Paus Franciscus: 'Het lied van Roland' en Imam Al-Tayeb.

Twee recente incidenten in dezelfde week benadrukten de omgekeerde visie van Paus Franciscus over een religie.

Herinnerend aan een scène uit het beroemde 11e-eeuwse gedicht "Het Lied van Roland", waarin christenen in Spanje de moslims bedreigden "om te kiezen tussen doop of dood", zei Paus Franciscus onlangs: "We moeten oppassen voor fundamentalistische groeperingen; elk van hen heeft zijn eigen (religie). Fundamentalisme is een plaag en alle religies hebben een fundamentalistische eerste neef." Een paar dagen daarvoor ontving Paus Franciscus de Grote Imam van Al-Azhar, Ahmed Ahmed Al-Tayeb.

In het eerste incident bekritiseerde het hoofd van de Katholieke Kerk de christenen voor het bekeren van moslims tien eeuwen geleden, en impliceerde dat elke religie zijn eigen fouten heeft. In het tweede incident ontmoette de Paus een religieuze leider die nog steeds moslims met de dood bedreigt die zich tot het christendom bekeren. "Afvalligheid is een misdaad", heeft Imam Al-Tayeb uitgelegd; "een afvallige moet worden gevraagd zich te bekeren, en als hij dat niet doet, moet hij worden gedood". De Egyptische religieuze leider was er in ieder geval duidelijk in: in het Midden-Oosten en Noord-Afrika criminaliseren 14 van de 20 landen in de regio de afvalligheid. Bovendien, Afghanistan, Iran, Maleisië, Malediven, Mauritanië, Nigeria, Pakistan, Qatar, Saudi-Arabië, Somalië, Soedan, de Verenigde Arabische Emiraten en Jemen - allemaal Islamitische landen - adviseren de doodstraf voor een "atheïsme." In Algerije worden moslims die zich tot het christendom bekeren, tot op de dag van vandaag vervolgd.

"De verbazingwekkende onwetendheid van deze basisleer [over de Islam] van de kant van Paus Franciscus en zijn adviseurs zorgt niet voor een harmonieuzer wereld: het zorgt voor een gevaarlijker wereld", schreef William Kilpatrick in het Amerikaanse tijdschrift Crisis. "Degenen die zich inleven in hun fantasierijke kijk op de Islam staan voor een grove verrassing als ze in aanraking komen met het echte werk."

Het betreurenswaardige feit is dat in veel moslimmeerderheidslanden de christelijke geestelijkheid regelmatig door extremisten wordt vermoord. Onlangs nog zijn drie christelijke geestelijken afgeslacht. Pastor David Mokoni werd door Boko Haram vermoord tijdens een aanval op zijn kerk in Kameroen. Een Zuid-Koreaanse evangelische dominee, Jinwook Kim, werd in Turkije vermoord. En een katholieke priester, Housib Petoyan, die tot de Armeense minderheid in Syrië behoorde, werd door de islamitische staat vermoord. Volgens een nieuw rapport van Aid to the Church in Need "wonen meer dan 245 miljoen christenen in plaatsen waar ze veel vervolging ondergaan", 4305 christenen werden gedood vanwege hun geloof tussen 2017 en 2019, en 1847 kerken en andere christelijke gebouwen werden aangevallen in diezelfde periode. Het rapport stelt dat "binnen een generatie, de christelijke bevolking van Irak met meer dan 90 procent is gekrompen."

Christenen in Burkina Faso worden nu gedwongen om "te vluchten, te bekeren of te sterven." In Nigeria houdt Boko Haram een studente, Leah Sharibu, gevangen vanwege haar weigering om zich tot de islam te bekeren. De Britse barones Cox heeft onlangs tijdens een onderzoeksmissie in Nigeria ontdekt dat moslimextremisten op grote schaal christenen hebben vermoord (meer dan 1000 christenen sinds januari en meer dan 6000 sinds 2015). In Mosul in Irak stonden christenen voor de keuze om zich tot de islam te bekeren, anders werden boetes of de doodstraf opgelegd; zij vluchtten uit hun historische stad. "Ik heb een familie van christenen die zich niet willen bekeren, wat doen we met hen", vroeg een jihadist in Irak aan zijn overste.

