Door Giulio Meotti | 5 maart 2018
Het Westen verdrinkt in een zee van meten twee maten en moreel relativisme, waar moordenaars en tirannen zich in hun misdaden mogen rondwentelen, terwijl de wereldwijde verontwaardiging slechts gericht is tegen de enige democratie in het Midden-Oosten: Israël.
Het gebeurde allemaal rond dezelfde tijd, 200 kilometer van elkaar. Op de ene foto zijn Israëlische scholen betrokken bij een nationale oefening van een raketaanval. Op de andere foto staat een echte raketaanval in Syrië die 200 doden veroorzaakte, waaronder veel kinderen. Aan de ene kant hebben we Israël, een democratie, die gedwongen wordt om zijn kinderen te beschermen. En aan de andere kant hebben we Syrië, met een wrede dictatuur, waar de burgeroorlog meer dan 400.000 doden heeft veroorzaakt.
Vorige maand werd een Israëlisch vliegtuig neergeschoten door Syrisch luchtafweergeschut. Als het Syrische regime, gesteund door Iran en Rusland, bereid is om tweehonderd onschuldige Syriërs te doden, denk er dan eens na over wat zij zouden doen met de burgers van andere landen, als zij de mogelijkheden hadden. Volgens de media zou men echter denken dat Israël de agressor was geweest.
Hoeveel resoluties hebben de Verenigde Naties het afgelopen jaar aan Syrië gewijd? Twee. Hoeveel resoluties tegen Israël? 21. Zowel de accurate rapportage als het internationaal recht zijn vertekend geraakt nu zij de vijanden van de mensheid en de beschaving dienen.
Het Westen verdrinkt in een zee van twee maten meten en moreel relativisme, terwijl de moordenaars en tirannen in hun misdaden mogen rondwentelen, en de wereldwijde verontwaardiging alleen is gericht tegen de enige democratie in het Midden-Oosten: Israël. Foto-mogelijkheden mogen niet geruïneerd worden door een rij lichamen in een Syrisch mortuarium; beter is het om het verhaal te vertellen van een 17-jarig Palestijns-Arabisch meisje dat een Israëlische soldaat aanpakt en schopt.
Israëlische kinderen die regelmatig moeten rennen om een schuilplaats te zoeken, worden een beeld van het gewone leven in Israël. Vierjarigen, zoals Daniel Tragerman, die worden vermoord als ze niet op tijd bij een schuilplaats aankomen. Palestijnse terroristen lanceren raketten vanuit scholen in Gaza naar Israël, en de wereld kiest de kant van de terroristen, en veroordeelt de Joodse staat. De Amerikaanse website Salon noemde onlangs de Israëlische premier Benjamin Netanyahu "de gevaarlijkste man in het Midden-Oosten". En hier dacht je dat het Bashar al-Assad was - de gifgasser van Damascus - of misschien de tirannen van Iran - zowel thuis als in Jemen en Libanon - die het Midden-Oosten destabiliseerden.
Israëlische soldaten raakten onlangs gewond langs de grens van de Gazastrook. En Hamas-raketten sloegen in in Israëlische huizen. En de wereld leert Israël, dat onder directe aanval ligt van zijn buren, over moraliteit?
Op 11 september 2005, nadat Israël zich volledig had losgemaakt van de Gazastrook, kondigde CNN op 11 september 2005 aan: "De Israëlische vlag is gestreken over Gaza, als het symbool voor het einde van 38 jaar Israëlische bezetting van dit Palestijnse grondgebied, twee weken eerder dan gepland." Toch wordt "de Israëlische bezetting van Gaza", die soms een "belegering" wordt genoemd, sindsdien gepromoot als een mythe, hoewel Israël dagelijks enorme hoeveelheden voedsel, medicijnen en humanitaire voorraden naar Gaza vervoert, terwijl Egypte, op enkele zeldzame gevallen na, zijn grens met Gaza gesloten houdt. Israël werkt nu ook nog samen met Qatar, een emiraat dat de Joodse staat niet erkent, om hulp in Gaza toe te laten.
Israëlische ziekenhuizen zijn nooit gestopt met de behandeling van Palestijnen, zelfs niet tijdens oorlogen in Gaza. Vorig jaar behandelde een enkel Israëlisch ziekenhuis 400 kinderen uit de Gazastrook. Zelfs de dochter van Ismail Haniyeh, Hamas' leider in Gaza, werd opgenomen in een ziekenhuis in Tel Aviv.
In Syrië echter blijft Assad de ziekenhuizen van het land bombarderen.
Sinds 2011 richtten zich 454 aanvallen op 310 medische faciliteiten in Syrië. Welk land kiest de Wereldgezondheidsorganisatie er dus voor uit om te onderzoeken of daar sprake is van "misbruik" in de gezondheidszorg? Israël natuurlijk.
Volgens schattingen van zowel Israël als Palestina besteedt Hamas 100 miljoen dollar per jaar aan militaire infrastructuur in Gaza, waarvan 40 miljoen dollar per jaar aan het graven van zijn terreurtunnels. Volgens een andere schatting van het Israëlische Ministerie van Buitenlandse Zaken zouden ze met dat geld 1.500 huizen, 24.000 ziekenhuisbedden, zes medische klinieken en drie watervoorzieningen hebben kunnen bouwen. In plaats van raketten te vervaardigen om naar Israël te lanceren, zou Hamas een waterontziltingsinstallatie kunnen bouwen. Maar Hamas blijft zijn geïmporteerde cement gebruiken om de terreurtunnels te versterken in plaats van, zoals beloofd, huizen, scholen en ziekenhuizen te bouwen. En het blijft ook Palestijnse scholen gebruiken als lanceerplaats voor raketten, die ze op Israëlische kleuterscholen afvuren.
Met het Marshallplan na de Tweede Wereldoorlog verdeelde Amerika 60 miljard dollar (de met de huidige inflatie gecorrigeerde dollar) om heel West-Europa weer op te bouwen. Volgens de Wereldbank hebben de Palestijnen sinds 1993 meer dan de helft van dat bedrag, 31 miljard dollar, aan hulp ontvangen. Het geld is voor een groot deel terechtgekomen in de financiering van terrorisme en corruptie.
In plaats van Israël tot zondebokken te maken, zouden deze "goedmensen", als ze zich echt zorgen maken over het helpen van onderdrukte mensen, zoals ze beweren, misschien eindelijk eens een flotilla kunnen promoten om Gaza te bevrijden uit de tirannie van Hamas, en Syrië uit de afslachting van Assad?
Giulio Meotti, cultureel redacteur van Il Foglio, is Italiaans journalist en auteur.
Vertaling door W.J. Jongman en H. Sleijster
© 2018 Gatestone Institute. Alle rechten voorbehouden. De artikelen hier afgedrukt geven niet noodzakelijkerwijs de standpunten weer van de vertalers of van Gatestone Institute.
Bron: Do Western "Goodists" Really Care about Helping Syrians, Palestinians?