Is dit het einde van het Kantoor van de Speciale Aanklager?

door Alan M. Dershowitz - 25 juli 2019

• Het is aan gewone Openbare Aanklagers niet toegestaan zich uit te spreken over de redenen waarom zij besloten hebben om het onderwerp van een onderzoek niet te vervolgen. Het Mueller-rapport is, nu het openbaar is gemaakt, in strijd met die heilzame traditie. Het bevatte negatieve informatie over mensen, waaronder de president, die niet de mogelijkheid zullen hebben om te reageren in een juridische procedure.


• Het rapport en het getuigenis introduceerden een nieuw en gevaarlijk concept in onze juridische woordenschat: "Not exonerated." [Niet vrijgesproken]


• Vanaf de eerste dag stelde ik een alternatief voor: namelijk de benoeming van een niet-partijdige commissie van deskundigen die tot taak zou hebben de rol van Rusland te onderzoeken bij het beïnvloeden van de Amerikaanse verkiezingen en onze Amerikaanse democratische processen. Net als de 9/11-Commissie zou deze Rusland-Commissie niet met de aanklagende vinger wijzen naar een aanklager vanwege plichtsverzuim in het verleden, maar zij zou zich in de eerste plaats richten op het voorkomen dat Rusland invloed zou blijven uitoefenen op onze politieke processen in de Verenigde Staten. Aanklagers opereren, net als de Speciale Aanklager, achter gesloten deuren en in het geheim. Zij horen slechts één kant van het verhaal.

Het optreden van Robert Mueller voor de Congrescommissies zou het einde moeten markeren van de speciale adviezen, speciale aanklagers, onafhankelijke adviseurs en dergelijke. Deze hoorzittingen toonden aan, dat als er nog meer bewijs nodig was, hoe gevaarlijk het is om buiten de normale processen van het strafrecht om te gaan.

Gewone Aanklagers mogen zich niet uitspreken over de reden waarom zij besloten hebben om het onderwerp van een onderzoek niet te vervolgen. Het Mueller-rapport is, toen het openbaar werd gemaakt, in strijd met die heilzame traditie. Het bevatte negatieve informatie over mensen, waaronder de president, die geen gelegenheid zullen hebben om te reageren in een gerechtelijke procedure.

Het rapport en het getuigenis introduceerden een nieuw en gevaarlijk concept in onze juridische woordenschat: "Not exonerated." [Niet vrijgesproken]. Dit concept, dat geen basis vindt in de regels van de Afdeling van de Rechtvaardigheid of van de Speciale Adviseur, is een variant op het snode thema dat door de in ongenade gevallen vroegere directeur van het FBI, James Comey werd verwoord, toen hij verder ging dan de aankondigend dat Hillary Clinton niet vervolgd zou worden, en zijn advies uitsprak, namelijk dat zij uiterst achteloos was geweest in haar behandeling van e-mail. Deze verklaring zei daarmee inderdaad dat Hillary Clinton niet was vrijgesproken.

De verklaring van Mueller was verward en verwarrend op vele punten. Hij kon niet verklaren waarom hij een formeel besluit over een samenzwering met Rusland had genomen, maar er niet in was geslaagd om een formele conclusie te trekken over belemmering van de rechtsgang. Hij moest zich terughouden en kon geen antwoord geven op de vraag of het besluit om de president niet in staat van beschuldiging te stellen gebaseerd was op een beleid van het Ministerie van Justitie tegen het aanklagen van een zittende president. Er was geen verklaarbaar patroon waarom hij ervoor koos om sommige vragen te beantwoorden en andere niet te beantwoorden. Hij leek niet bekend te zijn met de inhoud van het rapport dat zijn naam draagt. Het was bijna alsof hij zijn naam onder het rapport had gezet zonder het zorgvuldig te lezen of te begrijpen.

De avond voor Muellers getuigenis werd mij in een tv-programma gevraagd of het een 'op-hoop-van-zegen'-voorzet was door de Democraten. Ik voorspelde dat het een onderschepte voorzet zou worden. Ik had gelijk. Zelfs veel democratische aanhangers zagen het getuigenis van Mueller als schadelijk voor hun zaak. Als liberaal-democraat deel ik die mening. En dat bevalt me niet. Maar als vaderlandslievende Amerikaan geef ik veel meer om de gevolgen van Muellers getuigenis voor alle Amerikanen en voor de rechtsstaat.

Het enige goede dat uit dit getuigenis kan voortkomen is dat de miljoenen Amerikanen die hebben gekeken, of die fragmenten zullen zien en lezen, zullen begrijpen hoe gevaarlijk een Kantoor van een Speciale Aanklager voor de rechtsstaat is. Vanaf de eerste dag heb ik een alternatief voorgesteld: namelijk de benoeming van een niet-partijdige commissie van deskundigen die tot taak heeft de rol van Rusland te onderzoeken bij het beïnvloeden van de Amerikaanse verkiezingen en het beïnvloeden van onze Amerikaanse democratische processen. Net als de Commissie van 11 september zou deze Rusland-commissie niet met de vinger wijzen naar een Aanklager wegens plichtsverzuim in het verleden, maar zou zij zich in de eerste plaats richten op het voorkomen dat Rusland nog steeds invloed kan uitoefenen op onze Amerikaanse politieke processen. Aanklagers, zoals de 'Special Counsel', opereren achter gesloten deuren en in het geheim. Zij horen slechts één kant van het verhaal. Ze zijn beperkt vergeleken met welke informatie de Grand Jury openbaar kan maken. Niet-partijgerelateerde expertisecommissies daarentegen opereren voornamelijk in het openbaar (behalve bij het horen van geheim materiaal) en horen alle kanten van elke kwestie in een poging om de hele waarheid te horen.

Laten we dus nog eens goed nadenken over hoe we omgaan met problemen zoals die welke het onderwerp waren van het Mueller-rapport en het getuigenis van Mueller. Laten we leren van onze fouten en laten we stoppen met het bewapenen van ons strafrechtsysteem ten behoeve van partijdige doeleinden. Het Congres en het Ministerie van Justitie zouden het Kantoor van de Speciale Aanklager moeten afschaffen, net zoals ze het Kantoor van de Onafhankelijke Raadsman hebben afgeschaft na het fiasco van het Starr-verslag.

Alan M. Dershowitz is de Felix Frankfurter hoogleraar emeritus recht aan de Harvard Law School en auteur van The Case Against the Democrats Impeaching Trump, Skyhorse Publishing, 2019. Hij is een welbekend Senior Medewerker aan het Gatestone Institute.

Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster

© 2019 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.

Bron: Is This the End of Office of Special Counsel?