VS en Iran: Wat is GEEN slim beleid?

door Majid Rafizadeh - 6 juli 2019

• De basis voor president Trump om te falen in zijn beleid ten aanzien van Iran betekent dat hij oproept tot het versterken en aanmoedigen van een theocratisch regime dat consequent heeft gedreigd met "de dood van Amerika" - met atoombommen, vermoedelijk, als het over het vermogen zou beschikken, wat het land bezig is te verwerven.


• De belangrijkste revolutionaire pijlers van deze Iraanse regering zijn anti-Amerikanisme en antisemitisme. Dit land, waarvan sommige mensen zeggen dat ze het graag zouden willen zien zegevieren over president Trump, is ook meerdere malen uitgeroepen tot de belangrijkste beul van kinderen. Het heeft duizenden Amerikanen gedood, onder andere tijdens de aanvallen op het World Trade Center in 2001, en het heeft de meest onuitsprekelijke schendingen van de mensenrechten begaan - en blijft dat doen - waaronder het geselen en executeren van minderjarigen... Die documentatie is slechts een beperkt overzicht van de verschrikkingen die het heeft begaan; terwijl de lijst verder gaat.


• Tijdens de acht jaar durende regering van president Obama hebben Obama en Kerry ongekende concessies gedaan, de Iraanse leiders volledig gerespecteerd, de sancties opgeheven, hen een versnelde weg aangeboden naar legitieme nucleaire capaciteit en het regime met 150 miljard dollar beloond - dit alles in een poging om de heersende mullahs te sussen. Hoe is dat afgelopen?


• Iran kreeg legitimiteit, leidde de miljarden dollars door naar het Iraanse leger, de Islamitische Revolutionaire Garde, de Iraanse milities en terreurgroepen, en heeft via zijn gevolmachtigden zijn positie in Irak, Syrië en Jemen uitgebreid en zijn greep op Hezbollah in Libanon, op Venezuela, en op Hamas in de Gazastrook versterkt.

Er zijn beleidsanalisten, wetenschappers of politici die ik ben tegengekomen die zeggen: "Ik hoop dat Trump faalt." Een van de gebieden waarop de president zich in het bijzonder richt, is het beleid ten aanzien van Iran. De verklaring "Ik hoop dat Trump faalt" is echter geen goede strategie.

Degenen die deze mening zijn toegedaan, zouden blijkbaar liever zien dat hun land zal falen dan dat president Trump het goed doet. De basis voor president Trump om te falen in zijn beleid ten aanzien van Iran betekent dat hij oproept tot het versterken en aanmoedigen van een theocratisch regime dat consequent heeft gedreigd met "de dood van Amerika" - met atoombommen, vermoedelijk, als het over het vermogen zou beschikken, wat het land bezig is om te verwerven.

De belangrijkste revolutionaire pijlers van deze Iraanse regering zijn anti-Amerikanisme en antisemitisme. Dit land, waarvan sommige mensen zeggen dat ze het graag zouden willen zien zegevieren over president Trump, is ook meerdere malen uitgeroepen tot de belangrijkste beul van kinderen. Het heeft duizenden Amerikanen gedood, onder andere tijdens de aanslagen op het World Trade Center in 2001, en heeft de meest afschuwelijke schendingen van de mensenrechten begaan - en blijft dat doen - waaronder het geselen en executeren van minderjarigen.

Iran heeft zijn eigen volk afgeslacht en staat op de eerste plaats als de belangrijkste staatssponsor van het terrorisme, en de eerste ter wereld voor het executeren van mensen per hoofd van de bevolking. Die documentatie is slechts een beperkt overzicht van de verschrikkingen die het heeft begaan; de lijst gaat verder.

Degenen die een hekel hebben aan president Trump, of degenen die de Iraanse lobbyisten zijn en het verontschuldigen, gebruiken verschillende verhalen om het publiek tegen de president te keren over zijn Iraanse beleid.

