Studio See: - Kent u DIT over Romeinen?

Root Source - 10 oktober 2018

Paulus' brief aan de kerk in Rome, meer formeel getiteld: Brief aan de Romeinen, is zijn langste brief. Het is al vele malen geciteerd in onze Studio See artikelen, omdat het vele passages bevat die helpen om (a) te verduidelijken hoe christenen van zowel Joodse als niet-Joodse etniciteit zich binnen de kerk tot elkaar moeten verhouden, en (b) hoe de kerk zich tot het Joodse volk in zijn geheel moet verhouden.

Het boek van de Romeinen wordt echter ook beschouwd als een groot basiswerk op het gebied van verlossing. Zo leerde ik de Romeinen voor het eerst kennen. Eigenlijk was het lezen van het boek echter een ander verhaal. Het was een van de moeilijkst leesbare boeken in de Bijbel. Ik herinner me dat ik op een woensdagavond in de Bijbelstudie zat en de discussie negeerde, terwijl ik naar de tekst keek en probeerde te begrijpen waarom Paulus over een onderwerp begint te praten, en dan twee zinnen later, overgaat naar een totaal ander onderwerp, welke totaal niets met elkaar te maken lijken te hebben.

Wat betreft de complexiteit van het onderwerp herinner ik me een commentaar van wijlen Watchman Nee uit China, dat ik als volgt zal parafraseren: "Romeinen is niet iets wat je leest om gered te worden, het is wat je leest nadat je gered bent, om uit te leggen wat er net gebeurd is. Ik had die betekenis van het boek in mijn hoofd voor de komende 30 jaar.

Wat is het dan? Is Romeinen een boek over de relatie tussen christenen en Joden? Is Romeinen een boek over verlossing? Beide? Geen van beide?

Pawson invoeren

Ongeveer vijf jaar geleden begon mijn perspectief over het boek Romeinen te veranderen door een leer die ik hoorde over Romeinen 9, 10 en 11 gegeven door een heiden christelijke leraar David Pawson. Pawson heeft zijn eigen bediening vanuit het Verenigd Koninkrijk, maar je kent hem misschien wel in die zin dat hij bij vele gelegenheden de paden heeft gekruist met de Internationale Christelijke Ambassade van Jeruzalem (ICEJ). In zekere zin opende dat onderwijs een deur die me in staat stelde om de Romeinen-brief anders te gaan zien.

Voordat ik verder ga, wil ik graag grenzen stellen. Ik noem Pawson niet omdat ik het eens ben met alles wat hij in 2008 heeft onderwezen. Dat doe ik niet. Ik noem hem eerder omdat God hem gebruikte om een deur voor mij open te zetten om op een nieuwe manier naar de Romeinen-brief te gaan kijken. Die gedeelde punten van overeenstemming zijn het onderwerp van deze column, en ik kan niet toestaan dat iemand denkt dat ik tot deze specifieke dingen ben gekomen in mijn persoonlijke studie. Wat ik hieronder deel is datgene wat mij geleerd moest worden, datgene wat een goddelijke vrouw mij aanbeveelt en datgene wat ik geloof dat elke christen moet weten.

Paulus schreef de Romeinen-brief om een breuk in de kerk te voorkomen!

Ik vraag me af of slechts 1% van de christenen zich wel realiseert dat de Romeinen-brief geschreven is om een crisis af te wenden! Het is niet geschreven aan de kerk in Rome om eenvoudigweg hun verlossing in Christus uit te leggen! Het was geschreven om te proberen hen te redden uit een situatie die op het punt stond zich te ontwikkelen tot de eerste confessionele splitsing in de kerk!

Om dit te bewijzen hoeven we niet afhankelijk te zijn van buitenbijbelse bronnen voor bewijs. We kunnen alles wat we nodig hebben juist vinden in het Nieuwe Testament. Wat we in het Nieuwe Testament zullen zien is dat de kerk in Rome vier stadia van ontwikkeling had doorgemaakt op het moment dat Paulus hun die brief schreef.

De vier stadia van de kerk in Rome

De kerk in Rome, bestaande uit de gelovigen in Jeshua, heeft vier stadia vanaf haar etnische afkomst doorgemaakt:

1. Alleen Joden
2. Joden en heidenen
3. Alleen heidenen
4. Heidenen en joden

In de eerste fase werd de kerk in Rome gesticht door mensen die etnisch Joods waren. We kunnen dit bewijzen omdat de Joden uit Rome tot de vele plaatsen behoren waar de Joden die naar Jeruzalem waren gekomen om aanwezig te zijn tijdens Shavuot/Pentecost (Handelingen 2:10). Op die dag kreeg een grote groep, waaronder die uit Rome, de Heilige Geest die hen viel, zoals vastgelegd in dat hoofdstuk. Met betrekking tot de Romeinen staat in het vers dat sommige van die Joden uit Rome niet Joods geboren waren, maar proselieten, maar zich allen tot het jodendom hadden bekeerd.

