Syrische getuigen marcheren naar de Israëlische grens

door Eliana Rudee - 18 juli 2018

“

Op dinsdag marcheerden tientallen ontheemde Syriërs naar de Israëlische grens op de Golan Hoogte nadat minstens 10 mensen in een door de Russen gesteunde aanval werden gedood en een school raakte. Degenen die opmarcheerden eisten bescherming tegen de offensieven van de regering en vroegen Israël om de grenzen te openen.

Tijdens een persconferentie in Jeruzalem spraken Syriërs aan de grens per videoconferentie met Israëlische en buitenlandse journalisten. Abu Hossain, coördinator in de regio Quneitra en de zuidwestelijke provincie Daraa van Syrië, meldde dat het merendeel van de slachtoffers van de luchtaanval kinderen en vrouwen waren.

"Tientallen vluchtelingen naderen het Israëlische hek," zei Hossain. "We worden geconfronteerd met een vreselijke en verschrikkelijke situatie. Ik wil dat de hele wereld ons hoort en onze boodschap uitdraagt, dat we ons in een kritieke situatie bevinden", legde hij uit. "Wij doen een beroep op Israël en de internationale gemeenschap om ons bescherming en hulp te bieden."

Volgens Hossain zijn de vluchtelingen bang voor de Russische luchtaanvallen en het naderende regime, dat zich op slechts 10 kilometer van de vluchtelingenkampen bevindt.

"Het Syrische regime is echt slecht. Zij nemen de lichamen van doden uit hun graven. Enkel onlangs, namen zij één lichaam mee dat 11 jaar geleden in het graf werd begraven," zei hij.

Abul Bara, een mensenrechtenactivist, benaderde de grens en zei: "Na de verschrikkelijke scène van de meest recente luchtaanval, waren we bang voor onze toekomst en veiligheid en daarom verlieten we onze tenten om naar het hek te marcheren en Israël te vragen het te openen. Luchtaanvallen komen dicht bij ons en we willen het hek doorbreken, maar de Israëlische patrouille aan de andere kant patrouilleert op de grens.

Aangezien de journalisten luchtaanvallen hoorden over de videofeed, zei Bara: "Deze aanvallen zijn niet ver van bufferzone," verwijzend naar de bufferzone die in 1974 als deel van de Overeenkomst op Terugtrekking werd gecreëerd tussen Israël en Syrië, en door de Verenigde Naties wordt gecontroleerd. Maar aangezien de meeste VN-medewerkers Syrië als gevolg van de burgeroorlog hebben verlaten, is er geen militaire aanwezigheid in de Syrische bufferzone.

"We hopen dat Israël en Syrië de overeenkomst nieuw leven inblazen en het onder volledige controle van de oppositie zal staan, die de dorpen langs de grens zullen controleren. We zijn in staat om het te doen."

Abdel Kareem, oorspronkelijk uit Damascus, vluchtte onlangs uit Quneitra naar de grens met Israël. Hij verklaarde: "Ik ben Quneitra 10 dagen geleden ontvlucht omdat er geen manier is om daar te blijven. Dood en vernieling zijn overal. Er blijft niets over. Geen gebouwen of zelfs geen bomen.

Kareem beweerde dat er bijna 300.000 vluchtelingen in de kampen zitten langs de grens met Israël. Hij noemde dit gebied "de Syrische bezette Golanhoogvlakte" en vervolgde: "Wij zien wat Israël doet - het is het enige land dat humanitaire hulp biedt, met inbegrip van tenten en een kleine medische kliniek, en dat tijdens de oorlog haar gebied opent voor gewonden.

"Maar het is niet genoeg," zei hij. "We zijn met 10 gezinnen die in één tent wonen.

"Wij zijn mensen die belegerd worden", betoogde hij. "Er is geen oppositie meer. Wij zijn burgers zonder wapens en worden aangevallen. We hebben geen hulp en geen steun. Er zijn hier geen artsen, medicijnen of gezondheidsbehandelingen. Onze enige optie is om de grens over te steken naar Israël, dat is de enige plaats waar we ons veilig zullen voelen".

Elk van de Syrische vluchtelingen uitte zijn pessimisme over de toekomst van Syrië. Jaren geleden weigerden veel Syrische vluchtelingen om hun foto's te laten maken, uit angst voor repercussies van het Syrische regime. Maar nu zeggen ze dat er "niets meer te verliezen is" en dat er "hier geen toekomst is".

Kareem smeekte: "Onze toekomst is verdwenen. Het is verloren. Wij zijn mensen en zoeken een politieke oplossing. Dat is onze eis".

Om Mohammad, een 30-jarige, ook uit Damascus, vluchtte vijf jaar geleden met haar broers en familie naar Quneitra, maar bij de recente aanvallen, verhuisde ze naar de grens met Israël om daar te verblijven. Haar man wordt door het Syrische regime gezocht, net als vele anderen, en was op zoek naar brood ten tijde van de video-oproep.

Om Mohammad woont nu in vluchtelingenkamp Al-Briqa, is moeder van vier kinderen en acht maanden zwanger.

"Ik heb geen tent gevonden, dus slaap ik met mijn kinderen onder de bomen," zei ze. "Er is niet genoeg medische behandeling als je zwanger bent," verklaarde Mohammad, de internationale gemeenschap oproepend om hen van bescherming te voorzien.

"Heb genade met ons, we lijden," bedelde ze. "We zagen kinderen benen en ogen verliezen en we willen niet dat dit ons lot zal zijn. We kunnen op elk moment worden geslacht of gedood.

Ze vervolgde: "We willen normaal leven met stabiliteit, we willen dat Israël ons beschermt. Ik geloof dat Israël voor mij de veiligste plaats is. Israël zal ons redden van wat we nu meemaken. Het is het enige orgaan en de enige instelling die ons beschermt en wij willen dat zij de grens openen en ons naar Israël brengen.

Ze sprak haar droom uit om een thuis te bouwen in Israël als de grenzen worden geopend, maar is sceptisch of Israël de grens wel zal openen voor zoveel vluchtelingen. "Mensen zijn echt bang om terug te gaan naar hun dorpen waar ze vandaan gevlucht zijn.

Mohammad Sharif was het daarmee eens en prees Israël voor het openstellen van de grens voor gewonde Syriërs. "Onze vijanden zijn de Syriërs die door Rusland worden gesteund. We zien Israël niet als een vijand.

Bron: Syrian Testimony: “Israel, Only Country Aiding Syrian Refugees”