TIJD VOOR WAT REALITEITSTHERAPIE OVER DE GOLANHOOGTE

31 jul 2018 - door Sarah Stern

Terwijl ik deze woorden schrijf, kwam het nieuws net uit dat ISIS zijn eerste grote aanval in Syrië lanceerde, gericht op een stad bezet door Druzen, aan de Syrische kant van de Golanhoogvlakte, waarbij 100 onschuldige burgers om het leven kwamen. Vorige week werd een Syrisch gevechtsvliegtuig neergeschoten dat het Israëlische luchtruim binnenkwam, en twee mortiergranaten, die vanaf de Syrische kant van de Golan werden gelanceerd, landden vlakbij het meer van Galilea (wat wonderbaarlijk genoeg niet tot verwondingen leidde).

En dit alles binnen de afgelopen 24 uur.

Na de zeven jaar durende burgeroorlog is Syrië een falende staat. Het heeft zuurstof gekregen van Iran en Rusland om te overleven.

De inherente instabiliteit vormt een vruchtbaar gebied voor een hele reeks terroristische groeperingen, van Jabhat al Nussra en ISIS aan de Soennitische kant, tot Hezbollah, de Iraanse Revolutionaire Garde en de "Al Quds Force" aan de Sjiitische kant.

Syrië toont de Hobbesiaanse staat van oorlog van de mens tegen de mens. De tragische gebeurtenissen in Syrië hebben geleid tot ten minste een half miljoen doden, ongeveer zes miljoen vluchtelingen en ten minste zoveel binnenlandse ontheemden.

Iran heeft met zijn hegemonische aspiraties van de situatie geprofiteerd als voorwendsel om haar militaire infrastructuur in Syrië te verankeren. De Syrische president Bashar Assad heeft dit mogelijk gemaakt door de Iraanse terreurvolmachten Syrische militaire uniformen te geven.

Ze zijn vastbesloten een landbrug te bouwen die zich uitstrekt van Teheran tot Beiroet, Damascus en de Middellandse-Zeekust.

Eerder deze maand herhaalde de Opperste Leider Ayatollah Khamenei zijn onheilspellende vermaning dat Israël "een kankergezwel is dat moet worden verwijderd". En Hossein Salami, de plaatsvervangend bevelhebber van de IRGC in Syrië, zei dat hij "wacht op bevelen om het kwaadaardige regime van Israël uit te roeien," en dat Israël "geen strategische diepte" heeft en dat daarom "dit gemakkelijk kan worden bereikt".

Zet dit af tegen de Israëlische kant van de Golanhoogvlakte, wat een eiland van stabiliteit biedt in een zee van chaos.

De Golanhoogte - een gebied dat Israël veroverde tijdens de defensieve Zesdaagse Oorlog van 1967, en vervolgens in de defensieve oorlog van 1973 de Syrische troepen daar weer tegenhield - geeft Israël een unieke topografie en inlichtingendienst die met ogen en oren naar Syrië en Libanon kan kijken.

Al deze informatie wordt gemakkelijk gedeeld met de Verenigde Staten.

Er is een overeenkomst uit 1974 die de scheiding van de Syrische en Israëlische strijdkrachten verplicht stelt en die de strijdkrachten aan weerszijden van de demarcatielijn weg houdt.

In 1981 heeft de Israëlische regering de regio officieel geannexeerd. De annexatie van de Golanhoogten is een consensuskwestie waar bijna alle Israëliërs, of ze nu politiek links, rechts of in het midden staan, het mee eens zijn.

Zoals Generaal-Majoor (ret.) Giroa Eiland van de Israëlische strijdkrachten onlangs heeft geschreven: "Israël beschikt zonder de Golanhoogte niet over een geloofwaardige oplossing voor zijn veiligheidsbehoeften".

De scheidslijn van de Golanhoogvlakte is de scheidslijn tussen vrijheid en tirannie van een falend autoritair regime en een levendige, gezonde staat die is gebaseerd op westerse democratische waarden.

Daarom zouden tienduizenden Syriërs graag naar Israël willen vluchten, als ze de kans krijgen.

Daarom werden 422 Syriërs die deel uitmaken van de Witte Helmengroep, een humanitaire vrijwilligersorganisatie, door de Israëli's gered en veilig naar Jordanië vervoerd.

Daarom kon de IDF tonnen vrachtwagenladingen bevoorraden aan de Syrische vluchtelingen, waaronder medicijnen, babyvoeding, voedsel en schoenen.

En zo kon het IDF clandestien ongeveer 4000 Syriërs die gewond raakten in de langdurige Syrische burgeroorlog in Israëlische ziekenhuizen laten behandelen, zonder zich af te vragen voor welke kant ze vochten of waarom. En dan als ze genezen waren, werden ze heimelijk terug gebracht naar de Syrische kant van de grens.

Het is in het belang van de nationale veiligheid van Amerika om de annexatie van de Golanhoogte als deel van het soevereine grondgebied van Israël te erkennen. Israël is een eiland van rust in de chaotische wereld van het Midden-Oosten; en de grens tussen chaos en stabiliteit snijdt dwars door de scheidingslijn.

Immers, na de vrijdag gebeden in heel Teheran, is het gezang niet alleen "Dood aan Israël", maar ook "Dood aan Amerika".

Door de Golanhoogte deel te laten uitmaken van het lexicon van "bezette gebieden", zet de internationale gemeenschap het conflict gewoon voort en laat de Syrisch-Iraanse-Russische as in de verderfelijke waan dat dit gebied nog steeds in het spel is. Het houdt in dat het noordelijke front van Israël als mogelijk conflictgebied op elk moment kan oplaaien.

De Amerikaanse erkenning van de Israëlische soevereiniteit over de Golanhoogvlakte zal eindelijk een einde maken aan deze gevaarlijke waanbeelden. In een tijdperk waarin Iran de grootste bedreiging vormt voor de regio, en een van de grootste bedreigingen voor de wereld is, zou het een effectieve en krachtige vorm van "realiteitstherapie" zijn.

Bron: Time for some reality therapy on the Golan Heights | JNS.org