Moeten christenen Shabbat in acht nemen?

"B'nei Yisrael zal de sjabbat houden, met inachtneming van de sjabbat door de eeuwen heen als een verbond voor alle tijden." Exodus 31:16 (De Israël Bijbel™)

De Bijbel vertelt ons duidelijk dat Shabbat (de sabbat) een eeuwig verbond is en een teken tussen God en de kinderen van Israël, een getuigenis van het feit dat God het concept van rust op de zevende dag introduceerde.

Het zal een teken zijn voor alle tijden tussen Mij en het volk van Yisrael. Want in zes dagen heeft Hasjem de hemel en aarde gemaakt, en op de zevende dag hield Hij op met werken en rustte Hij. Exodus 31:17

Voor het grootste deel van de afgelopen 2000 jaar heeft dit geen enkel conflict opgeleverd. Joden hadden hun sabbat van zonsondergang vrijdagavond tot zonsondergang zaterdagavond. En christenen hadden de zondag.

In de afgelopen tijd zijn deze categorieën enigszins vager geworden, omdat mensen met een christelijke achtergrond serieus zijn begonnen met het verkennen van de Hebreeuwse wortels van hun geloof. Het is ook niet ongewoon voor christelijke zionisten om Shabbat te ervaren met een Joodse familie in Israël en om elementen van de Joodse Shabbat te willen repliceren wanneer ze naar huis terugkeren.

Deze interesse in de Shabbat van Torah-bewuste christenen creëert dilemma's aan beide zijden. Joden wordt vaak geleerd dat Shabbat uitsluitend en eeuwig voor het Joodse volk is en dat niet-Joden de joodse Shabbat niet mogen houden. De discussie over mensen uit de Verenigde Naties die de zevende dag als een sabbat markeren is te vinden in rabbijnse teksten die de meeste christenen niet accepteren.

Tegelijkertijd zijn Torah-bewuste christenen op zoek naar begeleiding over hoe ze de Bijbelse Shabbat het beste kunnen herkennen en eren.

Het dilemma werd onlangs nog groter door een artikel van Adam Eliyahu Berkowitz in Breaking Israel News met een citaat van Rabbi Yoel Schwartz, een belangrijke rabbijnse figuur, die zei dat de tijd is gekomen voor het Joodse volk om mensen van de naties aan te moedigen om de Shabbat te eren op manieren die voor hen geschikt zouden zijn. Rabbi Schwartz zei dat dit verband houdt met de verschijning van Moshiach (Messias).

De joodse wet erkent meerdere categorieën van niet-joden. De discussie over dit onderwerp is uiterst technisch en valt buiten het bestek van dit artikel. Welke praktische adviezen kunnen, gezien dit dilemma en de complicaties die ermee gepaard gaan, worden gegeven aan mensen van de naties die willen deelnemen aan Shabbat?

Voor de Jood die de Thora in acht neemt, is de naleving van de Shabbat een combinatie van dingen die we doen (soms positieve geboden genoemd) en dingen die we niet doen (soms negatieve geboden genoemd).

De handelingen die we niet doen op Shabbat zijn onder andere het rijden in een auto, het gebruik van elektronische apparaten, het omgaan met geld, het in- en uitschakelen van het licht en het koken. De joodse wet is er duidelijk over dat mensen van de naties niet verplicht zijn om zich te onthouden van de handelingen waarvan Joden zich onthouden op Shabbat, en dat ook niet zouden moeten doen.

De acties die de Shabbat markeren zijn onder andere het aansteken van kaarsen voor zonsondergang, het eten van feestmaaltijden en het bestuderen van het wekelijkse Torah-gedeelte. Mensen van de naties worden aangemoedigd om de Shabbat te herdenken door er speciale rituelen in aan te brengen.

Breaking Israel News sprak met Daniel Goldstein, auteur van Practicing the Sabbath with Community: Een christelijke gids voor het herstellen van een rustdag vanuit Joods perspectief. Goldstein beveelt aan dat een Shabbat voor niet-Joden "twee kaarsen, een glas wijn (voor kiddush), en ten minste twee challe's (het speciale gevlochten brood van Shabbat).

"De kaarsen brengen het licht in huis en herinneren ons aan de schoonheid en heiligheid van de dag. Het brood van de challe's herinnert ons eraan dat God alleen Degene is die ons dagelijks voedsel geeft, in het bijzonder voor Shabbat. En de wijn van kiddush herinnert ons eraan hoe één dag per week als heilig voor God wordt bestempeld," zo verklaarde hij.

Om het aansteken van de kaarsen, het drinken van Shabbatwijn en het eten van challah te begeleiden, is het de moeite waard voor niet-Joden relevante Bijbelse verzen te reciteren.

Enkele van de Bijbelse verzen die kunnen worden gereciteerd om het aansteken van de Shabbat kaarsen te begeleiden zijn onder andere:

Uw woord is een lamp voor mijn voeten, een licht op mijn pad. Psalmen 119:105

Ik vond dat wijsheid superieur is aan dwaasheid, zoals licht superieur is aan duisternis. Prediker 2:13

Gedenk de Sjabbat en houd deze heilig. Exodus 20:8

De mitzva (gebod) van het aansteken van kaarsen om Shabbat in te wijden is rabbinaal en niet bijbels van oorsprong. Tegelijkertijd is er een zeer sterke traditie in het jodendom dat alle bijbelse voorouders, te beginnen met Sara, kaarsen voor Shabbat aanstak. Er wordt onderwezen dat een wonder gepaard ging met Sara's Shabbat kaarsen en dat ze de hele week door zouden blijven branden.