Zodra die Romeinse bezoekers terugkeerden naar Rome, begon de kerk in Rome zich te vormen. Het zou tot Handelingen 10 duren voordat de eerste echte niet-Joden (die overigens ook uit Rome kwam) de kerk binnenkwamen. Dit wordt algemeen aangenomen dat dit ongeveer 7 jaar na Pinksteren is gebeurd. Dus bleef de Joodse kerk in Rome minstens zeven jaar "gewoon Joods", mogelijk twaalf jaar of langer.

In de tweede fase, toen het nieuws kwam dat heidenen zonder bekering tot het Jodendom in de kerk konden worden gebracht, groeiden de gelovigen uit de niet-Joden snel in de gelederen van de heidenen. Misschien waren veel van deze heidenen al "Godvrezende" die, net als Cornelius, respectvol omgingen met de Joodse leer en tradities, maar anderen zouden zonder een dergelijke achtergrond zeker zijn binnengekomen. Het zou in deze periode van verandering zijn dat de gebeurtenissen van het Jeruzalem Concilie in Handelingen 15 zouden zijn geschreven - dat zou beslissen over hoe heidenen tot het geloof konden/moeten worden gebracht.

En toen kwam er een verrassing! Stadium drie was helemaal niet gepland binnen de kerk, maar dat gebeurde toen keizer Claudius de Joden uit de stad Rome verdreef. Dit was niet de allereerste uitwijzing van Joden uit een stad, maar het was een van de eerste uitwijzingen, en het is de enige uitwijzing die in het Nieuwe Testament in Handelingen 18:2 wordt genoemd.

Geen enkele lezer van deze column zal verbaasd zijn om te vernemen dat deze uitspraak alle Joden omvatte, of zij nu wel of niet in Jeshua als Messias geloofden. Alle Joden moesten dus snel de stad verlaten om een nieuwe woonplaats en bestaansmiddelen te vinden. We zien dit in het Nieuwe Testament vermeld met betrekking tot een echtpaar, dat bevriend raakte met Paulus vanwege de uitwijzing:

En hij [Paulus] vond een Jood genaamd Aquila, een inwoner van Pontus, die onlangs met zijn vrouw Priscilla uit Italië kwam, omdat Claudius alle Joden had bevolen Rome te verlaten. Handelingen 18:2.

Historisch gezien weten we dat de uitwijzing ongeveer vijf jaar heeft geduurd, waarna Claudius zijn heerschappij veranderde en zich blijkbaar bewust werd van de fout die hij had gemaakt.

Dit brengt ons in de vierde fase, waarin veel van diezelfde Joden weer naar Rome terugkeerden om zich samen in het dagelijkse leven en in de kerk van Rome te begeven. We zien deze terugkeer gedocumenteerd in de brief aan de Romeinen, wanneer Paulus een aantal van de gelovigen daar begroet, te beginnen met datzelfde paar dat zelf ook was teruggekeerd:

Groet Priscilla en Aquila, mijn medearbeiders in Christus Jezus, die voor mijn leven hun eigen hals riskeerden, aan wie ik niet alleen dankbaar ben, maar ook alle gemeenten van de heidenen. Romeinen 16:3.

Maar de kerk in Rome had nu een probleem, een heel groot probleem. In die vijf jaar van afwezigheid hadden de niet-Joodse gelovigen in Jeshua de leiding en het bestuur van de kerk in Rome overgenomen. Maar toen Joden zoals Priscilla en Aquila terugkwamen, mochten Joden die eerder blijk hadden gegeven van groot leiderschap, moed en vermogen om effectief te onderwijzen op een hoog niveau (zie Handelingen 18:26), eenvoudigweg hun vroegere leiderschapsniveaus niet hervatten! Dit is vaak te zien in het boek van de Romeinen zelf, zelfs al is het niet openlijk, door de punten die Paulus zelf stelde.

Paulus realiseerde zich dat de onderliggende kwestie van de problemen een houding was die binnen de niet-Joodse gelovige gemeenschap ten opzichte van de Joden in het algemeen was ontstaan - het was een grotere kwestie dan alleen maar een meningsverschil over wie er in staat was te leiden. Antisemitisme leek aanwezig te zijn.

Het zou DEZE BRIEF aan de Romeinen zijn, waarin Paulus veel van zijn hart en perspectief ten opzichte van zijn eigen Joodse broeders en zusters zou openbaren, zoals hij in die tijd (en ook in onze tijd) vaak (en ten onrechte) werd gekenmerkt als zijnde verlaten van haar Joodse wortels in de praktijk van het leven zoals de heidenen leven.

