid, geloof, liefde, mededogen, vergeving en gemeenschap. Het is zijn offer aan het kruis waarmee we ons moeten identificeren. Het is zijn leer die we in ons dagelijks leven, gedachten en houdingen moeten integreren.

DAT is hoe u het gebod gehoorzaamt om "te zijn zoals Hij", NIET door te proberen het onmogelijke te doen door een volmaakte "Torah-observant" te zijn zoals alleen Hij kon doen.

Als we dat niet doen, zijn alle pogingen om een "Torah-observerende" levensstijl te leven niet alleen nutteloos en onnodig, ze kunnen, en zijn, bijna altijd een struikelblok en tot een vloek worden, tenzij we proberen gehoorzaam te zijn aan Jezus' geboden om "mijn schapen te voeden" en "onze naaste lief te hebben als onszelf" en het Evangelie te delen met een verloren en stervende wereld en zo zijn Koninkrijk op te bouwen.

Bron: It’s not a sin, but…