Het Franse tijdschrift Le Point vertelde in november 2016 over de verdrukking van een Irakese christelijke familie in Irak:

Ismail Matti was 14 jaar oud toen IS zijn stad Bartalla, ten oosten van Mosul, binnenkwam. Hij wachtte op familieleden om te vluchten met zijn zieke moeder, Jandar Nasi, maar niemand kwam.

Ze probeerden dus te vertrekken, maar werden twee keer afgewezen door de jihadisten, die hen in Mosoel in de gevangenis zetten.

"Er zaten veel sjiieten in de cel naast de onze, ze namen er een, schoten hem in zijn hoofd en schoten hen neer voor onze ogen," zegt hij.

"Ze waarschuwden mijn moeder dat hetzelfde lot op ons wachtte als we weigerden om ons te bekeren, dus we bekeerden ons," herinnert Ismail zich, nu ondergebracht in een door de kerk gerunde schuilplaats in Erbil, de hoofdstad van Iraaks Koerdistan.

In Egypte, het land van Imam Al-Tayeb, woonde een koptisch christen genaamd Bahgat Zakhar. "Heb berouw, ongelovige. Bekeer je en red jezelf," zo bedreigde een van de jihadisten hem en duwde het pistool tegen Zakhars hoofd en dwong hem op zijn knieën. Zakhar schudde met zijn hoofd, dus schoten ze hem dood.

Hetzelfde geweld heeft in heel Syrië plaatsgevonden. "Op een vrijdag verschenen er vrachtwagens in het dorp met zwaar bewapende en gebaarde vreemdelingen die niemand in het dorp kende", schreef mensenrechtenadvocaat Nina Shea in 2014, met een citaat van de Nederlandse journalist Martin Janssen:

"Ze begonnen door het dorp te rijden met een luidspreker die de boodschap uitzond dat hun dorp nu deel uitmaakt van een islamitisch emiraat en dat moslimvrouwen zich voortaan moesten kleden volgens de bepalingen van de islamitische sharia. Christenen kregen vier keuzes. Zij konden zich bekeren tot de islam en afzien van hun 'afgoderij'. Als ze dat weigerden, mochten ze blijven op voorwaarde dat ze de jizia betaalden. Dit is een speciale belasting die niet-moslims naar islamitisch recht moeten betalen voor 'bescherming'. Voor christenen die dat weigerden, bleven er twee keuzes over: ze konden al hun bezittingen achterlaten of ze zouden gedood worden. Het woord dat in het Arabisch werd gebruikt (dhabaha) voor de laatste, verwijst naar het ritueel slachten van offerdieren.

Toen ISIS in 2015 de Assyrische dorpen in de Syrische Khabur-vallei veroverde, "vroeg iedereen ons om zich tot de islam te bekeren", vertelde een christelijk getuige. In de Syrisch-christelijke stad Maaloula executeerden islamitische terroristen - in het bijzijn van hun ouders - drie Grieks-katholieke christenen die weigerden om zich tot de islam te bekeren. "Ze schoten Michel, zijn neef Sarkis en zijn neef Antoine dood", maakte Marc Fromager, directeur van "Aid to the Church in Need" in Frankrijk, Bron: bekend.

Meriam Yahya Ibrahim, die nu met haar familie in New Hampshire woont, was zwanger toen ze in 2013 in Soedan werd gearresteerd en later ter dood werd veroordeeld, omdat ze weigerde haar christelijke geloof af te zweren.

Een Iraakse christen, Adel, met zijn vrouw Fidaa en hun drie kinderen, werd gevangen genomen door een ISIS "emir":

"Hij ging de vrouwenkazerne binnen, nam zijn zwaard en legde het op de keel van mijn dochter: 'Bekeer je', eiste hij van mijn vrouw, anders onthoofd ik haar", herinnerde Adel zich. "Fidaa stemde ermee in zich te bekeren en in plaats van haar te doden, besluit de emir met de dochter te trouwen. De moeder protesteert dat het meisje pas acht jaar oud is. De islamisten dreigden het meisje ter plaatse te verkrachten. Adel sprong op: 'Ik vertelde hen dat ik me wilde bekeren en mijn familie wilde behouden'."

In Egypte zijn christelijke meisjes gedwongen zich tot de islam te bekeren en met moslims te trouwen.

