door Majid Rafizadeh - 20 juni 2019
Het is verbazingwekkend dat, terwijl de fundamentalistische regering van Iran onomstreden van de macht blijft genieten en zich bezighoudt met wat voor gewelddadig gedrag ze ook maar wenst, haar verdedigers verkondigen dat vrede en stabiliteit nog steeds kunnen bestaan in het Midden-Oosten.
Een eerlijke analyse van terreurdaden in het Midden-Oosten, en over de hele wereld, laat zien dat bijna elk conflict, oorlog en spanning in het Midden-Oosten, terug te voeren is op de Iraanse regering. Ondanks de illusie die degenen die de Iraanse leiders willen sussen, proberen te creëren, is het duidelijk dat het Iran is, dat nog steeds op weg is naar een nucleaire afbraakcapaciteit en geen belang heeft bij vrede.
In Jemen hebben de Iraanse autoriteiten een militiegroep die bekend staat als de Houthi's als gemachtigde. Teheran voorziet de militie actief van munitie en blijft illegale wapens en technologie naar Jemen smokkelen. Volgens een rapport van Reuters is de Iraanse Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC) een belangrijke aanhanger en sponsor van de Houthis. De IRGC gebruikt momenteel ook een nieuwe route door de Golf om heimelijk wapenleveringen aan de Houthi's te doen plaatsvinden.
In Irak oefent de Iraanse Quds Force via een conglomeraat van meer dan 40 milities, die onder de vlag van de Popular Mobilization Forces (PMF) opereren, direct of indirect een aanzienlijke invloed uit. De Quds Force heeft blijkbaar ook nieuwe financieringsbronnen gevonden om de huidige Amerikaanse sancties te omzeilen.
De Quds Force is verantwoordelijk voor de extraterritoriale operaties van Iran, waaronder het organiseren, ondersteunen, trainen, bewapenen en financieren van voornamelijk sjiitische Iraanse milities in het buitenland; het starten van oorlogen direct of indirect via deze gevolmachtigden; het aanwakkeren van onrust in andere landen om de ideologische en hegemoniale belangen van Iran te bevorderen; het aanvallen en binnenvallen van steden en landen; en het vermoorden van buitenlandse politieke figuren en prominente Iraanse dissidenten wereldwijd.
De Quds Force is ook geïnfiltreerd in de topinfrastructuren op het gebied van veiligheid, politiek, inlichtingen en militaire infrastructuur in Irak. Zij neemt besluiten die eigenlijk door Iraakse leiders en politici moeten worden genomen. Het heeft overal in het land medewerkers en agenten. Al acht jaar geleden is het dat het hoofd van de Iraanse Quds Force, Qassem Soleimani, opschepte tegen de Amerikaanse generaal David Petraeus:
"U zou moeten weten dat ik... het beleid van Iran ten aanzien van Irak, Libanon, Gaza en Afghanistan controleer. De ambassadeur in Bagdad is een lid van de Quds Force. De persoon die hem gaat vervangen is ook een lid van de Quds Force."
De Quds Force heeft ook de levering mogelijk gemaakt aan de terroristische groepen in Irak, waaronder Asa'ib Ahl Al-Haq en Kata'ib Al-Imam Ali. Beide gebruiken afschuwelijke tactieken zoals die van ISIS, bekend om het tonen van video's van onthoofdingen en brandende mensen. Asa'ib Ahl Ahl Al-Haq heeft naar verluidt zo'n 2 miljoen dollar per maand ontvangen uit Iran. Veel mensen geloven dat het bloed van vele onschuldigen - waaronder Iraakse vrouwen en kinderen - kleven aan de handen van Quds Force.
In Libanon worden Hezbollahs beslissingen genomen met de zegeningen en instructies van de Iraanse Opperste Leider Ali Khamenei en de hogere generaals van de Islamitische Revolutionaire Garde (IRGC). Teheran controleert met name de financiële, militaire en politieke investeringen in de Libanese groep.
Toen de VS overwoog om sancties op te leggen aan de financiële transacties van Hezbollah, gaf leider Hassan Nasrallah verrassend genoeg toe dat Iran een belangrijke rol speelt:
"We zijn open over het feit dat Hezbollahs budget, haar inkomsten, haar uitgaven, alles wat ze eet en drinkt, haar wapens en raketten, afkomstig zijn uit de Islamitische Republiek Iran.
In Syrië heeft Iran miljarden dollars verstrekt aan dictator Bashar Al-Assad en heeft het militaire bases gebouwd, vaak in de buurt van de Israëlische grens, kennelijk om haar invloed uit te breiden en een zichtbare en onmiddellijke dreiging tegen de Joden te creëren.
De lijst van Iraanse interventies en agressie kan nog steeds voortduren. De voetafdrukken van Iran in deze conflicten moeten ons inzicht geven in de tactiek en langetermijnstrategieën van Teheran en zijn getrainde en gewapende gevolmachtigden in het hele Midden-Oosten. Deze doelstellingen zijn gebaseerd op vier pijlers: destabilisatie, conflict, moord en afwijzing van elke oplossing van soennitische of westerse oorsprong.
De invloed van Iran heeft het hele Midden-Oosten verzadigd. Naarmate deze invloed blijft groeien, neemt ook het aantal terreurgroepen toe die ze ondersteunen en blijft betalen; ook de haat blijft doorsijpelen tot ver buiten de grenzen van het Midden-Oosten.
De veertig jaar van bewind door de moellahs moet ook duidelijk maken dat er geen vrede, stabiliteit of veiligheid in het Midden-Oosten zal zijn zolang de heersende geestelijken van Iran de politieke en economische macht blijven behouden.
Dr. Majid Rafizadeh is zakenstrateeg en -adviseur, Harvard opgeleide geleerde, politicoloog, bestuurslid van Harvard International Review en voorzitter van de International American Council on the Middle East. Hij heeft verschillende boeken geschreven over de islam en het buitenlands beleid van de VS. Hij is te bereiken op Dr.Rafizadeh@Post.Harvard.Edu
Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster
© 2019 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.
Bron: No Peace as Long as Iran's Mullahs Enjoy Power