Dus wat is het punt?

Het belangrijkste punt is dit. Het feit dat veel kerkelijke bijbelstudies over Romeinen zich vandaag de dag richten op de hoofdstukken 1 tot en met 8, en dan 9 tot en met 11 verdoezelen, is dat niet alleen verkeerd, het is een moord op de brief.

Niet alleen zijn Romeinen 9 tot en met 11 de moeite van het lezen waard, ik ben het met David Pawson eens dat die drie hoofdstukken de primaire focus van het boek zijn! Ze zijn de top. Zij zijn de beoogde bestemming. Zij zijn het punt dat hij in de hele brief heeft proberen te bereiken.

Die drie hoofdstukken bouwen zelf aan een crescendo, het hoogtepunt van die top, in Romeinen 11, waaruit wij, die van het Joodse volk houden, zo vaak onze woorden halen. Hier zijn een paar van mijn favorieten, en u bent van harte welkom om andere verzen uit dit hoofdstuk toe te voegen, die voor u van betekenis zijn, met de onderstaande commentaren.

We zien bijvoorbeeld in de allereerste verklaring, dat God het Joodse volk niet heeft afgewezen!

Heeft God Zijn volk verstoten? Volstrekt niet! (Romeinen 11:1a)

We zien dat het Joodse volk heilig is voor de Heer, en de heiligheid die wij als heidenen hebben, komt voort uit hun heiligheid:

En als de eerstelingen (de Joden) heilig zijn, dan de takken ook. (Romeinen 11:16)

We zien in dit hoofdstuk ook het basisconcept van het 'enten' op Israël.

en u, die een wilde olijfboom bent, in hun plaats bent geënt en mede deel hebt gekregen aan de wortel en de vettigheid van de olijfboom. (Romeinen 11:17)

We zien de strenge waarschuwing dat we op geen enkele manier arrogant mogen zijn tegenover de Joden:

Beroem u dan niet tegenover de takken. En als u zich beroemt: U draagt de wortel niet, maar de wortel u. (Romeinen 11:18)

We zien dat ondanks de meningsverschillen die we zouden kunnen hebben over wie de Messias is, en vele andere verzen in het Nieuwe Testament, dat geen van die verschillen verhinderen dat heel Israël gered wordt:

...En zo zal heel Israël zalig worden. (Romeinen 11:25b)

En als we die korte zin in zijn grotere context plaatsen, kunnen we ook zien dat Paulus ons vertelt dat wat er gebeurt deel uitmaakt van een groter plan dan we ons zouden kunnen realiseren. Hij vertelt ons dat de reden waarom de meeste Joden Jezus niet "zien" als Heer en Verlosser, is dat wij niet-Joden zelf als onderdeel van een mysterie worden behandeld:

Want ik wil niet, broeders, dat u geen weet hebt van dit geheimenis (opdat u niet wijs zou zijn in eigen oog), dat er voor een deel verharding over Israël is gekomen, totdat de volheid van de heidenen is binnengegaan. (Romeinen 11:25)

Dat Gods overweldigende doel van dit mysterie is om barmhartigheid te hebben over allen.

Want God heeft hen allen in hun ongehoorzaamheid opgesloten om Zich over allen te ontfermen. (Romeinen 11:32)

En tenslotte, op het toppunt van de top in Romeinen 11, is er nog een toppunt binnen Romeinen 11 zelf - een afsluitend crescendo binnen Romeinen 11, alsof het een crescendo van energie is tot de climax van de climax van de climax van de symfonie. Paulus, de dirigent, laat geen onsje aan energie onbenut, omdat hij de uiteindelijke kracht van de symfonie van de Tanakh, zoals een dirigent verloren lijkt in de hoogste climax van een uitvoering waaraan hij heeft gewerkt voor zijn hele leven, en dat naar boven haalt in vier laatste maten van de bewerking:

O, diepte van rijkdom, zowel van wijsheid als van kennis van God, hoe ondoorgrondelijk zijn Zijn oordelen en onnaspeurlijk Zijn wegen!

Want wie heeft de gedachten van de Heere gekend? Of wie is Zijn raadsman geweest?

Of wie heeft Hem eerst iets gegeven en het zal hem vergolden worden?

Want uit Hem en door Hem en tot Hem zijn alle dingen. Hem zij de heerlijkheid, tot in eeuwigheid.

Amen. (Romeinen 11:33-36)

Als u deze dingen al wist, dan vier ik het met u, en moedig ik u aan om het aan anderen te vertellen. En als je dit soort dingen nog niet eerder had gehoord, geniet dan van het lezen van de Romeinen-brief in een heel nieuw licht.

Shalom.

Bron: Studio See: 020 – Do You Know THIS about Romans?