Het gemeenschappelijke verhaal is dat als Iran met vriendelijkheid, concessies en respect wordt behandeld, het zal reageren door haar gedrag te matigen. Het zal ophouden met ingrijpen in andere landen, met het steunen van terreurgroepen en met het aanzetten tot anti-Amerikanisme en antisemitisme.

De geschiedenis heeft ons echter onbarmhartig laten zien dat dit argument een totale fantasie is, uitgewerkt door president Barack Obama en zijn minister van Buitenlandse Zaken, John Kerry. Tijdens Obama's acht jaar durende regering hebben Obama en Kerry ongekende concessies gedaan, de Iraanse leiders volledig gerespecteerd, de sancties opgeheven, hen een versnelde weg aangeboden naar legitieme nucleaire capaciteit en het regime voorzien van 150 miljard dollar - dit alles in een poging om de heersende mullahs tevreden te stellen. Hoe is dat afgelopen?

Iran kreeg legitimiteit, leidde de miljarden dollars door naar de Iraanse militairen, de Islamitische Revolutionaire Garde, de milities en terreurgroepen van Iran, en heeft door middel van zijn gevolmachtigden zijn positie in Irak, Syrië en Jemen verdiept en zijn greep op Hezbollah in Libanon, Venezuela en Hamas in de Gazastrook versterkt.

Teheran blijft Amerikaanse burgers vasthouden en gevangen houden; nog in 2016 heeft het Amerikaanse marinepersoneel in Teheran gevangen genomen en ondervraagd. Iran zet ook zijn militaire avonturisme voort door zijn invloed in de hele regio uit te breiden, ook in Syrië, Jemen, Libanon en Irak.

De tweede vergezochte tactiek die de critici van Trump als agenten van Iran gebruiken, is om angst te zaaien in de Amerikaanse samenleving door het idee uit te dragen dat president Trump "een oorlog" met Iran begint.

De president en zijn regering hebben steeds weer duidelijk verklaard dat ze niet proberen om een oorlog met Iran te beginnen, maar in plaats daarvan de offensieven, bedreigingen en destabiliserende acties van Iran willen ontmoedigen door economische en politieke druk. Als de president op zoek was naar "een oorlog" met Iran, zou hij de Iraanse leiders niet hebben uitgenodigd om aan de onderhandelingstafel te gaan zitten; hij zou de geplande aanvallen tegen Iran niet hebben afgeblazen nadat Teheran een Amerikaanse drone boven internationale wateren had neergeschoten en verschillende olietankers in de Golf van Oman had gesaboteerd.

President Trump heeft Teheran veel mogelijkheden gegeven om van gedrag te veranderen en een constructieve en rationele staatsacteur te worden. Iran heeft helaas geen enkele belangstelling getoond.

President Obama daarentegen heeft alleen al in de eerste twee jaar van zijn ambtstermijn 193 drone-aanvallen toegestaan. Dat is meer dan vier keer zoveel als het aantal drone-aanvallen dat de vorige regering in haar acht jaar heeft toegestaan. De vraag is, waarom stonden dezelfde critici niet in de rij om te beweren dat Obama een oorlog begon?

Wensen dat Trump zal "falen", is wensen dat het eigen land bergafwaarts zal gaan eerder on plaats van te slagen - en het is het publiek misleiden over het beleid van Trump inzake Iran door vrees te zaaien en valse informatie door te geven - wat regelrecht in de kaart van de regerende mullahs in Iran speelt, die nooit moe worden van te zeggen wat zij wensen voor Amerika, en dat is de "dood".

Dr. Majid Rafizadeh is een bedrijfsstrateeg en -adviseur, een Harvard-opgeleid geleerde, politicoloog, bestuurslid van Harvard International Review, en voorzitter van de International American Council on the Middle East. Hij heeft verschillende boeken geschreven over de islam en het buitenlands beleid van de VS. Hij is te bereiken op Dr.Rafizadeh@Post.Harvard.Edu

Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster

© 2019 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.

Bron: US and Iran: What is NOT a Smart Policy