Niet alleen christenen zijn bekeerd, maar ook hun heilige plaatsen veranderd. De Umayyad Moskee in Damascus, bezocht door Paus Johannes Paulus II, was een christelijke kerk voordat ze hem tot een moskee veranderden. In Cyprus zijn "in de periode van drie decennia onder Turkse controle, meer dan 530 kerken en kloosters geplunderd of vernield in het noorden van het land..."

"Ongeveer 133 kerken, kapellen en kloosters zijn omgebouwd tot militaire opslagfaciliteiten, stallen en nachtclubs. Achtenzeventig kerken zijn omgebouwd tot moskeeën en nog eens tientallen andere kerken worden gebruikt als militaire faciliteiten, medische opslagfaciliteiten, voorraad- of hooischuren..."

De Turkse president Tayyip Erdogan zelf heeft opgeroepen om - opnieuw - de Hagia Sophia om te vormen tot een moskee. Hagia Sophia was 900 jaar lang de belangrijkste kathedraal in het christendom, voordat hij 500 jaar lang een van de grootste moskeeën van de Islam werd, tot 1935, toen hij werd omgebouwd tot een museum. DeGrote Moskee van Aleppo was ooit de kathedraal van Saint Helena.

Deze tragedie is niet eens nieuw. "Al voor de kruistochten dwongen moslims christenen in het Midden-Oosten en Afrika om zich te bekeren, of anders afgeslacht te worden of een tweederangsbestaan te accepteren," aldus de journalist Melanie Phillips in The Times.

"Religieuze vrijheid, de kernwaarde van de westerse beschaving, wordt in grote delen van de wereld vernietigd. Maar het Westen, dat deze religieuze oorlog heel kortzichtig ontkent, wendt haar blik af van de vernietiging van de eigen fundamentele geloofsovertuiging in het Midden-Oosten evenals de pogingen om die elders uit te roeien. Het is dan ook geen verrassing dat de vrije wereld, geconfronteerd met jihadistische barbaarsheden in het buitenland en culturele indringers in eigen land, zo ineffectief blijkt te zijn."

De vervolging van christenen in islamitische landen is een publiek geheim. Opgejaagd, tot slaaf gemaakt, als groep onder dwang bekeerd, vermoord voor hun religie en hun bezittingen, worden hun gebedsplaatsen vernietigd: in veel landen is dit hun realiteit. Zij worden eenvoudig weer geconfronteerd met hetzelfde lot als hun voorouders. Professor Philip Jenkins zegt in zijn boek The Lost History of Christianity:

"In de zesde eeuw waren er meer dan 500 bisschoppen, opvolgers van kerkvaders zoals Cyprianus van Carthago en Augustinus van Hippo, die dienden in wat nu Libië, Algerije en Tunesië zijn; amper twee eeuwen later was er geen enkele meer over, omdat hun kerken verdwenen waren door de mosliminvasie."

Het christendom heeft het grootste deel van zijn oude wieg verloren. Dit schreef de Franse oriëntalist Jean-Paul Roux:

"De moslimwereld is gecreëerd op gebieden die Mazdeïstisch of boeddhistisch waren, zoals Iran en India, maar nog meer op christelijke gebieden als Klein-Azië, Syrië, Palestina, Egypte en Nubië, Noord-Afrika, en heeft zich geheel of grotendeels bekeerd."

Van al deze gebieden hebben christenen alleen Sicilië, Spanje en de Krim van de islam kunnen terugnemen. Er is geen enkel moslimland dat zich onder geweld tot het christendom heeft bekeerd en nooit door de islam is teruggewonnen. Het tegendeel is in tientallen gevallen gebeurd.

Paus Franciscus heeft waarschijnlijk gelijk dat christenen tien eeuwen geleden moslims tot hun geloof bekeerden. Twintig jaar geleden heeft paus Johannes Paulus II zich al verontschuldigd voor het verleden van de kerk. Maar het Westen en zijn religieuze leiders moeten ophouden zich te verontschuldigen en de realiteit onder ogen gaan zien. Voor de Paus, het hoofd van meer dan een miljard katholieken, betekent dit dat hij zijn dialoog moet aangrijpen om de islam en haar leiders aan te vechten, zoals Al-Tayeb, en hen vragen om te stoppen met het bedreigen van christenen. Nu, alstublieft, in 2019, niet in 1209, ten tijde van het "Lied van Roland".

Giulio Meotti, cultureel redacteur van Il Foglio, is een Italiaanse journalist en auteur.