Rabbi Menachem Mendel Schneerson, beter bekend als de Lubavitch Rebbe, leerde dat, "Net zoals elke kaars onthult wat er in een donkere kamer verborgen zit, zo onthullen ook de Shabbatkaarsen de goddelijkheid die in alle dingen verborgen zit. Net zoals het licht van de Shabbatkaarsen vrede brengen tussen man en vrouw, zo brengen ze ook vrede tussen God en Zijn wereld".

Kiddush over wijn of druivensap heeft een veel directere Bijbelse verbinding. Goldstein wees erop dat "De zegen voor kiddush begint met de verzen uit Genesis 1:31-2:3 die zich de eerste Shabbat herinnert als God zichzelf heiligde op de zevende dag". Het is de moeite waard om te overwegen deze verzen te reciteren voordat je een slokje wijn of druivensap op Shabbat neemt.

En God zag al wat Hij gemaakt had, en zie, het was zeer goed. Toen was het avond geweest en het was morgen geweest: de zesde dag. Zo zijn de hemel en de aarde voltooid, en heel hun legermacht. Toen God op de zevende dag Zijn werk, dat Hij gemaakt had, voltooid had, rustte Hij op de zevende dag van al Zijn werk, dat Hij gemaakt had. En God zegende de zevende dag en heiligde die, want daarop rustte Hij van al Zijn werk, dat God schiep door het te maken. Genesis 1:31-2:3

Het derde element dat Goldstein noemde, challah, hier vertaald als een brood, wordt ook genoemd in de Bijbel, in het bijzonder als een geschenk dat het Joodse volk aan de priesters heeft aangeboden. Het is de moeite waard om te overwegen om deze verzen te reciteren alvorens de challah op Shabbat te snijden en op te dienen.

U moet van de eerstelingen van uw deeg een brood als hefoffer brengen. Zoals het hefoffer van de dorsvloer, zo moet u dat brengen. U moet van de eerstelingen van uw deeg de HEERE een hefoffer geven, al uw generaties door. Numeri 15:20-21

Interessant is dat het gebod van challah is gecategoriseerd als t'luyot ba'aretz (afhankelijk van het Joodse volk dat in het land Israël woont).

Naast de drie elementen van kaarsen, challah en wijn, moeten christenen serieus overwegen om tijd door te brengen met het bestuderen van de Bijbel en zich vooral richten op de parsha (het wekelijkse Torah-gedeelte) of de Bijbelse verzen met betrekking tot de schepping. Deze verzen zijn vooral belangrijk omdat de sjabbat het hoogtepunt van de schepping is.

Sjabbat is ook een ideale tijd om door te brengen met familie, goede vrienden en gelijkgestemde buren. Een feestmaaltijd, met speciaal serviesgoed, wijn, challah en meerdere gangen, is volledig geschikt.

Shabbat is ook een goed moment om hoofdstukken uit het Boek der Psalmen te reciteren, vooral hoofdstuk 92 waarin Shabbat specifiek wordt genoemd. Sommigen hebben de gewoonte om elke week het hele Boek der Psalmen te lezen. Om dat te vergemakkelijken, zijn de 150 hoofdstukken van Psalmen verdeeld in zeven secties. De hoofdstukken 120-150 zijn het sjabbatgedeelte van het Boek der Psalmen.

Een andere potentiële Shabbat-activiteit voor niet-Joden is het doorbrengen van tijd in de natuur, waaronder het maken van rustige wandelingen of picknicken in een nabijgelegen park.

Welke activiteiten men ook kiest, de nadruk op Shabbat moet liggen op het getuigen van het feit dat God de wereld in zes dagen schiep en op de zevende dag rustte. Shabbat is de ideale tijd om na te denken over de liefde van God, Zijn Torah te bestuderen en ons geloof in de Eenheid van God te erkennen.

Goldstein adviseerde verder: "Ik zou aanraden om de Bijbelse teksten over de sabbatdag te lezen en een gemakkelijk te begrijpen commentaar op de sabbat te lezen, zoals het boek dat ik geschreven heb, de sabbat met de gemeenschap beoefenen. Wat betreft het staken van het werk, daag ik over het algemeen anderen uit om na te denken over wat hun leven is gedurende de andere zes dagen van de week en om deze activiteiten opzij te zetten voor de rustdag".

In een video uit 2015 over de vraag of een niet-Jood Shabbat kan houden, heeft Rabbi Dror Cassouto, die een zeer grote aanhang heeft van niet-Joodse studenten, geleerd dat het uiteindelijke doel van het houden van de Shabbat op welke manier dan ook, is "om zeer nederig te zijn, om Hasjem Yitbarach (God, moge Zijn naam gezegend worden) in onszelf te bekronen. Het maakt niet uit waar je bent en op welk niveau jij je bevindt. De vraag is hoe nederig je bent en hoeveel je Hasjem Yitbarach in jezelf bekroont en hoeveel je dient en jezelf aan Hem wilt verbinden," legde hij uit.

Goldstein sloot af met te zeggen: "De sabbat wordt soms ten onrechte gezien als een negatieve opdracht die mensen moeten houden, waardoor sommigen zich beperkt voelen om te doen wat ze willen doen wanneer ze ervoor kiezen om het te doen. In plaats van dit negatieve perspectief van de sabbat, geloof ik dat het beter is om de sabbat te zien als een geschenk van God van een wekelijkse dag om de activiteiten die ons leven verslinden opzij te zetten met een focus op het nadenken over de goedheid van God, de vreugde van familie en relaties, en de mogelijkheid om te ontspannen zonder zich schuldig te voelen".